Η Λαμπρινή, που μένει μόνιμα στην Αρτα, πέτυχε την εισαγωγή της στο Τμήμα Μετάφρασης του Ιονίου Πανεπιστημίου στην Κέρκυρα. Εκεί, όπως μας λέει, ήρθε αντιμέτωπη με δυσκολίες από την πρώτη στιγμή, αφού ενημερώθηκε πως η ζήτηση είναι μεγάλη, ο αριθμός των σπιτιών που διατίθενται για μακροπρόθεσμη ενοικίαση μικρός, ενώ εκτός από τους φοιτητές, στέγη αναζητούν επίσης μια σειρά εργαζόμενοι, όπως δημόσιοι υπάλληλοι που υπηρετούν μακριά από τα σπίτια τους. Τελικά, όμως, βρήκε μία γκαρσονιέρα γύρω στα 45 τετραγωνικά, με ενοίκιο 370 ευρώ. Τα πάγια έξοδα μόνο για διαμονή, συμπεριλαμβανομένων των λογαριασμών, αναμένεται να ξεπεράσουν τα 500 ευρώ.
Επιπλέον, για έναν φοιτητή που προσπαθεί να αντεπεξέλθει, το σπίτι που θα επιλέξει πρέπει να πληροί προϋποθέσεις όπως π.χ. το να είναι μέσα στην πόλη και αν είναι δυνατόν και κοντά στη σχολή, ώστε να περιοριστεί το κόστος μετακίνησης, αλλά και να είναι σε καλή κατάσταση.
Ο «Ριζοσπάστης» συνομίλησε και με μία άλλη φοιτήτρια, που τέλειωσε το σχολείο στον Βόλο και πέρασε φέτος στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης στο Ρέθυμνο, μία τουριστική περιοχή, όπου τα σπίτια προς ενοικίαση είναι ακριβά και δυσεύρετα. Η αναζήτηση ξεκίνησε τηλεφωνικά και μέσω διαδικτύου, αφού δεν είναι αμελητέο και το κόστος της μετάβασης και διαμονής των οικογενειών στην πόλη εισαγωγής ώσπου να βρεθεί σπίτι. Στην αναζήτηση αυτή, απέρριψε σπίτια τα οποία ήταν ιδιαίτερα ακριβά, ξεπερνώντας - όπως μας λέει - τα 400 ευρώ για λίγα τετραγωνικά.
Η εξασφάλιση στέγης για τους φοιτητές που σπουδάζουν μακριά από τα σπίτια τους ποτέ δεν εξασφαλίστηκε πλήρως. Μία διαχρονική πολιτική που δεν έχει προτεραιότητα την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, όπως αυτή, έχει ως αποτέλεσμα λιγότερο από το 10% των φοιτητών που σπουδάζουν μακριά από τον τόπο διαμονής ή μόνιμης κατοικίας τους να καλύπτονται από τις υπάρχουσες εστίες, οι οποίες επιπλέον αντιμετωπίζουν και μια σειρά προβλήματα.
Οπως σημειώνει σχετικά ο Κ. Θεοδωρόπουλος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών, «αυτό το διάστημα είναι χιλιάδες οι οικογένειες νεοεισαχθέντων φοιτητών που έρχονται αντιμέτωπες με την έλλειψη εστιών. Στην αναζήτησή τους συναντούν τσουχτερά νοίκια, που τους αναγκάζουν να βάλουν και πάλι το χέρι στην τσέπη, με το πρόβλημα να είναι ιδιαίτερα έντονο στις τουριστικές περιοχές, και το αποτέλεσμα είναι να σκέφτονται κάποιοι το αν τελικά θα σπουδάσουν».
Τονίζει επίσης: «Εκ μέρους του ΜΑΣ, απευθυνόμαστε σε όλους τους φοιτητές και σπουδαστές που αντιμετωπίζουν αυτήν την κατάσταση. Τους λέμε ότι δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, υπάρχουν υπαίτιοι. Είναι καταρχάς η πολιτική της κυβέρνησης, που δεν κατασκευάζει νέες, επαρκείς εστίες, υποβαθμίζει αυτές που υπάρχουν, κόβει το στεγαστικό επίδομα, αφήνει τους νέους στην τύχη τους, κάνει ατομική ευθύνη την στέγαση. Είναι και η Τοπική Διοίκηση, οι Περιφέρειες, ένα μεγάλο κομμάτι των δημοτικών αρχών, που τους αντιμετωπίζει σαν πελάτες, και τέλος η επιχειρηματική λειτουργία στα ιδρύματα, η υποχρηματοδότηση, που γίνεται μοχλός για να επιβάλλονται ενοίκια στις εστίες, να ξεσπιτώνονται οι φοιτητές κάθε καλοκαίρι.
Ολα αυτά είναι αποτέλεσμα μιας πολιτικής που μπροστά στο κέρδος δεν υπολογίζει τις ανάγκες των φοιτητών και των οικογενειών τους. Εμείς απευθυνόμαστε σε όλους αυτούς τους φοιτητές και σπουδαστές, τους λέμε μπροστά σε αυτήν την κατάσταση να μην τα παρατάνε. Μέσα από τους συλλόγους να οργανωθεί η διεκδίκηση με κινητοποιήσεις σε δήμους, διοικήσεις των Ιδρυμάτων, για μέτρα ανακούφισης, για να μπει τέλος στην επίθεση που στρέφεται τελικά ενάντια στο δικαίωμά τους στη μόρφωση. Καλούμε παράλληλα τους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους να πάρουν μέτρα έμπρακτης στήριξης, όπως φιλοξενία φοιτητών που έχουν ανάγκη», τονίζει.
Το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών προβάλλει ένα πλαίσιο διεκδίκησης άμεσων μέτρων ανακούφισης των φοιτητών και των οικογενειών τους: