Ο «Ριζοσπάστης» συζητά με τον δήμαρχο Πετρούπολης για την περίπτωση των διεκδικήσεων στο Ποικίλο Ορος
Τμήμα της έκτασης που πλέον κυβέρνηση και Εκκλησία θα μπορούν να αξιοποιήσουν επιχειρηματικά από κοινού |
Πρόκειται για εκτάσεις που η Εκκλησία διεκδικούσε ως ιδιοκτησία της και τις οποίες μέχρι τώρα δεν μπορούσε να αξιοποιήσει, αφού βρισκόταν σε διαμάχη με το Δημόσιο, φορείς και συλλόγους. Αυτό ουσιαστικά είναι το νέο στοιχείο που έρχεται να συμπληρώσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ σε όσα είχε υλοποιήσει η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ με την ίδρυση της «Εταιρείας Αξιοποίησης Ακίνητης Εκκλησιαστικής Περιουσίας ΑΕ» το 2013. Στο εν λόγω Ταμείο, λοιπόν, εκτός από την περιουσία που φέρεται να αναγνωρίζεται ως ιδιοκτησία της Εκκλησίας, εντάσσονται πλέον και εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα αμφισβητούμενων εκτάσεων. Τι σημαίνει αυτό; Πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αναγνωρίζει τις αμφισβητήσεις της Εκκλησίας πάνω σε πολύ σημαντικές δημόσιες εκτάσεις σε δάση, ορεινούς όγκους, παραλιακές ζώνες και όχι μόνο...
Από δενδροφύτευση στο Ποικίλο Ορος με πρωτοβουλία του δήμου, μετά την επίμαχη απόφαση που αναγνωρίζει τη Μονή Λαμίας ως ιδιοκτήτη μεγάλης έκτασης στο βουνό |
Μία ίσως από τις πλέον χαρακτηριστικές τέτοιες περιπτώσεις είναι αυτή του Ποικίλου Ορους, στην Πετρούπολη. Εκεί όπου ο Ναός Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας διεκδικεί χιλιάδες στρέμματα από το Ποικίλο Ορος, αλλά και το 1/3 της πόλης της Πετρούπολης.
Ο «Ριζοσπάστης» μίλησε με τον δήμαρχο Πετρούπολης, Βαγγέλη Σίμο, για αυτήν την «αμαρτωλή» υπόθεση.
«Οι εξελίξεις που αφορούν την υπόθεση του Ποικίλου Ορους αποτελούν τεράστια πρόκληση σε βάρος του λαού της Δυτικής Αθήνας. Η υπόθεση αφορά στο ιδιοκτησιακό καθεστώς δεκάδων στρεμμάτων μιας ευρύτερης έκτασης του κτήματος με την ονομασία "Πεύκα - Βέρδη", που ξεπερνά τα 4.000 στρ. στο Ποικίλο Ορος, η οποία αποτελεί Δημόσια Δασική Εκταση από τη σύσταση του ελληνικού κράτους μέχρι και σήμερα. Πριν από σχεδόν 1,5 χρόνο συναντηθήκαμε με τον αναπληρωτή υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σωκράτη Φάμελλο, και ζητήσαμε να συγκληθεί άμεσα το αρμόδιο συμβούλιο του ΥΠΕΚΑ, το ΚΕΣΥΠΟΘΑ (πρώην ΣΧΟΠ), για να συζητήσει τη μελέτη "Αναθεώρησης Εγκεκριμένου Ρυμοτομικού Σχεδίου περιοχής Αγ. Τριάδας (Πεύκα - Βέρδη)", που έχει υποβάλει ο δήμος μας, υπερασπίζοντας και προάγοντας τον δημόσιο δασικό χαρακτήρα της περιοχής».
Μετά από εκείνη τη συνάντηση, ο αναπληρωτής υπουργός είχε δεσμευτεί ότι θα προχωρήσουν άμεσα οι απαραίτητες ενέργειες, όμως με απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, η οποία εκδόθηκε στις 2 Νοέμβρη 2017, αναγνωρίζεται η Μονή Λαμίας ΩΣ ΚΥΡΙΟΣ της εδαφικής έκτασης 60.472,79 τ.μ. στην περιοχή της Αγ. Τριάδας και συγκεκριμένα στη θέση «Πεύκα - Βέρδη».
Ο δήμαρχος Πετρούπολης λέει: «Δυστυχώς, η λύση που δόθηκε στις δικαστικές αίθουσες δεν μας εξέπληξε. Οι αρνητικές συνέπειες μιας τέτοιας απόφασης, που ορίζει το δικαίωμα κυριότητας στη Μονή, είναι πολλαπλές για τους κατοίκους του Λεκανοπεδίου, μιας και το Ποικίλο Ορος αποτελεί έναν από τους ελάχιστους εναπομείναντες πνεύμονες πράσινου της Δυτικής Αττικής. Ιδιαίτερα η περιοχή της Αγίας Τριάδας έχει πρωταρχική σημασία για τον δήμο, καθώς αποτελεί την τελευταία αδόμητη έκταση, που στο μεγαλύτερο τμήμα της είναι πευκόφυτη με άγρια βλάστηση, αγριελιές και πουρναριές. Καλέσαμε την κυβέρνηση να δράσει άμεσα και το ελληνικό Δημόσιο να προχωρήσει εγκαίρως σε άσκηση έφεσης έναντι της απόφασης του Πρωτοδικείου Αθηνών, όπως κάναμε και εμείς. Ομως, συνολικά η στάση του ελληνικού Δημοσίου όλη την προηγούμενη περίοδο ήταν και είναι προκλητικά πλημμελής, με σειρά παραλείψεων και καθυστερήσεων. Η νέα κατάσταση, όπως διαμορφώνεται μετά την έκδοση της παραπάνω δικαστικής απόφασης, είναι ακόμη πιο επικίνδυνη».
