Η νέα αστική κυβέρνηση της Βραζιλίας, του προσωρινού Προέδρου, Μισέλ Τεμέρ (που πρωτοστάτησε για να αποπεμφθεί η Πρόεδρος Ντίλμα Ρουσέφ, με την οποία συγκυβερνούσε), αντιμετωπίζει την πρώτη κρίση. Τη Δευτέρα απαλλάχθηκε από τα καθήκοντά του ο Ρομέρο Ζούκα, υπουργός Σχεδιασμού, ηγέτης του Κόμματος Δημοκρατικού Κινήματος Βραζιλίας (PMDB, στο οποίο ανήκει και ο Τεμέρ), όταν η εφημερίδα «Φόλια ντε Σάο Πάολο» δημοσιοποίησε συνομιλία του με τον Σέρζιου Μασάντου, πρώην γερουσιαστή και πρώην πρόεδρο της πετρελαϊκής εταιρείας «Transpetro». Η συνομιλία φέρεται να έγινε το Μάρτη και ο Ζούκα ακούγεται να δηλώνει ότι η παραπομπή της Ρουσέφ - όπως και έγινε στις 12 Μάη για παραποίηση στοιχείων του προϋπολογισμού - είναι προϋπόθεση για να σταματήσει η έρευνα για τα σκάνδαλα στην «Πετρομπράς». Κάνει λόγο για σταμάτημα της «αιμορραγίας» και από όλη τη στιχομυθία βγαίνει ότι αναφέρεται στο σκάνδαλο αυτό, όπου είναι μπλεγμένος και ο ίδιος, όπως και άλλα στελέχη του αστικού συστήματος. Πρωτοκλασάτα στελέχη και από το έως πρόσφατα κυβερνών Κόμμα των Εργατών και ο πρώην Πρόεδρος της χώρας Ιγκνάσιο Λούλα ντα Σίλβα.

Ο Ζούκα αργότερα προσπάθησε να δικαιολογηθεί, υποστηρίζοντας ότι με τον όρο «αιμορραγία» αναφερόταν στην οικονομική κρίση και όχι στην έρευνα για το σκάνδαλο, αλλά δεν έπεισε κανέναν. Το περιστατικό αξιοποίησε αμέσως η πρώην Πρόεδρος Ρουσέφ, που χαρακτήρισε την απομάκρυνσή της τουλάχιστον για έξι μήνες (ωσότου γίνει η δίκη) «θεσμικό πραξικόπημα» που τώρα αποδεικνύεται. Η πραγματικότητα είναι ότι η ενδοαστική διαπάλη, το «άδειασμα» πρώην συμμάχων, σχετίζεται με επιλογές της ίδιας της αστικής τάξης, που εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης επιλέγει νέα διαχειριστική λύση, αντικαθιστώντας την προηγούμενη σοσιαλδημοκρατική των Λούλα - Ρουσέφ, με τη νεοφιλελεύθερη του Τεμέρ, με το ίδιο ζητούμενο, την κερδοφορία του κεφαλαίου με ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.