Γρηγοριάδης Κώστας

Πρόκειται για αποσπάσματα από ανακοίνωση της «Δημοκρατικής Αριστεράς» μετά τη συνάντησή της με τον Γ. Μπουτάρη στη Θεσσαλονίκη, του οποίου την υποψηφιότητα για τον Δήμο Θεσσαλονίκης χαιρέτισε. Οι πρώην ανανεωτικοί του ΣΥΝ δεν λένε σήμερα κάτι διαφορετικό απ' ό,τι έλεγαν όσο ανήκαν στις τάξεις του ΣΥΝ. Εξακολουθούν να αποπροσανατολίζουν, ισχυριζόμενοι ότι το πρόβλημα της Θεσσαλονίκης και των εργαζόμενων κατοίκων της αφορά στην ύπαρξη ενός ιδιότυπου εθνικιστικού, συντηρητικού και δεξιού «τριγώνου», στη μία κορυφή του οποίου τοποθετούν τον προερχόμενο απ' τη ΝΔ δήμαρχο της πόλης. Εντοπίζοντας αυτό σαν πρόβλημα, εύκολα προτείνουν να αντιπαραβάλουν όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις μια κοινή υποψηφιότητα σε «αντιδεξιά» κατεύθυνση, η οποία μάλιστα, επιμένουν, είναι ικανή να κάνει όλα τα παραπάνω. Νομίζουν, καθώς φαίνεται, ότι απευθύνονται σε αφελείς. Είναι προφανές και επιβεβαιωμένο ότι δεν αρκεί ένα άλλο πρόσωπο για άλλη πολιτική. Οτι στο σημερινό πλαίσιο και σε συνθήκες σφοδρής αντιλαϊκής επίθεσης, πλευρά της οποίας είναι και ο «Καλλικράτης», ένας ικανός δήμαρχος που ασπάζεται αυτήν την πολιτική, θα την εφαρμόσει με μεγαλύτερη ικανότητα απ' τον προκάτοχό του. Το δίλημμα «δεξιά - αντιδεξιά» που προβάλλουν είναι κίβδηλο. Για να αλλάξει σελίδα η Θεσσαλονίκη, η Αθήνα, κάθε πόλη και χωριό και η χώρα στο σύνολό της, χρειάζεται άλλη πολιτική και όχι άλλους διαχειριστές της ίδιας.

Ενα από τα μεγάλα θέματα των τηλεοπτικών, και όχι μόνο, Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, ήταν ο «μυθικός γάμος» της κόρης του Μπιλ και της Χίλαρι Κλίντον, Τσέλσι, με τον χρηματιστή Μαρκ Μεζβίνσκι, 32 ετών, γιο του πρώην βουλευτή Εντουαρντ Μεζβίνσκι, καταδικασμένου για τουλάχιστον 31 περιπτώσεις διαφθοράς, τραπεζικής απάτης κ.ά. για τα οποία εξέτισε ποινή τουλάχιστον 7 ετών και αποφυλακίστηκε με αναστολή τον Απρίλη του 2008.

Προφανώς το «βαρύ ποινικό μητρώο» του «συμπέθερου» της υπουργού Εξωτερικών και του πρώην Προέδρου δεν πτόησε τους Κλίντον, καθώς «κατανοούν» απολύτως το ζήτημα της «διαφθοράς» και της απληστίας των πολιτικών στη διαπλοκή τους με το κεφάλαιο ... πραγμάτωσαν δε ένα «βασιλικό γάμο για τη μοναχοκόρη τους» παρουσία 400 καλεσμένων, κυρίως από τον επιχειρηματικό κόσμο και το Χόλιγουντ, που κόστισε 2 έως 3 εκατομμύρια δολάρια τουλάχιστον για την τέλεση του γάμου, που έγινε στο αχανές κτήμα Αστορ Κουρτς στο Ράινμπεκ της Νέας Υόρκης, στις όχθες του ποταμού Χάντσον. Το κόστος μόνο του γάμου είναι περίπου 50 φορές το ετήσιο εισόδημα μιας μέσης αμερικανικής οικογένειας και αποτελούσε μια καταφανή επίδειξη πλούτου και καταγραφή του αχανούς και αγεφύρωτου κοινωνικού και πολιτικού χάσματος μεταξύ της «πλουτοκρατίας» και μιας κοινωνίας που το 50% τουλάχιστον κινδυνεύει άμεσα να χάσει το σπίτι της και να μείνει στο δρόμο.

