Ο λαβύρινθος της σιωπής | ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

ΤΖΟΥΛΙΟ ΡΙΤΣΙΑΡΕΛΙ

Ο λαβύρινθος της σιωπής

Απόλυτα συνδεδεμένη με το «Γυμνό ανάμεσα στους λύκους» (1963) του Μπάιερ η πρώτη γερμανική ταινία του Μιλανέζου Τζούλιο Ριτσιαρέλι, τοποθετείται σε μια κουρασμένη μεταπολεμική Γερμανία, στη Φρανκφούρτη του 1958, που θέλει να ξεχάσει, αν όχι να αποποιηθεί, το ναζιστικό της παρελθόν. Προσωπικό δράμα και κυρίως δικαστικό θρίλερ, με υποχρεωτικές του είδους σκηνές, με ίντριγκα τύπου «ένας εναντίον όλων» στο κυνήγι της αλήθειας για ό,τι συνέβη στα ναζιστικά στρατόπεδα θανάτου, σε μια κοινωνία χρωματισμένη με πεισματική άρνηση - το Αουσβιτς άγνωστη λέξη - η ταινία αποτυπώνει μια σελίδα Ιστορίας. 20 χρόνια μετά τη δίκη της Νυρεμβέργης και δυο χρόνια μετά τη δίκη του Αϊχμαν στην Ιερουσαλήμ, έγινε κατορθωτό να συρθούν στα δικαστήρια της Φρανκφούρτης το 1963-65 22 ναζιστές βασανιστές, εγκληματίες πολέμου, ντυμένοι το κοστούμι του κοινού πολίτη. Μόνο 6 καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη, ενώ «αποναζιστοποίηση» ουδέποτε επιτεύχθηκε. Κομψά κινηματογραφημένη η ταινία, με την αφήγηση, που αναμειγνύει χαρακτήρες πραγματικούς και μυθοπλασίας, να κείται στην επιφάνεια και να μην εξέχει τίποτα που να σκαλώσει η σκέψη. Κάπου, όμως, η ίντριγκα εκτροχιάζεται, με επιτηδευμένα βουκολικο-συναισθηματικά ξεσπάσματα.

Ταινία νηφάλια και αποτελεσματική, με το σινεμά να γίνεται μέθοδος έρευνας. Ενας νεαρός δικηγόρος τυχαία πληροφορείται για το εργοστάσιο θανάτου Αουσβιτς και αρχίζει να σκάβει στους σκοτεινούς μαιάνδρους της πρόσφατης ιστορίας της πατρίδας του και να θέτει άβολα ερωτήματα για τη συλλογική ευθύνη και την τυφλή υπακοή στη φρικαλεότητα των πράξεων...

Με τους: Αλεξάντερ Φέλινγκ, Αντρέ Ζιμάνσκι, Γκερτ Φος, Φριντερίκε Μπεχτ κ.ά.

Παραγωγή: «Labyrinth of Lies», Γερμανία (2014).