Η νέα εξουσία ήρθε αντιμέτωπη με την αντίδραση της αστικής τάξης, που πήρε τα χαρακτηριστικά στρατιωτικής σύγκρουσης και την ιμπεριαλιστική επέμβαση.

Οι εχθροί υπολόγιζαν ότι η χρεοκοπία της σοβιετικής εξουσίας δε θα αργούσε. Αλλά η ακούραστη δράση του Κόμματος των Μπολσεβίκων, ο μαζικός ηρωισμός των εργατών και των αγροτών, οι οποίοι με αυταπάρνηση και σθένος υπεράσπιζαν την επανάσταση, εξασφάλισαν κατά το τέλος του 1920 τη συντριβή της ξένης επέμβασης και της εσωτερικής αντεπανάστασης. Σημαντικός παράγοντας που συντέλεσε στην εδραίωση της προλεταριακής επανάστασης ήταν η διεθνής επίδρασή της, που προκάλεσε την υποστήριξη των εργατών άλλων χωρών. Για την υπεράσπιση της επανάστασης σημειώθηκαν απεργίες, διαδηλώσεις, μπλοκάρισμα πολεμικών πλοίων και μεταφοράς πολεμοφοδίων. Σημειώθηκαν εξεγέρσεις ακόμα και στα πολεμικά καράβια της ιμπεριαλιστικής επέμβασης που βρίσκονταν στη Μαύρη Θάλασσα. Επίσης, σημειώθηκαν επαναστάσεις σε άλλες χώρες - Γερμανία, Ουγγαρία - και μεγάλες εργατικές εξεγέρσεις - Ιταλία κ.α. Βασική αιτία που αυτές οι επαναστάσεις δεν κατάφεραν να νικήσουν ήταν ότι δεν ακολούθησαν το παράδειγμα των μπολσεβίκων.