ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Διαμορφωτές της εξωτερικής πολιτικής

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δραστήριο και «πρωτοπόρο» ρόλο στις εξωτερικές υποθέσεις της χώρας, και κυρίως στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, παίζει το «Ιδρυμα Κόκκαλη». Τον Απρίλη του 1999, το Ιδρυμα Κόκκαλη, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Αναλύσεων Εξωτερικής Πολιτικής (IFPA), είχε οργανώσει συνέδριο στην Ουάσιγκτον με θέμα «Το ΝΑΤΟ και η Νοτιοανατολική Ευρώπη, προβλήματα ασφαλείας για τον 21ο αιώνα». Φέτος, στις 4 Μάη, επίσης στην Ουάσιγκτον, με τη συμμετοχή συμβούλων και αξιωματούχων της κυβέρνησης των ΗΠΑ, οργάνωσε νέο συνέδριο με θέμα «Η νέα γεωπολιτική θέση της Ελλάδας: Πρότυπα, προκλήσεις, στρατηγικές και προτεραιότητες». Συνέχεια αυτού του συνεδρίου ήταν η ημερίδα που οργανώθηκε προχτές στην Αθήνα, σε συνεργασία με την -επίσης - αμερικανική εταιρία πολιτικών μελετών RAND, στελέχη της οποίας ήταν οι βασικοί εισηγητές.

Αν θέλετε μια γεύση για τις κατευθύνσεις που χαράσσονται - και βέβαια προς τα πού θέλει το ίδρυμα να οδηγηθούν τα πράγματα - ιδού ορισμένα από τα συμπεράσματα της ημερίδας: «Ο αμερικανικός παράγων, όχι μόνο δεν ανησυχεί για τη συμμετοχή της Ελλάδας στις ευρωπαϊκές δομές, αλλά, αντίθετα, θεωρεί ότι αυτό διευκολύνει τη συνεργασία όλων των πλευρών που ενδιαφέρονται για τη σταθερότητα». Αλλο: «Μια σταθερή ελληνοτουρκική ύφεση και συνεργασία θα επιτρέψει τη διαμόρφωση ευρωαμερικανικών κοινών προσεγγίσεων στα προβλήματα της περιοχής».

Φαίνεται πως η παραπέρα «ιδιωτικοποίηση» και της εξωτερικής πολιτικής είναι, μάλλον, εδώ...

Ποιος θα μας φυλάξει από τους «φύλακες»;

Καθώς, τις προάλλες, διαβάζαμε την κατηγορηματική δήλωση του Βρετανού πρεσβευτή στην Αθήνα, ότι πράκτορες της «Σκότλαντ Γιαρντ» βρίσκονται εδώ και θα παραμείνουν, μέχρι να τελειώσουν το έργο τους, σκεφτήκαμε τα εξής: Αλώνιζαν μέχρι σήμερα οι αμερικανικές «αντιτρομοκρατικές» υπηρεσίες, από δω και στο εξής θα αλωνίζουν και οι βρετανικές... Ποιος τη... χάρη μας, δηλαδή. Να δούμε ποιος θα μας φυλάξει από τους «φύλακες»...

Και, προχτές, η εφημερίδα «Τάιμς» του Λονδίνου, επικαλούμενη έγκυρες πηγές από τον κύκλο των ανθρώπων που κάνουν τις έρευνες, έγραψε, ότι οι βρετανικές και οι ελληνικές αρχές έχουν καταλήξει σε μια λίστα είκοσι υπόπτων, αλλά δεν έχουν ακόμη επαρκή στοιχεία, για να προχωρήσουν σε συλλήψεις.

Και μπορεί αρμόδια κυβερνητική πηγή, να διέψευσε τους ισχυρισμούς της βρετανικής εφημερίδας, αλλά εκείνο το «να δούμε ποιος θα μας φυλάξει από τους "φύλακες"», μας ήρθε ακόμη εντονότερα στο μυαλό...