Το δε κόστος για το κράτος υπολογίζεται ότι θα είναι τουλάχιστον πολύ παραπάνω από τα 3 εκατομμύρια δολάρια, καθώς διανοίχθηκαν δρόμοι, προκειμένου να περάσουν οι πολυτελείς λιμουζίνες, αλλά η ασφάλεια ήταν αυτή που κόστισε τα περισσότερα, καθώς ομοσπονδιακοί πράκτορες είχαν αναλάβει την ασφάλεια και για 24 ώρες οι γύρω δρόμοι είχαν κλείσει και απαγορεύτηκαν οι πτήσεις πάνω από την περιοχή...

Δεν προκαλούν καμία εντύπωση οι ...εποικοδομητικές παρεμβάσεις του ΛΑ.Ο.Σ. στην κατεύθυνση υλοποίησης της αντεργατικής και αντιλαϊκής πολιτικής. Σεβόμενος καθώς φαίνεται την ψήφο του υπέρ του μνημονίου, έκτοτε συχνά παρεμβαίνει για να πιέσει για τη λήψη πρόσθετων αντιλαϊκών μέτρων, για τη λήψη μέτρων υπέρ της κερδοφορίας του κεφαλαίου, για την καταδίκη σε όλους τους τόνους και με όλους τους τρόπους, που κινούνται σε ένα ευρύ φάσμα απ' τη λεκτική καταγγελία μέχρι την προβοκάτσια, όλων όσοι αντιτίθενται και αντιπαλεύουν την πολιτική που έχει γονατίσει το λαό. Στο ίδιο πνεύμα ήταν βεβαίως αναμενόμενο το ότι χτες έσπευσε να επικροτήσει το άνοιγμα των λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων και φυσικά την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, προειδοποιώντας την κυβέρνηση ότι αυτή «δεν πρόκειται καν να ξεκινήσει, αν δεν απελευθερωθούν οι διακόπτες από τους δεσμώτες τους» και προσθέτοντας για τα μάτια του κόσμου ότι «αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ' όψιν η στρατηγικής σημασίας συμβολή της ΔΕΗ για το έθνος».

Είναι προφανές ότι όπου υπάρχει κέρδος για τα μονοπώλια δεν υπάρχει καμία περίπτωση ο ΛΑ.Ο.Σ. να διαφωνήσει. Εκεί χτυπάει προσοχές. Και κρατάει τους λεονταρισμούς του για τους εργαζόμενους και το λαό που αγωνίζεται για το δικαίωμά του να ζει με αξιοπρέπεια.

Αξίζει επίσης να υπενθυμίσουμε ότι στον FRONTEX ανατέθηκε πριν από λίγο καιρό να συνάψει συνοριακή συμφωνία με την Τουρκία, χωρίς καμία ενημέρωση προηγουμένως του ελληνικού λαού, ούτε του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Στο πλαίσιο αυτής της συμφωνίας ο οργανισμός δεχόταν τις συνοριακές διεκδικήσεις της Τουρκίας, ακόμη και στο Αιγαίο, στην οποία παραχωρούσε δικαιώματα έρευνας και διάσωσης.

Γρηγοριάδης Κώστας

Μεταξύ άλλων, έχει άποψη και θέσεις: Για την αγορά ενέργειας, το χονδρεμπόριο, το εμπόριο τροφίμων, τις άδειες στις λαϊκές αγορές, τις αποκρατικοποιήσεις, τις δαπάνες Υγείας του Δημοσίου...

Δε μιλάμε για τα εργασιακά και τα ασφαλιστικά θέματα, τις απόψεις του άλλωστε τις είδαμε ...να θεσμοθετούνται στις πρόσφατες νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης.

