Γρηγοριάδης Κώστας

• «λειτουργεί ως πειθαρχημένο εκτελεστικό όργανο συμφερόντων...»
• «έχει ως κυρίαρχη πολιτική της την κατασυκοφάντηση και υπονόμευση της εταιρείας...».

Είπαν και άλλα πολλά ώσπου να καταλήξουν στην... εγγύηση ότι με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ η «Ολυμπιακή» θα παραμείνει εθνικός αερομεταφορέας που θα εξυπηρετεί τους εθνικούς στόχους.

Το ΠΑΣΟΚ... θυμάται να καταγγέλλει την πολιτική (συρρίκνωσης και ιδιωτικοποίησης του ομίλου ΟΑ) που εφάρμοσε όταν ήταν στην κυβέρνηση, τώρα που είναι στην αντιπολίτευση. Γιατί δεν μπορεί, θα θυμούνται τα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ τις αποτυχημένες απόπειρες ιδιωτικοποίησης του ομίλου, που έγιναν επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ. Οπως, επίσης, θα θυμούνται τις πλέον απαξιωτικές δηλώσεις του Θ. Πάγκαλου, ο οποίος πρόλαβε στη σύντομη θητεία του στο υπουργείο Μεταφορών - Επικοινωνιών να ξεστομίσει το «όποιος πετά με την "Ολυμπιακή" είναι τρελός».

Οσον αφορά τις... εγγυήσεις ΠΑΣΟΚ περί «εθνικού αερομεταφορέα», παραθέτουμε απλώς την απάντηση Ν. Σηφουνάκη στην ερώτηση δημοσιογράφου, εάν το ΠΑΣΟΚ τάσσεται υπέρ της παραμονής της «Ολυμπιακής» 100% υπό κρατικό έλεγχο.

Ν. Σηφουνάκης: «Η "Ολυμπιακή Αεροπορία" είναι μια ανώνυμη εταιρεία... αλλά την εποπτεία πρέπει να την έχει το κράτος».

Με αφορμή την αεροπορική τραγωδία στη Μαδρίτη θυμίζουμε επίσης το εξής όσον αφορά στην «απελευθέρωση» των αερομεταφορών και πώς αυτή αποδεικνύεται «φονική»: Από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, που άρχισαν να καθιερώνονται στις ΗΠΑ οι όροι «ελεύθερη αγορά» και «διαρθρωτικές αλλαγές», επέρχονται και οι πρώτες σαρωτικές αλλαγές στο χάρτη των αεροπορικών εταιρειών.

Αλλαγές που σηματοδοτούν ταυτόχρονα και την αύξηση του δείκτη αεροπορικών ατυχημάτων, καθώς στο πλαίσιο του ανελέητου ανταγωνισμού και στο βωμό του κέρδους, άρχισε και η υποβάθμιση της σωστής συντήρησης των αεροσκαφών, μια διαδικασία που έχει υψηλό κόστος. Η ραγδαία αύξηση του δείκτη αεροπορικών ατυχημάτων και τεχνικών βλαβών στα αεροσκάφη στις ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια, εξανάγκασε την αμερικανική κυβέρνηση να επιδοτήσει πριν μερικά χρόνια με 25 δισ. δολάρια τις αεροπορικές εταιρείες, προκειμένου να αυξήσουν τα επίπεδα ασφαλείας...

Πράγμα που σημαίνει ότι στην αρένα του ελεύθερου ανταγωνισμού η ασφάλεια των πτήσεων δεν έχει θέση και είναι βαμμένη με το αίμα χιλιάδων αθώων ανθρώπων.

Ξανάρχισε από τους κυβερνώντες το παραμύθι του «μικρή χώρα είμαστε, τόσα μετάλλια μπορούμε να πάρουμε». Παραμύθι εφόσον εύκολα ξεστομίζεται για να καλύψει τις ευθύνες τους, όσο και των προηγούμενων κυβερνήσεων, για την ανυπαρξία υποδομών, ελεύθερων χώρων, προγραμμάτων λαϊκού, μαζικού, ερασιτεχνικού αθλητισμού, για όλο τον πληθυσμό, από όπου θα προκύψουν και οι πρωταθλητές, οι ολυμπιονίκες.

