Γρηγοριάδης Κώστας

Μιλώντας στην εκδήλωση, ο υπουργός Υγείας διαπίστωσε ότι οι θάνατοι από καρκίνο στη χώρα μας την τελευταία 20ετία αυξάνονται σταθερά, ενώ στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες οι θάνατοι μειώνονται απ' το 1980, αλλά και ότι με συστηματική πολιτική πρόληψης θα μπορούσαμε να αποφύγουμε το 1/3 των καρκίνων. Τι είχε ωστόσο να ανακοινώσει ο αρμόδιος υπουργός όταν καρκινοπαθείς περιμένουν στη λίστα αναμονής για θεραπεία, η αναμονή για μαστογραφία στα δημόσια νοσοκομεία ξεπερνάει τους έξι μήνες, όταν η κατάσταση στα αντικαρκινικά νοσοκομεία είναι ασφυκτική, ασθενείς νοσηλεύονται σε απάνθρωπες συνθήκες και οικογένειες ξεπουλιούνται, για να θεραπευτούν σε ιδιωτικά κέντρα; Μια εκστρατεία που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, δράσεις έγκαιρης διάγνωσης σε συνεργασία με τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ), Πρόγραμμα Ευεργετών για την αξιοποίηση της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, ετήσιο τηλεμαραθώνιο, ακόμα και «σχεδιασμό, παραγωγή και διακίνηση προϊόντων μόδας, για να ενισχυθούν τα έσοδα του αντικαρκινικού εράνου»! Και όλα αυτά, σε μια εκδήλωση - αποθέωση των δημοσίων σχέσεων και των ΜΚΟ, που ανέδειξε, για μια ακόμη φορά, πως το ζήτημα της πρόληψης, αντί να αποτελεί αποκλειστική ευθύνη του κράτους, εκχωρείται, ιδιωτικοποιείται και εν τέλει εμπορευματοποιείται.

Η πρόληψη και αντιμετώπιση των νεοπλασματικών ασθενειών, όπως και κάθε ασθένειας, πρέπει να είναι αποκλειστική ευθύνη του κράτους μέσα από ένα αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν ενιαίο σύστημα Υγείας, πλήρως εκσυγχρονισμένο, που θα παρέχει την τελευταία λέξη της Ιατρικής. Οτιδήποτε άλλο είναι απλώς «ασπιρίνες» για το θεαθήναι σε μια βαριά ασθένεια.

Με συμμέτοχο την Τοπική Αυτοδιοίκηση το υπουργείο Υγείας προχωράει τους αντιδραστικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, εμβαθύνοντας την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της υγείας σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.

Χτες, ο υπουργός Υγείας επισκέφτηκε το Δήμο Ηρακλείου Αττικής και ανακοίνωσε τη δημιουργία Κέντρου Υγείας Αστικού Τύπου και την εγκατάσταση ελεγκτή του ΟΠΑΔ.

Οπως είπε ο Δ. Αβραμόπουλος: «Ο Δήμος Ηρακλείου αποκτά μέσα σε ενάμιση χρόνο από σήμερα ένα σύγχρονο Κέντρο Υγείας Αστικού Τύπου. Το Υπουργείο μας έχει έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό, για την ανάπτυξη τέτοιων αποκεντρωμένων σχηματισμών, Κέντρων Υγείας Αστικού Τύπου, σε όλες τις μεγάλες περιοχές της ευρύτερης Αττικής και κυρίως, στους μεγάλους Δήμους. Αυτό εντάσσεται στην Πρωτοβάθμια Υγεία και φέρνει πιο κοντά τις υγειονομικές υπηρεσίες στον πολίτη».

