Η Μπουμπού γεννήθηκε στην Ολλανδία, εκεί έκανε τα πρώτα της βήματα και γνώρισε την κακία του κόσμου πάνω στα καταπράσινα λιβάδια της πατρίδας της. Ωσπου ένα πρωί τη στρίμωξαν μέσα σε ένα βαγόνι μαζί με άλλες φιλενάδες της και την έστειλαν στην Ελλάδα. Ούτε κανείς τη ρώτησε, βέβαια, ούτε και ζήτησαν τη γνώμη της. Απλώς το κατάλαβε μόνη της πως στον κόσμο της αγοράς, όπου κι αυτή ανήκε, δεν κάνουν τέτοιες ερωτήσεις. Σε πουλάνε και σ' αγοράζουν επειδή έτσι το θέλει το αφεντικό που είναι και έμπορος μαζί και που γι' αυτό ενδιαφέρεται μόνο για το κέρδος. Πουλάει, λοιπόν, ό,τι βρει στα χέρια του, με τα λεφτά που παίρνει αγοράζει άλλα εμπορεύματα, τα πουλάει κι αυτά για ν' αγοράσει άλλα, για να τα πουλήσει κι αυτά με τον καιρό και έτσι, ο κόσμος γι' αυτόν να μην είναι τίποτε άλλο, παρά μια απέραντη αγορά. Οπου οι άνθρωποι είναι μοιρασμένοι στα δύο: σ' αυτούς που πουλάνε και σ' αυτούς που αγοράζουν και, φυσικά, αυτοί που δεν έχουν τι να πουλήσουν ούτε και τη δυνατότητα για ν' αγοράσουν κάθονται και περιμένουν να αλλάξουν τα «πράματα» Η «αλλαγή» όμως αργεί, αυτοί που πουλάνε κι αυτοί που αγοράζουν γίνονται σκληροί, όλο και πιο σκληροί όλο και πιο βάρβαροι. Και στο τέλος όλα τριγύρω γίνονται και σκληρά και βάρβαρα. Η «αλλαγή» ξεχνιέται μέσα στο σκοτάδι της βαρβαρότητας και τότε είναι που ολόκληρος ο κόσμος χωρίζεται στα δύο, σ' αυτούς που πουλάνε και σ'αυτούς που αγοράζουν. Κι αυτοί που δεν μπορούν να κάνουν ούτε το ένα ούτε το άλλο σιγά σιγά συνηθίζουν τη βαρβαρότητα.

Κι αυτή η λογική πήρε την Μπουμπού από την Ολλανδία και την έφερε στην Ελλάδα. Οχι, βέβαια, γιατί τα λιβάδια εδώ είναι πιο ωραία, ούτε γιατί στην Ελλάδα οι «αγελάδες» περνούν καλύτερα. Οχι. Αν, μάλιστα, αυτές κουβαλούν μέσα στην ψυχούλα τους την τρέλα του αφεντικού τους που είναι πάνω απ' όλα έμπορος και γι' αυτό το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι το κέρδος, τότε δεν έχουν μέλλον ούτε καν μέσα σε έναν καλοβαλμένο στάβλο:

Θα μου πείτε τώρα πως όλη αυτή η ιστορία δεν έχει καμιά σχέση με την επικαιρότητα. Εδώ ο κόσμος καίγεται. Χιλιάδες άνθρωποι ετοιμάζονται να φύγουν για τη Γένοβα. Οι Ιταλοί ταμπουρώνουν τους «8» για να μην ανατραπεί η ηρεμία των συζητήσεών τους Και οι «8» ακονίζουν τα μεγάλα τους μαχαίρια. Μα γι' αυτό έγραψα για την ιστορία της Μπουμπούς, γιατί αυτά τα μαχαίρια την τρέλαναν. Αυτά τα μαχαίρια τη μετέτρεψαν από μια αμέριμνη, ευτυχισμένη αγελαδίτσα σε ένα «τρελό», επικίνδυνο εμπόρευμα!