Eurokinissi

Εκατομμύρια λαού και νεολαίας στο επίκεντρο του αγώνα για την υπόσχεση που έδωσαν να γίνουν «η φωνή των νεκρών» έθεσαν το σύνθημα «`Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας». Αυτό ακριβώς το σύνθημα επιχειρείται να «αλλοιωθεί». Είτε από τα στελέχη και τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς της κυβέρνησης που συκοφαντούν με κάθε τρόπο, ακόμα και τον πιο χυδαίο, τη λαϊκή οργή και αγανάκτηση, είτε από διάφορους «καλοπροαίρετους» που διεξάγουν μια συντονισμένη επιχείρηση «αλλοίωσης» των πραγματικών αιτιών του εγκλήματος, στο όνομα μάλιστα της αποκάλυψης «λεπτομερειών» που οδήγησαν στην τραγωδία.

Το έγκλημα των Τεμπών, δυστυχώς, αποτελεί ένα «εμβληματικό» παράδειγμα του τι σημαίνει πολιτική για την υπεράσπιση του καπιταλιστικού κέρδους και από τι δυσώδη φαινόμενα«πλαισιώνεται».

Η φρίκη των Τεμπών έχει στιγματιστεί από δύο στιγμές. Τη σύγκρουση και την έκρηξη που ακολούθησε.

Ο,τι - μα ό,τι - και να έχει συμβεί, όποιο ανθρώπινο λάθος και να έγινε από τον «σταθμάρχη» - που βεβαίως πρέπει να τιμωρηθεί για τις ευθύνες του - το ζήτημα είναι πως δύο τρένα κινούνταν στην ίδια γραμμή χωρίς κανένα σύστημα ασφαλείας να τα σταματήσει. Υπάρχουν αιτίες και υπεύθυνοι που οδήγησαν σε αυτήν τη φρίκη.

- Η ΕΕ που έδινε «διαπιστεύσεις» ασφαλείας στην «Hellenic Τrain», δηλαδή τη θυγατρική της κρατικής ιταλικής εταιρείας σιδηροδρόμων. Η ΕΕ που κρίνει φυσιολογικό να μην έχουν τοποθετηθεί συστήματα ασφαλείας παρά μόνο σε ένα πολύ μικρό ποσοστό του σιδηροδρομικού δικτύου. Ο λόγος; Γιατί όλα αυτά κοστίζουν, λέει η Ευρωπαϊκή Ενωση!

- Η πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων που εφαρμόσανε από τη δεκαετία του '90 ακόμα την πολιτική της ΕΕ για την «απελευθέρωση» και την ιδιωτικοποίηση του σιδηρόδρομου. ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ φέρουν όλη τη μεγάλη ευθύνη για τις ελλείψεις προσωπικού. Για τον τεμαχισμό του σιδηρόδρομου και το συνεπακόλουθο μπαλάκι ευθυνών για το «ποιος φορέας» ελέγχει «ποιο τμήμα» του σιδηροδρομικού έργου. Ετσι φτάσαμε άλλος να ευθύνεται για τις ράγες και άλλος για τους συρμούς και όλοι μαζί να κάνουν τους ανευθυνο-υπεύθυνους για το πώς βρέθηκαν να κινούνται αντίθετα στην ίδια ράγα δύο τρένα.

- Οι βέλτιστες πρακτικές των συμβάσεων αναθέσεων έργου σε μεγαλοεργολάβους. Να τεμαχιστεί ένα έργο για να μοιραστεί καλύτερα η «πίτα» ανάμεσα σε επιχειρηματικούς ομίλους ώσπου, τελικά, το ένα «έργο», λόγω των διαφορετικών προδιαγραφών, να μην κολλάει με το «έργο» του άλλου εργολάβου. Κάπως έτσι να φτάνουμε να μην υπάρχει εγκατεστημένο σύστημα ασφαλείας κ.ά.

Αυτά τα αναφέρουμε γιατί υπάρχει και μια επιμονή σε τοποθετήσεις διαφόρων δημοσιολόγων για τις «παθογένειες» του ελληνικού κράτους. Καμία «παθογένεια» λοιπόν. Ολα δούλεψαν και δουλεύουν όπως απαιτεί το αστικό κράτος. Τα παραπάνω προκύπτουν ως αποτέλεσμα από εμβληματικούς στρατηγικούς στόχους του σύγχρονου αστικού κράτους, απόλυτα καθαγιασμένους από την «ιερή αγελάδα» όλων, την ΕΕ, και από την πολιτική που υπερασπίζονται και έχουν εφαρμόσει η κυβέρνηση και τα κόμματα της συστημικής αντιπολίτευσης.

Η υλοποίηση της «απελευθέρωσης» των μεταφορών, της Ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών συνοδευόταν και με επιχειρήματα για δήθεν πιο φθηνές και ασφαλείς υπηρεσίες για τον λαό. Αυτά έλεγαν οι κυβερνήσεις και όλα τα κόμματα του συστήματος. Μόνο το ΚΚΕ είχε αντιταχθεί τότε στρατηγικά σε αυτές τις επιλογές, αναδεικνύοντας ότι η παραπέρα εμπορευματοποίηση, εκτός από το κόστος για τους εργαζόμενους και τον λαό, έχει και ζητήματα ασφάλειας.

Τίποτα το ιερό δεν υπάρχει, λοιπόν, στο καπιταλιστικό κέρδος και σε όσους το υπηρετούν. Αλλωστε, ο Μαρξ ήδη από τον 19ο αιώνα είχε σημειώσει ότι μπροστά στο κυνήγι του κέρδους δεν υπάρχει έγκλημα που ο καπιταλιστής να μην είναι έτοιμος να διαπράξει.

Γι' αυτό και δυστυχώς τα Τέμπη δεν είναι «μοναδικό» φαινόμενο. Γι' αυτό και ο λαός συνεχίζει να βρίσκεται αντιμέτωπος με «νέα Τέμπη» καθημερινά. Στον ηλεκτρικό της Αθήνας, στο Μετρό της Θεσσαλονίκης, στις αερομεταφορές, στον Βόρειο Οδικό Αξονα Κρήτης, στην ανύπαρκτη αντισεισμική και αντιπλημμυρική θωράκιση, στις απαρχαιωμένες «κρίσιμες» υποδομές των νοσοκομείων κ.λπ.

Τα παραπάνω θα έλεγε κανείς ότι «εστιάζουν» μόνο στις αιτίες που οδήγησαν στη σύγκρουση. Ομως, η σύγκρουση έφερε και την έκρηξη, που στοίχισε τη ζωή σε δεκάδες επιβάτες εκείνη τη νύχτα. Η συγκάλυψη γύρω από τα «γιατί» της σύγκρουσης συνεχίζεται στην πολυπλόκαμη προσπάθεια συγκάλυψης μιας σειράς στοιχείων που αφορούν το φορτίο της εμπορικής αμαξοστοιχίας (απώλεια οπτικοακουστικού υλικού, δικαστικές, ιατροδικαστικές και άλλες ενέργειες που δεν έγιναν από την πρώτη στιγμή, αλλοίωση του τόπου της τραγωδίας κ.λπ). Το καπιταλιστικό κέρδος, η λειτουργία και οι προτεραιότητες του αστικού κράτους, όμως, προφανώς, συνεχίζουν να δηλώνουν «παρών».

Οι γνωστές δηλώσεις του πρωθυπουργού και άλλων στελεχών της κυβέρνησης, που περιγραφικά σε όλους τους τόνους αναπαρήγαγαν «εμπιστευτείτε μας, για ποιον λόγο να πούμε ψέματα για το φορτίο της εμπορικής αμαξοστοιχίας» είναι τουλάχιστον αστείες. Προκλητική είναι η προσπάθεια ελιγμών στη συγκάλυψη που έκανε σε πρόσφατη συνέντευξή του ο πρωθυπουργός. Γιατί η αλήθεια είναι πως έχουν πάρα πολλούς λόγους να μην πουν την αλήθεια και έχουν δώσει ήδη πολλά δείγματα γραφής και με άλλες «περιπτώσεις».

Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα:

Πρώτον: Πριν από λίγες μέρες η «Hellenic Train» έβγαλε ανακοίνωση για τη διακοπή της επιβατικής γραμμής Αλεξανδρούπολη - Ορμένιο επικαλούμενη τη μεταφορά «εμπορευμάτων». Μια μικρή λεπτομέρεια: Τα «εμπορεύματα» είναι τα πολεμικά φορτία του ΝΑΤΟ που μεταφέρονται στα σύνορα της Ρωσίας στο πλαίσιο της άσκησης «Steadfast 2025». Αυτά τα εμπορεύματα περνάνε μέσα από την πόλη της Αλεξανδρούπολης! Είναι αυτό επικίνδυνο ή όχι; Μας έχει ενημερώσει ποτέ κανείς από την κυβέρνηση και από όλα τα κόμματα που υπερασπίζονται τη «γεωστρατηγική» αναβάθμιση της χώρας, με το να γίνεται το πρωτοπαλίκαρο του ΝΑΤΟ, για κάποια «εκτίμηση κινδύνου» για όλα αυτά; Για τη μεταφορά «εμπορικών» φορτίων του κράτους - δολοφόνου Ισραήλ με «κόμβο» το «Ελευθέριος Βενιζέλος»; Για τη μεταφορά μέσα σε νταλίκες όπλων που διασχίζουν όλη την Ελλάδα για να πάνε στο καθεστώς Ζελένσκι, περνώντας ακόμα και μέσα από πόλεις, όπως αποδείχθηκε πρόσφατα στον Τύρναβο; Για τα «βενζινάδικα» του ΝΑΤΟ στο διυλιστήριο των Αγίων Θεοδώρων; Καμία ενημέρωση δεν έχουμε γι' αυτούς τους «κινδύνους», οπότε ο λαός έχει κάθε λόγο να αμφισβητεί την «αλήθεια» της κυβέρνησης και διαφόρων άλλων. Να μην εμπιστεύεται ούτε τον πρωθυπουργό, που «κοιτούσε στα μάτια» τους συγγενείς και ζητούσε να τον πιστέψουν, ούτε τις πολιτικές δυνάμεις που «σεναριολογούν» αφήνοντας εκτός πλαισίου τη σαπίλα του αστικού κράτους και των συμμαχιών του.

