Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης. Σκηνικά - Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης. Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος. Κίνηση: Αγγελική Τρομπούκη. Παίζουν: Αιμίλιος Χειλάκης, Αθηνά Μαξίμου, Λένα Παπαληγούρα και οι Δήμητρα Βήττα, Ελεάνα Γεωργούλη, Σμαράγδα Κάκκινου, Αννα Κλάδη, Αννα Λάκη, Βάσια Λακουμέντα, Φραγκίσκη Μουστάκη, Δώρα Στυλιανέση, Μαρία Τζάνη.

Πρόκειται για την τραγική ιστορία της Ιφιγένειας και κυρίως τις συνθήκες που οδήγησαν στη θυσία της. Γιατί το πραγματικό διακύβευμα της τραγωδίας δεν είναι η άδικη σφαγή μιας αθώας κοπέλας, αλλά η διαφθορά αυτών που κατέχουν την εξουσία. Προσπαθώντας να κατακτήσουν ακόμα μεγαλύτερη δύναμη και επιρροή, θυσιάζουν τα πάντα, χωρίς όμως ποτέ να αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεών τους. Για τους Ελληνες η αρπαγή της Ωραίας Ελένης ήταν απλά ένα πρόσχημα για να εκστρατεύσουν κατά της Τροίας και να επιστρέψουν με τα λάφυρα των νικητών. Και, φυσικά, ούτε η «θυσία» μιας αθώας κοπέλας θα μπορούσε να σταθεί εμπόδιο στα σχέδιά τους.

Οταν ο Αγαμέμνονας σκοτώνει το ιερό ελάφι της θεάς Αρτέμιδος, εκείνη, για να τον εκδικηθεί, προκαλεί άπνοια καθηλώνοντας έτσι τον ελληνικό στόλο στην Αυλίδα. Ο μόνος τρόπος για να εξευμενίσει ο Αγαμέμνονας τη θεά και να ξεκινήσει ο ελληνικός στρατός για τον Τρωικό Πόλεμο είναι να θυσιάσει την κόρη του, Ιφιγένεια. Με το φόβο του στρατού που είναι έτοιμος να εξεγερθεί, ο Αγαμέμνονας καλεί την Ιφιγένεια να έρθει στην Αυλίδα με το πρόσχημα ότι θα την παντρέψει με τον Αχιλλέα. Οταν εκείνη καταφτάνει στο στρατόπεδο μαζί με την μητέρα της Κλυταιμνήστρα, συνειδητοποιεί ότι τίποτα δεν πρόκειται να σταματήσει τους Ελληνες από το να εκδικηθούν για την αρπαγή της Ωραίας Ελένης και να λεηλατήσουν την Τροία - ούτε καν ο άσκοπος θάνατος ενός παιδιού που δεν έφταιξε σε τίποτα.