Ο πραγματικός στόχος βέβαια δεν είναι το να βρίσκονται οι υγειονομικές υπηρεσίες κοντά στον πολίτη. Είναι η απαλλαγή του κράτους από το οικονομικό κόστος της υγείας και τη μετακύλησή του στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, κάτι που συνεπάγεται την παραπέρα ιδιωτικοποίησή της και την επιβάρυνση της τσέπης των δημοτών. Αλλά και υποτυπώδεις υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας, που ρίχνουν «νερό στο μύλο» της εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών Υγείας. Αφού οι ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων μπορούν να καλυφθούν μόνο μέσα από ένα αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν καθολικό σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, που θα χρηματοδοτείται πλήρως και επαρκώς από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Αναμφίβολα, η χρηματοπιστωτική κρίση που πλήττει εδώ και ένα χρόνο κυρίως τις ΗΠΑ και την ΕΕ διανύει αυτή την περίοδο μια σημαντική στιγμή, καθώς γνωστοί κολοσσοί του αμερικανικού καπιταλισμού καταρρέουν («Λίμαν Μπράδερς»), άλλοι για να διασωθούν πωλούνται κοψοχρονιά («Μέριλ Λιντς»), ενώ άλλοι «κρατικοποιούνται» (AIG), προκειμένου να μην καταρρεύσει συνολικά το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Πρόκειται αναμφίβολα για μια περιοδική κρίση - η συγκεκριμένη μάλιστα εμφανίζεται σε έναν τομέα του, το χρηματοπιστωτικό -, του καπιταλισμού, που βέβαια δεν οδηγεί από μόνη της και σε κατάρρευσή του. Αντίθετα, η κρίση χρησιμοποιείται από τον καπιταλισμό για να ενισχυθεί μέσω της συγκεντροποίησης σε ανώτερα επίπεδα. Εκτός από τις εξαγορές των υπό κατάρρευση κολοσσών, προχωρούν οι συγχωνεύσεις γιγάντων, όπως η «Μόργκαν Στάνλεϊ», που, όπως ανακοινώθηκε χτες, εξετάζει το ενδεχόμενο συγχώνευσης με άλλον τραπεζικό όμιλο. Επίσης, η βρετανική τράπεζα «Μπάρκλεϊς», που πριν από τρεις μέρες είχε ανακοινώσει ότι αποχωρεί από τις διαπραγματεύσεις για την απόκτηση του συνόλου της «Λίμαν Μπράδερς», ανακοίνωσε τελικά ότι προχωρά στην εξαγορά του αμερικανικού κολοσσού. Με άλλα λόγια, η κρίση λειτουργεί «εξυγιαντικά» για τον καπιταλισμό, που όμως αποκαλύπτει με δραματικό και κραυγαλέο τρόπο ότι σαπίζει, καταστρέφοντας διαρκώς παραγωγικές δυνάμεις και πλουτοπαραγωγικές πηγές για να επιβιώσει. Αποκαλύπτει όμως και τα αδιέξοδά του. Οτι δεν μπορεί αφενός να αναπτύσσεται χωρίς κρίσεις και αφετέρου ότι δεν μπορεί να λύσει προβλήματα σε όφελος των εργαζομένων. Αποκαλύπτει ότι είναι ξεπερασμένος ιστορικά και πρέπει να ανατραπεί με τον αγώνα της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι καιροί αλλάζουν. Από τις αρχές του 2000, στις ΗΠΑ, την Αγγλία και άλλες μεγάλες καπιταλιστικές χώρες, αυξάνονται τα κρούσματα κρατικοποίησης μεγάλων πολυεθνικών ομίλων τραπεζών και άλλων επιχειρήσεων. Το τελευταίο 15ήμερο είχαμε στις ΗΠΑ την κρατικοποίηση των 2 μεγαλύτερων στεγαστικών τραπεζών (της «Φάνι» και της «Φρίντι»), ενώ προχτές κρατικοποιήθηκε και η μεγαλύτερη αμερικανική ασφαλιστική εταιρεία. Στην ίδια περίοδο, οι γαλαζοπράσινες ελληνικές κυβερνήσεις επιμένουν στην εφαρμογή των πολιτικών του «λιγότερου κράτους», με την ιδιωτικοποίηση κρατικών επιχειρήσεων και υποδομών, με τελευταία παραδείγματα το ξεπούλημα του ΟΤΕ στην «Ντόιτσε Τέλεκομ» και της «Ολυμπιακής Αεροπορίας».

Το ενδιαφέρον, όμως, δεν είναι αν οι κυβερνήσεις εφαρμόζουν προγράμματα κρατικοποιήσεων ή ιδιωτικοποιήσεων, αλλά προς όφελος τίνος είναι οι συγκεκριμένες πολιτικές. Στο ερώτημα αυτό έχει απαντήσει η ίδια η ιστορία, που διδάσκει πως το καπιταλιστικό κράτος, ως συλλογικός εκφραστής των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, φροντίζει να υπηρετεί με τις αποφάσεις του τα συμφέροντα της τάξης των κεφαλαιοκρατών. Αδιάψευστος μάρτυρας το γεγονός ότι με τις κρατικοποιήσεις στις ΗΠΑ κρατικοποιήθηκαν οι ζημιές και τα φέσια που έβαλαν στις επιχειρήσεις τους οι κεφαλαιοκράτες, ενώ με τις ιδιωτικοποιήσεις (ανεξαρτήτως αν γίνονται στην Ελλάδα ή στις ΗΠΑ) στην ουσία ιδιωτικοποιούνται τα κέρδη και τα «φιλέτα» της δημόσιας περιουσίας.

