«Προ των πυλών» βρίσκεται το κύμα των μαζικών πλειστηριασμών που σχεδιάζουν να εξαπολύσουν οι τραπεζικοί όμιλοι, αξιοποιώντας τη θωράκιση του νομικού οπλοστασίου τους και τον εμπλουτισμό των αντιλαϊκών διατάξεων, που τους πρόσφερε η κυβέρνηση. Αποκαλυπτική είναι η πρόσφατη «έκθεση συμμόρφωσης» (Compliance Report) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οπως αναφέρεται, για το 2018 οι τράπεζες σχεδιάζουν 10.000 πλειστηριασμούς, με περαιτέρω διόγκωση στους 40.000 ετησίως για την προσεχή τριετία, συνολικά δηλαδή βγαίνουν «στο σφυρί» 130.000 ακίνητα.

Μεταξύ άλλων, με την τελευταία φουρνιά των νομοθετικών διατάξεων, προβλέπονται:

• Από την ερχόμενη Τετάρτη 21 Φλεβάρη, οι πλειστηριασμοί θα διενεργούνται αποκλειστικά και μόνο με ηλεκτρονικά μέσα και μάλιστα ανεξάρτητα από το χρόνο επίδοσης της κατάσχεσης, δηλαδή και για τις υποθέσεις που εκκρεμούν στις αίθουσες των δικαστηρίων. Επιπρόσθετα, για τη διευκόλυνση της «διαδικασίας» υπάρχει και η δυνατότητα διορισμού συμβολαιογράφων από διαφορετική περιοχή.
• Με έναρξη εφαρμογής από την 1η Μάη 2018, οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί «επεκτείνονται» και για οφειλές προς τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό και τα ασφαλιστικά ταμεία. Σύμφωνα με τη «συνοδευτική» Υπουργική Απόφαση, οι πλειστηριασμοί αυτοί θα διενεργούνται με βάση την εμπορική αξία του ακινήτου, και μάλιστα όπως αυτή θα προσδιορίζεται από τον δικαστικό επιμελητή ή από «πιστοποιημένο» εκτιμητή.
• Αναβαθμίζεται η θέση των τραπεζών για όλα τα νέα δάνεια, σε περιπτώσεις πλειστηριασμών υπερχρεωμένων επιχειρήσεων. Στο εξής, οι τράπεζες θα έχουν να παίρνουν ποσά πολύ πάνω από το 65% (μέχρι και το 100%) του εκπλειστηριάσματος που προβλεπόταν, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις οφειλές προς τους εργαζόμενους και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Τα παραπάνω ξεσκεπάζουν τα κάλπικα επιχειρήματα της κυβέρνησης ότι τάχα προστατεύεται η λαϊκή στέγη.

Ετσι και αλλιώς, και ο λεγόμενος «νόμος Κατσέλη», που ευθύς εξαρχής στεκόταν μακριά ή και απέναντι από τις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας, τροποποιήθηκε στη συνέχεια προς το χειρότερο.

Το όριο το οποίο υποτίθεται προστατεύει το «κεραμίδι» της φτωχής λαϊκής οικογένειας - αποκλειστικά και μόνο με δικαστική απόφαση - τοποθετείται σε επίπεδο εισοδήματος που δεν ξεπερνά τις «εύλογες δαπάνες διαβίωσης, προσαυξημένες κατά 70%», όπως αυτές προσδιορίζονται κάθε φορά από τη στατιστική υπηρεσία (ΕΛΣΤΑΤ).

Τα ποσά αυτά, πριν από την τελευταία αναθεώρηση των στατιστικών δεδομένων, διαμορφώνονταν για τον άγαμο στα 13.906 ευρώ μεικτό εισόδημα το χρόνο και για το ζευγάρι στα 23.659 ευρώ, με προσαύξηση 5.713 ευρώ για κάθε παιδί.

Ακόμη και έτσι, η ένταξη στη ρύθμιση της υποτιθέμενης προστασίας έχει ως όρο και προϋπόθεση «ο οφειλέτης να υπήρξε συνεργάσιμος», κατά την έννοια του «Κώδικα Δεοντολογίας» των τραπεζών. Ταυτόχρονα, η δικαστική προστασία στην πρώτη κατοικία συνδέεται με την απαλλοτρίωση οποιασδήποτε άλλης «ρευστοποιήσιμης περιουσίας» του οφειλέτη, όπως, για παράδειγμα, μιας δεύτερης κατοικίας ή ενός μικρού κομματιού γης κ.ο.κ.

Την ίδια ώρα, και ενώ η όποια παρεχόμενη νομική προστασία - αποκλειστικά και μόνο μετά από προσφυγή και δικαστική απόφαση - έχει ξεπέσει στο χαμηλότερο επίπεδο, η κυβέρνηση έρχεται να δρομολογήσει και νέες παρεμβάσεις, αναφορικά με το λεγόμενο «νόμο Κατσέλη». Ως επόμενο βήμα προβάλλει η «αποσυμφόρηση» των δικαστηρίων από τις εκκρεμείς υποθέσεις, καθώς μέχρι την έκδοση της δικαστικής απόφασης οι τράπεζες δεν μπορούν να προχωρήσουν τη διαδικασία του συγκεκριμένου πλειστηριασμού. Σε αυτό το επίπεδο - με βάση τα κριτήρια και τις προϋποθέσεις - δρομολογείται ένα πρώτο «ξεσκαρτάρισμα» σε εξωδικαστικό πλαίσιο, ενώ και ο ίδιος ο νόμος περί της υποτιθέμενης «προστασίας» έχει ημερομηνία λήξης την 31η Δεκέμβρη 2018.