Δεύτερον: Ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Δ. Ρέππας, στην εξεταστική επιτροπή που έγινε με πρόταση του ΚΚΕ, μίλησε με σαφήνεια για «μαύρα βαγόνια» στον ΟΣΕ. Βαγόνια, δηλαδή, που δεν ελέγχονται από κανέναν, σε ποιον ανήκουν και τι μεταφέρουν. Αυτή η κυνική ομολογία ενός υπουργού - του ΠΑΣΟΚ ξαναλέμε - δεν αφορά γενικά και αόριστα «ασυνείδητους υπαλλήλους» του ΟΣΕ ή «κυκλώματα», που μπορεί να γίνουν τα επόμενα για τα οποία θα ανακοινωθεί κάποια «κάθαρση» από τις αστικές πολιτικές δυνάμεις. Δεν αφορά κάποια «Κολομβία» της Ευρώπης, όπως αναπαράγουν διάφορα λιβανιστήρια της ΕΕ. Στον καπιταλισμό τα πάντα πουλιούνται και αγοράζονται. Στον καπιταλισμό το πιο «ιερό» πράγμα που υπάρχει είναι το καπιταλιστικό κέρδος και η πάση θυσία απόκτηση του μέγιστου δυνατού. Αυτά υπάρχουν σε κάθε πλευρά της κοινωνικής ζωής που οι θιασώτες αυτού του συστήματος ονομάζουν «ρυθμισμένη αγορά» και «κράτος δικαίου». Οι «κανόνες» υπάρχουν για να ρυθμίζουν τους ανταγωνισμούς ανάμεσα σε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα αλλά και για να παραβιάζονται όταν οι ανταγωνισμοί οξύνονται, όταν κάποιος θεωρεί τον εαυτό του πιο ριγμένο σε σχέση με τους άλλους. Μέσα σε αυτούς τους καβγάδες ανθεί και το οργανωμένο έγκλημα.

Στον καπιταλισμό, λοιπόν, «Κολομβία» της Ευρώπης είναι διαχρονικά και η Ολλανδία, που από τα λιμάνια της διακινούνται ποσότητες - ρεκόρ ναρκωτικών ουσιών. «Κολομβία» της Ευρώπης είναι και η Ουκρανία, που μάχεται για τις δυτικές αξίες και έχει μετατραπεί στο Ελντοράντο της μαύρης αγοράς όπλων.

Στα κράτη «δικαίου» στον καπιταλισμό, από την Ελλάδα μέχρι τις ΗΠΑ, σε κάθε τους μηχανισμό «φωλιάζουν» η σήψη και η «παρανομία», αφού είναι δεμένοι με φανερά και αθέατα νήματα με την «προστασία» των «ευαγών» στόχων του συστήματος.

Η ιστορία και της χώρας βρίθει εγκλημάτων - είτε νόμιμων με βάση τους νόμους του αστικού κράτους είτε παράνομων - από καπιταλιστές και το πώς κάνουν τις «δουλειές τους» και τις περιουσίες τους, για κάποιους από αυτούς μάλιστα στη συνέχεια στήνονται και «ιδρύματα» για να πουλάνε «φιλανθρωπικό έργο» και «κοινωνική ευθύνη». Αλλωστε, πόσοι απ' αυτούς που σήμερα υμνούνται για την καπατσοσύνη τους, το επιχειρηματικό πνεύμα τους δεν έβγαλαν λεφτά βουτηγμένα στην εξαπάτηση, στην εγκληματική δράση και στο αίμα και κυρίως στο αίμα των εργαζομένων τους; Η απόσταση ανάμεσα στην κρατική πολιτική στήριξη της επιχειρηματικότητας και στη «διαφθορά» είναι άλλωστε ελάχιστη. Τα κόμματα του συστήματος μπορεί να πουν καμιά κουβέντα για κάποιον από όλους αυτούς ή κάποιους από το πολιτικό τους προσωπικό, αν είναι να εκτονώσουν την οργή του λαού ή για να ξαναμοιραστεί η επιχειρηματική πίτα, να αποσυρθούν παλιά τζάκια και να δημιουργηθούν νέα. Απειρες φορές έχει γίνει στο παρελθόν. Πάντα όμως αφήνοντας στο απυρόβλητο το σύστημα που φτιάχνει τις «ράγες» για να έχουμε τέτοιους «μηχανοδηγούς».

Το σύνθημα «`Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» δεν «αλλοιώνεται». Θα βρίσκεται στο στόμα του λαού μέχρι να υπάρξει πραγματική δικαίωση. Η πραγματική δικαίωση περιλαμβάνει το να αποδοθούν όλες οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες για το έγκλημα των Τεμπών και την προσπάθεια συγκάλυψης, αλλά και να καταδικαστούν από τον λαό μέσα από την πάλη η γενεσιουργός αιτία, το καπιταλιστικό κέρδος, και το αστικό κράτος, με μία και μόνη αμετάκλητη απόφαση: Την ανατροπή του σημερινού, σάπιου, ιστορικά ξεπερασμένου καπιταλιστικού συστήματος.

31 Μάρτη 2023, Ηλεκτρικός Αθήνας (Γραμμή 1): Σε βαγόνι συρμού στον σταθμό «Αττική», ανοίγει ξαφνικά η πόρτα, από την πλευρά των γραμμών! Οι επιβάτες αποβιβάστηκαν και ο συρμός αποσύρθηκε.

29 Μάη 2023, Ηλεκτρικός Αθήνας: Συρμός για αρκετά χιλιόμετρα ταξίδευε ...με ανοιχτή πόρτα, η οποία δεν έκλεινε, και ο οδηγός απηύθυνε έκκληση στους επιβάτες από τα μεγάφωνα να απομακρύνονται.

1η Ιούνη 2023, Τρένο: Εμπορική αμαξοστοιχία εκτροχιάστηκε μερικώς στον σταθμό Ρουφ.

3 Ιούνη 2023, Ηλεκτρικός: Γεννήτρια συρμού στον σταθμό «Νερατζιώτισσα» άρχισε να βγάζει καπνούς.

29 Ιούνη 2023, Τρένο: Αμαξοστοιχία με 325 επιβάτες ακινητοποιήθηκε για δύο ώρες μέσα στη Σήραγγα Οθρυος. Για μεγάλο διάστημα δεν υπήρχε ούτε φωτισμός ούτε κλιματισμός, λόγω της διακοπής ρεύματος.

5 Ιούλη 2023, Τρένο: Αμαξοστοιχία ακινητοποιείται στην Κατερίνη, καθώς κλαδιά σπάνε το τζάμι στην καμπίνα οδήγησης, ενώ ξηλώνουν και τον παντογράφο.

22 Νοέμβρη 2023, Προαστιακός: Συρμός εκτροχιάζεται μερικώς στην Πάτρα.

30 Μάρτη 2024, Προαστιακός: Αμαξοστοιχία στο δρομολόγιο Κιάτο - Πάτρα βγάζει καπνούς, με τον οδηγό να αποβιβάζει τους επιβάτες στο Ξυλόκαστρο.

26 Ιούλη 2024, Μετρό Αθήνας: Συρμός ακινητοποιείται στον σταθμό «Δουκίσσης Πλακεντίας», λόγω καπνών που έβγαιναν από βαγόνι.

13 Σεπτέμβρη 2024, Τρένο: Μεταξύ των σταθμών Αθηνών και Αγίων Αναργύρων, δύο αμαξοστοιχίες γεμάτες κόσμο παραλίγο να οδηγηθούν σε σύγκρουση. Η τραγωδία αποφεύγεται μετά από επικοινωνία των μηχανοδηγών, αφού στο συγκεκριμένο σημείο δεν λειτουργούσαν τηλεδιοίκηση, ETCS και φωτοσήματα.

14 Σεπτέμβρη 2024, Τρένο: Νέα ακινητοποίηση αμαξοστοιχίας λόγω πρόσκρουσης σε πεσμένα δέντρα, μεταξύ των σταθμών Σφενδάλης και Αφιδνών.

25 Σεπτέμβρη 2024, Ηλεκτρικός Αθήνας: Φωτιά σε βλάστηση κάτω από σταθμευμένο συρμό με επιβάτες στο ύψος της «Νερατζιώτισσας». Οι επιβάτες τράβηξαν τον μοχλό ασφαλείας και στη συνέχεια αποβιβάστηκαν όπως - όπως.

9 Οκτώβρη 2024, Προαστιακός: Συρμός με κατεύθυνση από Αεροδρόμιο προς Ανω Λιόσια μπαίνει σε λάθος γραμμή, η οποία θα τον οδηγούσε σε σήραγγα του Μετρό στη Δουκίσσης Πλακεντίας, με ανυπολόγιστες συνέπειες.

25 Νοέμβρη 2024, Τρένο: Παραλίγο σύγκρουση Προαστιακού της Θεσσαλονίκης με αμαξοστοιχία «Intercity» στον Κορινό Πιερίας. Η σύγκρουση αποφεύχθηκε με παρέμβαση των μηχανοδηγών.

14 Δεκέμβρη 2024, Μετρό Θεσσαλονίκης: Συρμός ακινητοποιήθηκε, επιβάτες αποβιβάστηκαν και περπάτησαν μέσα στη σήραγγα μέχρι τον επόμενο σταθμό.

14 Δεκέμβρη 2024, Τρένο: Εκτροχιάστηκε τροχός βαγονιού στο Πήλιο.

23 Δεκέμβρη 2024, Μετρό Θεσσαλονίκης: Αμαξοστοιχία ακινητοποιήθηκε στον σταθμό «Αγία Σοφία», εγκλωβίζοντας τους επιβάτες. Κατά τη διαδικασία της εκκένωσης οι αυτόματες πόρτες συνέχισαν να κλείνουν, με κίνδυνο τραυματισμών.

30 Δεκέμβρη 2024, Ηλεκτρικός Αθήνας: Συρμός παρουσιάζει βλάβη και μετά βγάζει πυκνό μαύρο καπνό κάτω από βαγόνι.

1η Γενάρη 2025, Ηλεκτρικός Αθήνας: Χωρίς χειρισμό, άνοιξαν όλες οι πόρτες από τη μια πλευρά ενώ ο συρμός ήταν σε κίνηση.

13 Γενάρη 2025, Προαστιακός: Από συρμό στον σταθμό του αεροδρομίου «Ελ. Βενιζέλος» αποκολλήθηκε βαρύ εξάρτημα (παντογράφος) και έπεσε με σφοδρότητα στην αποβάθρα. Από τύχη δεν υπήρξαν θύματα.

17 Γενάρη 2025, Μετρό Θεσσαλονίκης: Συρμός ακινητοποιήθηκε σε σήραγγα, με τους επιβάτες να μένουν μέσα σε αυτόν για περίπου 20 λεπτά!

Οταν η ασφάλεια στις συγκοινωνίες θεωρείται κόστος: Επιβάτες περπατούν στις ράγες μετά από φωτιά

Υπενθυμίζεται ότι οι συνδικαλιστές της ΔΕΣΚ (συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ) ήταν αυτοί που είχαν έγκαιρα προειδοποιήσει, πριν ακόμα από το δυστύχημα στα Τέμπη. Ηταν Φλεβάρης του 2023 όταν σε ανακοίνωσή τους αναδείκνυαν τους τεράστιους κινδύνους στα τρένα, σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Δεν θα περιμένουμε το δυστύχημα που έρχεται».

