Για πολλούς, το δεύτερο αυτό «βελτιωμένο», όπως ισχυρίζεται η γαλλική κυβέρνηση, νομικό πλαίσιο για την εφαρμογή του 35ωρου δεν αντικατοπτρίζει παρά μια προσπάθεια της κυβέρνησης Ζοσπέν να εναρμονιστεί με τις οδηγίες και τις παρατηρήσεις του ΟΟΣΑ, ο οποίος σε σχετική του έκθεση, στα μέσα της περασμένης άνοιξης, χρησιμοποίησε πρωτοφανώς σκληρή γλώσσα για τον τρόπο εφαρμογής του 35ωρου στη Γαλλία. Συγκεκριμένα, μέσα στην έκθεση εκτιμάται ότι η γαλλική κυβέρνηση δεν έχει καταβάλει «τις καλύτερες δυνατές προσπάθειες, έτσι ώστε η εφαρμογή του 35ωρου να αποδώσει χωρίς να μειώσει την ανταγωνιστικότητα τόσο των επιχειρήσεων σε ένα πρώτο επίπεδο όσο και του συνόλου της γαλλικής οικονομίας σε ένα δεύτερο». Στην έκθεση, μάλιστα, αναφέρεται ξεκάθαρα ότι θα πρέπει «να χρησιμοποιηθούν τα σημερινά λανθάνοντα αποθέματα παραγωγικότητας και θα πρέπει οι κοινωνικοί εταίροι να συμφωνήσουν σε έναν καθαρό μετριασμό της εξέλιξης των μισθών», με άλλα λόγια θα πρέπει να εντατικοποιηθεί η εργασία και να «παγώσουν», αν όχι να μειωθούν, οι μισθοί.

Στην έκθεση συμπεριλαμβάνονται, επίσης, στοιχεία - «καταπέλτης» για τη γαλλική οικονομία. Συγκεκριμένα ο ΟΟΣΑ τονίζει ότι ένας Γάλλος εργαζόμενος παράγει «μεγαλύτερο πλούτο» μέσα από την καθημερινή του απασχόληση από ό,τι ένας Αμερικανός εργαζόμενος, και σχεδόν το ίδιο με έναν Γιαπωνέζο. Εντούτοις, για να παραχθεί η ίδια ακριβώς ποσότητα πλούτου, στις Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται μόλις 100 «ενότητες κεφαλαίου», στην Ιαπωνία 77 ενώ στη Γαλλία 132, και αυτό τη στιγμή που ο Γάλλος εργαζόμενος είναι ανάμεσα στους πλέον χαμηλόμισθους του κόσμου! Για πολλούς, σε αυτές ακριβώς τις εκτιμήσεις του ΟΟΣΑ βρίσκεται το περιεχόμενο και η ουσία του καινούριου νομοθετικού πλαισίου για το 35ωρο: Οπως τονίζουν πολλοί συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι, η εφαρμογή του πάγιου εργατικού αιτήματος σχεδόν καθόλου δε συνδέεται με την καταπολέμηση της ανεργίας και την εξασφάλιση ελεύθερου χρόνου και καλύτερων συνθηκών εργασίας για τους εργαζομένους.