Δυο... ελλείψεις

Μεγάλη επιτυχία, από κάθε άποψη, σημείωσε η προχτεσινή εκδήλωση - ημερίδα του ΠΑΜΕ, με θέμα «Κοινωνική ασφάλιση και θέσεις του συνδικαλιστικού κινήματος». Σημειώθηκαν, όμως και δυο ελλείψεις: Η πρώτη αφορούσε τις καρέκλες και η δεύτερη τα αντίτυπα των εισηγήσεων... Ετσι. πολλοί ήταν εκείνοι που αναζητούσαν αντίγραφα των εισηγήσεων, αλλά δεν έβρισκαν και πολύ περισσότεροι εκείνοι που παρακολούθησαν όρθιοι τις εργασίες, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των εργαζομένων στο «Τιτάνια» να κουβαλούν συνέχεια επιπλέον καρέκλες.

Τελικά, πραγματοποιήθηκαν «δύο εκδηλώσεις»: Μια «εντός αιθούσης» και η άλλη εκτός...

Οσο, δε, για όσους δε βρήκαν αντίτυπα των εισηγήσεων, θα τους αποζημιώσει ο «Ρ», δημοσιεύοντας τες όλες - μαζί και τις παρεμβάσεις.

Αγωνιστικά παραδείγματα

Ενδιαφέρουσες, όμως, δεν ήταν μόνον οι εισηγήσεις, που παρουσιάστηκαν στην ημερίδα του ΠΑΜΕ. Εξίσου ενδιαφέρουσες ήταν και οι δεκάδες παρεμβάσεις συνδικαλιστών, που έφεραν, ανάμεσα σε άλλα, και ζωντανά παραδείγματα αγωνιστικής αντιμετώπισης των προβλημάτων

Με τους αγώνες μας, σημείωσε ο Γ. Τούσσας, πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ, ναυτολογήθηκαν 230 ναυτεργάτες σε τέσσερα βαπόρια με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Ενώ ο Δ. Πάνου, γραμματέας της Ομοσπονδίας Καπνεργατών, ξεκίνησε την παρέμβασή του με την εμπειρία του στους σεισμούς. «Μένω, είπε, δίπλα στη "Ρικομέξ". Κι εκεί είδα μαζί με τους πυροσβέστες και τα μέλη του ΠΑΜΕ, στην αντιμετώπιση των καταστροφών».

Με τους αγώνες τους, οι εργαζόμενοι μπορούν να αποδείξουν πόσο ξεπερασμένοι είναι οι εκσυγχρονιστές και όχι το οχτάωρο που θέλουν να καταργήσουν. ΠΑΜΕ και αγωνιστικά, λοιπόν, για να σβήσουμε τις φωτιές που ανάβει η κυβέρνηση και στα εργασιακά...

Τι κρύβει η κινδυνολογία;

Πριν ελάχιστους μόλις μήνες ισχυρίζονταν, ότι όλα βαδίζουν κανονικά και καθησύχαζαν τους πάντες, σχετικά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Προχτές, το 'ριξαν στην άκρατη κινδυνολογία και μίλησαν για «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» από την οποία «παίζεται η εικόνα της χώρας» σε όλο τον κόσμο, κλπ., κλπ. Για την κυβέρνηση, μιλάμε, όπως και για τον ίδιο, τον Κ. Σημίτη, που έχει πλέον αναλάβει προσωπικά υπεύθυνος για την υλοποίηση της νέας «εθνικής ιδέας».