Τι έχει αλλάξει όμως σήμερα, δύο χρόνια μετά, και ενώ η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι έχει κάνει «επανεκκίνηση» στον σιδηρόδρομο, ότι σταδιακά «βελτιώνεται» και ότι τα πράγματα πάνε καλύτερα;

Ο Ηλ. Τρεβλός τονίζει:

«Δύο χρόνια μετά, οι δεσμεύσεις που είχαν διατυπωθεί από κυβερνητικά στελέχη, από κρατικούς φορείς και την ιδιωτική εταιρεία "Hellenic Train" έχουν εξανεμιστεί. Η κατάσταση έχει επιδεινωθεί. Η χειροτέρευση έχει να κάνει με την αύξηση της επισφαλούς εργασίας για το προσωπικό, με το γεγονός ότι οι επιβάτες έρχονται συχνά αντιμέτωποι με μεγάλες καθυστερήσεις λόγω προβλημάτων και βλαβών, με την αύξηση των μικρότερων και μεγαλύτερων ατυχημάτων στους χώρους δουλειάς, με την ανεπάρκεια σε τροχαίο υλικό (αμαξοστοιχίες, μηχανές, εξοπλισμό), την ελλιπή συντήρησή του, όπως και του δικτύου, που παραμένει κατεστραμμένο σε ένα μεγάλο τμήμα, το οποίο λειτουργεί σε μια γραμμή, χωρίς φωτοσήμανση, τηλεδιοίκηση, "τυφλό". Χειρότερα δηλαδή από την περίοδο πριν τα Τέμπη...

Μπορούμε να πούμε ότι για μια στοιχειώδη ομαλή λειτουργία του σιδηρόδρομου λείπουν από τη "Hellenic Train" πάνω από 300 εργαζόμενοι και στον ΟΣΕ έχουμε 1.520 οργανικά κενά. Αυτά τα κενά αφορούν συνταξιοδοτήσεις που δεν αναπληρώθηκαν.

Ολοι οι παράγοντες που οδήγησαν στα Τέμπη παραμένουν. Οι όποιες απειροελάχιστες παρεμβάσεις, όπως κάμερες σε κάποια τούνελ, ραδιοκάλυψη σε ορισμένα σημεία ή φωτισμός, που δεν υπήρχε, σε σχέση με την έκταση των αναγκών δεν αντιστρέφουν τη βασική εικόνα».

Ο συνδικαλιστής υπογραμμίζει ότι το ζήτημα της ασφάλειας καθορίζεται από 5 τουλάχιστον σημαντικούς παράγοντες: 1. Την κατάσταση της υποδομής, την εγκατάσταση και λειτουργία των συστημάτων ασφαλείας και, φυσικά, τις αξιόπιστες επικοινωνίες. 2. Το τροχαίο υλικό, που αποδεδειγμένα είναι πεπαλαιωμένο και καταπονημένο. 3. Την επαρκή στελέχωση, με προσωπικό με αντίστοιχα επαρκή εκπαίδευση και πιστοποίηση. 4. Τον απαραίτητο εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων και του μηχανολογικού εξοπλισμού. 5. Τη φύλαξη των ανισόπεδων διαβάσεων.

Οπως επισημαίνει, «και στον ΟΣΕ και στη "Hellenic Train" το προσωπικό δεν επαρκεί, με αποτέλεσμα υπερεργασία και μεγάλη καταπόνηση των εργαζομένων, με πολύ πιο εμφατικό τρόπο στις περιόδους αιχμής, ενώ στις απαρχαιωμένες εγκαταστάσεις τα εργατικά "ατυχήματα" είναι πάρα πολύ συχνά.

Τεράστιο ζήτημα είναι οι ανισόπεδες διαβάσεις, όπου τα δύο αυτά χρόνια οι νεκροί και οι σακατεμένοι είναι περισσότεροι ακόμα κι απ' αυτούς που θρηνήσαμε στα Τέμπη. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τις 1.596 διαβάσεις σε όλη τη χώρα ένα μεγάλο τμήμα είναι αφύλακτες και σε ορισμένες υπάρχει προσωπικό ή αυτόματα συστήματα, που όμως τα περισσότερα δεν λειτουργούν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το πρόσφατο περιστατικό στην Πάτρα, όπου το τρένο περνάει με ανεβασμένες μπάρες. Βιώνοντας αυτά τα καθημερινά συμβάντα, δεν μπορούμε να ανεχτούμε άλλο να ζούμε με αβεβαιότητα και ανασφάλεια, πού, πότε και πόσο σοβαρό θα είναι το επόμενο συμβάν».

Ερωτηθείς τι απαντούν οι υπεύθυνοι όταν οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν όλη αυτήν την κατάσταση, ο συνδικαλιστής αναφέρει: «Οι εταιρείες δεν προχωρούν στις αναγκαίες επενδύσεις στην ασφάλεια, γιατί τις θεωρούν μεγάλο οικονομικό κόστος, όπως επίσης ακούμε τους διάφορους υπουργούς να λένε ότι "στην Ελλάδα ζείτε, δεν γίνεται να τα θέλετε όλα".

Δεν έχουν όμως καμία δικαιολογία μετά το προδιαγεγραμμένο έγκλημα. Για παράδειγμα, στη Θεσσαλία το δίκτυο παραμένει κατεστραμμένο, λόγω των πλημμυρών, και ενώ έχει περάσει ενάμισης χρόνος βρισκόμαστε σε "σημείο μηδέν". Δίνουν ως πιο αισιόδοξο χρονοδιάγραμμα τα ...3 χρόνια για την ανάταξη του δικτύου και για τοποθέτηση των συστημάτων ασφαλείας. Από την άλλη, στο νότιο τμήμα του δικτύου, που δεν έχει υποστεί ζημιές, ο άξονας από Αθήνα έως Κιάτο, μήκους 90 χιλιομέτρων, παραμένει χωρίς τηλεδιοίκηση από τα Λιόσια μέχρι την Κόρινθο. Εκεί τι τους εμποδίζει να ολοκληρώσουν την τοποθέτηση συστημάτων ασφαλείας;

Επίσης, σε πολλά τμήματα στη Μακεδονία, όπου δεν έχει ζημιές από φυσικές καταστροφές, υπάρχει πρόβλημα με τα συστήματα ασφαλείας, όπως και με την επικοινωνία, που σε πολλά σημεία είναι ανύπαρκτη. Τα ελάχιστα δρομολόγια θα μπορούσαν να γίνουν περισσότερα για να εξυπηρετηθούν οι επιβάτες, αλλά αυτό δεν συμβαίνει, γιατί υπάρχει έλλειψη τροχαίου υλικού και προσωπικού.

Τι τεκμηριώνουν όλα αυτά; Πως ό,τι είναι αναγκαίο για να εξασφαλιστούν σύγχρονες, φτηνές, ποιοτικές και ασφαλείς μεταφορές θεωρείται κόστος, τόσο από τον δημόσιο ΟΣΕ όσο και από τον ιδιώτη ιδιοκτήτη της "Hellenic Train", και δεν υλοποιείται. Συνεχίζουν να θέτουν σε κίνδυνο εργαζόμενους και επιβάτες».

Στο ερώτημα αν στέκει το «επιχείρημα» των εκάστοτε κυβερνώντων - και άλλων πολιτικών δυνάμεων που υπηρέτησαν και υπηρετούν αυτήν την πολιτική - ότι «η Ελλάδα είναι εξαίρεση μέσα στην ΕΕ, εδώ υπάρχει μια διαχρονική παθογένεια», ο Ηλ. Τρεβλός απαντά: «Υπάρχουν διαφορές σε κάθε χώρα, όμως η κατάσταση δεν είναι πολύ καλύτερη, γιατί και εκεί καταγράφονται πολλά "ατυχήματα", με εκατοντάδες νεκρούς. Μέσα στη λεγόμενη διαλειτουργικότητα στον σιδηρόδρομο και τις "απελευθερωμένες" σιδηροδρομικές μεταφορές, οι Οδηγίες και Κατευθύνσεις στη λειτουργία διέπονται από το ίδιο αντιδραστικό πλαίσιο.

Επομένως, αυτό που συμβαίνει και στη χώρα μας δεν είναι παθογένεια. Είναι η εφαρμογή των Οδηγιών της ΕΕ. Δεν αυτοσχεδιάζουν, είναι στοχευμένη στρατηγική, που αντικειμενικά οδηγεί - όσο δεν ανατρέπεται - σε νέα Τέμπη».

Καταλήγοντας, ο συνδικαλιστής τονίζει: «Η κατάσταση αυτή δεν πάει άλλο, οι εργαζόμενοι μέσα από τα Σωματεία μας έχουμε προχωρήσει σε απεργιακές κινητοποιήσεις με κεντρικό ζήτημα την ασφάλεια. Αντιπαλεύουμε την προσπάθεια κυβέρνησης, εργοδοσίας, δικαστηρίων να ποινικοποιήσουν τον αγώνα μας βγάζοντας τις απεργίες παράνομες. Είναι μονόδρομος να συνεχίσουμε τον αγώνα μαζί με τους εργαζόμενους άλλων κλάδων και όλο τον λαό. Μεγάλος επόμενος σταθμός είναι η απεργία των σιδηροδρομικών στις 28 Φλεβάρη, στα δύο χρόνια από το έγκλημα των Τεμπών».

Χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς οι εργαζόμενοι στον σιδηρόδρομο και τις συγκοινωνίες παίζουν τη ζωή τους «κορώνα - γράμματα» καθημερινά είναι και το σοβαρό περιστατικό που συνέβη στις 7 Γενάρη και καταγγέλλει ο Ηλίας Τρεβλός.

Συγκεκριμένα, σε ένα αυτοκινούμενο όχημα που μετέφερε 4 εργαζόμενους για εργασίες επισκευής και συντήρησης της γραμμής, λόγω βλάβης έχασε τα ...φρένα, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει μια ανεξέλεγκτη πορεία διανύοντας 20 χιλιόμετρα (!) από τον Αγιο Στέφανο μέχρι το σιδηροδρομικό κέντρο Αχαρνών, όπου και εκτροχιάστηκε ευτυχώς χωρίς τραυματισμούς. Ο εφιάλτης που έζησαν οι εργαζόμενοι θύμισε το αντίστοιχο περιστατικό στον Ηλεκτρικό της Αθήνας πριν από τρία χρόνια, όπου εργολαβικό αυτοκινούμενο όχημα αυστριακής εταιρείας επίσης έμεινε χωρίς φρένα, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ένας εργαζόμενος. Μάλιστα, η διερεύνηση και η εκδίκαση αυτής της υπόθεσης ακόμη εκκρεμεί.

Επίσης, την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές το απόγευμα της Παρασκευής, σημειώθηκε άλλο ένα επικίνδυνο περιστατικό στον Ηλεκτρικό της Αθήνας, όπου κοντά στον σταθμό του Μοσχάτου έβγαιναν καπνοί από το κάτω μέρος του συρμού από πρόβλημα στα φρένα, με αποτέλεσμα να ακινητοποιηθεί και να εκκενωθεί από τους έντρομους επιβάτες.

INTIME NEWS

Διά στόματος του πρωθυπουργού από το υπουργικό συμβούλιο, η κυβέρνηση μίλησε ξανά την Παρασκευή για «χρέος, σε καιρούς επέλασης του λαϊκισμού, να υπερασπιστούμε το κεκτημένο της πολιτικής σταθερότητας», δείχνοντας προς τα κόμματα της αντιπολίτευσης σχετικά με τον τρόπο που χειρίζονται τα «Τέμπη», προτρέποντάς τα μάλιστα «αν θέλουν να ανήκουν στο συνταγματικό και ευρωπαϊκό τόξο (...) να σκεφτούν αν με τη στάση τους τελικά τροφοδοτούν τον λαϊκισμό, τη δημαγωγία και τον τυφλό αντισυστημισμό».

