Αλλά, μη βιαστείτε να τους κατηγορήσετε ως άπονους, στυγνούς εκμεταλλευτές, που απλώς, βρήκαν την περικοπή προσωπικού σαν έναν ακόμη τρόπο για να πολλαπλασιάσουν τα δισ. δολάρια των πολυεθνικών υπερκερδών τους! Οι πολυεθνικές δίνουν «συστάσεις» και «επαινετικά σχόλια» για τους υπαλλήλους: Πως δεν έκαναν ποτέ απεργία, προτείνοντας σαν πλεονέκτημα σ' άλλες εταιρίες να τους προσλάβουν ή να τους ενοικιάσουν!!! Η αποθέωση του θράσους και της υποκρισίας τους ή όπως λέει ο Αη-Λαός στην παροιμία του «να σε κάψω Γιάννη, να σ' αλείψω λάδι».

Στη «Microsoft» τα αφεντικά της, λόγω πτώσης του Νάζντακ στη Wall Street, καυχώνται για το ότι κανένας απ' τους σχεδιαστές της δεν έχει στην εταιρία πάνω από 4 χρόνια!!! Στην ΙΒΜ και στην Deep Blue (πολυεθνική του κομπιούτερ - σκακιστή) οι απολύσεις βρίσκονται προ των θυρών, λόγω συγχωνεύσεων. Είναι δύσκολο να αντισταθούν στην προοπτική των νέων υπερκερδών οι απασχολήσιμοι!

Οι καπιταλιστικές τάσεις της απληστίας και τα ζοφερά μηνύματα της αντίπερα όχθης του Ατλαντικού έρχονται - στον αιώνα της πληροφορικής - τάχιστα στην Ευρώπη. Στο όνομα του «εκσυγχρονισμού» της εκμετάλλευσης - της επέλασης της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας ενάντια στους λαούς σε παγκόσμια κλίμακα, με τις νέες εργασιακές σχέσεις, θέλουν να μετατρέψουν τους εργαζόμενους σε «εργαλεία». Σε σύγχρονους δουλοπάροικους. Οι εργαζόμενοι ανακαλύπτουν τη δύναμή τους, ότι είναι πιο δυνατοί απ' τη μειοψηφία των εκμεταλλευτών και των καταπιεστών. Του κεφαλαίου.