Ο αγώνας και η πάλη της μικρομεσαίας αγροτιάς δεν μπορεί να μπει σε δικαστικά καλούπια. Ο συνδικαλισμός και η ίδρυση αγροτικών συλλόγων δεν μπορεί να εμποδιστεί από καμία δικαστική απόφαση και από καμία απαγόρευση.

Η πρωτόγνωρη και απαράδεκτη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ναυπλίου να απορρίψει την αίτηση ίδρυσης αγροτοκτηνοτροφικού συλλόγου στην Αργολίδα, εκθέτει και τη δικαιοσύνη, την κυβέρνηση και την ΕΕ. Από το 1998 μέχρι το 2007 ο αριθμός των απασχολούμενων στη γεωργία μειώθηκε κατά 213.500. Βασικά, την πλήρωσαν οι μικρομεσαίοι αγρότες και τα μέλη των οικογενειών τους, που δεν μπορούσαν να επιβιώσουν υπό τις συνθήκες που συνδιαμόρφωσαν ΕΕ, ΠΟΕ και οι εκάστοτε κυβερνώντες. Και μετά έρχεται ένα δικαστήριο και αποφασίζει ότι δεν επιτρέπεται η «ταξική συνείδηση», ότι δεν μπορεί να τίθεται ως σκοπός ενός αγροτικού συλλόγου η «αλλαγή της αγροτικής οικονομίας με στόχο τη συνεταιριστικοποίησή της», ότι ο στόχος «αλλαγή της αγροτικής οικονομίας» αντίκειται στο Σύνταγμα και στην ιδέα της ατομικής ιδιοκτησίας και ότι θίγεται η συμφωνία προσχώρησης της Ελλάδας στην ΕΟΚ, που τώρα είναι ΕΕ. Ομως, θα εμποδίσουν μήπως δικαστικά κάποιοι την αντιαγροτική πολιτική φτώχειας και ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς;.. Για την αγροτιά δε μένει τίποτα άλλο παρά μόνο οργάνωση κι αγώνας.