Κρούει ανοιχτές θύρες, βέβαια, απευθυνόμενος στα κόμματα που τόσο ως κυβερνήσεις όσο και ως αντιπολίτευση μοιράζονται μερίδιο ευθύνης για το έγκλημα, καθώς στήριξαν και υλοποίησαν τις κατευθύνσεις της ΕΕ για «απελευθέρωση» και ιδιωτικοποίηση των Μεταφορών.

Από την πλευρά τους, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι, μετά την τελευταία συνέντευξη του πρωθυπουργού στον «Alpha», ζεσταίνουν το σενάριο για κατάθεση πρότασης μομφής στην κυβέρνηση, εστιάζοντας στη συγκάλυψη στοιχείων της υπόθεσης από πολιτικά πρόσωπα και στελέχη του κρατικού μηχανισμού. Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα παρουσιάζει ανοιχτά τη σχετική πρωτοβουλία ως ευκαιρία για ζυμώσεις στον χώρο των «προοδευτικών δυνάμεων», τροφοδοτώντας τα κάλπικα δίπολα εγκλωβισμού του λαού.

Αν κάτι επιβεβαιώνουν οι εξελίξεις μετά τα συλλαλητήρια της περασμένης Κυριακής και τη συνέντευξη του πρωθυπουργού, είναι πέρα από κάθε αμφιβολία αυτό που κατήγγειλε το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή: Το έγκλημα στα Τέμπη ήταν αποτέλεσμα στρατηγικών πολιτικών επιλογών που εφαρμόστηκαν τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας απ' όλες τις κυβερνήσεις και την ΕΕ, προωθώντας την «απελευθέρωση» και την ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων.

Ορισμένες βασικές πτυχές αυτής της πολιτικής και των συνεπειών τους, όπως τις αποκάλυψε το ΚΚΕ και στη διάρκεια της Εξεταστικής Επιτροπής για τα Τέμπη που συγκροτήθηκε με πρωτοβουλία του στη Βουλή, είναι και οι εξής:

Παράλληλα, η επιλογή κατάτμησης των διαφόρων συμβάσεων, προκειμένου να εξυπηρετηθούν διαφορετικά επιχειρηματικά συμφέροντα, οδήγησε σε ασυμβατότητες των διαφόρων συστημάτων, αλλά και σε μεγάλες καθυστερήσεις, που προέκυπταν ακριβώς από την εκδήλωση αυτών των ανταγωνιστικών συμφερόντων. Τα έργα κατατμήθηκαν προκειμένου να μπορέσουν όλοι οι επιχειρηματικοί κολοσσοί να πάρουν μερίδιο από την «πίτα».

Τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα κατά τον χρόνο του τραγικού εγκλήματος στα Τέμπη να μην έχει παραδοθεί και τεθεί ολοκληρωμένα σε λειτουργία κανένα από τα απαραίτητα συστήματα ασφαλείας, που προβλέπονταν σε τέσσερις τουλάχιστον συμβάσεις, των οποίων ο συμβατικός χρόνος ολοκλήρωσης είχε παρέλθει προ πολλών ετών.

Το γεγονός αυτό αποδέχεται ακόμα και η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων που σχηματίστηκε με εντολή της κυβέρνησης της ΝΔ για τη διερεύνηση των αιτιών του δυστυχήματος των Τεμπών. Στη σελίδα 205 του Πορίσματος αναφέρει χαρακτηριστικά: «Τα σιδηροδρομικά έργα αποτέλεσαν πεδίο έντονου ανταγωνισμού μεταξύ διαφόρων εργολάβων, κατασκευαστών, προμηθευτών (συνήθως αλλοδαπών). Οι προδιαγραφές ήταν συχνά διαφορετικές από ένα τμήμα χιλιομέτρων έως το επόμενο (επίσης κάποιων χιλιομέτρων), με συνέπεια ασυμβατότητες μεταξύ των τμημάτων ενός υποτίθεται ενιαίου κατά τ' άλλα έργου. Για να ικανοποιηθούν μάλιστα οι προμηθευτές από τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, η κατάτμηση των έργων κατάντησε συνήθης πρακτική...».

Ταυτόχρονα, δεν υπήρχε καμία μέριμνα για τη συντήρηση του δικτύου, με αποτέλεσμα τη γρήγορη απαξίωσή του, σε βαθμό που να απαιτείται πλήρης αντικατάσταση.

Την περίοδο του εγκλήματος των Τεμπών, σύμφωνα με το πόρισμα της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων οι αναγκαίες θέσεις εργασίας για τον ΟΣΕ ήταν 2.800 άτομα. Ωστόσο οι οργανικές θέσεις του ΟΣΕ ήταν 2.098 και τελικώς εργάζονταν στον ΟΣΕ μόλις 1.000 άτομα περίπου (755 μόνιμοι και 230 συμβασιούχοι).

Είναι χαρακτηριστική η κατάθεση του μάρτυρα Β. Τσιαμαντή (προέδρου της ΡΑΣ την περίοδο 2011 - 2016), κατά τον οποίο «διαφαινόταν από το 2016, 2017, 2018 ότι ήταν κρίσιμα χρόνια που θα "χτύπαγε κόκκινο" όλη αυτή η διαδικασία διαχείρισης του σιδηροδρομικού δικτύου».

Αναδείχθηκαν και στην Εξεταστική της Βουλής οι ευθύνες της ΕΕ και των αστικών κομμάτων, που υπηρετούν με κάθε κόστος την πολιτική της καπιταλιστικής ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας, τσαλαπατώντας την ασφάλεια στους σιδηρόδρομους και την ίδια την ανθρώπινη ζωή. Πρόκειται για αποθέωση της πολιτικής του κόστους - οφέλους και της ατομικής ευθύνης. Το αποτέλεσμα είναι εγκληματικό για όλους τους λαούς στην ΕΕ: Με περιορισμό των δρομολογίων, αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων και στη συχνότητα των ατυχημάτων, καταστροφική «αξιοποίηση» των υποδομών του δικτύου, «μάχη» κατασκευαστικών ομίλων για τις εργολαβίες, μεγάλη επιτάχυνση της συγκέντρωσης της σιδηροδρομικής «πίτας» σε μια χούφτα μονοπώλια σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Στην Εξεταστική της Βουλής και στο πόρισμα που κατέθεσε στη συνέχεια το ΚΚΕ καταγράφηκαν κι άλλες πλευρές του εγκλήματος, που επιβεβαιώνουν τη μεθόδευση κυβέρνησης και κράτους να κουκουλώσουν στοιχεία για να ξεπλύνουν τις τεράστιες ευθύνες τους και τους πραγματικούς ενόχους. Ορισμένα από αυτά σημειώνονται παρακάτω:

Το αποτέλεσμα ήταν να χαθεί πολύτιμο υλικό (χημικό και γενετικό) απαραίτητο για τη σύνταξη της πραγματογνωμοσύνης. Από τις εργασίες της Εξεταστικής προέκυψε ότι αρμόδια πολιτικά πρόσωπα που εμπλέκονται σ' αυτές τις παράνομες ενέργειες είναι μεταξύ άλλων οι Κ. Αγοραστός, τέως περιφερειάρχης Θεσσαλίας, και Χ. Τριαντόπουλος, νυν υφυπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας.

Ενδεχομένως αυτό αποτελεί και μια εξήγηση για το εσπευσμένο της υπερκάλυψης με φερτά υλικά και της αλλοίωσης του τόπου του εγκλήματος. Εικάζεται ότι 30 από τους 57 νεκρούς έχασαν τη ζωή τους μετά τη σύγκρουση, από την πυρκαγιά που εκδηλώθηκε.

Στο πλαίσιο της Εξεταστικής Επιτροπής ο Δ. Ρέππας, πρώην υπουργός Υποδομών και Μεταφορών της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ την περίοδο 2009 - 2011, επιβεβαίωσε ότι υπήρχαν «μαύρα βαγόνια», δηλαδή συρμοί του ΟΣΕ που μετέφεραν εμπορεύματα ιδιωτών χωρίς να είναι καταγεγραμμένα. Οπως υπήρχαν και βαγόνια - «φαντάσματα», που έρχονταν από το εξωτερικό χωρίς να καταγράφονται και στην πορεία χάνονταν σε κάποιο παρακλάδι, λειτουργώντας για μήνες ως αποθηκευτικοί χώροι ιδιωτών.

Επίσης, από καταθέσεις στελεχών της «Hellenic Train» και του ΟΣΕ επιβεβαιώθηκε ότι στα δρομολόγια εσωτερικού δεν γίνεται έλεγχος στο περιεχόμενο των φορτίων, ενώ για τα δρομολόγια από το εξωτερικό ο έλεγχος γίνεται στο τελωνείο.

4. Αλλοίωση των συνομιλιών ανάμεσα σε σταθμάρχη και μηχανοδηγούς τη νύχτα του εγκλήματος στα Τέμπη, κάτι που ομολόγησε ο διευθύνων σύμβουλος του ΟΣΕ Π. Τερεζάκης σε συνέντευξή του, επιβεβαιώνοντας την προσπάθεια απόκρυψης ή αλλοίωσης κρίσιμων στοιχείων, που πολλαπλασιάζει τα ερωτήματα για τους φυσικούς και πολιτικούς αυτουργούς του εγκλήματος στα Τέμπη...

Σε ανακοίνωσή του σχετικά με τις ευθύνες της ΝΔ για το έγκλημα των Τεμπών και τις πολιτικές εξελίξεις, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει: «Οι εξελίξεις με το έγκλημα των Τεμπών και την απόπειρα συγκάλυψης από την κυβέρνηση της ΝΔ, σε συνδυασμό με το σύνολο της κυβερνητικής αντιλαϊκής πολιτικής, τεκμηριώνουν την ανάγκη μομφής κατά της κυβέρνησης.

Αλλωστε, οι κυβερνητικές ευθύνες τόσο γι' αυτό καθεαυτό το έγκλημα όσο και την προσπάθεια συγκάλυψης των πραγματικών αιτιών αποτέλεσαν τη "θρυαλλίδα" για να εκφραστεί μαζικά η οργή του λαού και της νεολαίας απέναντι σε μια πολιτική που σε όλους τους τομείς υπηρετεί το καπιταλιστικό κέρδος, τσακίζει τα λαϊκά δικαιώματα και προετοιμάζει τα επόμενα "Τέμπη".

Το ΚΚΕ αυτήν τη μομφή απευθύνει στην κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και στις πολιτικές δυνάμεις, όπως το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι δυνάμεις που προέκυψαν από αυτόν, που στηρίζουν την κυρίαρχη πολιτική, τις κατευθύνσεις της ΕΕ και το σάπιο και διεφθαρμένο κράτος του κεφαλαίου, δηλαδή όλους εκείνους τους παράγοντες που οδήγησαν στο έγκλημα των Τεμπών αλλά και υπονομεύουν καθημερινά τη ζωή και τις ανάγκες του λαού.

