Ενα από τα διάφορα φούμαρα με τα οποία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επιχειρεί να «δικαιολογήσει» το νέο χτύπημα που φέρνει στο απεργιακό δικαίωμα, με την αύξηση της απαρτίας της Γενικής Συνέλευσης ενός πρωτοβάθμιου σωματείου για την κήρυξη απεργίας (στο 1/2 των μελών του, από 1/3 έως 1/5 που ισχύει σήμερα), είναι και... η «ενίσχυση της δημοκρατίας και της συμμετοχής στα συνδικάτα»! Πρόκειται για πρόκληση και υποκρισία χωρίς πάτο, από μια κυβέρνηση που μονιμοποιεί και ενισχύει συνεχώς το αντεργατικό οπλοστάσιο του κεφαλαίου, απογειώνοντας την εργοδοτική τρομοκρατία και ασυδοσία μέσα στους χώρους δουλειάς... Είναι χαρακτηριστικό, για παράδειγμα, ότι η ίδια κυβέρνηση που τα λέει αυτά, κρατά σε πλήρη ισχύ την αντεργατική διάταξη για τις «ενώσεις προσώπων», οι οποίες μπορούν να «εκπροσωπούν» τους εργαζόμενους σε επίπεδο επιχείρησης μόνο με το 15% ή το 20% του συνόλου των εργαζομένων. Μάλιστα, τα προηγούμενα χρόνια, μέσω αυτών των άθλιων «ενώσεων προσώπων», υπογράφτηκαν εκατοντάδες επιχειρησιακές συμβάσεις εργασίας, με τις οποίες επιβλήθηκαν σε πολλές χιλιάδες εργατών μειώσεις μισθών και χειροτέρευση των όρων εργασίας. Οταν το ζήτημα είναι να χτυπηθούν τα συνδικάτα και οι κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις, να επιβληθούν μειώσεις στους μισθούς και να τσαλακωθούν εργατικά δικαιώματα, η «δημοκρατία» τους πάει περίπατο. Οταν είναι όμως να χτυπηθούν το δικαίωμα της απεργίας, οι διεκδικητικοί αγώνες των ταξικών συνδικάτων για Συλλογικές Συμβάσεις με αυξήσεις, τότε ξαφνικά θυμούνται τη «δημοκρατία» και την «αντιπροσωπευτικότητα»...