Γρηγοριάδης Κώστας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το αν και πόσο επιστημονικά είναι τέτοια επιχειρήματα, δε χρειάζεται κανένα σχολιασμό. Ακόμα και η επιστημονικοφάνεια ολόκληρου του πορίσματος της Επιτροπής έχει καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος απ' την πρώτη στιγμή. Το βασικό συμπέρασμα, όμως, είναι άλλο: Ο Μπεχράκης επικαλείται την ευρωπαϊκή εμπειρία για να δικαιολογήσει το πετσόκομμα των ΒΑΕ. Αλλού λέει αλήθειες, αλλού, όμως, λέει ψέματα. Γιατί σε πολλές χώρες της ΕΕ η ασφάλιση του επαγγελματικού κινδύνου και η έξοδος από την εργασία νωρίτερα από τα τυπικά όρια ισχύουν ακόμα. Παραμένει, ωστόσο, γεγονός ότι η επίθεση του κεφαλαίου, συνολικά, στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων είναι ενιαία, σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ. Κι αυτό είναι που πρέπει να λάβουν σοβαρά υπ' όψιν οι εργαζόμενοι. Ιδιαίτερα μπροστά στις ευρωεκλογές, όπου οι θιασώτες του ευρωμονόδρομου, η πολιτική και οι «επιτροπές» τους, πρέπει να φάνε ισχυρό χαστούκι.

Πρωινή ενημερωτική εκπομπή σε μεγάλο ιδιωτικό κανάλι, χτες: «Εδώ είναι η ...20χρονη Ιταλίδα καλλονή που πουλά την παρθενική της συνεύρεση 1 εκατομμύριο ευρώ για να πάρει σπίτι». «Σημείωσε τον αριθμό της» απαντά αστειευόμενος ο κεντρικός παρουσιαστής στη συνάδελφό του απ' το δεύτερο στούντιο. «Καλά εντάξει, είναι ξεφτίλα», συμπληρώνει. «Στη Γερμανία», προχωρά στο επόμενο θέμα η δημοσιογράφος, «ένας αλκοολικός πουλά τη γυναίκα του στο γείτονα για ένα καφάσι μπίρες. Απαράδεκτο κατά τη γνώμη μου» σχολιάζει.

Ελα όμως που δεν πείθει και πολύ το «κατηγορώ» τους. Γιατί ακόμα κι αν τα παραπάνω επιλέγονται και παρουσιάζονται ως ειδήσεις με στόχο να παροτρύνουν σε προβληματισμό τους τηλεθεατές, όταν απομονώνεις το αποτέλεσμα και αποσιωπάς τις αιτίες, όχι απλά δε συμβάλλεις στον προβληματισμό αλλά κατευθύνεις στο συμβιβασμό και τη συναίνεση. Τις δύο ειδήσεις δε συμπλήρωσε καμία αναφορά στη χυδαία εμπορευματοποίηση του ανθρώπινου σώματος, στο πώς και γιατί η καπιταλιστική κοινωνία βαθαίνει και ωφελείται από τη γυναικεία ανισοτιμία.

Λίγο νωρίτερα, η ίδια εκπομπή είχε φιλοξενήσει εκτενή ρεπορτάζ για ένα ιδιόμορφο οικολογικό φεστιβάλ και ένα φεστιβάλ φαντασμαγορικής και ριψοκίνδυνης οδήγησης. Βέβαια, για το Φεστιβάλ ΚΚΕ ? ΚΝΕ που χτες άνοιγε τις πύλες των κεντρικών εκδηλώσεων στην Αθήνα, δε βρέθηκε ούτε ένα λεπτό τηλεοπτικού χρόνου να «χωρέσει». Τυχαίο; Καθόλου! Ασφαλώς κανένα πρόβλημα δεν έχουμε με όσους καλλιεργούν οικολογική συνείδηση ή αναζητούν τρόπους να ανεβάσουν την αδρεναλίνη τους. Το Φεστιβάλ όμως του ΚΚΕ και της ΚΝΕ δε φέρνει στο προσκήνιο μόνο τα προβλήματα, αλλά κυρίως τη λύση, τη διέξοδο. Την ανατροπή της σημερινής κυρίαρχης τάξης. Γι' αυτό και είναι επικίνδυνο. Γι' αυτό και είναι εξαφανισμένο από τις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα που ελέγχει το κεφάλαιο.

