Βδομάδα με πολλές πρεμιέρες, οκτώ το σύνολο, εκ των οποίων κάποιες ενδιαφέρουσες και επίκαιρες, παρά την προσέγγιση στο θέμα που πραγματεύονται που θα μπορούσε να είναι πολύ πιο βαθιά. Περνάμε στα γρήγορα τις ανούσιες αμερικανιές τύπου «Οδηγός Για Singles» (2015) αμερικάνικη ταινία σε σκηνοθεσία Κρίστιαν Ντίτερ, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Λιζ Τουτσίλο, της σεναριογράφου δηλαδή επεισοδίων της τηλεοπτικής σειράς «Sex and the City»... Αμερικάνικο και το γουέστερν παραδοσιακής κοπής με μπόλικη δράση, σουσπάνς, έρωτα κι εκδίκηση «Η Τζέιν πήρε το όπλο της» (2015) σε σκηνοθεσία Γκάβιν Ο' Κόνορ με πρωταγωνιστές την Νάταλι Πόρτμαν και τον Γιούαν Μακγκρέγκορ... Γαλλικές παραγωγές οι επόμενες, η δραματική ταινία του Τομά Μπιντεγκέν «Les Cowboys» (2015) και η πλουμιστή υπερπαραγωγή, πρώτο φιλμ του σκηνοθέτη Αρτούρ Μπενζακέν, πάνω στο παραμύθι του Αλαντίν με το μαγικό λυχνάρι. Τίτλος του «Αλαντίν: Οι Νέες Περιπέτειες» (2015)...

Στο «Αστυ» κάνει απόψε πρεμιέρα η γιαπωνέζικη ταινία «Ταξίδι στην άλλη όχθη» (2015) του μινιμαλίστα Κιγιόσι Κουροσάβα - απλή συνωνυμία με τον Ακίρα - που βραβεύτηκε πέρσι στο τμήμα «Ενα κάποιο βλέμμα» του Φεστιβάλ Κανών.

Ο πνιγμένος εδώ και τρία χρόνια Γιουσούκε επιστρέφει ξαφνικά σπίτι του, στη γυναίκα του Μιζούκι, η οποία χωρίς την παραμικρή έκπληξη συμφωνεί με τον πεθαμένο άντρα της να κάνουν ένα ταξίδι, ώστε εκείνη να του γνωρίσει σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή της. Η ταινία βασίζεται σε νουβέλα του συγγραφέα Καζούμι Γιουμότο, για τη μυστηριώδη ενσωμάτωση της παλιάς γιαπωνέζικης παράδοσης «mitoru», σύμφωνα με την οποία, ένα αγαπημένο πρόσωπο, κάθεται στο προσκεφάλι του ετοιμοθάνατου έως ότου έρθει ο θάνατος. Ο ζωντανός συνοδεύει τον πεθαμένο στο κατώφλι της μετά θάνατο ζωής, προετοιμάζοντας αμφότερες τις πλευρές για το χωρισμό...

Στο γραμμικό, μελό, road movie του Κιγιόσι Κουροσάβα, αμάλγαμα ποίησης και φανταστικού, ζωή και θάνατος αιωρούνται ανάμεσα σε πραγματικότητα και ασυνείδητο. Ζωή και θάνατος συμβιώνουν μεταφυσικά, αφηρημένα, με ευαισθησία, με απόλυτη απλότητα, χωρίς εφέ. Η ταινία εξαίρετη οπτικά, ιδίως στα εξωτερικά με την εντυπωσιακή, εξωτική φύση. Είναι ωστόσο προβλέψιμη στη φόρμα, από την αρχή ως το τέλος. Τα μελαγχολικά φαντάσματα, η απώλεια και η απουσία, προκλήσεις που δεν ανανεώνονται. Η ταινία γίνεται πολύ μηχανική και επαναλαμβάνεται μέχρι ανίας, μέχρι πλήξης και μέχρι εξάντλησης του θεατή...