Κατανοούμε, βέβαια, τις σκοπιμότητες, που κρύβει το τροφοδοτούμενο από την κυβέρνηση κλίμα της κινδυνολογίας. Η προώθηση και εφαρμογή, τόσο της αντιλαϊκής περιπέτειας των Ολυμπιακών Αγώνων 2004, όσο και της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής στο σύνολό της, έχουν την ανάγκη τέτοιων και άλλων παρόμοιων τρικ και κομπίνων. Θέλουν να ξεγελάσουν τους εργαζόμενους και το λαό, για να πέσουν «στα μαλακά», τα ακόμη περισσότερα αντεργατικά μέτρα, που τώρα ετοιμάζουν. Και μπορεί, βέβαια, να έχουν απλόχερη τη βοήθεια των μεγάλων συγκροτημάτων των ΜΜΕ, αλλά μια λαϊκή παροιμία λέει «ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται». Ας μη την ξεχνάει η κυβέρνηση...

Φωτιά στην ανεργία...

ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΣΤΕ να ...ησύχασαν οι απανταχού της Ελλάδας άνεργοι και υποαπασχολούμενοι. Επίτέλους, η κυβέρνηση βάζει μπροστά τα μέτρα - σοκ, κατά της απασχόλησης. Συγνώμη, κατά της ανεργίας, θέλαμε να γράψουμε...

Απορούμε, όμως, για ένα πράγμα. Πώς ξέφυγε της κυβέρνησης το πλέον ριζικό μέτρο; Η θεσμοθέτηση, δηλαδή, της απλήρωτης και ανασφάλιστης εργασίας; Είμαστε σίγουροι ότι, με το μέτρο αυτό, θα έβρισκαν αμέσως δουλιά όλοι οι άνεργοι...

Ισως, όμως, η κυβέρνηση, να το σκέφθηκε και το μέτρο αυτό, αλλά να το κράτησε για τις ακόμη δυσκολότερες μέρες. Αν είναι έτσι, την καταλαβαίνουμε...

ΠΟΛΛΕΣ επιστολές, βρε παιδιά! Τις προάλλες, οι επιστολές Καραμανλή και Σημίτη για τα «διαπλεκόμενα», προχτές η επιστολή Χριστόδουλου προς τον Μιλτιάδη Εβερτ, το 1996, μετά την εκλογική ήττα της Νέας Δημοκρατίας. Φαίνεται ότι κάποιοι δεν έχουν κατανοήσει σε βάθος το λατινικό απόφθεγμα που μεταφράζεται στο: «τα γραπτά μένουν»!

Για να κοιτάξουν, λοιπόν, οι πολιτικοί παράγοντες της χώρας την αλληλογραφία τους και να προσέξουν μήπως ...λείπει τίποτε! Ετσι όπως πάμε, δεν ξέρεις τι γίνεται καμιά φορά. Καλού κακού, ας κάψουν και μερικές επιστολές, προτού ...τους κάψουν αυτές.

ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ πως με τη δήλωση που έκανε προχτές ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας, ο Μοσχοβισι, και τάχθηκε υπέρ της επαναφοράς του προηγούμενου καθεστώτος στα Στροβίλια της Κύπρου, διασφαλίσαμε την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ενωσης επειδή η Γαλλία έχει την προεδρία;

Ετσι μας λέει τουλάχιστον η κυβέρνηση και, μάλιστα, το παρουσιάζει ως επιτυχία της εξωτερικής πολιτικής της και αποτέλεσμα του αυξημένου κύρους της στην Ενωση.

Τότε τι κάνει αυτές τις μέρες ο αρμόδιος επίτροπος για θέματα διεύρυνσης της ΕΕ στην Τουρκία και τι συζητάει; Αυτό το ξέρουν; Οποιος ευελπιστεί ότι στηριζόμενοι σε τέτοιους εταίρους θα έχουμε οποιοδήποτε αποτέλεσμα στην υπόθεση του Κυπριακού, πρέπει ή να μην γνωρίζει ιστορία ή να εθελοτυφλεί και μάλλον, στην περίπτωση της κυβέρνησης, συμβαίνει το δεύτερο.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ τι να πούμε πια, είναι, στην καλύτερη των περιπτώσεων, ...σχιζοφρενικός. Καύσωνας τις προηγούμενες μέρες, μεγάλη πτώση της θερμοκρασίας χτες και, ιδιαίτερα σήμερα, μπορεί και βροχές τις επόμενες μέρες!

