ΛΕΥΚΩΣΙΑ.--

Το ειδικό βάρος που οι διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό δίνουν στην «οικονομική πλευρά της λύσης» αποτυπώνεται στο έγγραφο που ο Κύπριος Πρόεδρος, Ν. Αναστασιάδης, έδωσε στον γγ του ΟΗΕ, στην πρόσφατη συνάντηση που είχαν στο Νταβός, μαζί με τον ηγέτη του ψευδοκράτους Μ. Ακιντζί. Πρόκειται για την ίδια «πλευρά» του Κυπριακού που και ο ειδικός εκπρόσωπος του γενικού γραμματέα ξεχωρίζει συστηματικά, τονίζοντας την ανάγκη προσέλκυσης όσο περισσότερων επενδύσεων γίνεται, αναδεικνύοντας ότι το έντονο διεθνές «ενδιαφέρον», για το οποίο οι εμπλεκόμενες πλευρές πανηγυρίζουν δεν αφορά παρά τις προσδοκίες μονοπωλίων να ενισχύουν τα κέρδη και τη θέση τους.

Στο έγγραφο, ο Κύπριος ηγέτης τονίζει ότι «για την οικονομική διάσταση της λύσης θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν» ζητήματα όπως για τη δημιουργία «Ταμείου» που θα στηρίζει την εφαρμογή της λύσης, το θέμα της «διεθνούς διάσκεψης δωρητών», «να υπάρξουν εγγυήσεις για τα δάνεια που θα χρειαστούν», «να βρεθούν μέσα και τρόποι αποπληρωμής των δανείων που θα χρειαστούν» κ.τ.λ. Πρέπει να είναι καθαρό πως όλα τα παραπάνω αφορούν ουσιαστικά το πώς θα διασφαλιστεί η έλευση μονοπωλιακών κεφαλαίων, αλλά και το πώς θα διασφαλιστούν ακόμα πιο ευνοϊκές συνθήκες για την επιχειρηματική δράση (φόρτωμα του λαού με νέα δάνεια, νέες αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις κ.τ.λ.).

Στο έγγραφο αναφέρεται ότι ακόμα δεν έχουν συζητηθεί καθόλου ζητήματα όπως «ασφάλεια και εγγυήσεις», «χρονοδιαγράμματα για την αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων», «η λίστα των διεθνών συμφωνιών οι οποίες θα είναι δεσμευτικές για την Ενωμένη Κύπρο». Μεταξύ άλλων, η Λευκωσία υπογραμμίζει ότι απαιτείται «προσεκτικός σχεδιασμός» δεδομένων των περιπλοκών που αφορούν την εφαρμογή της λύσης σε διάφορα ζητήματα και δεδομένων των εμπειριών του 2004 «με το γνωστό αποτέλεσμα», την απόρριψη δηλαδή από πλευράς του κυπριακού λαού των διχοτομικών σχεδιασμών που σήμερα επανέρχονται.

Η διαρροή του εγγράφου (που έγινε μετά την προχτεσινή ενημερωτική συνάντηση του Προέδρου με τους αρχηγούς των κοινοβουλευτικών κομμάτων) προκάλεσε την έντονη αντίδραση της κυβέρνησης που υποστήριξε ότι πλήττεται η αξιοπιστία του ίδιου του Προέδρου, αλλά και η διαπραγματευτική ισχύς της ελληνοκυπριακής κοινότητας.