Οι πρόσφατες μαζικές κινητοποιήσεις για το έγκλημα των Τεμπών, οι εργατικές απεργίες, οι κινητοποιήσεις της αγροτιάς και ο αντίκτυπός τους επιβεβαίωσαν ότι ο αγώνας των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας είναι αυτός που μπορεί να βάλει φραγμό σε αντιλαϊκές μεθοδεύσεις και να αποτελέσει τον καταλύτη για πιο αποφασιστική σύγκρουση με τον σημερινό, αδιέξοδο για τον λαό δρόμο, και όχι οι διεργασίες για την αναπαλαίωση και τον εξωραϊσμό του.

Το ΚΚΕ σε αυτήν την υπόθεση δίνει όλες του τις δυνάμεις, μέσα και έξω από τη Βουλή».

INTIME NEWS

Η κυβέρνηση της ΝΔ κι όχι μόνο αυτή αλλά και τα άλλα κόμματα που κυβέρνησαν (βλ. ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ) έχουν τεράστιες ευθύνες για το έγκλημα στα Τέμπη, καθώς πρώτα απ' όλα δεν υπήρχαν συστήματα ασφάλειας που θυσιάστηκαν στον βωμό του κέρδους, ακολουθήθηκε η πολιτική της «απελευθέρωσης» των σιδηροδρόμων, της κατάτμησης του σιδηροδρομικού έργου και της παράδοσής του «με το κομμάτι» σε ανταγωνιζόμενους ομίλους. Το ότι όμως συγκρούστηκαν δύο τρένα στις ίδιες ράγες εν έτει 2023, δεν αποτελεί κάποια παραφωνία ή παράλειψη υλοποίησης της πολιτικής της ΕΕ αλλά, αντίθετα, συνέπεια της εφαρμογής της.

Το ηχητικό και άλλα ντοκουμέντα που βγαίνουν στο φως για τον φριχτό θάνατο που βρήκε μεγάλος αριθμός των 57 θυμάτων της τραγωδίας όχι από τη σύγκρουση, αλλά από την έκρηξη, την πυρκαγιά και τις αναθυμιάσεις, επιβεβαιώνουν τα μεγάλα ερωτήματα για το εύφλεκτο, επικίνδυνο φορτίο της εμπορευματικής αμαξοστοιχίας.

Eurokinissi

Γρήγορα και γεμάτα τρένα, λοιπόν, είναι ο στόχος στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, που αφήνουν το πεδίο ελεύθερο και για κάθε είδους νόμιμα ή και παράνομα κυκλώματα σε διασύνδεση με επιχειρηματικούς ομίλους, που «γεμίζουν τη χωρητικότητα» φορτίων, ανάμεσά τους κι επικίνδυνων, χωρίς ελέγχους ή πρόσθετες διατυπώσεις για να φτάσει η αμαξοστοιχία πάνω από όλα «γρήγορα» και φτηνά για τον επιχειρηματία στον προορισμό της.

Η τελευταία Οδηγία τούς «κλείνει το μάτι», καθώς προβλέπει ότι «οι υπηρεσίες πρέπει να προσαρμοστούν καλύτερα στις ανάγκες (...) των μεταφορέων εμπορευμάτων (...) με αυξημένο φορτίο ανά άξονα».

Στην κορυφή της λίστας των κριτηρίων της Οδηγίας για τη χωρητικότητα φορτίων φιγουράρουν:

«α) Το λειτουργικό κόστος για τους φορείς εκμετάλλευσης υπηρεσιών σιδηροδρομικών μεταφορών και ο επακόλουθος αντίκτυπος στις τιμές για τους πελάτες των υπηρεσιών σιδηροδρομικών μεταφορών.

β) Το κόστος που συνδέεται με τον χρόνο για τους πελάτες των υπηρεσιών σιδηροδρομικών μεταφορών».

Η παράδοση του ΟΣΕ σε ιδιώτες, η κατάτμησή του και η αποψίλωσή του από προσωπικό, που είναι η πολιτική της ΕΕ, αποτελούσαν «προαπαιτούμενα» και «ορόσημα» των μνημονιακών υποχρεώσεων της ΕΕ και της ΕΚΤ, με τους υπουργούς των κυβερνήσεων που έφτασαν μέχρι και να σβήνουν - με καμάρι για τις αντιλαϊκές επιδόσεις τους - κεριά στις τούρτες με τις επιγραφές των παραδομένων στο κεφάλαιο επιχειρήσεων, έχοντας σε περίοπτη θέση τον ΟΣΕ.

Τώρα, οι αυτουργοί του εγκλήματος, η κυβέρνηση και όσα κόμματα κυβέρνησαν, τα αστικά ΜΜΕ, κουνούν και το δάχτυλο για το «πού είναι οι έλεγχοι των φορτίων», κάνοντας τους ανήξερους για το έγκλημα, ενώ ήταν οι ίδιοι που μιλούσαν για «κρατισμό» και «αγκυλώσεις», «πλεονάζον προσωπικό» που «πλήττει την ανταγωνιστικότητα» και «διώχνει τους επενδυτές»...

Δύο σχεδόν χρόνια μετά το προδιαγεγραμμένο έγκλημα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θορυβημένη από την οργή του λαού και τις μαζικές κινητοποιήσεις, προκειμένου να αποκρύψει την αναμφισβήτητη συνενοχή της, τον Δεκέμβρη κίνησε διαδικασία «επί παραβάσει» και «καλεί την Ελλάδα να συμμορφωθεί με τη νομοθεσία της ΕΕ για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων».

Είχε προηγηθεί, τις μέρες του εγκλήματος, μια ακόμα διαδικασία «επί παραβάσει», πάλι για τον ελληνικό σιδηρόδρομο, που όμως δεν είχε την παραμικρή σχέση με την ασφάλεια, παρότι τα κόμματα του ευρωμονόδρομου έσπευδαν τότε, ξεδιάντροπα, ψευδολογώντας, να εμφανίσουν την ΕΕ ως τάχα «αμείλικτο τιμωρό». Τελικά το καλοκαίρι του 2023 η Κομισιόν απέσυρε τη διαδικασία «ικανοποιημένη από τη συμμόρφωση της κυβέρνησης της ΝΔ», εκθέτοντας όλους όσοι την παρουσίαζαν προηγούμενα «πυρ και μανία» με το έγκλημα των Τεμπών.

Το 2024 ήταν η χρονιά που το «ξέπλυμα» της ΕΕ περιλάμβανε την πολυδιαφημισμένη έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας για την περιβόητη σύμβαση 717, που δεν αφορούσε καν το γιατί καθυστέρησε η εκτέλεση της σύμβασης. Η μόνη έγνοια της ΕΕ και της εισαγγελίας της ήταν αν έπρεπε να γίνουν οι παρατάσεις της σύμβασης με τον ίδιο ανάδοχο ή αυτός να κηρυχθεί έκπτωτος προκειμένου να επωφεληθούν άλλοι ανταγωνιστές όμιλοι.

Επρόκειτο, δηλαδή, για ένα ακόμα ξεκαθάρισμα λογαριασμών - με την επίκληση της «οικονομικής ζημιάς της ΕΕ» - ανάμεσα στους ανταγωνιζόμενους ομίλους-αναδόχους, τα λόμπι και τους ανταγωνισμούς τους που πλήρωσαν με τη ζωή τους τα θύματα αυτής της τραγωδίας. Κι εδώ «άνθρακες ο θησαυρός».

Και αυτή η κίνηση συνοδεύτηκε από την οργανωμένη επιχείρηση των σοσιαλδημοκρατών τύπου ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Πλεύσης Ελευθερίας κ.λπ. για τη μετατροπή της ΕΕ από λύκο σε πρόβατο, που τάχα αποτελεί θεματοφύλακα των μέτρων ασφάλειας και του «κράτους δικαίου».

Το ίδιο το κείμενο της νέας διαδικασίας «επί παραβάσει» που κατέθεσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, είναι ενδεικτικό ότι «ξεπλένει» την κυβέρνηση της ΝΔ και την πολιτική της. Ερχεται δηλαδή σε ευθεία αντίθεση με όσα καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι στον σιδηρόδρομο, οι γονείς των θυμάτων των Τεμπών και βέβαια οι εκατοντάδες χιλιάδες που διαδήλωσαν πριν από λίγες μέρες: «Το σχέδιο δράσης (σ.σ. της κυβέρνησης) αποτελεί τη βάση για την αντιμετώπιση των ελλείψεων και σημειώνεται ικανοποιητική πρόοδος στην εφαρμογή του, με την Ελλάδα να υποβάλλει διμηνιαίες εκθέσεις στην Επιτροπή σχετικά με την πρόοδο που έχει σημειωθεί. Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν ελλείψεις στην εφαρμογή της Οδηγίας...».

Σύμφωνα δηλαδή με τα παραπάνω, η ΕΕ εντοπίζει «ορισμένες ελλείψεις» σε μια κατά τ' άλλα ικανοποιητική πορεία, ακριβώς το διάστημα των 2 μηνών που έχουν σημειωθεί 3 σιδηροδρομικά δυστυχήματα, ενώ αλλά 2 έχουν αποφευχθεί κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, το ένα εκ των οποίων θα μπορούσε να εξελιχθεί σε θανατηφόρα μετωπική σύγκρουση τρένων!

Η «κίτρινη κάρτα στην κυβέρνηση της ΝΔ», όπως λένε οι σοσιαλδημοκράτες απολογητές της ΕΕ, δεν βγήκε για την αμφισβήτηση της αντιλαϊκής πορείας των τεσσάρων πακέτων κανονισμών κι Οδηγιών της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης και της Οδηγίας «για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων» που οδήγησαν στα Τέμπη, αλλά αντίθετα για την επιτάχυνσή της.

Ομως, για να έχουμε καλό ερώτημα, ποια είναι η Οδηγία για την ασφάλεια που η ΕΕ θεωρεί πρότυπο;

Η Οδηγία 2016/798 περί ασφάλειας σιδηροδρόμων αναφέρει ότι «διασφαλίζει τη συνολική διατήρηση της σιδηροδρομικής ασφάλειας και, στο μέτρο του δυνατού, τη συνεχή βελτίωσή της», η οποία έρχεται και κουμπώνει με τη γνωστή δήλωση - μνημείο του Κυρ. Μητσοτάκη ότι «ο σιδηρόδρομος είναι ασφαλής όσο μπορεί αυτός να είναι» και τη μόλις προχτεσινή του υπουργού Μεταφορών, Χρ. Σταϊκούρα, ότι «απόλυτη ασφάλεια δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο».

Η ίδια Οδηγία προβλέπει επίσης να διασφαλίζεται ότι «κάθε διαχειριστής υποδομής και κάθε σιδηροδρομική επιχείρηση αναλαμβάνει την ευθύνη για το τμήμα του συστήματος που εμπίπτει στην αρμοδιότητά του».