Αυτό μας έλειπε τώρα, μετά τις φωτιές, να έχουμε και ...πλημμύρες. Πάλι για «ακραία καιρικά φαινόμενα» θα λένε ο Σημίτης κι ο Ρέππας, αλλά ο κοσμάκης θα είναι αυτός που θα την πληρώσει.

Η πληγή της μαθητικής διαρροής

Καθώς έχει, ήδη, ολοκληρωθεί η διαδικασία του φετινού εξεταστικού μαραθώνιου, που έκανε το «βίο αβίωτο» σε μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς, αναμένονται τα επίσημα τελικά αποτελέσματα. Παρ' όλα αυτά, σε περιοχές όπου έχουν ήδη ολοκληρωθεί τα αποτελέσματα, φαίνεται και για φέτος ότι εντείνονται ακόμα περισσότερο οι ταξικοί φραγμοί στην εκπαίδευση.

Βέβαια, το να αναδεικνύει κανείς ως μοναδικό κριτήριο της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, που εφαρμόζεται εδώ και τρία χρόνια, τον εξετασιοκεντρικό της χαρακτήρα, ενέχει τον κίνδυνο να περιορίσει τη λαϊκή αντίσταση ενάντια σε αυτό το αντιδραστικό κατασκεύασμα, μόνο σε μια πλευρά του. Το κύριο που προκύπτει δεν είναι μόνο οι εξετάσεις, αλλά συνολικά ο χαρακτήρας και ο προσανατολισμός του λυκείου, δηλαδή η προώθηση με γοργούς ρυθμούς ενός σχολείου ακόμα πιο έντονης ταξικής επιλογής. Με περισσότερους, δηλαδή, φραγμούς για τα παιδιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Ενα σχολείο ελιτίστικο και για εκείνους που θα μπορούν να αντέξουν το οικονομικό βάρος.

Ηεπεξεργασία, που πραγματοποίησε η ΕΣΑΚ - ΔΕΕ και δημοσιεύεται στο 2ο τεύχος του περιοδικού «Θέματα Παιδείας», αναδεικνύει ακριβώς αυτήν την πλευρά. Ταυτόχρονα, αντικατοπτρίζει και τη δουλιά που ανέπτυξε με συνέπεια ο ταξικός πόλος στο συνδικαλιστικό κίνημα - όταν οι άλλοι συμμετείχαν σε «κοινωνικούς διαλόγους» και πρότειναν βελτιώσεις στη «μεταρρύθμιση» - και δείχνει στην ολότητά του το κεντρικό πρόβλημα του εκπαιδευτικού συστήματος, που διώχνει τους μαθητές από το λύκειο. Η επεξεργασία αυτή έγινε από επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, που «μιλάνε» από μόνα τους. Τη σχολική χρονιά 1996 - '97 (πριν την αντιμεταρρύθμιση), τα Δημόσια Ημερήσια Λύκεια αριθμούσαν 353.889 μαθητές. Φέτος, εν πλήρει εφαρμογή της μεταρρύθμισης, το σύνολο των μαθητών στα Δημόσια Ημερήσια «Ενιαία Λύκεια» μόλις φτάνει τους 229.521 μαθητές (δηλαδή ο πληθυσμός του λυκείου έχει μειωθεί κατά 124.358 μαθητές). Η φετινή Γ` τάξη που διεκδικεί το δικαίωμα να αποφοιτήσει από το Λύκειο είναι κατά 44.877 μαθητές μικρότερη από την αντίστοιχη πριν την αντιμεταρρύθμιση Γ` Λυκείου.

