Τη μέρα της «επετείου» του κάλπικου δημοψηφίσματος για τον εγκλωβισμό του λαού επέλεξαν ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα για να στήσουν στη Βουλή μια νέα κακόγουστη παράσταση για την καπιταλιστική οικονομία και τις προοπτικές της, μετά την πρόσφατη συμφωνία στο Γιούρογκρουπ. Το «σίκουελ», βέβαια, κατά τα συνηθισμένα, ήταν ακόμα χειρότερο κι απ' αυτήν την πρωτότυπη απάτη του καλοκαιριού του 2015. Τι μας είπαν; Οτι οι «προοπτικές» για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, τότε όπως και τώρα, δεν είναι άλλες από αυτές των μόνιμων μνημονίων για την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου. Αυτοί είναι οι «διαφορετικοί» τάχα δρόμοι που χτες, όπως και τότε, έβαλαν το λαό να επιλέξει. Ποια ήταν η διαφορά; Οτι στην τωρινή «παράσταση» οι ρόλοι ήταν αντεστραμμένοι. Η μεν κυβέρνηση κατηγορούσε τη ΝΔ ότι με τη στάση της «κινδυνεύουν» τάχα οι «εθνικοί» στόχοι του κεφαλαίου, η δε ΝΔ καμωνόταν ότι είναι τάχα ενάντια στις δεσμεύσεις και στα μέτρα που και η ίδια στήριξε τόσα χρόνια, και που σήμερα δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει αν αναλάβει την κυβέρνηση! Υπάρχει βέβαια και μια ακόμα πιο ουσιαστική διαφορά για το λαό. Κι αυτή δεν είναι άλλη από την πείρα που έχει συσσωρεύσει και η οποία δείχνει ότι η ελπίδα δεν βρίσκεται ούτε στην εναλλαγή κυβερνήσεων στο έδαφος του καπιταλισμού, ούτε σε κάποια τάχα φιλολαϊκή διαχείριση του σάπιου συστήματος, με την οικονομία και την εξουσία στα χέρια του κεφαλαίου.