Τρίτη 7 Μάρτη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
Αποφάσεις για ενίσχυση των στρατιωτικών ικανοτήτων της ΕΕ

Αποφάσεις για ενίσχυση των στρατιωτικών - πολεμικών ικανοτήτων της ΕΕ, στον απόηχο του Brexit, της εκλογής Τραμπ και της συζήτησης για μια κάποια μεγαλύτερη αυτοτέλεια από το ΝΑΤΟ, πάρθηκαν στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, που συνεδρίασε χτες στις Βρυξέλλες, στη διευρυμένη του σύνθεση, με τη συμμετοχή των υπουργών Εξωτερικών και Αμυνας των κρατών - μελών.

Το ΣΕΥ υιοθέτησε συμπεράσματα σχετικά με την «επιτευχθείσα πρόοδο στην εφαρμογή της Παγκόσμιας Στρατηγικής της ΕΕ στο πεδίο της Ασφάλειας και Αμυνας», τα οποία θα αποτελέσουν και τη βάση για τη σχετική αναφορά που θα παρουσιαστεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 9-10/3. Οπου ως «Παγκόσμια Στρατηγική» το σχέδιο ευρωενωσιακών μονοπωλίων για προώθηση και προάσπιση θέσεών τους ανά τον πλανήτη.

Οπως είπε η ίδια η προεδρεύουσα του ΣΕΥ, Φεντερίκα Μογκερίνι, ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα Εξωτερικών και Πολιτικής Ασφάλειας, «οι υπουργοί Εξωτερικών και Αμυνας της ΕΕ, στην κοινή τους συνεδρίαση σήμερα, όλοι έδωσαν ένα πολύ καθαρό μήνυμα: προχωρούμε σταθερά προς μια ενισχυμένη αμυντική συνεργασία και θα συνεχίσουμε να κάνουμε περισσότερα (...) Η ΕΕ διαθέτει μοναδικά εργαλεία για να βοηθήσει τους Ευρωπαίους να αναλάβουν μεγαλύτερη ευθύνη για τη δική τους ασφάλεια, και να το κάνουμε πιο αποτελεσματικά». Τοποθέτηση που απηχεί απευθείας συζητήσεις στο εσωτερικό της ΕΕ, ότι πρέπει τα κράτη - μέλη να αναλάβουν μεγαλύτερο τέτοιο μερίδιο, ώστε να αποκτήσουν και μια σχετική αυτονομία από τις ΗΠΑ, τόσο στο πλαίσιο ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και αντιθέσεων, όσο και στο φόντο ενστάσεων της νέας αμερικανικής κυβέρνησης για τη λειτουργία του ΝΑΤΟ ως έχει σήμερα.

Σύσταση δομής στρατιωτικού σχεδιασμού

Προς τούτο το ΣΕΥ ενέκρινε ένα προσχέδιο επιχειρησιακού σχεδιασμού και συντονισμού για αποστολές και επιχειρήσεις της περιλάλητης «Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας» (ΚΠΑΑ), του στρατιωτικού - πολεμικού βραχίονα της ΕΕ, «το οποίο», όπως αναφέρεται στο σχετικό ανακοινωθέν, «περιλαμβάνει μέτρα για τη βελτίωση της ικανότητας της ΕΕ να αντιδρά πιο γρήγορα, πιο αποτελεσματικά και πιο ομαλά, χτίζοντας πάνω στις υφιστάμενες δομές και με στόχο την ενίσχυση των πολιτικο-στρατιωτικών συνεργιών, ως μέρος της συνολικής προσέγγισης της ΕΕ».

Σε αυτό το πλαίσιο αποφασίστηκε η σύσταση μιας δομής στρατιωτικού σχεδιασμού και υλοποίησης (MPCC), στο πλαίσιο του ήδη υφιστάμενου Στρατιωτικού Επιτελείου της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης της ΕΕ, για το σχεδιασμό και τη διεξαγωγή στρατιωτικών αποστολών.

