ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ.-

Η χτεσινή απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) να μειώσει για δεύτερη φορά εφέτος το βασικό επιτόκιο στην «ευρωζώνη» κατά 0,25%, στο 4,25%, φέρεται να αποτελεί σύμφωνα με τους οικονομικούς αναλυτές την «απάντηση» του Βιμ Ντούιζενμπεργκ και του επιτελείου του στην «επιβράδυνση» της ανάπτυξης στην περιφέρεια, με πιο κραυγαλέες περιπτώσεις την Ιταλία και (το σημαντικότερο) την «ατμομηχανή» της ΕΕ, Γερμανία, αλλά και μια προσπάθεια «ελέγχου του πληθωρισμού», ο οποίος παρά το ότι μειώθηκε τον Ιούλη στο 2,8% από 3,0% τον Ιούνη παραμένει πολύ ψηλότερα από την «οροφή» του 2,8% που έχει θέσει η ΕΚΤ. Στην πραγματικότητα όμως, πέρα από τους «δείκτες» και τη «σταθερότητα των τιμών» που επικαλούνται οι αναλυτές, αυτό στο οποίο προσπαθεί να αντιδράσει η ευρωπαϊκή «τράπεζα των κεντρικών τραπεζιτών» είναι η παγκόσμια ύφεση, η οποία προσλαμβάνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Μάλιστα, πολλοί οικονομολόγοι αναμένουν ότι το βασικό επιτόκιο στην «ευρωζώνη» θα μειωθεί άλλο ένα 0,25% στο 4,0%, ως το τέλος του 2001. Το κατά πόσον βέβαια η μίμηση της τακτικής της αμερικανικής ομοσπονδιακής κεντρικής τράπεζας (FED), που έχει μειώσει εφέτος επτά φορές τα επιτόκια στις ΗΠΑ, θα έχει αποτέλεσμα, είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα. Εξάλλου τα σημάδια από την οικονομία των ΗΠΑ είναι όλο και πιο δυσοίωνα, με κολοφώνα την ανεργία -- την εβδομάδα που τελείωσε την 4η Αυγούστου, οι εγγεγραμμένοι στους καταλόγους των ανέργων (που δεν αντικατοπτρίζουν φυσικά με ακρίβεια την πραγματική ανεργία) βρίσκονταν στον μεγαλύτερο απόλυτο αριθμό από το Σεπτέμβρη του 1992, στα 3,18 εκατ. ανθρώπων, ενώ η κούρσα των απολύσεων κάθε άλλο παρά τέλειωσε. Η αντίστοιχη προσπάθεια της Τράπεζας της Ιαπωνίας που μείωσε στο 0 το βασικό της επιτόκιο το Μάρτη επίσης έκανε μια μεγαλόπρεπη τρύπα στο νερό...