«Επιθυμούμε το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Οικολόγοι - Πράσινοι και το ΚΚΕ, να συμβάλουν με τις τελικές τοποθετήσεις τους στη συγκρότηση μιας εναλλακτικής προοδευτικής αυτοδιοικητικής πλειοψηφίας που θα αλλάξει σελίδα στο Δήμο. Θεωρούμε όμως ότι σε κάθε περίπτωση το πολύμορφο ρεύμα αλλαγής στο Δήμο πρέπει να διαθέτει δήλωση υποψηφιότητας ή και υποψηφιοτήτων που να αντιπαρατίθενται νικηφόρα απέναντι στον υποψήφιο του συντηρητικού κατεστημένου» (...) «Θα θέσουν την αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης ως βασικό άξονα του προγράμματος. Θα εργαστούν για την έμπρακτη υπέρβαση του δημαρχοκεντρικού μοντέλου και την εμπέδωση ενός νέου τρόπου λειτουργίας που θα καθιερώνει μια συλλογική ηγεσία και ουσιαστικές συμμετοχικές διαδικασίες για τους πολίτες».

Πρόκειται για αποσπάσματα από ανακοίνωση της «Δημοκρατικής Αριστεράς» μετά τη συνάντησή της με τον Γ. Μπουτάρη στη Θεσσαλονίκη, του οποίου την υποψηφιότητα για τον Δήμο Θεσσαλονίκης χαιρέτισε. Οι πρώην ανανεωτικοί του ΣΥΝ δεν λένε σήμερα κάτι διαφορετικό απ' ό,τι έλεγαν όσο ανήκαν στις τάξεις του ΣΥΝ. Εξακολουθούν να αποπροσανατολίζουν, ισχυριζόμενοι ότι το πρόβλημα της Θεσσαλονίκης και των εργαζόμενων κατοίκων της αφορά στην ύπαρξη ενός ιδιότυπου εθνικιστικού, συντηρητικού και δεξιού «τριγώνου», στη μία κορυφή του οποίου τοποθετούν τον προερχόμενο απ' τη ΝΔ δήμαρχο της πόλης. Εντοπίζοντας αυτό σαν πρόβλημα, εύκολα προτείνουν να αντιπαραβάλουν όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις μια κοινή υποψηφιότητα σε «αντιδεξιά» κατεύθυνση, η οποία μάλιστα, επιμένουν, είναι ικανή να κάνει όλα τα παραπάνω. Νομίζουν, καθώς φαίνεται, ότι απευθύνονται σε αφελείς. Είναι προφανές και επιβεβαιωμένο ότι δεν αρκεί ένα άλλο πρόσωπο για άλλη πολιτική. Οτι στο σημερινό πλαίσιο και σε συνθήκες σφοδρής αντιλαϊκής επίθεσης, πλευρά της οποίας είναι και ο «Καλλικράτης», ένας ικανός δήμαρχος που ασπάζεται αυτήν την πολιτική, θα την εφαρμόσει με μεγαλύτερη ικανότητα απ' τον προκάτοχό του. Το δίλημμα «δεξιά - αντιδεξιά» που προβάλλουν είναι κίβδηλο. Για να αλλάξει σελίδα η Θεσσαλονίκη, η Αθήνα, κάθε πόλη και χωριό και η χώρα στο σύνολό της, χρειάζεται άλλη πολιτική και όχι άλλους διαχειριστές της ίδιας.