Αλλά και από την παρακολούθηση της πορείας του μαθητικού πληθυσμού από τάξη σε τάξη, διαπιστώνεται σημαντική διαρροή των μαθητών μετά το γυμνάσιο. Τη σχολική χρονιά '96 - '97, οι μαθητές της Γ` τάξης των Δημόσιων Ημερήσιων Γυμνασίων (που σήμερα αποτελούν τη Γ` τάξη Ενιαίου Λυκείου) αριθμούσαν 120.817. Απ' αυτούς, οι 118.550 μαθητές άρχισαν το 1997 - '98 να φοιτούν στην Α` Λυκείου. Την επόμενη χρονιά '98 - '99 παρακολουθούν τη Β` Λυκείου μόλις 86.138 μαθητές. Μετά τον εξεταστικό μαραθώνιο της Β` Λυκείου, συνεχίζουν από αυτούς στη φετινή Γ` τάξη του «Ενιαίου Λυκείου» 67.985 μαθητές των Δημόσιων Ημερήσιων Σχολείων.

Ηαντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση, δηλαδή, εμπεδώνει την ιδέα στους μαθητές από τις εργατικές οικογένειες και αυτές των άλλων λαϊκών στρωμάτων, ότι στο ελιτίστικο σχολείο δεν υπάρχει χώρος γι' αυτούς. Η μόνη διέξοδος είναι αυτή του σκουπιδοΤενΕκΕ (όπως εύστοχα χαρακτήρισε το μαθητικό κίνημα τα υποβαθμισμένα ΤΕΕ), ώστε να υπάρξει η ψευδαίσθηση για κάποια επαγγελματική αποκατάσταση, στην ουσία για ψευτοκατάρτιση που θα βγάζει αναλώσιμους - απασχολήσιμους.

Η πληγή αυτή, της μαθητικής διαρροής από το λύκειο, είναι ένας επιπρόσθετος λόγος, για να δυναμώσει, να θεριέψει το μέτωπο εργαζομένων, εκπαιδευτικών, μαθητών, φοιτητών για μια πραγματικά λαϊκή παιδεία για όλους. Η βασική παιδεία, που θα έπρεπε, ενιαία, δημόσια και δωρεάν, να παρέχεται σε όλα τα Ελληνόπουλα μέχρι τα 18 χρόνια, πριν οποιαδήποτε επιλογή ζωής, και ως προαπαιτούμενο, επιβάλλεται να γίνει λαϊκή υπόθεση.

Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Η τηλεοπτική ... αντικειμενικότητα

Το γεγονός κατέλαβε μπόλικο χρόνο, τις προάλλες, στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων. Οι τρεις Αλβανοί εργάτες, που είχαν συλληφθεί με την κατηγορία του εμπρησμού, για την τελευταία πυρκαγιά στην περιοχή Αϊ - Γιάννη Γραμματικού, καταδικάστηκαν και διαπομπεύτηκαν τηλεοπτικά, πολύ πριν αποφασίσουν οι αρμόδιες δικαστικές αρχές. Το γεγονός πως οι ίδιοι, από την πρώτη στιγμή, αρνούνταν κατηγορηματικά την οποιαδήποτε ενοχή τους, δεν πάρθηκε καθόλου υπόψη. Ούτε καν ο ισχυρισμός τους πως αυτοί ειδοποίησαν την Πυροσβεστική Υπηρεσία, μόλις είδαν τις φλόγες. Δυστυχώς γι' αυτούς, ήταν Αλβανοί και οι πύρινες λαίλαπες, που σάρωναν όλη τη χώρα, γύρευαν ενόχους... Πάει και τέλειωσε...

Προχτές, οι τρεις Αλβανοί απολογήθηκαν στον 24ο τακτικό ανακριτή και μετά την εξέταση όλων των στοιχείων αφέθηκαν ελεύθεροι. Αθώοι του εμπρησμού οι τρεις Αλβανοί. Οι αρμόδιες υπηρεσίες εικάζουν τώρα ότι η συγκεκριμένη φωτιά προκλήθηκε, μάλλον, από εργασίες ηλεκτροσυγκόλλησης σ' ένα αυθαίρετο σπίτι της περιοχής.