Να πώς η νομοθεσία της ΕΕ επικαλούμενη ...την ασφάλεια χωρίζει κάθε σιδηροδρομικό έργο σε «οικόπεδα» ανάλογα με τα επιχειρηματικά συμφέροντα και πάνε περίπατο τα μέτρα ασφάλειας. Να πώς καρκινοβατούσε όχι μόνο η περιβόητη σύμβαση 717 του 2014, αλλά και άλλες 3 ανάλογες συμβάσεις που αφορούσαν την εγκατάσταση των συστημάτων ETCS (σύστημα ασφαλείας αυτόματης πέδησης, που ελαχιστοποιεί την πιθανότητα σύγκρουσης τρένων στις ίδιες ράγες) και των τηλεπικοινωνιών GSM-R από το 2006 - 2007, που με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων μέχρι σήμερα όχι μόνο δεν ολοκληρώθηκαν, αλλά και έγιναν παρωχημένες και αχρηστεύτηκαν.

Ανάλογη κατάσταση εγκατάστασης του ETCS υπάρχει επίσης στη Γαλλία και στη Γερμανία, όπου τα ποσοστά εγκατάστασης του συστήματος είναι μόλις στο 9% και στο 3% αντίστοιχα. Οσο για την εγκατάσταση του «Ευρωπαϊκού συστήματος διαχείρισης σιδηροδρομικής κυκλοφορίας» ERTMS, ενός αυτοματοποιημένου δικτύου σιδηροδρόμων, κι αυτή δεν ξεπερνά το 15% με ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2040 για το βασικό δίκτυο και 2050 για το πλήρες...

Είναι δε αποκαλυπτικό ότι μετά από 15 χρόνια από την έναρξη του ERTMS, μόνο το 14% του σιδηροδρομικού δικτύου (Διαδρόμου Βασικού Δικτύου - CNC) στην ΕΕ λειτουργεί με ETCS. Μόλις το 18% του ευρωπαϊκού στόλου μηχανών έλξης είναι εξοπλισμένο με ETCS.

Τα δε στοιχεία βοούν και στην καταμέτρηση των δυστυχημάτων στον σιδηρόδρομο, παρά τις απαράδεκτες λαθροχειρίες και μαγειρέματα της Κομισιόν που σουμάρει τα χρόνια 2010 - 2023, συμπεριλαμβάνοντας δηλαδή τα χρόνια της πανδημίας, όπου η μετακίνηση με τα τρένα είχε πέσει κατακόρυφα (-46%), για να κατασκευάσει μείωση καταπώς τη βολεύει. Ομως, η αλήθεια είναι ότι από το 2021 έως το 2023 έχουμε αύξησή τους κατά 23%.

Τη χρονιά των Τεμπών, το 2023, σημειώθηκαν 1.567 σημαντικά σιδηροδρομικά ατυχήματα. Μάλιστα, πέρα από τα 57 θύματα στην τραγωδία των Τεμπών, σημειώθηκαν σε όλη την ΕΕ το ίδιο έτος άλλοι 784 θάνατοι. Αυτή είναι η ΕΕ των δυστυχημάτων, όπως π.χ. αυτό του Στρασβούργου φέτος, της Κοπεγχάγης, το 2019, με εμπλοκή εμπορικής αμαξοστοιχίας που έπεσε πάνω σε επιβατική, με νεκρούς και τραυματίες.

Ομως, το ερώτημα παραμένει: Γιατί ενώ υπάρχει σύγχρονη τεχνολογική εξέλιξη των συστημάτων ασφαλείας που μπορεί να αποτρέπει τα ατυχήματα, αυτή δεν εφαρμόζονται; Ας αφήσουμε λοιπόν τον γενικό διευθυντή των Ευρωπαϊκών Σιδηροδρομικών Βιομηχανιών (UNIFE) να ομολογήσει τους πραγματικούς λόγους σε πρόσφατες δηλώσεις του:

«Ο σιδηροδρομικός εξοπλισμός έχει πολύ μεγάλη διάρκεια ζωής και οι διαχειριστές υποδομής (οι όμιλοι) δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά να αντικαταστήσουν τον ακριβό εξοπλισμό νωρίτερα από ό,τι είναι απαραίτητο (...) Οταν μιλάμε για σταθερότητα, αναφερόμαστε στη διαβεβαίωση ότι η τεχνολογία που υιοθετείται τώρα θα παραμείνει (...) λειτουργική στο μέλλον. Δεν πρόκειται μόνο για το πάγωμα της τεχνολογίας σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Περισσότερο έχει να κάνει με τη διαχείριση της δυναμικής εξέλιξής της με τρόπο έξυπνο και προβλέψιμο (...) Εάν οι αλλαγές είναι σημαντικές, ο στόλος αμαξοστοιχιών μπορεί να χρειαστεί να περάσει ξανά από τη διαδικασία η οποία μπορεί να είναι δαπανηρή και χρονοβόρα»...

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ομολογία ότι οι όμιλοι των σιδηροδρόμων ακούνε για σύγχρονα συστήματα ασφαλείας υψηλού κόστους και βγάζουν σπυράκια. Ζητούν σταθεροποίηση και πάγωμα της τεχνολογίας, γιατί αν δεν κάνουν τον κύκλο κερδοφορίας που έχουν υπολογίσει για την επένδυσή τους, δεν θέλουν επ' ουδενί να αλλάξουν τεχνολογία, με ό,τι συνέπειες έχει αυτό για τη ζωή και την ασφάλεια επιβατών κι εργαζομένων.

Ενδεικτικό είναι ότι την ώρα που βρίσκεται μόλις στο 61% η εγκατάσταση στην ΕΕ του Παγκόσμιου Συστήματος Κινητών Επικοινωνιών - Σιδηροδρόμων (GSM-R), δηλαδή η τηλεπικοινωνία σταθμάρχη - μηχανοδηγού, υπάρχει ήδη το πλέον σύγχρονο σύστημα Future Railway Mobile Communication System (FRMCS), το οποίο καθιερώνει τις ασύρματες επικοινωνίες μεταξύ σταθμάρχη - μηχανοδηγού. Αντίστοιχη κατάσταση υπάρχει και με την εγκατάσταση αυτόματων συστημάτων λειτουργίας τρένου (ΑΤΟ).

Τα κλαψουρίσματα των σιδηροδρομικών εταιρειών, βέβαια, έχουν σαφή στόχο να εξασφαλίσουν τζάμπα χρήμα και παχυλές επιδοτήσεις προκειμένου να τα εγκαταστήσουν, για να έχουν εξασφαλισμένα κέρδη σε κάθε περίπτωση με χρήματα του λαού.

Με δυο λόγια, οι όμιλοι μας λένε ότι η τεχνολογική εξέλιξη πρέπει να φρενάρεται όταν η ανάπτυξή της συνιστά κόστος που δεν εξασφαλίζει το απαιτούμενο κέρδος! Ποια άλλη απόδειξη χρειάζεται για να συνειδητοποιήσει κανείς ότι αυτό το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα περνά και τις τεχνολογικές καινοτομίες μέσα από την κρησάρα του κόστους - οφέλους, για να κερδίζουν οι οικονομικοί όμιλοι και να θυσιάζονται ανθρώπινες ζωές.

Αποτελούν μεγάλη παρακαταθήκη οι μαζικές κινητοποιήσεις των Τεμπών 2 χρόνια τώρα, που απαιτώντας να αποδοθούν πολιτικές και ποινικές ευθύνες για το έγκλημα, έχουν θέσει στο επίκεντρο την αιτία του προβλήματος με το σύνθημα «`Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας».

Την απάντηση στα καπιταλιστικά αδιέξοδα την έδωσε πριν από πολλές δεκαετίες ο σοσιαλισμός, η κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία με τον κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό για την ικανοποίηση των ολοένα και διευρυνόμενων αναγκών.

Σε μια πρόσφατη ομολογία του, ο πρόσφατα απελθών εκτελεστικός διευθυντής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Σιδηροδρόμων στην Επιτροπή Μεταφορών του Ευρωκοινοβουλίου ανέφερε ότι «στην ΕΣΣΔ η αλλαγή σιδηροτροχιών γινόταν για πρώτη φορά στον κόσμο αυτόματα το 1950 (...) Εμείς στην ΕΕ δεν το έχουμε καταφέρει και πρέπει τώρα να μεταφερθούμε απευθείας από τον 19ο αιώνα στον 21ο».

Με δυο λόγια, ο σοσιαλισμός του 1950 «βάζει τα γυαλιά» στον καπιταλισμό του 2025 και «φωνάζει» με όλους τους τρόπους ότι η νέα εποχή στην τεχνολογία απαιτεί νέα εποχή στην κοινωνία.

Σε μέρα πανεργατικής απεργίας εξελίσσεται η 28η Φλεβάρη, οπότε συμπληρώνονται δύο χρόνια από το έγκλημα στα Τέμπη. Τα συνδικάτα σε όλη τη χώρα, παίρνοντας τη σκυτάλη από τα συγκλονιστικά συλλαλητήρια της περασμένης Κυριακής, μπαίνουν μπροστά για την οργάνωση της απεργιακής μάχης ενάντια στη συγκάλυψη των πραγματικών αιτιών του δυστυχήματος, βάζουν στο στόχαστρο τις «ράγες του κέρδους» που γεμίζουν με «Τέμπη» τη ζωή του λαού.

Υπενθυμίζεται ότι σχετική απόφαση έχουν ήδη πάρει οι σιδηροδρομικοί. Απεργία την Παρασκευή 28 Φλεβάρη με συγκέντρωση στην Αθήνα αποφάσισε και το Εργατικό Κέντρο Πειραιά, σε έκτακτη συνεδρίαση της διοίκησής του την Πέμπτη. Επίσης αποφάσισε τη διοργάνωση συλλαλητηρίου στην Αθήνα τη μέρα που θα διεξαχθεί η προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή για τα Τέμπη.

Τέλος, αποφάσισε η σύσκεψη σωματείων για τα μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς να πραγματοποιηθεί σε νέα ημερομηνία, και συγκεκριμένα την Τετάρτη 12 Φλεβάρη (αντί για 5 Φλεβάρη που είχε αρχικά ανακοινωθεί), στις 6.30 μ.μ. στην αίθουσα του ΕΚΠ, με σκοπό η πρωτοβουλία να αποτελέσει βήμα κλιμάκωσης του αγώνα μπροστά στην οργάνωση της απεργίας. Απόφαση για 24ωρη απεργία στις 28 Φλεβάρη έχουν πάρει επίσης τα Εργατικά Κέντρα Πάτρας, Λιβαδειάς και Ζακύνθου.

Σε σύσκεψη για την οργάνωση της δράσης, με σύνθημα «'Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», καλούν εργατικά σωματεία της Θεσσαλονίκης την Κυριακή 2 Φλεβάρη, στις 11 π.μ. στην αίθουσα «Παναγιωτόπουλος» του Πολυτεχνείου.

Αιχμή η οργάνωση της πάλης για την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων σε κλάδους και επιχειρήσεις, με ουσιαστικές αυξήσεις και δικαιώματα, η ανταλλαγή πείρας από τις μεγάλες μάχες που δόθηκαν το προηγούμενο διάστημα στους χώρους δουλειάς, αλλά και η συζήτηση για τις επικίνδυνες εξελίξεις με την κλιμάκωση των πολεμικών συγκρούσεων σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή.