Προσώρας αναφέρονται σε στρατιωτικές αποστολές εκπαιδευτικού χαρακτήρα σαν αυτές που «τρέχουν» σήμερα σε Σομαλία, Κεντρική Αφρική και Μάλι. Ωστόσο, και οι τέτοιες αποστολές λειτουργούν ως προβολή ισχύος της ΕΕ και τρόπος διείσδυσής της σε άλλες ζώνες, και είναι ένα πρώτο βήμα πριν η δομή αναλάβει ευθύνες και για άλλες επιχειρήσεις.

Στον ίδιο καμβά, και συνεχίζοντας μια συζήτηση που έχει ανοίξει στο εσωτερικό της ΕΕ για μια πιο ενισχυμένη στρατιωτική συνεργασία - μετά το Brexit και την εκλογή Τραμπ - Γαλλίας, Γερμανίας, Ιταλίας και Ισπανίας, το ΣΕΥ εστίασε και στη «δυνατότητα μιας μόνιμης διαρθρωμένης συνεργασίας». Παραπέμπει, δε, στη Συνθήκη της Λισαβόνας, ότι προβλέπεται εκεί πως «μια ομάδα κρατών - μελών της ΕΕ μπορούν να ενισχύσουν τη συνεργασία τους σε στρατιωτικά θέματα» (άρθρα 42, παρ. 6, και 46). «Η δημιουργία ενός χωρίς αποκλεισμούς, αρθρωτού συστήματος μόνιμης διαρθρωμένης συνεργασίας θα επιτρέψει στα κράτη - μέλη να συνεργαστούν περαιτέρω στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας, σε εθελοντική βάση» αναφέρουν τα Συμπεράσματα του ΣΕΥ.

Το οποίο Συμβούλιο ασχολήθηκε και με την «ενίσχυση της εργαλειοθήκης ταχείας αντίδρασης της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των μάχιμων σχηματισμών μάχης της ΕΕ ("battlegroups") και των μη στρατιωτικών δυνατοτήτων, την ανάπτυξη ικανοτήτων για την υποστήριξη της ασφάλειας και της ανάπτυξης, της επίγνωσης της κατάστασης και της ανάπτυξης αμυντικών δυνατοτήτων», διαπλέκοντας συνεχώς τις έννοιες Αμυνα και Ασφάλεια, περνώντας από το ίδιο φίλτρο στρατιωτικές και μη δραστηριότητες, με ό,τι κινδύνους μπορεί να συνεπάγεται αυτό για τους λαούς.

Από πλευράς της ελληνικής κυβέρνησης, και στην πρεμούρα της για γεωστρατηγική αναβάθμιση των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων, ο υπουργός Αμυνας, Π. Καμμένος, υπερακοντίζοντας στους τέτοιους σχεδιασμούς ζήτησε, προς «υπεράσπιση της ΕΕ», «δημιουργία μιας ζώνης προστασίας από την Ανατολική Μεσόγειο μέχρι το Γιβραλτάρ, με συνεργασία παράκτιων χωρών της Μεσογείου, όπως της Αιγύπτου, της Τυνησίας και του Μαρόκου». Στον ίδιο καμβά, πρότεινε να συσταθεί ομάδα εκπροσώπων των υπουργών Αμυνας και Εξωτερικών, που να συμβάλει στην «ταχύτερη και αποτελεσματικότερη» προετοιμασία των αποφάσεων για θέματα Αμυνας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που θα πραγματοποιηθεί τον Ιούνη. Σχετικά με την κατάσταση στα Δ. Βαλκάνια, ο ΥΠΕΞ, Ν. Κοτζιάς ερωτώμενος από την ΕΡΤ δήλωσε πως «οι συνάδελφοί μου εξέφρασαν ανησυχίες για τις εξελίξεις, ιδιαίτερα στην Αλβανία και την ΠΓΔΜ», και ότι ο ίδιος τους «εξήγησε» πως «Το πρόβλημα είναι ότι αυτές οι χώρες πρέπει να αντιληφθούν ότι πρέπει να λειτουργούν δημοκρατικά και αυτό σημαίνει με μια δημοκρατική αντίληψη απέναντι στην αντιπολίτευση, στις μειοψηφίες ή ακόμα και στις εθνικές μειονότητες»...


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