Ο κύκλος των πανελλαδικών αγροτικών κινητοποιήσεων, που οργάνωσε η Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση, έκλεισε κι αμέσως ανοίγει ένας νέος, καθώς τα προβλήματα της μικρομεσαίας αγροτιάς παραμένουν κι ο αγώνας συνεχίζεται. Αυτές οι κινητοποιήσεις ανέδειξαν το συνολικό αγροτικό πρόβλημα της χώρας. Ενα πρόβλημα εκρηκτικό, που απειλεί με «αφανισμό» εκατοντάδες χιλιάδες μικρονοικοκυραίους της υπαίθρου. Δεν είναι υπερβολή. Την τελευταία 20ετία κοντά στα 200.000 αγροτικά νοικοκυριά ξεκληρίστηκαν και το «κακό» συνεχίζεται. Οι ξεκληρισμένοι εγκαταλείπουν τα χωριά και είτε στριμώχνονται στις λίστες ανέργων των πόλεων ή παίρνουν των ομματιών τους για την ξενιτιά.

Η κινητοποίηση της ΠΑΣΥ έπεισε κι άλλους πολλούς - αγρότες, αλλά κι από εκείνους που δεν έχουν «ιδίαν πείραν» - ότι η αιτία των προβλημάτων του αγροτικού κόσμου είναι η Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ, που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Μια πολιτική που, σαν δρεπάνι, «θερίζει» μικρομεσαίους αγρότες, αρπάζοντας τη γη τους κι αφαιρώντας τους το δικαίωμα να ζουν αξιοπρεπώς στον τόπο τους. Μια πολιτική που προωθεί, με γρήγορους ρυθμούς, την πλήρη καπιταλιστικοποίηση της αγροτικής οικονομίας, συγκεντρώνοντάς τη σε μεγαλοαγρότες κι επιχειρηματίες, δημιουργώντας νέου τύπου «τσιφλικάδες».

Ανέδειξε, όμως, αυτή η κινητοποίηση και τη λύση του αγροτικού προβλήματος της χώρας, που βρίσκεται στον αντίποδα της καπιταλιστικοποίησης και στοχεύει στη σωτηρία όσο το δυνατόν περισσότερων μικρονοικοκυραίων της υπαίθρου. Κι αυτή η λύση μπορεί να 'ρθει με την εφαρμογή μιας άλλης αγροτικής πολιτικής, που θα 'ναι ασύμβατη κι ασυμβίβαστη με τη νομιμότητα που επιβάλλουν η ΚΑΠ και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (ΠΟΕ). Μια πολιτική που θα στηρίζει τους φτωχούς του χωριού και θα δίνει, μέσω του παραγωγικού συνεταιρισμού, τη δυνατότητα στον συνεταιρισμένο μικροκληρούχο να έχει σταθερό και καλό εισόδημα, παράγοντας ποιοτικά και υγιεινά προϊόντα, φτηνά για τον εργαζόμενο λαό.

Είναι, ταυτόχρονα, αναγκαίο να συνειδητοποιήσουν οι φτωχοί αγρότες ότι οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν και δε θέλουν να εφαρμόσουν φιλοαγροτική πολιτική, γιατί είναι ταγμένες να υπηρετούν τα συμφέροντα εκείνων που στέκονται εχθρικά απέναντί τους. Επομένως, χρειάζεται να συνεχιστούν και να ενταθούν οι ενωτικοί αγώνες της μικρομεσαίας αγροτιάς - σε συμπαράταξη με την εργατιά και τα άλλα λαϊκά στρώματα του χωριού και της πόλης - με στόχο την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και με προοπτική την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών δύναμης, ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις εφαρμογής της φιλοαγροτικής πολιτικής.

Η φιλοαγροτική πολιτική θα εντάσσεται, βεβαίως, σε μια γενικότερη πολιτική κατεύθυνση και θα λειτουργεί στο πλαίσιο μιας Λαϊκής Οικονομίας κι αυτό είναι υπόθεση μιας Λαϊκής Εξουσίας. Αυτά προτείνει και γι' αυτά παλεύει το ΚΚΕ. Συνεπώς, η ενίσχυση και ισχυροποίηση του Κόμματος της εργατικής τάξης είναι προς όφελος και των μικρομεσαίων αγροτών. Κι αυτό ας το θυμούνται και την ώρα της κάλπης οι αγρότες...