Στη σύσκεψη καλούν τα σωματεία: Οικοδόμων, Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Εργαζομένων Μετάλλου και Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας, Εμποροϋπαλλήλων, ΣΕΤΕΠΕ, ΣΕΤΗΠ, Εργαζομένων «Pfizer Hellas», Εργαζομένων «Σκλαβενίτη» Β. Ελλάδας, Εργαζομένων «Μασούτη» Β. Ελλάδας, Εργαζομένων «Praktiker» (Παράρτημα Θεσσαλονίκης), Εργαζομένων «Notos», Υπαλλήλων Υπουργείου Μακεδονίας - Θράκης, Εμφιαλωμένων Ποτών Β. Ελλάδας, Εργαζομένων «Coca - Cola» Θεσσαλονίκης, Εργαζομένων στη «Μαλαματίνα», Πωλητών Οδηγών και Βοηθών Εμφιαλωμένων Ποτών και Τυποποιημένων Τροφίμων Β. Ελλάδας, Δασεργατών Μακεδονίας - Θράκης - Θεσσαλίας, Ηλεκτροτεχνιτών & Βοηθών Ανελκυστήρων Β. Ελλάδας.

Στο κάλεσμά της η Συντονιστική μεταξύ άλλων σημειώνει: «Ηρθε η ώρα να ακουστούμε, ξανά, σαν μια γροθιά οι μαθητές όλης της χώρας.

- Γιατί το έγκλημα στα Τέμπη δεν θα ξεχαστεί, δεν θα συγκαλυφθεί! Η γενιά μας το ορκίστηκε και θα το κάνουμε πράξη με τους αγώνες μας. Κόντρα στην προσπάθεια συγκάλυψης, εμείς θα κάνουμε την αλήθεια να λάμψει.

- Γιατί δεν συγχωρούμε τους ενόχους. Το κράτος - όσοι κυβέρνησαν και κυβερνούν τη χώρα - η ίδια η εταιρεία πρέπει να τιμωρηθούν όπως τους αξίζει.

- Γιατί θέλουμε να υπάρξει πραγματική δικαιοσύνη. Για τα παιδιά στα Τέμπη, τις οικογένειές τους και για εμάς. Και αυτό σημαίνει να μπει τέλος στην πολιτική που οδήγησε στο έγκλημα και που είναι ακόμα εδώ παντού γύρω μας. Είναι στα σχολεία μας που πέφτουν ταβάνια, πόρτες και παράθυρα. Είναι στα ΜΜΜ που χρησιμοποιούμε καθημερινά. Είναι στα γήπεδα στις γειτονιές μας. Είναι στους χώρους εργασίας των γονιών μας. Στις φωτιές και στις πλημμύρες. Είναι η πολιτική που υπολογίζει μόνο το κέρδος, που μετρά την ανθρώπινη ζωή ως κόστος.

ΠΕΙΡΑΙΑΣ

Συνεχίζουμε! Οσο μας στερείτε το οξυγόνο, τόσο ο αγώνας μας θα δίνει ανάσα για τη ζωή μας. Οσο λέτε ψέματα, τόσο θα αγωνιζόμαστε για την αλήθεια και το δίκιο. Το έγκλημα στα Τέμπη δεν θα συγκαλυφθεί. Είτε με τα κέρδη είτε με τη ζωή».

Μαθητές και φοιτητές ξεχύθηκαν για άλλη μια φορά την Παρασκευή στους δρόμους του Πειραιά για να διαδηλώσουν την οργή τους για το έγκλημα στα Τέμπη, αλλά και την αποφασιστικότητά τους, μαζί με όλο τον λαό, να μην περάσει η συγκάλυψη.

Από τη μαζική συγκέντρωση στο Δημοτικό Θέατρο και την πορεία που ακολούθησε, ανανέωσαν το ραντεβού τους στο μεγάλο συλλαλητήριο που οργανώνουν μαθητές και φοιτητές στις 7 Φλεβάρη στην Αθήνα!

Στη συγκέντρωση καλούσαν η Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Πειραιά, ο Φοιτητικός Σύλλογος του Πανεπιστημίου Πειραιά και μια σειρά από μαθητικά συμβούλια. Την κινητοποίηση στήριξε η ΕΛΜΕ Πειραιά, ενώ στο πλευρό μαθητών και φοιτητών βρέθηκαν αντιπροσωπείες από Συλλόγους και Ενώσεις Γονέων και Κηδεμόνων του Πειραιά.

Στους δρόμους του Πειραιά ακούστηκε δυνατά η φωνή της νεολαίας για το έγκλημα, ενώ σε όλη την πορεία, οι διαδηλωτές δέχονταν χειροκροτήματα από τους περαστικούς και κορναρίσματα στήριξης από τους οδηγούς. Η διαδήλωση ολοκληρώθηκε εκεί που ξεκίνησε, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, όπου πραγματοποιήθηκε σύσκεψη της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Πειραιά.

Νωρίτερα, από το βήμα της συγκέντρωσης, πραγματοποιήθηκαν ομιλίες από τον Παναγιώτη Μπουζούκο, πρόεδρο του Φοιτητικού Συλλόγου του Πανεπιστημίου Πειραιά, τον Αλέξανδρο, πρόεδρο του 15μελούς του 3ου ΓΕΛ Κερατσινίου, τον Νίκο Γεροντή, πρόεδρο της Ενωσης Γονέων και Κηδεμόνων του 5ου Διαμερίσματος Πειραιά, και τον Σπύρο Βέρρα, μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά. Τη στήριξη εκ μέρους του ΕΚ Πειραιά μετέφερε ο Γιώργος Καλαμαράς.

2025 The Associated Press. All

Η δίκαιη λαϊκή αγανάκτηση στη Σερβία εγκλωβίζεται στα αστικά παιχνίδια

Οπως η κυβέρνηση της ΝΔ στην Ελλάδα, έτσι και η κυβέρνηση του Προέδρου Αλ. Βούτσιτς στη Σερβία, προσπάθησε από την πρώτη στιγμή να συγκαλύψει τις ευθύνες της και να αποπροσανατολίσει από τις αιτίες και την πολιτική που οδηγούν σε τέτοια τραγικά γεγονότα.

Από την άλλη, η είδηση της παραίτησης του Μ. Βούτσεβιτς οδήγησε σε διάφορους πολιτικούς συνειρμούς με τη χώρα μας, που συγκλονίστηκε την περασμένη Κυριακή από τις μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις για το έγκλημα των Τεμπών. Αυτούς τους συνειρμούς προσπαθεί να εκμεταλλευτεί η «αμαρτωλή» και νεόκοπη σοσιαλδημοκρατία. Ετσι, ο επικεφαλής του Κινήματος Δημοκρατίας, Στέφανος Κασσελάκης, πόσταρε πως «η Σερβία μάς πέρασε σε δημοκρατία», ενώ ο βουλευτής της Νέας Αριστεράς Νάσος Ηλιόπουλος, μας ενημερώνει ότι «η Σερβία δείχνει τον δρόμο», και από κοντά ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Αρβανίτης αναρωτήθηκε: «Στη Σερβία είχαμε παραίτηση πρωθυπουργού, εδώ;».

Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που διεθνή γεγονότα γίνεται προσπάθεια να αξιοποιηθούν μέσα από τους παραμορφωτικούς «φακούς» των αστικών δυνάμεων, που θέλουν σε τελική φάση να «σερβίρουν» στον λαό τις ξαναζεσταμένες «σούπες» των «προοδευτικών», κεντροαριστερών κυβερνήσεων ή έναν δήθεν «ανθρώπινο», «αδιάφθορο» και «δίκαιο» καπιταλισμό.

Τι ισχύει, ωστόσο, στην πραγματικότητα στην προκειμένη περίπτωση;

Ας δούμε καταρχάς τα γεγονότα:

Την 1 Νοέμβρη 2024 στον σιδηροδρομικό σταθμό της 2ης μεγαλύτερης πόλης της Σερβίας, στο Νόβι Σαντ, κατέρρευσε ένα τσιμεντένιο στέγαστρο με συνέπεια 14 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους και 3 να τραυματιστούν σοβαρά.

Από το 2021 είχαν ξεκινήσει οι εργασίες ανακαίνισης του σιδηροδρομικού δικτύου και του συγκεκριμένου σταθμού, από την κοινοπραξία «JV Azvi» - «Taddei» - «Horta Coslada International», όπου κύριο ρόλο είχαν 2 κινεζικές εταιρείες. Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν το 2022 και τα τρένα στη γραμμή Βελιγράδι - Νόβι Σαντ μπορούν να αναπτύσσουν ταχύτητες 200 χιλιομέτρων την ώρα. Την ίδια ώρα, ωστόσο, το τσιμεντένιο στέγαστρο του σταθμού (βλέπε ασφάλεια επιβατών και ζύγι κόστους - οφέλους), που ήταν κατασκευασμένο από το 1964, όχι μόνο δεν αντικαταστάθηκε κατά την ανακαίνιση του σταθμού, που κόστισε 16 εκατομμύρια ευρώ, αλλά σε αυτό προστέθηκε επιπλέον βάρος μεταλλικών κατασκευών με υαλοπίνακες.

Αμέσως μετά το έγκλημα στη Σερβία ξέσπασαν μεγάλες διαδηλώσεις, στις οποίες πρωτοστάτησαν οι φοιτητές και οι οποίες στηρίχθηκαν από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που πρόβαλαν το ζήτημα της διαφθοράς στο σερβικό κράτος, του νεποτισμού των κυβερνητικών στελεχών, ότι μέρος από τα χρήματα του σερβικού λαού δεν πηγαίνουν στα έργα, αλλά σε πολιτικούς, στην «κλεπτοκρατία».

Ο Βούτσεβιτς, που τώρα παραιτήθηκε από πρωθυπουργός, ήταν δήμαρχος του Νόβι Σαντ όταν ξεκινούσαν τα έργα ανακαίνισης του σιδηροδρομικού σταθμού. Νωρίτερα είχε παραιτηθεί ο υπουργός Συγκοινωνιών και έχουν διωχθεί από τις δικαστικές αρχές 15 άτομα.

Το έγκλημα στον σιδηροδρομικό σταθμό του Νόβι Σαντ φέρνει πολιτικές διεργασίες στη Σερβία, όπου κυβερνάει ένας συνασπισμός κομμάτων, που αποτελείται τόσο από το δεξιό κόμμα του Προέδρου, Αλ. Βούτσιτς, το Σερβικό Προοδευτικό Κόμμα, αλλά και άλλα, μεταξύ αυτών τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, όπως το Σοσιαλιστικό Κόμμα Σερβίας και το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα.

Η Σερβία, που από το 2012 έχει το καθεστώς του «υποψήφιου μέλους της ΕΕ», έχει καταφέρει να διατηρεί στενές πολιτικές και οικονομικές σχέσεις με τη Ρωσία και την Κίνα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τον Οκτώβρη 2024, σε έκθεσή της, αφού διαπιστώνει την «πρόοδο» της Σερβίας στον «δρόμο» προς την ένταξη στην ΕΕ, προειδοποιεί πως η ενίσχυση των σχέσεων με τη Ρωσία δεν συνάδει με αυτήν την επιλογή.