Ο δήμος Πετρούπολης, με δεδομένη αυτή την εξέλιξη, έστειλε έγγραφο στους υπουργούς Οικονομικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας, στο οποίο τους ενημέρωσε για αυτές τις εξελίξεις. Και ζητά την άμεση παρέμβαση για να δοθεί μία οριστική λύση, αφενός μεν για τα 100 αδόμητα στρέμματα της Αγ. Τριάδας, αφετέρου δε να σταματήσουν οι διεκδικήσεις του Ιερού Ναού «Ευαγγελισμός της Θεοτόκου» Λαμίας, στο 1/3 του δήμου Πετρούπολης.
Ο Βαγγέλης Σίμος ξεκαθαρίζει: «Ως δημοτική αρχή, πήραμε όλα τα απαραίτητα μέτρα για να υπερασπιστούμε τον δημόσιο δασικό χαρακτήρα της περιοχής. Ολο αυτό το διάστημα, έχουμε πραγματοποιήσει συναντήσεις στο υπουργείο Οικονομικών, στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, στο υπουργείο Εσωτερικών, με τους νομικούς συμβούλους του κράτους, με τους αρμόδιους παράγοντες της Περιφέρειας, του Κτηματολογίου, της Κτηματικής Υπηρεσίας, αλλά και της Διεύθυνσης Δασών, πάντα προς την κατεύθυνση της οριστικής επίλυσης του ζητήματος.
Επίσης, έχουμε καλέσει σε σύσκεψη φορείς, συλλόγους, σωματεία, τον λαό της πόλης και έχουμε προχωρήσει σε συγκέντρωση υπογραφών, οι οποίες κατατέθηκαν στο αρμόδιο υπουργείο. Δυστυχώς, όμως, το μόνο που έχουμε εισπράξει είναι δεκάδες υποσχέσεις, οι οποίες έπεσαν στο κενό!
Πυρήνας του προβλήματος που έχει ανακύψει είναι ότι η γη και το περιβάλλον στην κοινωνία που ζούμε είναι εμπορεύματα. Η θέση μας είναι ότι τα υπό διεκδίκηση εδάφη, όπως άλλωστε και τα άλση, τα πάρκα, οι πλατείες, πρέπει να αποτελούν λαϊκή περιουσία και επιβάλλεται να δοθεί μάχη για την προστασία τους, ειδικά στη Δυτική Αθήνα, με τους λιγοστούς ελεύθερους χώρους και χώρους πρασίνου».
Η συγκεκριμένη περίπτωση είναι μία από τις δεκάδες, εκατοντάδες αντίστοιχες περιπτώσεις σε όλη την Ελλάδα. Είναι γεγονός ότι και χωρίς τη συμφωνία για τη δημιουργία «Ταμείου Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Περιουσίας», διαχρονικά οι κυβερνήσεις έκαναν τα στραβά μάτια στις διεκδικήσεις της Εκκλησίας. Είναι επίσης γεγονός ότι πολλές φορές, με τον πιο επίσημο τρόπο, αναγνωρίζεται κυριότητα της Εκκλησίας σε δημόσιες εκτάσεις, όπως για παράδειγμα μέσω του Εθνικού Κτηματολογίου.
Σύμφωνα με στοιχεία, σε πολλές περιπτώσεις η Εκκλησία, στο πλαίσιο της κτηματογράφησης, έχει δηλώσει ότι είναι ιδιοκτήτρια εκτάσεων που ανήκουν στο Δημόσιο. Και αντί το Δημόσιο να καταθέσει τίτλους ιδιοκτησίας, αφήνει να ολοκληρωθεί η κτηματογράφηση χωρίς καμία ένσταση, με αποτέλεσμα να περνούν χιλιάδες στρέμματα εκτάσεων στις μονές και τα μοναστήρια...
Τώρα, πλέον, οι τελευταίες εξελίξεις προχωρούν αυτή την πραγματικότητα ένα βήμα μπροστά. Επίσημα πια θα αναγνωρίζει ότι η Εκκλησία έχει την κυριότητα πάνω στις διεκδικούμενες εκτάσεις, με τον όρο ότι στην ...μπίζνα μπαίνει και το κράτος. Κάπως έτσι λοιπόν και στην περίπτωση του Ποικίλου Ορους μπαίνει οριστικά η ταφόπλακα στις διεκδικήσεις δεκαετιών του λαϊκού κινήματος για αξιοποίηση των εκτάσεων σε όφελος του λαού και στην κατεύθυνση της κάλυψης των αναγκών του...