Η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος, Ολγα Γεροβασίλη, ρωτήθηκε χτες στον ΣΚΑΪ για την τακτική της κυβέρνησης μπροστά στη δεύτερη «αξιολόγηση» και, μεταξύ άλλων, είπε: «Η ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης θεωρείται προαπαιτούμενο για να μπούμε - έτσι έχει αποτυπωθεί και στη Συμφωνία του Μαΐου - σε διαδικασία συζήτησης και ρύθμισης του ελληνικού χρέους. Εμείς, λοιπόν, στρατηγικά ακολουθούμε εξαρχής τον στόχο (...) Αυτή ήταν η θέση μας εξαρχής και με βάση αυτό γίνεται και ο σχεδιασμός μας. Αρα, έχουμε επιλέξει σήμερα το γρήγορο κλείσιμο της αξιολόγησης (...) Κλείσιμο με θυσίες έχει γίνει. Και πριν και στην πρώτη αξιολόγηση. Με οπισθοχωρήσεις. Δεν μπορείς σε μία μάχη μόνο να κερδίζεις. Προφανώς θα έχεις και οπισθοχωρήσεις, όταν είσαι μέσα σε μία διαπραγμάτευση και στη συγκυρία εντός εποπτείας. Προφανώς. Ομως, εκείνο που δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς, είναι ο τελικός στόχος για να κερδίσεις τον πόλεμο. Κάποια μάχη μπορεί να τη χάσεις ή να οπισθοχωρήσεις συνειδητά». Συνοψίζουμε: Ο «πόλεμος» που πρέπει να κερδηθεί είναι η διευθέτηση του χρέους, προκειμένου να απελευθερωθούν κονδύλια για την ενίσχυση του κεφαλαίου που τώρα τα καταπίνει η μαύρη τρύπα της αποπληρωμής των δανείων. Και οι «μάχες» που λέει η κυβέρνηση ότι χάθηκαν, είναι οι τεράστιες απώλειες στο εργατικό εισόδημα και στα εργατικά δικαιώματα, που όμως κι αυτές αποσκοπούν στην ανάκαμψη του κεφαλαίου. Απ' αυτή τη σκοπιά, είναι «μάχες» κερδισμένες για τους επιχειρηματικούς ομίλους, για τους οποίους άλλωστε η κυβέρνηση παλεύει να κερδίσει και τον «πόλεμο» των ανταγωνισμών και των συμβιβασμών για το κρατικό χρέος.