«Η Ευρώπη εξακολουθεί να βρίσκεται σε μια δύσκολη κατάσταση επειδή οι ηγέτες της δεν έχουν λάβει τα αποφασιστικά μέτρα που λάβαμε εμείς στην αρχή αυτής της ύφεσης», δήλωσε ο Αμερικανός Πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, σε εκδήλωση για τη συγκέντρωση χρημάτων για την προεκλογική του εκστρατεία σε προάστιο του Σιάτλ.

Φυσικά ο Πρόεδρος Ομπάμα δε διευκρίνισε συγκεκριμένα ποια είναι τα μέτρα που θα έπρεπε να είχε υιοθετήσει η Ευρώπη ωστόσο όλοι γνωρίζουν ποια είναι τα μέτρα που υιοθέτησαν οι ΗΠΑ: Διοχέτευση τρισεκατομμυρίων δολαρίων προς τον χρηματοπιστωτικό τομέα και μεγάλες επιχειρήσεις και πολυεθνικές, όπως η «General Motors» (GM). Στην κυριολεξία λεηλατήθηκε το εθνικό θησαυροφυλάκιο των ΗΠΑ, δηλαδή τα χρήματα του αμερικανικού λαού, προκειμένου να υπάρξει η αναγκαία τονωτική ένεση προς το κεφάλαιο. Παράλληλα, εργασιακά δικαιώματα και αποδοχές υπέστησαν σύνθλιψη. Ισως το πλέον απτό παράδειγμα είναι GM, η μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία στον κόσμο, που ανακοίνωσε πρόσφατα τα υψηλότερα κέρδη, 7,6 δισ. δολάρια στην ιστορία της το 2011, δύο μόλις χρόνια μετά τη διάσωσή της από πτώχευση με κρατικά δάνεια. Στη δίχρονη αυτή διαδρομή της προς το ρεκόρ κερδοφορίας, χιλιάδες εργαζόμενοι έμειναν άνεργοι καθώς εργοστάσια έκλεισαν στις ΗΠΑ στο πλαίσιο της «αναδιάρθρωσης» της εταιρείας. Κοινότητες ολόκληρες εξολοθρεύτηκαν, αποδοχές μειώθηκαν. Και παρά το ρεκόρ κερδοφορίας, η GM προετοιμάζει νέο γύρο απολύσεων στην Ευρώπη.

Κι όμως, όλος αυτός ο πακτωλός των χρημάτων δε θεωρείται ακόμη ικανοποιητικός γι' αυτό ο Πρόεδρος Ομπάμα κράτησε μια ...πισινή και παραδέχθηκε ότι «αντίθετοι άνεμοι» εξακολουθούν να πνέουν στην αμερικανική οικονομία, η ανάκαμψη είναι αναιμική ενώ η ανεργία, επισήμως, παραμένει στο 8,1%. Στους «αντίθετους άνεμους» ο Αμερικανός Πρόεδρος πρόσθεσε και τα προβλήματα της ΕΕ καθώς είναι μεταξύ των παραγόντων που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την καπιταλιστική ανάπτυξη των ΗΠΑ. Αν κάτι αποδεικνύει η φιλομονοπωλιακή πολιτική που εφαρμόζεται στις ΗΠΑ (αλλά και στην ΕΕ άσχετα αν το παρουσιάζει διαφορετικά ο Ομπάμα) είναι το πόσο μύθος είναι ότι η κρίση μπορεί να ξεπεραστεί αν οι εργαζόμενοι υποχωρήσουν. Το αντίθετο συμβαίνει. Η κρίση είναι βαθιά και η όποια ανάκαμψη είναι ασθενής ενώ το κεφάλαιο βγαίνει πάντα κερδισμένο.

Η αναφορά Ομπάμα στην καπιταλιστική κρίση στην ΕΕ και η ερμηνεία που δίνει σε ό,τι αφορά στη σχέση της με την αμερικανική οικονομία, μπορεί να έχει και προεκλογική χροιά (για τις προεδρικές εκλογές του Νοέμβρη), ωστόσο δείχνει την αλληλεξάρτηση των καπιταλιστικών οικονομιών συμπεριλαμβανομένου και του χρηματοπιστωτικού συστήματος και την ανησυχία των εκπροσώπων του κεφαλαίου για το ξεπέρασμα της κρίσης.

Η ανησυχία ωστόσο των καπιταλιστών των ΗΠΑ είναι πολύ ευρύτερη από τις εξελίξεις στην ΕΕ. Πρόσφατη έκθεση της ομάδας Παγκόσμιας Στρατηγικής της «Morgan Stanley», βάσει των στοιχείων του ΔΝΤ, τονίζει ότι οι χρηματιστηριακές αγορές στις ΗΠΑ καταγράφουν μέχρι στιγμής, το 2012, τα μεγαλύτερα κέρδη από το 1997, παρά τη συνεχιζόμενη «νευρικότητα» λόγω αυτού που παρουσιάζουν ως «ευρωπαϊκή κρίση χρέους». Κατά την έκθεση της «Morgan Stanley» οι αμερικανικές εξαγωγές προς την Ευρώπη αντιστοιχούν συνολικά σε λιγότερο από το 2% του ΑΕΠ των ΗΠΑ. Και πράγματι ο μεγαλύτερος όγκος των εμπορικών συναλλαγών των ΗΠΑ γίνεται σήμερα με τις αναδυόμενες καπιταλιστικές δυνάμεις, δηλαδή με την Κίνα, την Ινδία, τη Βραζιλία ακόμα και τη Νότια Κορέα, χώρες και περιοχές που επηρεάζονται λιγότερο από την καπιταλιστική κρίση και προς το παρόν συνεχίζουν να έχουν σχετικά μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης. Ωστόσο, τα πρώτα σινιάλα υποχώρησης έχουν αρχίσει να έρχονται και αυτό είναι που ανησυχεί τους εκπροσώπους του ιμπεριαλισμού.