«Η ανακούφιση και οι "παροχές" φέρνουν νέα δεινά και κάνουν χειρότερη την κατάσταση. Οπότε καλύτερα να μη διεκδικείτε ούτε τα ελάχιστα, πόσο μάλλον την ανάκτηση των απωλειών και τις σύγχρονες ανάγκες». Το μήνυμα αυτό μπορεί να μην το έστειλε έτσι ακριβώς η κυβέρνηση σε εργαζόμενους και συνταξιούχους, αλλά σίγουρα εκφράζει μια από τις πολλές επιδιώξεις της, κρίνοντας από τον κουρνιαχτό που σηκώθηκε με τις ψευτοπαροχές στους χαμηλοσυνταξιούχους και την επιστολή Τσακαλώτου. Και μπορεί η διαπραγμάτευση να κρίνεται σε πιο «χοντρά» ζητήματα, αντί του ποσοστού του πλεονάσματος που έδωσαν εφάπαξ στους συνταξιούχους, όμως το αποτέλεσμα της όλης «φασαρίας» περιγράφεται περίπου ως εξής: Από τη μια, κατοχυρώθηκε ότι και οι ελάχιστες ψευτοπαροχές θα περνάνε στο εξής από σκληρό κοσκίνισμα, με την κυβέρνηση να βρίσκει άλλοθι στην κοροϊδία ότι η ίδια θέλει να δώσει, αλλά δεν την αφήνουν οι «κακοί» «θεσμοί». Από την άλλη, «εκπαιδεύεται» ο λαός να χαμηλώνει διαρκώς τις απαιτήσεις του, βλέποντας αυτό το «θρίλερ», με αφορμή ένα πενιχρό βοήθημα που άνοιξε τη συζήτηση για ακόμα χειρότερα. Και μπορεί τα χρήματα του εφάπαξ επιδόματος να τα είχαν πράγματι ανάγκη οι χαμηλοσυνταξιούχοι και πολλοί ακόμα που δεν το πήραν, αλλά αυτό σε καμιά περίπτωση δεν αλλάζει την πραγματική στόχευση της κυβέρνησης, που είναι ο εξωραϊσμός της αντιλαϊκής της πολιτικής και η απόσπαση της ανοχής του λαού, για να μπορέσει από την πίσω πόρτα να περάσει τα χειρότερα, που ετοιμάζει με το κουαρτέτο για λογαριασμό του κεφαλαίου.