Παράλληλα με τη διαδικασία της παραπέρα ιδιωτικοποίησης του λιμανιού του Πειραιά, μέσω της πώλησης του 67% των μετοχών του ΟΛΠ, που προωθεί η κυβέρνηση με βάση τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται και οι ενδοκαπιταλιστικοί ανταγωνισμοί για τον έλεγχο του λιμανιού.

Αυτό αποτυπώνει η απόφαση των 11 από τα 13 μέλη του ΔΣ του ΟΛΠ, προχτές Πέμπτη, να συσταθεί Επιτροπή η οποία θα επανεξετάσει τη σύμβαση παραχώρησης του Δημοσίου προς τον ΟΛΠ, της οποίας η ολοκλήρωση είναι προϋπόθεση για να προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση. Με τη σύμβαση ορίζονται οι χώροι, οι υποδομές και ανωδομές του λιμανιού κ.ο.κ. που παραχωρούνται από το Δημόσιο στον ΟΛΠ, ώστε να γνωρίζουν οι «επενδυτές» τι παίρνουν.

Τη σχετική πρόταση για επανεξέταση της σύμβασης, σύμφωνα με όσα διέρρευσαν στον οικονομικό Τύπο, έκαναν οι εκπρόσωποι των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εργαζομένων στον ΟΛΠ, από τους οποίους υποστηρίχτηκε ότι η διαδικασία που ακολουθήθηκε ήταν παράτυπη, επειδή στη διαμόρφωση της σύμβασης δεν συμμετείχε ο ΟΛΠ. Πρόταση που έγινε δεκτή από την πλειοψηφία του ΔΣ του ΟΛΠ.

Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Οργανισμού, Γ. Κούβαρης, απείχε από την ψηφοφορία, ενώ μειοψήφησε ο εκπρόσωπος του ΤΑΙΠΕΔ, εκτιμώντας ότι αυτή η κίνηση «τορπιλίζει» τις προσπάθειες της κυβέρνησης.

Υπενθυμίζεται ότι οι πλειοψηφίες στις συνδικαλιστικές οργανώσεις (ΟΜΥΛΕ, Ενωση Λιμενεργατών κ.ά.) έχουν ταχθεί κατά του «μοντέλου» ιδιωτικοποίησης με την πώληση του πλειοψηφικού πακέτου, ενώ «συζητούν» τις συμπράξεις με ιδιώτες, δηλαδή ιδιωτικοποίηση με άλλο τρόπο, κάτι με το οποίο έχουν ταχθεί τμήματα του κεφαλαίου, όπως το εφοπλιστικό κ.ά.

Στο μεταξύ, σε πρόσφατη συνέντευξή του στην ΕΡΤ, ο υπουργός Ναυτιλίας, Θ. Δρίτσας, επισήμανε ότι «εκείνο που μπορούμε πραγματικά να σχολιάσουμε είναι ότι το να είναι μία μόνο προσφορά για ένα διεθνή διαγωνισμό (σ.σ. της "Cosco"), δεν είναι ό,τι καλύτερο», δείχνοντας σαν υπαίτιο γι' αυτή την εξέλιξη το ΤΑΙΠΕΔ και τον τρόπο που οργάνωσε την επέκταση της ιδιωτικοποίησης.

Το αδιαμφισβήτητο είναι πως όποιο και να είναι το αποτέλεσμα αυτών των ενδοαστικών συγκρούσεων, αυτοί που θα πληρώσουν τη νύφη είναι οι εργαζόμενοι του λιμανιού και συνολικά της χώρας, των οποίων τα δικαιώματα και οι ανάγκες θυσιάζονται στο βωμό της ενίσχυσης της καπιταλιστικής κερδοφορίας στην οποία εντάσσεται και η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού, ανεξάρτητα από το «μοντέλο» που θα επικρατήσει.