Εμείς να θυμίσουμε ότι στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας - όπου εμείς ως χώρα κερδίσαμε, όπως τα κερδίσαμε, 16 μετάλλια - η με ανάλογο πληθυσμό σοσιαλιστική Κούβα είχε 27. Και φέτος που εμείς περιοριστήκαμε στα 4, η σοσιαλιστική Κούβα κέρδισε 24. Αριθμούς ανάλογους επιτυγχάνει κάθε φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες, π.χ. Βαρκελώνη 1992 31 μετάλλια, Ατλάντα 1996 25, Σίδνεϊ 2000 29. Αλλά είπαμε, η Κούβα έχει το κοσμητικό «σοσιαλιστική» μπροστά της. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε όλους τους τομείς (αθλητισμό, υγεία, παιδεία, εργασία, πρόνοια) που αφορούν τον άνθρωπο του μόχθου.

Γρηγοριάδης Κώστας

Είναι καιρός όμως, αυτό το παραμύθι να τελειώσει. Τα ίδια τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα, εν τέλει, δεν κερδίζουν τίποτα απολύτως από αυτήν την επιδιωκόμενη και τη συνεχή αύξηση του ΑΕΠ.

Θέλετε δυο στοιχεία; Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ το 2005 ήταν 17.800 ευρώ, ενώ φέτος αναμένεται να διαμορφωθεί στα 22.300 ευρώ. Οπερ σημαίνει ότι όταν λέει ο πρωθυπουργός, όπως είπε χτες, ότι οι εργαζόμενοι ζούνε καλά, υπολογίζει πως σε κάθε εργαζόμενο αναλογούσαν το μήνα περίπου 1.500 ευρώ το 2005 και σε δυο - τρεις μήνες θα φτάσουν στα 1.858 ευρώ!!!

Συμπέρασμα; Μόνο σε αυτή τη βάση οφείλουν να μιλούν οι εργαζόμενοι με τους κυβερνώντες. Οχι απλά πώς δε θα υπάρχουν εργαζόμενοι που ζουν στην απόλυτη ανεργία ή με 200 και 300 ευρώ το μήνα, όπως αποκάλυψε ο «Ρ» την Κυριακή, αλλά με ποιο τρόπο οι πραγματικές τους - άμεσες και έμμεσες - αποδοχές θα πλησιάσουν στα επίπεδα του κατά κεφαλήν ΑΕΠ.

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Η πρωτόγνωρη και απαράδεκτη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ναυπλίου να απορρίψει την αίτηση ίδρυσης αγροτοκτηνοτροφικού συλλόγου στην Αργολίδα, εκθέτει και τη δικαιοσύνη, την κυβέρνηση και την ΕΕ. Από το 1998 μέχρι το 2007 ο αριθμός των απασχολούμενων στη γεωργία μειώθηκε κατά 213.500. Βασικά, την πλήρωσαν οι μικρομεσαίοι αγρότες και τα μέλη των οικογενειών τους, που δεν μπορούσαν να επιβιώσουν υπό τις συνθήκες που συνδιαμόρφωσαν ΕΕ, ΠΟΕ και οι εκάστοτε κυβερνώντες. Και μετά έρχεται ένα δικαστήριο και αποφασίζει ότι δεν επιτρέπεται η «ταξική συνείδηση», ότι δεν μπορεί να τίθεται ως σκοπός ενός αγροτικού συλλόγου η «αλλαγή της αγροτικής οικονομίας με στόχο τη συνεταιριστικοποίησή της», ότι ο στόχος «αλλαγή της αγροτικής οικονομίας» αντίκειται στο Σύνταγμα και στην ιδέα της ατομικής ιδιοκτησίας και ότι θίγεται η συμφωνία προσχώρησης της Ελλάδας στην ΕΟΚ, που τώρα είναι ΕΕ. Ομως, θα εμποδίσουν μήπως δικαστικά κάποιοι την αντιαγροτική πολιτική φτώχειας και ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς;.. Για την αγροτιά δε μένει τίποτα άλλο παρά μόνο οργάνωση κι αγώνας.