Δεν είδαμε, όμως, κανένα τηλεοπτικό κανάλι να μεταδίδει την είδηση. Δεν ακούσαμε κανέναν, απ' όσους διέσυραν τρεις ανθρώπους, να ζητά συγνώμη για την απαράδεκτη αυτή ενέργεια...

Θα κάνει εγκαίνια;

Αναρωτιόμαστε, αν ο υπουργός Υγείας επιμένει να εγκαινιάσει την τυπική λειτουργία του νέου νοσοκομείου της Ρόδου, σε μερικές μέρες, όπως έχει ανακοινωθεί. Και λέμε τυπική, γιατί ουσιαστική δεν πρόκειται να υπάρξει, είτε πάει ο υπουργός είτε όχι, αφού λείπει το μισό τουλάχιστον από το αναγκαίο νοσηλευτικό προσωπικό. Μάλιστα, οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου πραγματοποίησαν, ήδη, 48ωρη απεργία και προσανατολίζονται σε παράσταση διαμαρτυρίας, κατά την τελετή των εγκαινίων, με μοναδικό αίτημα την άμεση προκήρυξη προσλήψεων μόνιμου προσωπικού με ταχύρυθμες διαδικασίες.

Για να καταλάβετε το μέγεθος του προβλήματος, σημειώνουμε και τα εξής: Η λειτουργία του νέου νοσοκομείου γίνεται με το προσωπικό του παλιού κι ας είναι το πρώτο πολύ μεγαλύτερο του δεύτερου. (Το παλιό κάλυπτε 14.000 τετραγωνικά μέτρα, ενώ το νέο 44.000 τετραγωνικά. ) Προσθέστε, ακόμη, πως και στο παλιό νοσοκομείο υπήρχαν σοβαρές ελλείψεις, αφού το 48% των οργανικών θέσεων ήταν κενές, και τότε έχετε την πλήρη εικόνα.

Λοιπόν, τι λέει ο κ. Παπαδόπουλος; Δε θα είναι πρόκληση στη νοημοσύνη του καθένα και, ιδιαίτερα, των Ροδιτών και των Δωδεκανησίων, να πάρει μέρος στη φιέστα των εγκαινίων, χωρίς να δώσει ουσιαστική απάντηση και λύση στα παραπάνω;

Η φιλανθρωπία...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την πρόθεσή του να χορηγήσει, μέσω του φιλανθρωπικού ιδρύματος που διατηρεί με τη σύζυγό του, περισσότερα από 50 εκατομμύρια δολάρια στην Μποτσουάνα, προκειμένου να αντιμετωπίσει τη μάστιγα του AIDS, κοινοποίησε, με την αρχή της πρόσφατης 13ης Διεθνούς Συνόδου για την ασθένεια, ο Κροίσος Μπιλ Γκέιτς. Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, το Ιδρυμα Μπιλ και Μπελίντα Γκέιτς θα αναλάβει όλα τα έξοδα μιας νέας μεγάλης ενημερωτικής εκστρατείας, αλλά και τα έξοδα προληπτικής τακτικής εξέτασης όλων των κατοίκων της χώρας.

Τις «καλές της προθέσεις» δεν έκρυψε ούτε η φαρμακευτική πολυεθνική «Merckand Co», η οποία ανακοίνωσε ότι, για τα επόμενα πέντε χρόνια, αναλαμβάνει την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ασθενών και των φορέων του AIDS στην αφρικανική χώρα. Από κοντά και η γερμανική φαρμακευτική εταιρία «Boehringer - Ingelheim», η οποία δήλωσε ότι θα αναλάβει, δωρεάν, τη φαρμακευτική αγωγή, για τα επόμενα πέντε χρόνια, όλων των νεαρών εγκύων, που είναι φορείς, προκειμένου να αποφευχθεί η μετάδοση του ιού στα έμβρυά τους.

