Το εβδομαδιαίο ρωσικό περιοδικό «Νεσαβισίμογε Βογένογε Ομποσρένιγε» («Ανεξάρτητη Στρατιωτική Επιθεώρηση») δημοσίευσε στις 14 Γενάρη το «Σχέδιο της Εθνικής Ασφάλειας», υπογραμμένο από τον Βλαντιμίρ Πούτιν και γι' αυτό από ορισμένους «Ρωσολόγους» στη Δύση ονομάστηκε «Δόγμα Πούτιν». Αυτό το σχέδιο αντικαθιστά τα προηγούμενα του 1992 και 1997 και δίνει άλλες προτεραιότητες στο θέμα της ασφαλείας της Ρωσίας.

Διπλωματικός συνεργάτης της γερμανικής εφημερίδας «Νόιες Ντόιτσλαντ» (24 Γενάρη) σχολιάζει το περιεχόμενο της νέας σύλληψης για την ασφάλεια της χώρας ως εξής: Το ως τώρα δόγμα της ρωσικής ασφάλειας, ορμώμενο από τα οικονομικά συμφέροντα της ληστρικής συμμορίας (Γιέλτσιν) και με συμβούλους Δυτικούς ιδεολόγους της νεοφιλελεύθερης οικονομίας της αγοράς, περιοριζόταν ουσιαστικά στην οικονομική πολιτική, δηλαδή στην πιο εγκληματική ιδιωτικοποίηση της λαϊκής ιδιοκτησίας και τη διαφύλαξη των χρηματικών και οικονομικών σχέσεων με τη Δύση, από τις οποίες στο μεγαλύτερο μέρος κερδίζει η ολιγαρχία του σκοτεινού κύκλου του Γιέλτσιν.

Το σημαντικότερο γνώρισμα του νέου σχεδίου ασφαλείας έγκειται στο εξής: Η Ρωσία δεν είναι πια διατεθειμένη να τηρήσει τις ανειλημμένες υποχρεώσεις από την ΕΣΣΔ να μη χρησιμοποιήσει ποτέ αυτή πρώτη ατομικά όπλα. Τα πυρηνικά όπλα δεν αποτελούν στο εξής «πολιτικά» όπλα, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν πολύ περισσότερο σαν «κανονικά» όπλα, που όπως άλλα όπλα θα μπορούν να διατεθούν στα πλαίσια της κλιμάκωσης των μέσων υπό ορισμένες συνθήκες: Η Ρωσία είναι έτοιμη για τη διατήρηση της εδαφικής και κρατικής ακεραιότητάς της «να χρησιμοποιήσει όλες τις δυνάμεις και όλα τα μέσα, που διαθέτει, για να αποκρούσει μια ένοπλη επίθεση, συμπεριλαμβανομένης και της χρησιμοποίησης πυρηνικών όπλων, αν όλα τα άλλα μέσα για λύση της κρίσης έχουν εξαντληθεί ή έχουν αποδειχθεί σαν μη εποικοδομητικά». Αυτό αναφέρεται κατά λέξη στο κείμενο του νέου δόγματος.

Κατά το συνεργάτη της γερμανικής εφημερίδας, το «Δόγμα Πούτιν» είναι απόρροια του νέου στρατηγικού δόγματος του ΝΑΤΟ, της επέκτασής του ως τα ρωσικά σύνορα, της απόκτησης αντιρωσικής επιρροής στην περιοχή πετρελαίου και φυσικού αερίου γύρω στην Κασπία από τις ΗΠΑ και της υποψίας ότι η Ουάσιγκτον υποστηρίζει οικονομικά και πολιτικά του Τσετσένους αντάρτες. Σαν χαρακτηριστικό των ρωσικών ανησυχιών αναφέρονται επίσης σύμφωνο των ΗΠΑ με τη Γεωργία, την Ουκρανία, το Ουζμπεκιστάν, το Αζερμπαϊτζάν και τη Μολδαβία, με το οποίο κυριαρχούνται στρατηγικά οι αγωγοί εξαγωγής πετρελαίου και αερίου, και η στρατηγική συνεργασία μεταξύ Αζερμπαϊτζάν, Γεωργίας και Τουρκίας.