Στο περίπτερο για τις νέες γυναίκες του Φεστιβάλ του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, δεσπόζει η μορφή μιας χαμογελαστής, όμορφης, νεαρής γυναίκας που, με το ένα χέρι κρατά το μωρό της την ώρα που το θηλάζει και με το άλλο κρατά το ντουφέκι που είναι περασμένο στον ώμο της. Είναι μια εικόνα που ζωγράφισε ο συντρόφός μας Μήτσος Σαχίνης, χρόνια πριν, κοιτώντας μια πρωτότυπη φωτογραφία, στο διάλειμμα της δουλειάς σε μια μπριγάδα στη Νικαράγουα, όταν ο λαός της χώρας αγωνιζόταν ενάντια στους Κόντρας και τους ιμπεριαλιστές, ώστε να γίνει κυρίαρχος του τόπου του. Τέτοιες γυναίκες δεν πρόκειται να γίνουν είδηση σε κανένα πρωινάδικο κανενός «ελεύθερου» και «αντικειμενικού» ΜΜΕ...

Μόνο καλές υπηρεσίες στον κλάδο των γεωτεχνικών δεν προσφέρει η χτεσινή ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Γεωτεχνικών Δημοσίων Υπαλλήλων (ΠΟΓΕΔΥ) σχετικά με το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου. Στη συγκεκριμένη ανακοίνωση, ενώ τίθενται, σωστά, ερωτήματα περί όλης της αδιαφανούς διαδικασίας που ακολουθήθηκε για την παραχώρηση δημόσιων εκτάσεων στη Μονή, την ίδια στιγμή επιχειρείται, απολύτως «χοντροκομμένα», να επιρριφθεί το σύνολο των ευθυνών στον νυν υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Αλ. Κοντό, βγάζοντας «λάδι» τον υφυπουργό Αλ. Κιλτίδη, αλλά και συνολικά την κυβέρνηση της ΝΔ. Ασε που η ιστορία ξεκινά από την εποχή των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και το κάνουν γαργάρα. Σε μια προφανή προσπάθεια της «πρασινογάλαζης» διοίκησης να «παίξει» στις εσωκομματικές συγκρούσεις του κυβερνώντος κόμματος, προσδοκώντας προφανώς σε κάποια μελλοντική ικανοποίηση των όποιων στενών συντεχνιακών της βλέψεων. Μόνο, που ο επιστημονικός ρόλος των γεωτεχνικών, σε μια περίοδο που οι δημόσιες εκτάσεις ξεπουλιούνται η μία μετά την άλλη, προς όφελος της πλουτοκρατίας, επιτάσσει μία τελείως διαφορετική στάση από αυτήν που ακολουθεί η σημερινή ηγεσία της ΠΟΓΕΔΥ. Βέβαια, κάτι τέτοιο προϋποθέτει την αλλαγή συσχετισμών στα συνδικαλιστικά όργανα των γεωτεχνικών.

Ρητορικά τα ερωτήματα. Γνώριζαν και όλοι αυτοί που μεσίτευαν ως κυβερνώντες τον πλούτο του τόπου, ΠΑΣΟΚ πριν και ΝΔ σήμερα, όπως γνώριζαν και τα ΜΜΕ που παριστάνουν τώρα να έπεσαν απ' τα σύννεφα. Γνώριζαν και σιωπούσαν, γιατί άλλοτε τα συμφέροντά τους εξυπηρετούνται με τη σιωπή, άλλοτε με τις κραυγές, που και πάλι δεν αγγίζουν την ουσία του ζητήματος.

Να είναι, ωστόσο, καθαρό: Ούτε από περιβαλλοντική ευαισθησία κινούνται, ούτε για το συμφέρον του λαού κόπτονται. Ποικίλες σκοπιμότητες, που συνδέονται με οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα, με την κατάσταση στο πολιτικό σκηνικό και τα κυοφορούμενα σενάρια αναδιάταξής του, βρίσκονται πίσω από την ανάδειξη του ζητήματος, ή, καλύτερα, πλευρών του ζητήματος, γιατί, όπως προαναφέραμε, η ουσία του συνεχίζει επιμελώς να αποκρύπτεται απ' τον ελληνικό λαό.