Για την υπηρέτηση των στρατηγικών στόχων της εγχώριας αστικής τάξης «καμαρώνει» σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Π. Σκουρλέτης, εστιάζοντας μεταξύ άλλων στα ζητήματα των ενεργειακών αγωγών, αλλά και στην προωθούμενη από την κυβέρνηση παραπέρα «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας.

Σε αυτό το πλαίσιο, αναπαράγοντας το στόχο του κεφαλαίου να καταστήσει την Ελλάδα ενεργειακό κόμβο, εμπλέκοντας το λαό και τη χώρα βαθύτερα σε επικίνδυνους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, ο Π. Σκουρλέτης στέκεται ιδιαίτερα στον αγωγό ΤΑΡ, αναφέροντας ότι «είναι ένα πολύ μεγάλο έργο που - μαζί και με άλλα έργα τα οποία συνδυάζονται με την κατασκευή του, όπως λ.χ. ο ελληνοβουλγαρικός αγωγός, ο πλωτός σταθμός Αλεξανδρούπολης - δίνει τη δυνατότητα να μετατραπεί η χώρα μας σε ένα περιφερειακό ενεργειακό κόμβο. Και νομίζω ότι τα πάμε πάρα πολύ καλά σε αυτή την κατεύθυνση, και ήδη το έργο αυτό υλοποιείται με ταχύτατους ρυθμούς».

Οι... ρυθμοί αυτοί, βέβαια, επιταχύνθηκαν μετά και από την έντονη κινητικότητα από πλευράς των ΗΠΑ, οι οποίες υποστηρίζουν την προώθηση των παραπάνω έργων στο πλαίσιο των εντεινόμενων ανταγωνισμών των μονοπωλίων τους με τα αντίστοιχα ρωσικά μονοπώλια για τον έλεγχο των ενεργειακών δρόμων προς την Ευρώπη...

Αντίστοιχα, σε ό,τι αφορά την ιδιωτικοποίηση του ΔΕΣΦΑ (Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου), αφού επαναλαμβάνει ότι αποτελεί δέσμευση και της σημερινής κυβέρνησης, ο Π. Σκουρλέτης επιβεβαιώνει ότι πραγματική έγνοια της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι η πάγια αξίωση των εγχώριων βιομηχάνων για χαμηλό «ενεργειακό κόστος».

Συγκεκριμένα, ντύνοντας την παραπάνω αξίωση και με... ολίγο «ενδιαφέρον» για τα λαϊκά νοικοκυριά, στα οποία βέβαια η κυβέρνηση προσθέτει νέα βάρη και σε ό,τι αφορά τα καύσιμα κίνησης και θέρμανσης, ο υπουργός αναφέρει: «Εμείς χωρίς να παρεμβαίνουμε στους χώρους του διαγωνισμού αυτού (σ.σ. για την ιδιωτικοποίηση του 66% του ΔΕΣΦΑ), με βάση τις δυνατότητες που μας δίνει το ισχύον νομικό πλαίσιο αποτρέψαμε με νομοθετική ρύθμιση τις υπέρογκες αυξήσεις στα τέλη δικτύου φυσικού αερίου, που θα δημιουργούσαν προβλήματα στα νοικοκυριά και κυρίως στην εγχώρια παραγωγή. Θα υπονομεύανε δηλαδή την εναπομείνασα βιομηχανική παραγωγή στην Ελλάδα. Αν αυτό δεν αρέσει στους υποψήφιους επενδυτές, νομίζω ότι αρέσει στους Ελληνες καταναλωτές, στα νοικοκυριά και στις ελληνικές επιχειρήσεις».

Θυμίζουμε ότι η εν λόγω νομοθετική ρύθμιση που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση προβλέπει τη μείωση της «ανακτήσιμης διαφοράς», ύψους 829 εκατ. ευρώ, δηλαδή των επιχορηγήσεων από το 2006 που είχαν ενσωματωθεί στο μετοχικό κεφάλαιο του ΔΕΣΦΑ χωρίς να καταβληθούν, προκαλώντας την αντίδραση της αζέρικης εταιρείας SOCAR, η εγγυητική επιστολή της οποίας για την αγορά του ΔΕΣΦΑ λήγει στα τέλη Σεπτέμβρη.

Στο πλαίσιο των ενδοκαπιταλιστικών παζαριών για την παραπέρα πορεία της ιδιωτικοποίησης, άλλωστε, μιλώντας εκ μέρους της αζέρικης εταιρείας, ο Α. Μαμάντοφ, δήλωσε στα «Νέα» ότι «δεν είχαμε την παραμικρή επικοινωνία με τον κ. Σκουρλέτη από την ημέρα της ψήφισης στη Βουλή της επίμαχης ρύθμισης», προσθέτοντας ότι «είμαστε διατεθειμένοι να ακούσουμε προτάσεις από την ελληνική κυβέρνηση που θα διορθώσουν την κατάσταση».

Σε ένα τέτοιο φόντο βλέπουν το φως της δημοσιότητας σενάρια για αλλαγή στο «μοντέλο» της ιδιωτικοποίησης του ΔΕΣΦΑ, κατά τα πρότυπα της παραπέρα ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, που προωθεί η κυβέρνηση. Ανεξάρτητα από σενάρια, βέβαια, το μόνο σίγουρο είναι η δέσμευση της κυβέρνησης στην αντιλαϊκή στρατηγική της ΕΕ και του κεφαλαίου για την «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας, όπως και το ότι οι κόντρες για τα «μοντέλα» αυτής της «απελευθέρωσης» αφορούν τους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς και όχι τα λαϊκά συμφέροντα.