Μέχρι στιγμής, πάντως, δεν έχει διατυπώσει κάποια άποψη για το τι ώρα θα κοιμόμαστε, για το αν θα κοιμόμαστε, τι ώρες θα τρώμε και γενικώς για τις καθημερινές μας λειτουργίες.

Αυτές φαίνεται τις κρατάει για την ... τρίτη (και κάθε άλλο παρά τελευταία) εκταμίευση του περίφημου δανείου που προβλέπει το Μνημόνιο.

Εννοείται ότι θα υλοποιηθούν τάχιστα με Προεδρικά Διατάγματα και Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, ενώ αν δε συμμορφωθούμε θα έχουμε τα γνωστά: Επίταξη και επιστράτευση.

ΠΑΝΤΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ δεν πάνε πίσω από εξυπνάδα και εφευρετικότητα, όταν πρόκειται να υλοποιήσουν αντιλαϊκές κατευθύνσεις.

Αυτό δε που σκέφθηκαν είναι πραγματικά ευφυές: Αντί να πουλήσουν τις μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας σε ιδιώτες, θα πουλήσουν, λέει, την ίδια την παραγόμενη ενέργεια από τη ΔΕΗ.

Στη συνέχεια, βέβαια, οι ιδιώτες θα πουλάνε αυτήν την ενέργεια στους ...καταναλωτές, δηλαδή σε εμάς! Εξαιρετική σκέψη...

Ετσι, λοιπόν, ούτε παραγωγικά έξοδα θα έχουν, ούτε θα πολυσκοτίζονται με εργοστάσια. Απλά θα βάλουν ένα ακόμη καπέλο στο ρεύμα που φυσικά εμείς θα πληρώσουμε μια και μας κάνουν τη χάρη να μας ηλεκτροδοτούν.

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Κομισιόν για το 2008, η παραγωγή της ΕΕ μόνο σε πυροβόλα όπλα άγγιξε τα 2 εκατομμύρια τεμάχια, αξίας 578 εκατομμυρίων ευρώ. Οι εισαγωγές πυροβόλων όπλων στην ΕΕ από τρίτες χώρες ξεπέρασαν σε αξία τα 52 εκατομμύρια ευρώ (κυριότεροι προμηθευτές οι Κίνα, ΗΠΑ, Ταϊβάν, Ιαπωνία). Οι εξαγωγές πυροβόλων όπλων από ΕΕ προς τρίτες χώρες έφτασαν σε αξία τα 349 εκατομμύρια ευρώ. Οι πωλήσεις εντός ΕΕ από ένα κράτος μέλος σε άλλο ξεπέρασαν τα 212 εκατομμύρια ευρώ.

Θυμίζουμε ενδεικτικά για τις ΗΠΑ (όπου οι πωλήσεις όπλων στο εξωτερικό αποτελούν κεντρικό συστατικό στοιχείο της εξωτερικής πολιτικής της Ουάσιγκτον) ότι μόνο το 2007 οι εγκεκριμένες από το Πεντάγωνο πωλήσεις όπλων έφθασαν τα 23,3 δισεκατομμύρια δολάρια.

Την ίδια στιγμή, οι κυβερνήσεις ΕΕ/ΗΠΑ και άλλων προσποιούνται τις περιστέρες της ειρήνης. Ομως, γίνεται «διπλωματία» του ιμπεριαλισμού δίχως όπλα;

Δεν είναι λίγοι αυτοί, που - ακόμη και καλοπροαίρετα - ισχυρίζονται πως καλά είναι τα όσα διεκδικεί το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, καλά κάνει και αγωνίζεται, αλλά αυτά που διεκδικεί δεν μπορούν να εφαρμοστούν στην πράξη. Ασφαλώς, αυτή η αντίληψη έχει διαμορφωθεί και κάτω από το βάρος τόνων μαύρης προπαγάνδας, όπου εμφανίζουν τις όποιες διεκδικήσεις εργαζομένων ως «υπερβολικές» ή ότι «δε σκέφτονται το κοινωνικό σύνολο».