... της απάνθρωπης ανηθικότητας

Αναμφιβόλως, είναι συγκινητικό και σπαραξικάρδιο το όψιμο ενδιαφέρον όλων αυτών των «ισχυρών» και «ασφαλών» από τον ιό μεγιστάνων για το δυσοίωνο μέλλον της κεντροαφρικανικής χώρας, στην οποία ο μέσος όρος ζωής αναμένεται, μέσα στην επόμενη δεκαετία, να μειωθεί στα 29 χρόνια. Αναμφιβόλως, όμως, είναι τουλάχιστον ανήθικο και υποτιμητικό για τη νοημοσύνη όλης της ανθρωπότητας, η επιμελημένη και μεθοδευμένη απόκρυψη των αιτίων της τραγωδίας που βιώνει η μαύρη ήπειρος. Δεν είναι διόλου τυχαία η ραγδαία εξάπλωση της ασθένειας στον Τρίτο Κόσμο. Δεν είναι διόλου τυχαία η παντελής άγνοια οποιουδήποτε στοιχείου για τη νόσο, αλλά και για τις μεθόδους πρόληψής της. Είναι συνέπεια της ασύδοτης εκμετάλλευσης και της πολιτικής «ασέλγειας», που έχουν ασκήσει, δεκαετίες τώρα, οι μεγάλες δυνάμεις του καπιταλισμού στο σώμα της Αφρικής.

Αλλωστε, όπως χαρακτηριστικά τονίζεται στη σχετική έκθεση της UNICEF, η καταδίκη δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων στη φτώχεια, στις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης, συνεπάγεται την παντελή απουσία κάθε όρου υγιεινής, ενημέρωσης και προστασίας της υγείας τους. Είναι πραγματικά δύσκολο κανείς να πιστέψει κανείς τα κροκοδείλια δάκρυα που χύνονται στη Σύνοδο για την «αποτυχία πρόβλεψης και τη λανθασμένη υποτίμηση του μεγέθους εξάπλωσης της ασθένειας». Οι οικονομικοί όροι που έχουν επιβληθεί στη μαύρη ήπειρο προδιέγραφαν και την τύχη της μάχης του δύσμοιρου πληθυσμού της με τη νόσο. Προς το παρόν, ο ιός είναι ο αδιαφιλονίκητος κυρίαρχος στο δρόμο που του άνοιξαν οι, απανταχού, όψιμοι πονόψυχοι φιλάνθρωποι.

Μια σημαντική πρωτοβουλία

Ηημερίδα του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου για την κοινωνική ασφάλιση ήταν πράγματι μια σημαντική πρωτοβουλία. Οχι μόνο γιατί το θέμα της βρίσκεται στην επικαιρότητα από την άποψη της επίθεσης που δέχεται από την άρχουσα τάξη, αλλά γιατί η ημερίδα, μαζί με την ολόπλευρη ανάλυση του ζητήματος, των επιδιώξεων του κεφαλαίου, των σκοπών αυτών των επιδιώξεων και των συνεπειών τους για την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, πήρε το χαρακτήρα συγκέντρωσης υπεράσπισης και διεύρυνσης της κοινωνικής ασφάλισης.

Και αυτό το τελευταίο, επίσης, είναι ζήτημα πρώτης γραμμής για την εργατική τάξη και το συνδικαλιστικό της κίνημα, αφού η υπόθεση υπεράσπισης των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης, της διεύρυνσής τους, η πάλη για τη βελτίωση της θέσης της απέναντι στο χρηματιστικό κεφάλαιο και τα διεθνικά μονοπώλια, με την απόσπαση κατακτήσεων προς όφελός της, που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες της, δεν μπορεί να γίνει χωρίς σκληρή ταξική πάλη. Πολύ περισσότερο, που η προοπτική αυτής της πάλης απαιτεί τη σύγκρουση και τη ρήξη με την πολιτική της άρχουσας τάξης, προκειμένου η εργατική τάξη να κατακτά όλα όσα της ανήκουν. Η δράση του ΠΑΜΕ αποτελεί καθοριστικής σημασίας παράγοντα, προκειμένου η εργατική τάξη να συνειδητοποιεί αυτήν την αναγκαιότητα, απέναντι στην πολιτική της ταξικής συνεργασίας, μέσω των διαβόητων «κοινωνικών διαλόγων», με τους οποίους υψώνουν τείχος στην ταξική πάλη οι πλειοψηφίες των ηγεσιών του συνδικαλιστικού κινήματος.

