«Ελλάδα - πυλώνας σταθερότητας σε μια ταραγμένη περιοχή»: Ξανά και ξανά επαναλαμβάνεται αυτή η περιγραφή της χώρας απ' όλα τα αστικά κόμματα, καλώντας ουσιαστικά το λαό να σκύψει το κεφάλι και να υποταχθεί, αν δεν θέλει «περιπέτειες»... Ο σχετικός διαγκωνισμός ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ, για το ποιος μπορεί καλύτερα να εξασφαλίσει τη σταθερότητα και την ασφάλεια, είναι μια συζήτηση ξένη για τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα. Περισσότερο αποτελεί διαφήμιση της θέλησης των αστικών κομμάτων για εξασφάλιση πεδίου «σταθερής» κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Αλλωστε, η μόνη «σταθερότητα» και «σιγουριά» που βιώνει ο λαός, είναι αυτή της επίθεσης διαρκείας με μέτρα πάνω σε μέτρα για να ανακάμψει η καπιταλιστική οικονομία. Ομως, ακόμα και η εικόνα της «ζώνης ασφάλειας» που επιχειρούν να φιλοτεχνήσουν τα αστικά κόμματα για τη χώρα είναι κάλπικη. Κι αυτό γιατί η Ελλάδα, με δική τους ευθύνη, συμμετέχει ενεργά στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, που είναι «κίνδυνος - θάνατος» για όλους τους λαούς. Η βάση της Σούδας, η συμμετοχή σε ΝΑΤΟικές αποστολές, η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, ο συνολικός σχεδιασμός για γεωστρατηγική αναβάθμιση της άρχουσας τάξης, μόνο ανασφάλεια αποπνέουν για τους εργαζόμενους. Η «σιγουριά» και η «ασφάλεια», που υπήρχαν σε άλλα καπιταλιστικά κράτη και αποδείχτηκαν πολύ εύθραυστες όταν οξύνθηκαν οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, δείχνουν ότι ο λαός πρέπει να επαγρυπνεί. Να παλεύει με το δικό του σχέδιο, κόντρα στη «σταθερότητα» της εντεινόμενης εκμετάλλευσης και των πολεμικών εμπλοκών.