ΡΑΜΑΛΑ-ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ-ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ-ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ-ΠΕΚΙΝΟ.-

Ο Γιόσκα Φίσερ θα φιλοξενήσει στο γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών στο Βερολίνο μια συνάντηση μεταξύ του προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής, Γιάσερ Αραφάτ, και του υπουργού Εξωτερικών του Ισραήλ, Σιμόν Πέρες: Αυτή ήταν η προβαλλόμενη από διεθνή ΜΜΕ και ειδησεογραφικά πρακτορεία ως η σημαντικότερη χτθεσινή είδηση από τη Μέση Ανατολή, όπου η ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση εξακολουθεί να βρίσκεται στο αιματηρό απόγειό της. Το πότε θα γίνει η συνάντηση - τον τόπο πρότεινε ο Αραφάτ - δεν έγινε σαφές, ενώ φυσικά είναι αδύνατο να προβλεφτεί κατά πόσον μια διαπραγμάτευση σε υποτίθεται ουδέτερο έδαφος (ή, τουλάχιστον, πιο ουδέτερο από την Ουάι Πλαντέισον) θα επιφέρει κάποιο αποτέλεσμα, δεδομένου ότι δεν είναι ο Πέρες που καθορίζει την ισραηλινή πολιτική, αλλά ο Αριέλ Σαρόν και οι Ισραηλινοί στρατηγοί... Το σχέδιο «σταδιακής εκεχειρίας», που έχει εξαγγείλει ο Πέρες (ο οποίος μοιράστηκε με τον Αραφάτ το Νόμπελ Ειρήνης του 1994, αλλά έκτοτε μόνο ειρήνη δεν επήλθε), παραμένει ακόμη μακρινή προοπτική.

Η συνάντηση των δύο ανδρών ίσως γίνει στις αρχές της επόμενης βδομάδας, αφού ο Πέρες βρίσκεται στην Ουγγαρία ενώ ο Αραφάτ έχει προγραμματισμένη επίσκεψη στο Πεκίνο που θα αρχίσει μεθαύριο, Πέμπτη, για να ενημερώσει την κινεζική ηγεσία.

Πέρα όμως από τις συναντήσεις του Φίσερ με την ισραηλινή και την παλαιστινιακή ηγεσία - που σκοπό είχαν την «επανέναρξη του διαλόγου», και ως προς αυτό χαρακτηρίζονται «επιτυχημένες» - και τις λοιπές διπλωματικές πιρουέτες, η πραγματικά σημαντική είδηση ήρθε από τη Νέα Υόρκη, όπου το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ απέρριψε με συνοπτικές διαδικασίες το παλαιστινιακό αίτημα αποστολής παρατηρητών στα Αυτόνομα (Κατεχόμενα). Βασική αιτία, όπως με χαρακτηριστικό κυνισμό ανέφερε το σχετικό ρεπορτάζ του CNN, ήταν η αμερικανική ένσταση, καθώς οι ΗΠΑ ομού με το Ισραήλ χαρακτήρισαν το σχέδιο Απόφασης του ΣΑ/ΟΗΕ, που παρουσίασε η παλαιστινιακή αντιπροσωπεία, «μονόπλευρο» (ναι!) και το απέρριψαν ασυζητητί. Ο Νάσερ Αλ-Κίντουα, εκ μέρους των Παλαιστινίων, στην ομιλία του είπε ότι ο λαός του «χρειάζεται τη βοήθεια της διεθνούς κοινότητας», αλλά η... αυτοκρατορική στρατηγική δεν άλλαξε σε τίποτε. Και αυτό παρότι το σχέδιο Απόφασης, που κυκλοφόρησε η παλαιστινιακή πλευρά, ήταν «μετριοπαθέστερο» απ' ό,τι αναμενόταν.

Στην Ιερουσαλήμ, στο μεταξύ, μια έκρηξη σε παγιδευμένο αυτοκίνητο αναστάτωσε το απόγευμα της Τρίτης, χωρίς πάντως να κοστίσει ζωές ή τραυματισμούς. Την ευθύνη της έκρηξης διεκδίκησε με ανακοίνωσή της που εστάλη στο Γαλλικό Πρακτορείο μια οργάνωση που πρόσκειται στην Φατάχ, το Μέτωπο Λαϊκού Στρατού/Τάγματα της Επιστροφής. Η ισραηλινή πλευρά εξάλλου συνεχίζει τη φονική πολιτική της στα Κατεχόμενα - ένας Παλαιστίνιος που πυροβολήθηκε τη νύχτα της Δευτέρας προς Τρίτη από στρατιώτες βρισκόταν χτες σε κρίσιμη κατάσταση, «ανταλλαγές» πυρών σημειώθηκαν σε πάνω από 5 περιπτώσεις, ενώ στη Ναμπλούς έγινε χτες η κηδεία ενός Παλαιστινίου που είχε τραυματιστεί από ισραηλινές σφαίρες την περασμένη βδομάδα και πέθανε χτες.

Αξιοσημείωτη είναι η είδηση που μεταφέρει ο απεσταλμένος του λονδρέζικου Ιντιπέντεντ στην περιοχή, Ρόμπερτ Φισκ, στο χτεσινό φύλλο της εφημερίδας του, κατά την οποία οι αρχές του Ισραήλ προχωρούν τις τελευταίες βδομάδες σε κατεδαφίσεις κατοικιών Παλαιστινίων στην (ανακαταληφθείσα) Ανατολική Ιερουσαλήμ, σε μια προσπάθεια «αποκάθαρσης» της ιερής πόλης από το παλαιστινιακό στοιχείο. Ο Φισκ μεταφέρει την άποψη του κατοίκου της πόλης Αχμέντ Αμπού Μούσα, ο οποίος λέει πως «αν συνεχίσουν να καταστρέφουν τα σπίτια - και αυτό συμβαίνει κάθε μήνα πλέον - τότε ελπίζουν να εξωθήσουν το λαό μας, που ψάχνει απελπισμένα για στέγη, να αγοράσει γη έξω από την Ιερουσαλήμ. Αλλά όταν (οι Παλαιστίνιοι) κάνουν κάτι τέτοιο, τους αφαιρείται το καθεστώς του κατοίκου της πόλης και δεν μπορούν πλέον να ζήσουν εδώ. Κι έτσι η Ιερουσαλήμ γίνεται λιγότερο αραβική και περισσότερο εβραϊκή».

Υπάρχει τουλάχιστον μία ένδειξη ότι πρόκειται για κάποιο σχέδιο: Δεν είναι ασφαλώς τυχαία η τοποθέτηση του Εχούντ Μπαράκ (ο οποίος ευθαρσώς έγραφε σε άρθρο του στην Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τριμπιούν τον περασμένο μήνα ότι το Ισραήλ «πρέπει να περιμένει» να... πεθάνει ο Αραφάτ!) πως η «μόνη λύση» για τον τερματισμό της «κρίσης» είναι «να χωριστούν οι κοινότητες Παλαιστινίων και Ισραηλινών» και να ανεγερθούν «φράγματα που θα τις χωρίζουν»... (Σ.σ. οι ηγέτες του απαρτχάιντ θα έσκαγαν από τη ζήλια τους...).