Να πώς περιγράφει μια εργαζόμενη που συμμετείχε στη χτεσινή κινητοποίηση στον Αλιμο την κατάσταση που βιώνει σήμερα, μετά από 13 χρόνια δουλειάς στον «Μαρινόπουλο»: «Μετά από 13 χρόνια δουλειάς, βρισκόμαστε σήμερα σ' αυτό το σημείο: Να μην ξέρουμε αν θα έχουμε δουλειά αύριο, αν θα πάρουμε τα χρήματά μας, να μην ξέρουμε τίποτα. Βρισκόμαστε εδώ για να απαιτήσουμε από την εταιρεία καταρχήν να μας ενημερώσει και για να δείξουμε τη διάθεσή μας να παλέψουμε και να αγωνιστούμε για τη δουλειά μας, τη δική μας και των υπόλοιπων εργαζομένων, γιατί όλοι έχουμε οικογένειες που στηρίζονται σε εμάς. Απαιτούμε το δικαίωμά μας στη δουλειά (...) Το ενδεχόμενο να χάσουμε τη δουλειά μας σαφώς και μας αγχώνει και μας ανησυχεί, αλλά δεν μας καταβάλλει, δεν πρόκειται να το βάλουμε κάτω (...) Η εταιρεία μάς έκοψε τα επιδόματα, μας έκανε περικοπή μισθών, έκλεισε μαγαζιά, απέλυσε κόσμο και μας ζητούσε να βάλουμε πλάτη. Το αποτέλεσμα ποιο ήταν; Οτι τον τελευταίο χρόνο, τα μαγαζιά μένανε άδεια, εμείς να παίρνουμε το μισθό μας με καθυστέρηση και με δόσεις και να μην έχουμε μια σαφή ενημέρωση από κανέναν. Καταλαβαίναμε όλοι ότι κάτι δεν πάει καλά, όσο κι αν προσπαθούσαν να μας εφησυχάσουν ότι θα έρθει ο επενδυτής, ο μεγάλος, και θα γίνει και θα κάνει. Επομένως, τώρα, στο χέρι μας είναι να παλέψουμε για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα και τη δουλειά μας».