Ο Μίχαελ Σουμάχερ δίκαια θεωρείται ο καλύτερος οδηγός στη Φόρμουλα 1. Ως αντίπαλός του εμφανίζεται ο μικρός αδελφός του Ραλφ και ο ταχύτατος κολομβιανός Χουάν Πάμπλο Μοντόγια. Αυτό που θα μπορούσε να στερήσει λοιπόν από τον πρωταθλητή τη νίκη θα ήταν να υστερούσε το νέο μονοθέσιο της Φεράρι έναντι των Γουίλιαμς και ταυτόχρονα οι αντίπαλοί του να αποδώσουν το 100% των δυνατοτήτων τους. Οταν όμως το μονοθέσιο 2002 της Φεράρι είναι ένα από τα δύο καλύτερα αυτοκίνητα που γυρίζουν στην πίστα του Ιντερλάγκος της Βραζιλίας και ο Χουάν Πάμπλο Μοντόγια οδηγεί με περισσότερο ενθουσιασμό παρά με μυαλό, τότε έχει σίγουρη κατά 100% τη νίκη.

Οι αδελφοί Σουμάχερ διέλυσαν τον ανταγωνισμό, ενώ ο Χουάν Πάμπλο Μοντόγια έχασε την ευκαιρία να πρωταγωνιστήσει στο Γκραν Πρι Βραζιλίας όταν δεν μπόρεσε να περάσει τον Μίχαελ λίγο μετά την εκκίνηση, αλλά ταυτόχρονα δεν μπόρεσε και να συγκρατήσει τον ενθουσιασμό του και συγκρούστηκε με το πίσω μέρος της Φεράρι καταστρέφοντας την μπροστινή πτέρυγα της Γουίλιαμς, τα κομμάτια της οποίας εκσφενδονίστηκαν προς κάθε κατεύθυνση χωρίς άλλη συνέπεια ευτυχώς. Η μάχη βέβαια δεν τελείωσε εκεί, ούτε όμως και με το πέσιμο της καρό σημαίας. Ο Μοντόγια δεν το χώνεψε ότι ξανασυγκρούστηκε με τον Σουμάχερ και μετά το τέλος του αγώνα δήλωσε: «Πίστευα πως ο Σουμάχερ ήταν ένας πιλότος που αγωνίζεται «δίκαια», αλλά δεν είναι! Στην εκκίνηση του αγώνα βρέθηκε δίπλα μου και του έδωσα χώρο στις δύο πρώτες στροφές, όμως στη συνέχεια μετακινήθηκε προς τη μέση της πίστας. Βρισκόμουν πίσω του και μόλις επιχείρησα να τον περάσω, μου έκλεισε αμέσως την πόρτα και η επαφή των μονοθεσίων είχε ως αποτέλεσμα να χάσω την μπροστινή μου πτέρυγα. Στο συγκεκριμένο σημείο, είχα αρκετή ταχύτητα για να τον περάσω. Στη Μαλαισία συνέβη ακριβώς το ίδιο, με τον Σουμάχερ να χάνει την εμπρός πτέρυγα αν και του έδωσα περισσότερο χώρο και ήμουν εγώ που δέχτηκα ποινή. Τώρα, μπήκε αυτός μπροστά μου, όπως είχε συμβεί με τους Μπαρικέλο και Ραλφ στον προηγούμενο αγώνα, όμως είμαι και πάλι εγώ αυτός που την πληρώνει...».

Ο παράτολμος Κολομβιανός τα κατάφερε βέβαια (παρότι αναγκάστηκε να μπει νωρίς - νωρίς στα πιτς) να τερματίσει μέσα στους βαθμούς και μαζί με τη 2η θέση του ομόσταυλού του Ραλφ, να κρατήσουν τη Williams - BMW στην πρώτη θέση των κατασκευαστών, με 30 βαθμούς, έναντι των 24 της Φεράρι, με τις επόμενες McLaren και Renault να είναι έτη φωτός πίσω, στους 8β. και 6β. αντίστοιχα.

Ασχετα πάντως με το αποτέλεσμα, η παρουσία του Μοντόγια προβληματίζει, αφού ενώ θεωρείται ταχύτατος και γεννημένος νικητής δεν καταφέρνει να επιτύχει αντίστοιχα με τις αδιαμφισβήτητες δυνατότητές του αποτελέσματα. Οι φίλοι του σπορ δε, είναι σίγουρο ότι θα προτιμούσαν τον Κολομβιανό στη μάχη της πρωτιάς, μια μάχη που θα έδινε με νύχια και δόντια και πολύ πιο επιθετικά από τον Ραλφ Σουμάχερ που μάλλον δεν πολυστενοχωριότανε στη δεύτερη θέση πίσω από το μεγάλο αδελφό Μίχαελ.

Κατά τα λοιπά οι Φεράρι και οι δύο Williams - BMW ήταν για μία ακόμη φορά σε δικό τους αγώνα, καθώς ακόμη και οι δύο McLaren βρίσκονται σε πτώση που συνεχίζεται από πέρυσι.

Αντίθετα όμως από τη McLaren, η Renault συνεχίζει να βελτιώνεται και να την απειλεί στην 3η θέση. Μια Τρίτη θέση που πήρε ο Κούλθαρντ με 59,1 δευτερόλεπτα διαφορά από τον Σουμάχερ. Η Toyota του Σάλο, ο οποίος, αθόρυβα, κατάφερε να είναι μέσα στο παιχνίδι και να πάρει άλλον ένα βαθμό επιβεβαιώνει όσους πιστεύουν ότι οι Ιάπωνες θα πετύχουν το στόχο τους, που δεν είναι άλλος από το να ξεπεράσουν Jordan και BAR - που έχουν κινητήρες Honda και να κερδίσουν τις εντυπώσεις στη δική τους αγορά.