Οι παραιτήσεις έξι μελών του Συμβουλίου Ιδρύματος του ΕΜ Πολυτεχνείου και η παραίτηση, χτες, των Συμβουλίων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, στάθηκαν αφορμή για να ανοίξει εκ νέου μια συζήτηση και σχετική αρθρογραφία στον αστικό Τύπο για το ρόλο των Συμβουλίων και τις προθέσεις της κυβέρνησης σχετικά με αυτά.

Αναφορικά με τους λόγους της παραίτησής τους, τα μέλη του Συμβουλίου του ΑΠΘ σημειώνουν ότι «είχαμε εξ αρχής και δημοσίως εκφράσει την αντίθεσή μας στην παράταση της θητείας των Συμβουλίων των Πανεπιστημίων και είχαμε ζητήσει από το υπουργείο την ανάκλησή της και τη διενέργεια εκλογών για την ανάδειξη νέων Συμβουλίων, όπως προέβλεπε ο σχετικός νόμος. Δυστυχώς, δεν εισακουσθήκαμε. Με τη λήξη της κανονικής μας θητείας, θεωρούμε ότι οφείλουμε να παραιτηθούμε, συνεπείς με τις θέσεις που είχαμε ήδη εκφράσει». Αντίστοιχα, στη λήξη της θητείας τους επέλεξαν να αποχωρήσουν και τα παραιτηθέντα μέλη του Συμβουλίου του ΕΜΠ, καθώς και τα μέλη του Συμβουλίου του ΠΑΜΑΚ, που θεωρούν ότι η παράταση που δόθηκε στη θητεία των Συμβουλίων επισφραγίζει «την απαξίωση του θεσμού».

Θυμίζουμε ότι η κυβέρνηση έδωσε παράταση στη θητεία των Συμβουλίων των Ιδρυμάτων μέχρι το καλοκαίρι του 2017, προκειμένου να κερδίσει χρόνο για να φέρει το νέο νόμο που θα αποσαφηνίζει το θεσμικό τους ρόλο. Και ως προς αυτό το ρόλο, η κυβέρνηση έχει δώσει αναμφισβήτητα δείγματα γραφής, αφού με νομοσχέδιο που είχε καταρτίσει τον περασμένο Δεκέμβρη, έκανε σαφή την πρόθεσή της να διατηρήσει τα Συμβούλια Ιδρυμάτων και να τα προσανατολίσει εντονότερα στην κύρια αποστολή τους, που είναι η μεγαλύτερη διασύνδεση των Ιδρυμάτων με τις επιχειρήσεις, αφαιρώντας τους κάποιες άλλες δευτερεύουσες αρμοδιότητες που τους έδινε ο νόμος - πλαίσιο. Το νομοσχέδιο αποσύρθηκε για να συζητηθούν αυτά τα θέματα στον κυβερνητικό διάλογο για την Παιδεία, αλλά και εκεί το πνεύμα ήταν το ίδιο, όπως φάνηκε τον Απρίλη από τις επιστολές που αντάλλαξαν τα Συμβούλια με τον πρόεδρο της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής. Στην ουσία, κυβέρνηση και Συμβούλια συμφωνούν ότι κύρια αποστολή τους θα πρέπει να είναι η προσέλκυση εξωτερικών χρηματοδοτήσεων στα Ιδρύματα, για την οποία οι πρόεδροι των Συμβουλίων γκρινιάζουν ότι συναντούν εμπόδια «λόγω του θεσμικού πλαισίου».

Επομένως, στην ουσία της ύπαρξης των Συμβουλίων και της αποστολής τους, είναι φανερό ότι ούτε διαφωνία ούτε απαξίωση υπάρχει από την πλευρά της κυβέρνησης. Εκεί που εκφράζονται οι διαφωνίες (και από αυτή τη σκοπιά πρέπει να ειδωθούν και οι πρόσφατες παραιτήσεις) είναι στην ταχύτητα με την οποία θα διαμορφωθεί το θεσμικό πλαίσιο που θα δίνει στα Συμβούλια τη δυνατότητα να προσελκύουν χρηματοδοτήσεις και να διευρύνουν τις μπίζνες των Ιδρυμάτων.