Αν έχουν ένα νόημα όλα αυτά, είναι επειδή στον κλάδο αναμένεται τα επόμενα χρόνια να συμβούν σοβαρές ανακατατάξεις, κάτω από ασφυκτικό για τους εργαζόμενους πλαίσιο εκβιασμών και ψευτοδιλημμάτων. Μια πρόγευση δίνει η μελέτη που παρήγγειλαν οι τράπεζες και η οποία, πέρα από τις απολύσεις που θα σημάνει ο περιορισμός της παραγωγής, δίνει έμφαση και στη μείωση του ενεργειακού κόστους, που σημαίνει μεταφορά της όποιας κρατικής δαπάνης στα λαϊκά νοικοκυριά. Αρα, καθόλου τυχαίες οι συζητήσεις που κάνει προς αυτή την κατεύθυνση η κυβέρνηση, ούτε η θέρμη με την οποία η συνδικαλιστική πλειοψηφία συντάσσεται με τους μεγαλοεργοδότες, παραπλανώντας τους εργαζόμενους ότι μαζί με τους επιχειρηματικούς ομίλους θα δουν ανάκαμψη και οι ίδιοι.