Ημεθόδευση του χτυπήματος των κατακτήσεων και των δικαιωμάτων των εργατών είναι αρκετά καλά σχεδιασμένη και υλοποιείται στην πράξη, έχοντας βασικό μοχλό περάσματος της πολιτικής του κεφαλαίου τα ισχυρά στηρίγματά του μέσα στην εργατική τάξη. Μια μερίδα εξαγορασμένων συνδικαλιστικών ηγετών γίνεται ο καλύτερος σύμμαχος της πλουτοκρατίας, ή, πιο σωστά, μέρος της εμπροσθοφυλακής της μέσα στην εργατική τάξη. Και απ' αυτήν την άποψη, το ΠΑΜΕ με τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία δεν ανταποκρίθηκε απλά και μόνο στη διαφώτιση ή τη ζύμωση του περιεχομένου που αποκτά το μέτωπο της κοινωνικής ασφάλισης. Αποτελεί μοχλό ανάπτυξης της πάλης της εργατικής τάξης με ταξικό προσανατολισμό, ώστε η επιδίωξη του κεφαλαίου να μειώνει την τιμή της εργατικής δύναμης, ως το μέσο που μπορεί να της αποφέρει κέρδη, να βρει μπροστά της το πραγματικό αντίπαλο δέος.

Το μέτωπο που άνοιξε με την κοινωνική ασφάλιση είναι συστατικό μέρος της επιβολής αντεργατικών, αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων σ' ένα στρατηγικής για το κεφάλαιο σημασίας ζήτημα, αυτό της μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης. Τα επιχειρήματα της πλουτοκρατίας για ανάγκη «μείωσης του λεγόμενου κόστους εργασίας», ή του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους» αποσκοπούν στην ιδεολογική επίδραση στις εργατικές συνειδήσεις για ακόμη μεγαλύτερη αφαίμαξη της εργατικής τάξης. Πηγή του κέρδους είναι η εργατική δύναμη, δηλαδή η ικανότητα των εργατών να δουλεύουν, να παράγουν. Τον πλούτο, όμως, που παράγουν τον καρπώνεται το κεφάλαιο. Και η τιμή της εργατικής δύναμης δεν καθορίζεται μόνο από το μεροκάματο, αλλά και την κοινωνική ασφάλιση, την υγεία, την εκπαίδευση, την ψυχαγωγία και ανάπαυση κλπ. Ολα αυτά που ανατρέπονται, ιδιωτικοποιούνται. Το επιχείρημα, επίσης, της ανταποδοτικότητας, δηλαδή «πλήρωσε για να 'χεις», είναι κάλπικο, αφού το κεφάλαιο βγάζει κέρδος από τον εργάτη. Είναι απαίτηση η πλήρης ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών ολόκληρης της εργατικής τάξης, δηλαδή και των γυναικών και των ανέργων και των μελών των οικογενειών τους κλπ. Αλλά μόνο με ένταση της ταξικής πάλης μπορούν να υπάρξουν κατακτήσεις. Και σ' αυτή την κατεύθυνση η πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ συμβάλλει αποφασιστικά.

Νέα επιδρομή

Ο,τι οι εργάτες

κέρδισαν

μ' αγώνες

και με πάλη,

η «Νέα Τάξη»

απαιτεί

να το αρπάξει

πάλι.

* * *

Κι έχει σκοπό

σε σκοτεινούς