Οπως κάθε χρόνο έτσι και τώρα οι σχολάρχες της ιδιωτικής εκπαίδευσης αναπτύσσουν διαφημιστική εκστρατεία για να πείσουν τους εν δυνάμει πελάτες τους (δηλαδή τη λαϊκή οικογένεια) να στείλουν τα τέκνα τους (που δεν πέρασαν στα δημόσια πανεπιστήμια ή ΤΕΙ) στα διάφορα κολέγια, ΚΕΣ κλπ. Ιδιαίτερα φέτος, αξιοποιώντας το νόμο για τα κολέγια που ψηφίστηκε μέσα στο κατακαλόκαιρο και την πρόθεση της κυβέρνησης να ενσωματώσει την κοινοτική οδηγία 36/05, οι σχολάρχες έχουν στην κυριολεξία «ξεσαλώσει»!

Με «κράχτη» τη λέξη «αναγνωρισμένες» σπουδές, την αναφορά στην «κοινοτική οδηγία 36/2005», την «αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων», οι επιχειρηματίες διαφημίζουν τις υπηρεσίες τους, την αγοραπωλησία δηλαδή πτυχίων. Πανάκριβες σπουδές σε αμφιβόλου ποιότητας εκπαιδευτικά ιδρύματα, με καμία μέχρι στιγμής αναγνώριση... Προσπαθούν να «χρυσώσουν το χάπι» της μη εισαγωγής στο δημόσιο πανεπιστήμιο, πλασάροντας τα τριετή υποβαθμισμένα μπάτσελορ ως ισότιμη εναλλακτική επιλογή, «αναγνωρισμένα» πτυχία, με εγγυημένη επαγγελματική αποκατάσταση κλπ., πουλώντας ουσιαστικά «φύκια για μεταξωτές κορδέλες»...

«Η κυριαρχία και η εδαφική ακεραιότητα της Γεωργίας δεν πρέπει να επανατεθούν υπό αμφισβήτηση». Αυτό δήλωσε ο Γερμανός κυβερνητικός εκπρόσωπος, με αφορμή την «έκκληση» του ρωσικού κοινοβουλίου προς τη ρωσική ηγεσία να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας.

Αρκεί να αντικαταστήσουμε τη λέξη «Γεωργία» από τις λέξεις «Γιουγκοσλαβία» ή «Σερβία», για να ξεδιπλωθεί σε όλο της το «μεγαλείο» η υποκρισία του ιμπεριαλισμού. Για τους Γερμανούς, που έπαιξαν ενεργό ρόλο στο διαμελισμό και το ματοκύλισμα των Βαλκανίων, είναι ...«μη αμφισβητήσιμη» η ακεραιότητα της Γεωργίας. Αντιστοίχως, για τη Ρωσία είναι «μη αμφισβητήσιμη» η ακεραιότητα της Σερβίας, αλλά «καλοβλέπει» την «ανεξαρτησία» της Αμπχαζίας και της Οσετίας.

Φυσικά, η μοναδική «ακεραιότητα» που ενδιαφέρει κάθε ιμπεριαλιστικό πόλο είναι αυτή της «πίτας» των μονοπωλιακών κερδών. Στο «βωμό» των οποίων αλλάζουν σύνορα σα να 'ναι ...«πτυσσόμενα» και σφαγιάζονται λαοί.

Υλικό «ανθρωπιστικής βοήθειας» από την αμερικανική βάση στη Σούδα, παρέλαβε το καταδρομικό του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ «USS McFaul», πριν καταπλεύσει στο λιμάνι Μπατούμι της Γεωργίας στη Μαύρη Θάλασσα, μόλις 100 χιλιόμετρα από το λιμάνι Πότι που ελέγχεται από τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις. Επίσης, την Πέμπτη αναχώρησε από τη Σούδα για τη Γεωργία και το σκάφος της αμερικάνικης ακτοφυλακής «Dallas».

Η συνεισφορά των ελληνικών κυβερνήσεων στη «διατήρηση της ειρήνης» είναι πάγια. Κάθε ιμπεριαλιστική αποστολή πριν ξεκινήσει (για Αφγανιστάν, Ιράκ ή όπου αλλού) θα κάνει πρώτα μια στάση στην Κρήτη, όπως επιτρέπουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ χρόνια τώρα και ειδικά όποτε άναψε η φωτιά του πολέμου.