Το Συνδικάτο αναφέρει ότι οι εργαζόμενοι δουλεύουν «ακόμα και 14 ώρες, όπως στο τμήμα του τεμαχισμού, χωρίς να παίρνουν ανάσα, ή με εξαντλητικές βάρδιες στο τμήμα των ψημένων, έξι ή και επτά μέρες την εβδομάδα, χωρίς να προλαβαίνουν να ξεκουραστούν.
Ηδη την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε για άλλη μια φορά λιποθυμίες εργατριών. Ολο σχεδόν το προσωπικό, που αποτελείται κυρίως από γυναίκες, αντιμετωπίζει προβλήματα από τον τεράστιο όγκο δουλειάς. Επιπλέον, αρκετές εργάτριες και εργάτες δεν προλαβαίνουν να δουν την οικογένεια και τα παιδιά τους και να περάσουν χρόνο μαζί τους. Η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη για τις γυναίκες συναδέλφισσες που έχουν οικογένεια, που μετά από τόση κούραση, πρέπει να φροντίσουν.
Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί. Παρά τη δουλειά όλη μέρα, οι περισσότεροι παίρνουν ψίχουλα που δε φτάνουν ούτε για τα απαραίτητα, ενώ οι καινούργιοι παίρνουν λιγότερα και από αυτά».
Η πραγματική αιτία για αυτή την κατάσταση, σημειώνει το Συνδικάτο, είναι ότι σκοπός της παραγωγής είναι το κέρδος. «Το μόνο που έχει σημασία είναι πώς θα πάρουν όλο και περισσότερη δουλειά από εμάς, δίνοντάς μας όλο και λιγότερα, για να βγει κέρδος. Την κατάσταση αυτή όμως εμείς μπορούμε να την αλλάξουμε. Εμείς που δουλεύουμε και παράγουμε, έχουμε και τη δύναμη να τους χαλάσουμε τα σχέδια», αναφέρει και καλεί τους εργάτες να οργανωθούν στο Συνδικάτο και να παλέψουν για: «Μέτρα υγιεινής και ασφάλειας. Κανονικούς ρυθμούς δουλειάς. 5ήμερο - 8ωρο για όλους, χωρίς ακανόνιστες εναλλαγές ωραρίων και ειδοποίηση την τελευταία στιγμή. Κανονική καταβολή ρεπό και αδειών». Επίσης για «υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με αυξήσεις μισθών και κατοχύρωση δικαιωμάτων. Να παρθεί τώρα πίσω η μείωση μισθών στο εκκολαπτήριο, το μύλο και όπου αλλού έχει γίνει. Να σταματήσει τώρα ο διαχωρισμός νέων και παλιών εργαζομένων». Και τέλος για «ανθρώπινη συμπεριφορά σε όλους» και «πλήρη σεβασμό στη συνδικαλιστική δράση».