Και μ' αυτή την κινητοποίησή τους - όπως και μ' εκείνη που προηγήθηκε στις 13 Νοέμβρη, καθώς και με την κλιμάκωση του αγώνα τους στα μέσα του ερχόμενου Γενάρη - οι αγρότες στρέφονται κατά της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ, την οποία παλεύουν ν' ανατρέψουν. Ταυτόχρονα, θα ενώσουν την αγωνιστική διαμαρτυρία τους με τους άλλους εργαζόμενους για τον νέο προϋπολογισμό της κυβέρνησης που μεγαλώνει τη φτώχεια των μικρομεσαίων αγροτών και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, θα εκφραστούν ενάντια στην πολιτική της ανεργίας, της λιτότητας, της ακρίβειας και της φορολογικής επιβάρυνσης, που πλήττει βάναυσα και τους κατοίκους της υπαίθρου, όπως κι αυτούς που κατοικούν στις φτωχογειτονιές των πόλεων.

Ο αγροτικός κόσμος βρίσκεται, εδώ και χρόνια, σε συνεχή αγωνιστική αντιπαράθεση με την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της ΕΕ, καθώς και με τις αντιαγροτικές συμφωνίες που γίνονται στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ). Κι αυτό διότι έχει αντιληφθεί πως μέσω της ΚΑΠ και του ΠΟΕ και με τα άλλα αντιαγροτικά μέτρα που λαμβάνουν οι ελληνικές κυβερνήσεις, προωθείται το μαζικό ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς και το πέρασμα της γης, της παραγωγής και του αγροτικού εισοδήματος σε λίγους μεγαλοαγρότες κι επιχειρηματίες.

Τ' αποτελέσματα αυτής της πολιτικής είναι, πλέον, καταφανή στην ελληνική ύπαιθρο, καθώς:

• Στα 20 τελευταία χρόνια κοντά στα 200.000 αγροτικά νοικοκυριά ξεκληρίστηκαν και χιλιάδες «απόκληροι» αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα χωριά τους, ψάχνοντας για δουλιά στις μεγαλουπόλεις της ανεργίας και στα σκλαβοπάζαρα της ξενιτιάς. Η γη των ξεκληρισμένων πέρασε, «αντί πινακίου φακής», στα χέρια μεγαλοαγροτών ή άλλων «επιτηδείων», που καρπώνονται τη «λεόντειο μερίδα» των κοινοτικών ενισχύσεων, εξασφαλίζοντας τεράστια εισοδήματα. Σε αρκετές περιπτώσεις το ρόλο του «μεταφορέα» της γης από τους φτωχούς στους πλούσιους έπαιξε η Αγροτική Τράπεζα, η οποία προχωρούσε σε απαλλοτριώσεις χωραφιών από αγρότες που είχαν πολλά χρέη και δεν μπορούσαν να τα ξεπληρώσουν.
• Η φτώχεια «πλάτυνε και βάθυνε» στην ελληνική ύπαιθρο, αφού το αγροτικό εισόδημα μειώνεται συνεχώς κι έχει συρρικνωθεί, η ακρίβεια «καλά κρατεί» και το κράτος δεν ενδιαφέρεται για τη δημιουργία της υποδομής - στους τομείς της Υγείας, της Πρόνοιας, της Παιδείας, του Πολιτισμού, του Αθλητισμού - που θα διευκολύνει και θα αναβαθμίσει τη ζωή στο χωριό. Η οικονομική δυσπραγία ταλαιπωρεί αφάνταστα τους κατοίκους της υπαίθρου κι είναι χαρακτηριστικό ότι τα καφενεία των χωριών κλείνουν αποβραδίς κι η οποιαδήποτε διασκέδαση είναι «πολυτέλεια» για τη μεγάλη πλειοψηφία των χωρικών.

Η Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση (ΠΑΣΥ) έχει εξαγγείλει κλιμάκωση των αγώνων της μικρομεσαίας αγροτιάς, υπογραμμίζοντας ότι για να είναι αποτελεσματικός αυτός ο αγώνας και για να έχει προοπτική, πρέπει να συντονίζεται με τους ταξικούς αγώνες των εργαζομένων, που οργανώνει το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ). Και η εργατοαγροτική κινητοποίηση της 9ης Δεκέμβρη είναι η αρχή αυτής της κοινής αγωνιστικής πορείας αγροτών - εργαζομένων...