«Οι βασανιστικές και ατελείωτες συζητήσεις για την οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα συγκαλύπτουν τα πραγματικά προβλήματα της νομισματικής ένωσης. Οταν συναντώνται οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης, στις Βρυξέλλες, θα έπρεπε πρωτίστως να βρουν λύσεις για τις εστίες κρίσης, οι οποίες πραγματικά θα μπορούσαν να προκαλέσουν την κατάρρευσή της. Και τούτο διότι αυξάνονται οι φόβοι για την πιστοληπτική ικανότητα πολύ ισχυρότερων και γι' αυτό σημαντικότερων χωρών μελών της (...) Σε αυτές συμπεριλαμβάνεται και η Ιταλία, η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης, της οποίας το χρέος ανέρχεται σε 2,35 τρισ. ευρώ. Σε σύγκριση με τα 322 δισ. ευρώ των ελληνικών δανειακών υποχρεώσεων μοιάζουν σαν τα παροιμιώδη "φιστίκια"». Αυτά έγραφε χτες η γερμανική εφημερίδα «Welt», αποτυπώνοντας γλαφυρά τα πραγματικά ζόρια που έχουν οι καπιταλιστές σε όλη την ευρωένωση. Ζόρια που συνδέονται με τις δυσκολίες να περάσουν οι καπιταλιστικές οικονομίες της ΕΕ σε φάση ορμητικής ανάκαμψης και έχουν κατά βάση να κάνουν (όπως αποδεικνύει και η περίπτωση της Ιταλίας) με το ποιος και πώς θα φορτωθεί τα βάρη της ακόμα μεγαλύτερης απαξίωσης κεφαλαίου που έχει ανάγκη η καπιταλιστική οικονομία, ώστε να «αναπνεύσει». Αυτές οι δυσκολίες και τα αδιέξοδα είναι που καθορίζουν το πραγματικό πλαίσιο των κάθε λογής διαπραγματεύσεων ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη και δείχνουν τις πραγματικές διαστάσεις, τα στενά όρια, αλλά και τα «κοντά ποδάρια» που έχουν οι έως τώρα συνταγές «εσωτερικής υποτίμησης», όπως π.χ. τα νέα μέτρα που πάρθηκαν για την περίπτωση της Ελλάδας.