«Εφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών ο σημαντικός ζωγράφος και δάσκαλος Δημήτρης Μυταράς. Γεννήθηκε το 1934 στη Χαλκίδα. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (1953 - 1957) με τον Γιάννη Μόραλη και τον Σπύρο Παπαλουκά. Συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, με υποτροφία του ΙΚΥ (1961 - 1964), στην σκηνογραφία και την εσωτερική διακόσμηση.

Η πρώτη του ατομική έκθεση έγινε στην Αθήνα (1961, Ζυγός). Η στροφή του προς τον κριτικό ρεαλισμό με χρήση φωτογραφικών ντοκουμέντων, περιορισμένη χρωματικότητα και πολιτικό περιεχόμενο, ήταν μια χαρακτηριστική φάση πρώιμης ζωγραφικής του, στα χρόνια της δικτατορίας. Στη συνέχεια της πορείας του, κυριάρχησαν τα εξπρεσιονιστικά στοιχεία και το έντονο χρώμα.

Ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος επιμελήθηκε δεκάδες θεατρικές παραστάσεις. Συνεργάστηκε με το Εθνικό, το ΚΘΒΕ, το Θέατρο Τέχνης, το Ελληνικό Χορόδραμα, κ.ά. Επίσης, ασχολήθηκε με την εικονογράφηση και με διάφορες εικαστικές εφαρμογές. Εχει διακοσμήσει με τοιχογραφίες πολλά δημόσια και ιδιωτικά κτίρια. Το έργο του «Δεξίλεως» τοποθετήθηκε πρόσφατα στο σταθμό «Δάφνη» του μετρό.

Δίδαξε εσωτερική διακόσμηση στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο (1964 - '72) και από το 1969 άρχισε να διδάσκει στην ΑΣΚΤ της Αθήνας, όπου εξελέγη καθηγητής το 1977 και διετέλεσε Πρύτανης από το 1982 έως το 1985. Το 1978, με την αρωγή του Δήμου Χαλκιδέων, ίδρυσε στη γενέτειρά του το Εργαστήρι Τέχνης Χαλκίδας, το οποίο λειτουργεί υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της συζύγου του Χαρίκλειας Μυταρά.

Το έργο του παρουσιάστηκε σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Βραβεύτηκε για τη συμμετοχή του στην Εκθεση Νέων Ζωγράφων (1958) και στην Πανελλαδική Εκθεση Νέων (1961). Συμμετείχε στις Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας (1958, 1966), Μπιενάλε Νέων (Παρίσι, 1960), Μπιενάλε Sao Paulo (1966) και Μπιενάλε Βενετίας (1972). Το 2008 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, ενώ την ίδια χρονιά, ο Δήμος Χαλκιδέων τού απένειμε το χρυσό μετάλλιο της πόλης.