Ανάλογη δυσαρέσκεια έχουν δείξει και οι ΗΠΑ, που έχουν καλέσει τη σερβική κυβέρνηση να «απαλλάξει» τη μεγάλη πετρελαϊκή εταιρεία NIS από τα ρωσικά κεφάλαια της «Γκαζπρόμ», που ελέγχουν πάνω από το μισό των μετοχών της εταιρείας, ώστε «να αποφευχθούν οι κίνδυνοι» για τη στρατηγική εταιρική σχέση μεταξύ Βελιγραδίου και Ουάσιγκτον. Ο Πρόεδρος Βούτσιτς στην κατεύθυνση αυτή προωθούσε τη διαδικασία απόσυρσης του ρωσικού κεφαλαίου από τη NIS έως τις 25 Φλεβάρη. Γεγονός, βέβαια, καθόλου ευχάριστο για τα ρωσικά καπιταλιστικά συμφέροντα. Ωστόσο, στις 25 Γενάρη ο αντιπρόεδρος της σερβικής κυβέρνησης, Α. Βούλιν, δήλωσε: «Δεν είμαστε καταχραστές, δεν είμαστε ληστές, δεν θα αφαιρέσουμε την περιουσία κανενός». Υπογράμμισε δε πως η εξαγορά του ρωσικού μεριδίου της NIS μπορεί να γίνει μόνο σε συνεννόηση με τη Μόσχα.

Στο φόντο αυτών των εξελίξεων, της σύγκρουσης μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τις αγορές, για την Ενέργεια, για γεωστρατηγικά στηρίγματα, που έχουν δώσει και τον μεγάλο ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, γίνεται προσπάθεια να αξιοποιηθεί η αγανάκτηση της νεολαίας και των λαϊκών στρωμάτων για το έγκλημα στον σιδηροδρομικό σταθμό στο Νόβι Σαντ.

Η παραίτηση του πρωθυπουργού της Σερβίας, που δεν πρέπει να συγκρίνεται με την Ελλάδα, μιας και εκεί το αστικό σύστημα είναι προεδρικό και ο Πρόεδρος μπορεί να «ανακυκλώνει» το υπόλοιπο πολιτικό αστικό «προσωπικό», μεταξύ άλλων και τον εκάστοτε πρωθυπουργό, είναι μια απόπειρα «αποσυμπίεσης» της λαϊκής αγανάκτησης.

Ο Πρόεδρος Βούτσιτς έχει ακόμη στη «φαρέτρα» του και άλλα αστικά «κόλπα», όπως δημοψήφισμα εμπιστοσύνης στο πρόσωπό του, ακόμη και πρόωρες προεδρικές εκλογές εάν το κρίνει σκόπιμο, για να διασφαλίσει τις θέσεις της παράταξής του και καπιταλιστικών κοινωνικο-οικονομικών συμφερόντων που εκπροσωπεί. Ηδη προχωρά στη συγκρότηση νέου πολιτικού συνασπισμού με την επωνυμία «Κίνημα για τον λαό και το κράτος».

Από τη μεριά της, η δεξιά και κεντροδεξιά φιλο-ΕΕ αντιπολίτευση, που έχει στις γραμμές της και φιλο-ΝΑΤΟικές δυνάμεις, και η οποία στις τελευταίες εκλογές του 2023 είχε συγκεντρώσει με τον συνασπισμό «Σερβία ενάντια στη βία» το 24%, πρόλαβε να διαλυθεί την επόμενη χρονιά. Ετσι, τώρα, στηρίζοντας τις λαϊκές κινητοποιήσεις προωθεί το αίτημα της συγκρότησης μεταβατικής κυβέρνησης τεχνοκρατών, η οποία θα αναλάβει τη διοργάνωση νέων «ελεύθερων» εκλογών, όποτε αυτές γίνουν. Ελπίζει έτσι να κερδίσει πολύτιμο πολιτικό χρόνο για να ανασυγκροτηθεί.

Από τις παραπάνω εξελίξεις στη Σερβία βλέπουμε πως η δίκαιη λαϊκή αγανάκτηση για το έγκλημα στον σιδηροδρομικό σταθμό του Νόβι Σαντ γίνεται «μπαλάκι» στο αστικό πολιτικό σύστημα της χώρας, ακόμη και σε πιθανούς σχεδιασμούς «πορτοκαλί επαναστάσεων», όπως έχει ήδη καταγγείλει ο αντιπρόεδρος της σερβικής κυβέρνησης, Α. Βούλιν, σε δηλώσεις στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων ΙΤΑΡ-ΤΑΣΣ, σημειώνοντας: «Οι δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών ξεκίνησαν, οργάνωσαν και χρηματοδότησαν όσα συμβαίνουν στη Σερβία με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης της χώρας».

Πέρα, όμως, και άσχετα από το αν υπάρχουν ή όχι οι συγκεκριμένοι σχεδιασμοί, ή αν πρόκειται για κυβερνητικό εφεύρημα, εκείνο που βλέπουμε στη Σερβία είναι να μένουν στο απυρόβλητο οι αιτίες του εγκλήματος, που όπως και στην Ελλάδα, στην περίπτωση του εγκλήματος των Τεμπών, βρίσκονται στο γεγονός ότι μιλάμε για καπιταλιστικές κοινωνίες, που κινούνται πάνω στις «ράγες» του καπιταλιστικού κέρδους. Πάνω σε αυτές σχεδιάζουν και εκπονούν τα έργα - ανεξάρτητα μάλιστα αν ο ανάδοχος όμιλος προέρχεται από το ένα ή το άλλο ιμπεριαλιστικό κέντρο - στη βάση της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου, κι όχι για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων.

Δυστυχώς στη Σερβία, σε αντίθεση με την Ελλάδα, δεν υπάρχει ισχυρό εργατικό ταξικό κίνημα, δεν υπάρχει ισχυρό ΚΚ, ώστε να αναδείξει το σύνθημα που γεννήθηκε στις λαϊκές κινητοποιήσεις στη χώρα μας: «Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας!».

Ετσι, στην πράξη η δίκαιη λαϊκή αγανάκτηση εγκλωβίζεται στα αστικά παιχνίδια και στην αναζήτηση της «εξυγίανσης» του συστήματος και οι κινητοποιήσεις διεξάγονται με κεντρικό σύνθημα «Η διαφθορά σκοτώνει»! Λες και μπορεί να υπάρξει καπιταλισμός που δεν θα αναδίνει σαπίλα...

Αλήθεια, πού βρίσκεται αυτός ο ιδανικός καπιταλισμός;

• Μήπως στις ΗΠΑ, όπου μέσα στη βδομάδα είδαμε τις εταιρείες της τεχνολογίας, που έχουν καταπιεί τον αγλέουρα από κρατικές ενισχύσεις και προνόμια, να κατακρημνίζονται; Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό το γεγονός πως τον περασμένο Οκτώβρη η μεγάλη πολεμική βιομηχανία «Raytheon», από την οποία παραγγέλνει όπλα το αμερικανικό Πεντάγωνο, συμφώνησε να πληρώσει πρόστιμο 950 εκατομμύρια δολάρια, ερχόμενη εξωδικαστικά σε συμβιβασμό, για να αρθούν οι κατηγορίες της διαφθοράς. `Η τι να πούμε για τον θρυλικό Μπομπ Μενέντεζ;
• Μήπως στη Ρωσία, όπου μέσα σε έναν χρόνο και ενώ εκτυλίσσεται ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, πάνω από 10 υψηλόβαθμα στελέχη του υπουργείου Αμυνας, μεταξύ άλλων και υφυπουργοί, είναι στο σκαμνί του κατηγορούμενου για διαφθορά;
• Μήπως στην Κίνα, όπου μόνο μια εταιρεία ακινήτων, η «China Evergrande», άφησε «φέσι» 333 δισεκατομμύρια δολάρια και ο ιδρυτής, Χέι Καγιάν, κατηγορείται για διαφθορά και είναι υπόδικος;
• `Η μήπως στις χώρες της ΕΕ, όπου τα επιχειρηματικά λόμπι της διαφθοράς έχουν ανακηρυχθεί από το Ευρωκοινοβούλιο «ζωτικό στοιχείο της ευρωπαϊκής δημοκρατίας»; Με μόνη αντίθεση αυτή των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ.

Δεν υπάρχει αδιάφθορος καπιταλισμός!

Αυτοί που προσπαθούν να «παντρέψουν» τις εξελίξεις στη Σερβία και στην Ελλάδα, για να σερβίρουν στον λαό το ξαναζεσταμένο πιάτο της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας, ας προσέξουν.

Καταρχάς στη Σερβία δύο πολιτικά «αδελφάκια» τους, σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, βρίσκονται στην κυβέρνηση, οπότε οι συγκρίσεις με την κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν είναι και τόσο δόκιμες. Πολύ περισσότερο που η καραμπινάτη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών από την κυβέρνηση της ΝΔ αφορά πολιτικές και ποινικές ευθύνες, που συνδέονται με την «απελευθέρωση» των σιδηροδρόμων, τον τεμαχισμό, την έλλειψη μέτρων ασφάλειας κ.ά., με αφετηρία την πολιτική της ΕΕ, την οποία υπερασπίζονται και οι κάθε λογής σοσιαλδημοκράτες στη χώρα μας.

Το κύριο, όμως, είναι ότι εδώ είναι Ελλάδα! Κι ο λαός μας έχει συσσωρεύσει αρκετή πολιτική εμπειρία, αρκετή για ...«να φυσάει και το γιαούρτι»!

Υπάρχει ΚΚΕ που ξέρει να αποκαλύπτει τη δυσωδία που αναδίνεται από τις διάφορες «προοδευτικές σούπες» και να χαλάει τα σχετικά «τραπεζώματα».

Υπάρχει εργατικό - λαϊκό κίνημα, που μπορεί να στοχεύσει τον πραγματικό φταίχτη: Τον καπιταλισμό και τα μονοπώλια, που για να αυξήσουν την κερδοφορία τους σπέρνουν τις αιτίες των εγκλημάτων στους χώρους δουλειάς, στις μαζικές μεταφορές, παντού, όπου αυτοί «μετράνε κέρδη και ζημιές» ενώ τα λαϊκά στρώματα «μετράνε ανθρώπινες ζωές».

Το ΚΚΕ, καταθέτοντας αίτημα για διεξαγωγή προ ημερήσιας διάταξης συζήτησης στη Βουλή, θέτει την ουσία του προδιαγεγραμμένου εγκλήματος, εκφράζει τη θέληση εκατοντάδων χιλιάδων, που διαδηλώνουν σε όλη την Ελλάδα εδώ και δυο χρόνια τώρα, απαιτώντας να πληρώσουν όλοι όσοι ευθύνονται για το τραγικό έγκλημα στα Τέμπη, να μην συγκαλυφθούν οι πραγματικές αιτίες που οδήγησαν σε αυτό, που παραμένουν και προετοιμάζουν νέα Τέμπη.

Δεν θα αρκεστούμε με τίποτα λιγότερο, συνεχίζοντας την πάλη για την ανατροπή αυτής της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.