Αντί, λοιπόν, να προσπαθούμε να αποδείξουμε τα αυτονόητα, ας αντιστρέψουμε την πυραμίδα της λογικής τους, προκειμένου να δούμε τι είναι εφικτό και τι όχι, τι είναι υπερβολικό και τι είναι υπέρ του «κοινωνικού συνόλου». Για παράδειγμα, πάνω από 3.300 παιδιά εργατικών - λαϊκών οικογενειών θα μείνουν εκτός παιδικών σταθμών, μόνο στο Δήμο της Αθήνας. Γιατί, όμως, δεν είναι εφικτή η κατασκευή όλων των απαραίτητων παιδικών σταθμών - όπως διεκδικεί το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και η Ομοσπονδία Οικοδόμων - ώστε να αντιμετωπιστεί και η υψηλή ανεργία στον κλάδο; Ωστε να διασφαλίζεται η πρόσβαση όλων των παιδιών σε παιδικούς σταθμούς, σύγχρονους, άνετους, ασφαλείς και με πρόγραμμα που συμβάλλει στην ολόπλευρη ανάπτυξη του χαρακτήρα τους;

Αλλο παράδειγμα: Από το 2001, οπότε και άρχισε η σταδιακή «απελευθέρωση» των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών το εισιτήριο από Πειραιά για Ικαρία (οικονομικής θέσης) ήταν 8,50 ευρώ. Τώρα έφτασε τα 45,50 ευρώ, δηλαδή αύξηση (2001-2010) 435%. Για Σάμο από 10,27 ευρώ, τώρα είναι 50 ευρώ. Ποσοστό αύξησης 411%. Για Νάξο ήταν 8,50 ευρώ, τώρα είναι 38 ευρώ. Ποσοστό αύξησης 441%. Την ίδια στιγμή, οι εφοπλιστές αρνούνται ικανοποιητικές αυξήσεις στους ναυτεργάτες, με το επιχείρημα ότι δεν έχουν τα προσδοκώμενα κέρδη και, ταυτόχρονα, κατασκευάζουν τα πλοία τους σε ναυπηγεία του εξωτερικού, με επιχειρήματα όπως ότι τα μεροκάματα της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος είναι μεγάλα.

Δηλαδή, εισπράττουν με το όλο και μεγαλύτερο κόστος μετακίνησης και αναψυχής, αλλά αρνούνται να δώσουν και καλά μεροκάματα και δουλειά. Γιατί; Γιατί η κατασκευή μεταφορικών μέσων και η λειτουργία θεωρείται «αυτονόητο» πως πρέπει να υποτάσσεται στην αύξηση των κερδών των πλοιοκτητών. Γιατί στον καπιταλισμό το «λογικό», λοιπόν, και το «εφικτό» μπαίνουν κάτω από την προκρούστεια κλίνη της λογικής και του νόμου της άρχουσας τάξης. Ομως, οι εργαζόμενοι έχουν το δικό τους δίκιο. Το δίκιο της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, των εργαζομένων, της νεολαίας, των γυναικών. Δίκιο διαμετρικά αντίθετο από αυτό των μονοπωλίων, γι' αυτό και η υπεράσπισή του προϋποθέτει τη σύγκρουση με την πολιτική που υπηρετεί τα μονοπώλια.

Κατ' επιταγήν της πλουτοκρατίας, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, σε αγαστή συνεργασία με την ευρωένωση των μονοπωλίων, το ΔΝΤ και φυσικά τη βοήθεια της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ., βαδίζει ακάθεκτη στην εφαρμογή και νέων αντεργατικών αντιλαϊκών μέτρων, προαποφασισμένων στο πλαίσιο των αναδιαρθρώσεων που έχει ανάγκη η άρχουσα τάξη για να διασφαλίσει τη μέγιστη δυνατή κερδοφορία σε συνθήκες κρίσης και να αντεπεξέλθει στον οξυμένο ανταγωνισμό. Ηταν απολύτως ειλικρινής ο υπουργός Εργασίας όταν δήλωσε τις προάλλες πως τα αντιασφαλιστικά και αντεργατικά μέτρα δεν επιβλήθηκαν απ' την τρόικα με το «πιστόλι στον κρόταφο», αλλά αποτελούν «επιλογές του ΠΑΣΟΚ (...) πριν το μνημόνιο».