Θέλετε και μια έμμεση πλην σαφέστατη επιβεβαίωση των παραπάνω, από υπουργικά χείλη; Ορίστε τι δήλωσε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.
«Οποια διάταξη κι αν υιοθετηθεί, συμπεριλαμβανομένης και αυτής για τους συγγενείς των επιχειρηματιών, τελικά δεν μπορεί να υπάρξει διάταξη που απαγορεύει στους επιχειρηματίες να έχουν "φίλους" και άρα, μέσω αυτών να ελέγχουν ΜΜΕ, ενώ, ταυτοχρόνως, συνεργάζονται με το Δημόσιο», δήλωσε προχτές ο Ε. Βενιζέλος. Πώς το σχολιάζεται, ρωτήθηκε χτες ο Δ. Ρέππας. Και ιδού η απάντηση:
«Αυτό που είπε ο κ. Βενιζέλος είναι λογικό, είναι αυτονόητο... Δυστυχώς, οι διαδικασίες ελέγχου του ιδιοκτησιακού καθεστώτος δεν οδηγούν πάντα στο αποτέλεσμα που κάποιοι εικάζουν ότι πρέπει να προκύψει. Αυτή είναι η αλήθεια...».
Νέα κρίση στη Γιουγκοσλαβία «προβλέπουν» οι Αμερικανοί και Κοινοτικοί επίσημοι, λένε οι δημοσιογραφικές πληροφορίες, οι οποίες δημοσιεύονται τις μέρες αυτές σε εγχώρια και διεθνή έντυπα. Κρίση, την οποία «βλέπουν» να ξεδιπλώνεται αμέσως μετά τις γιουγκοσλαβικές εκλογές, στις 24 Σεπτέμβρη και με επίκεντρο είτε το Κόσσοβο, είτε το Μαυροβούνιο, είτε ακόμη και την ίδια τη Σερβία. Οι «προβλέψεις» αυτές - λένε οι ίδιες πληροφορίες - βρίσκονταν στο επίκεντρο της πρόσφατης συνάντησης του Γ. Παπανδρέου με την Μ. Ολμπράιτ, όπως και του προγεύματος των «15» Κοινοτικών υπουργών Εξωτερικών, που πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη.
Με άλλα λόγια, δηλαδή, οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και των χωρών - μελών της ΕΕ, από τη μια εκβιάζουν ανοιχτά το γιουγκοσλαβικό λαό, λίγες μέρες πριν την προσφυγή του στις κάλπες και από την άλλη προετοιμάζουν το έδαφος, για νέες, ωμές και απροκάλυπτες επεμβάσεις στη Γιουγκοσλαβία, ακόμη και για νέες πολεμικές περιπέτειες, αν δεν τους βολεύει το αποτέλεσμα των εκλογών. Αλλωστε, δε γίνονται τζάμπα οι απανωτές τελευταία ΝΑΤΟικές ασκήσεις στη χώρα μας, στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, ενώ εύγλωττη είναι και η πρόσφατη απόφαση για την ενίσχυση των ΝΑΤΟικών δυνάμεων κατοχής του Κοσσυφοπεδίου με άλλους 2.000 στρατιώτες.
nato |
Μπορούσε, άραγε, να υπάρξει περισσότερο επίσημη και αποκαλυπτική ομολογία του αντιλαϊκού, βάρβαρου και επικίνδυνου ρόλου που επιφυλάσσουν σήμερα στο ΝΑΤΟ οι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι συνεταίροι τους;
Ε, λοιπόν, ο κ. Χριστόδουλος - κατά μερικούς ο εκπρόσωπος του Θεού στη Γη - μας τα αναποδογύρισε χτες όλα. Σύμφωνα με όσα αποκάλυψε, παραλίγο θα γινόταν μοναχός στα Μετέωρα, αλλά υπακούοντας στις εντολές του Χριστού, δεν ακολούθησε τελικά το μοναχικό δρόμο κι έφτασε να γίνει αρχιεπίσκοπος.
Μ' άλλα λόγια, δηλαδή, έχουμε τα εξής: Πρώτον ένα θαύμα, αφού υπάρχει άνθρωπος και στη συγκεκριμένη περίπτωση ο κ. Χριστόδουλος, που μπορεί και συνομιλεί με το Χριστό. Και δεύτερο, το αποτέλεσμα του θαύματος αυτού, ήταν να έχουμε το Χριστόδουλο αρχιεπίσκοπο, μαζί με όλα όσα βασανίζουν τις αστυνομικές ταυτότητες και τους εργαζόμενους μαζί. Ε, μην πείτε, ότι είναι για καλό όλ' αυτά...
ΤΕΛΙΚΑ, θύμωσε ο Πάγκαλος με τη Γιάννα Αγγελοπούλου και την «Αθήνα 2004» και προκειμένου να εκφράσει τη δυσφορία του, ματαίωσε την παρουσία του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ, ή όχι;
Αν πιστέψουμε, τα όσα διοχέτευαν μέχρι χτες οι στενοί του συνεργάτες, όλα τα περί θυμού, δυσφορίας και ακόμη περισσότερα, είναι σωστά και ακριβή. Αν πιστέψουμε, τα όσα είπε χτες ο υπουργός, όλ' αυτά είναι ψέματα και σκανδαλολογίες. Διαλέξτε και πάρτε, ό,τι θέλετε...
Λέμε τη μοιρασιά, γιατί ποιός θα πληρώσει το «μάρμαρο», το 'χουν βρεί απο καιρό...
ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ειδήσεις είδατε χθες; Οχι; Είστε τυχεροί. Αυτά δεν είναι δελτία ειδήσεων. Κάτι μεταξύ σκανδαλοθηρικού περιοδικού, φυλλαδίου της «Φιλοζωϊκής Εταιρείας» και δελτίου, με... συνταγές αποχαύνωσης είναι. Κι ας λένε, ότι θέλουν οι ακριβοπληρωμένοι τηλεπαρουσιαστές...
Τι συμβαίνει λοιπόν; Αυξήθηκε τόσο πολύ η παγκόσμια ζήτηση σε πετρέλαιο; Μήπως εντοπίστηκαν προβλήματα με τα γνωστά αποθέματα; Μήπως ενέσκηψαν δυσκολίες και αδυναμίες μεγαλύτερης εξόρυξης; `Η μήπως συμβαίνει κάτι άλλο; Κάτι, δηλαδή, που είναι εντελώς μακριά και σχεδόν πλήρως αποδεσμευμένο από τους περιβόητους νόμους της προσφοράς και της ζήτησης, που υποτίθεται πως διαμορφώνουν τις τιμές στις αγορές;
Τα δεδομένα που αφορούν στην προσφορά και τη ζήτηση, λένε περίπου όλοι οι αρμόδιοι παράγοντες, δεν έχουν αλλάξει σχεδόν στο παραμικρό. Η αυξανόμενη ζήτηση σε πετρέλαιο καλύπτεται πλήρως και καμιά από τις χώρες-παραγωγούς δεν έχει το παραμικρό πρόβλημα σε ό,τι αφορά στις δυνατότητες άντλησης. Με δυο λόγια, η καθημερινή παγκόσμια κατανάλωση, που υπολογίζεται σε 70 εκατομμύρια βαρέλια, καλύπτεται και ικανοποιείται κανονικά.
«Κλειδί» για την κατανόηση του προβλήματος, υποστηρίζουν όλο και περισσότεροι παρατηρητές της κρίσης, είναι οι επερχόμενες αλλαγές στην παγκόσμια αγορά ενέργειας τα αμέσως επόμενα χρόνια. Μέσα στην επόμενη πενταετία αναμένονται δύο σημαντικές εξελίξεις: Η πρώτη συνδέεται με την είσοδο στη διεθνή αγορά πετρελαίου από τα νέα κοιτάσματα της Κασπίας, των οποίων τα αποθέματα υπολογίζονται σε αρκετές εκατοντάδες δισεκατομμύρια βαρέλια. Η δεύτερη αναφέρεται στη δρομολογημένη αύξηση της κατανάλωσης φυσικού αερίου, που προωθείται με γρήγορους ρυθμούς σε Ευρώπη και ΗΠΑ. Πρόκειται για δύο σημαντικές εξελίξεις, που, όπως εκτιμάται, θα θέσουν σε αμφισβήτηση τα τρομακτικά περιθώρια κερδοφορίας τα οποία έχουν οι πολυεθνικές του κλάδου. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, οι εκπρόσωποί τους φαίνεται πως αποφάσισαν τώρα, που η συγκυρία τούς ευνοεί, να επιβάλουν διεθνείς τιμές σε επίπεδα περίπου διπλάσια από τα αντίστοιχα της προηγούμενης διετίας.
Στο παιχνίδι των πολυεθνικών παίζουν και οι διάφορες κυβερνήσεις των δυτικών χωρών. Μαζί τους, βέβαια, στο ρυθμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου χορεύει και η κυβέρνηση Σημίτη. Αλλωστε, αν εξαιρέσει κανείς την υπόθεση του πληθωρισμού, για την εξέλιξη του οποίου κόπτεται μια και λογοδοτεί προς τους εταίρους της, το «μάρμαρο» το πληρώνει ο εργαζόμενος λαός. Είτε πληρώνοντας την ανατιμημένη βενζίνη, είτε αγοράζοντας πετρέλαιο θέρμανσης σε διπλάσιες από πέρσι τιμές, είτε καλούμενος να πληρώσει ακριβότερα διάφορα είδη πρώτης ανάγκης που οσονούπω θα ανατιμηθούν με άλλοθι τις τιμές των καυσίμων.
Και μπορεί, βέβαια, η ηγεσία της Εκκλησίας να μην ξεκίνησε χτες τη συλλογή υπογραφών, μαζί με το προσκύνημα του «Τίμιου Ξύλου», επιχειρώντας την τελευταία στιγμή να κρατήσει κάποια προσχήματα, αλλά κανέναν απολύτως δεν ξεγελά. Αυτή είναι η αλήθεια. Οπως αλήθεια είναι ότι η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στην ύπαρξη της πολύμορφης διαπλοκής κράτους και Εκκλησίας και τη διατήρησή της, με ευθύνη των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων του τόπου, πρώτα και κύρια, της σημερινής κυβέρνησης.
Μπορεί τα επίσημα κέρδη της ελληνικής βιομηχανίας, το 1998, να ξεπέρασαν τα 520 δισεκατομμύρια δραχμές. Μπορεί, το 1999, να σημείωσαν σοβαρή αύξηση - τα επίσημα στοιχεία δεν έχουν δημοσιοποιηθεί ακόμη. Μπορεί, η εισφοροδιαφυγή και η εισφοροκλοπή σε βάρος του ΙΚΑ, να ξεπερνά το 1 τρισεκατομμύριο. Μπορεί, οι εργαζόμενοι να 'χουν χάσει το μέτρημα, για ποια χρονιά σκληρής μονόπλευρης λιτότητας περνάνε. Μπορεί... μπορεί... αλλά οι μεγαλοβιομήχανοι το χαβά τους. Νέες απαιτήσεις έθεσαν προχτές στην κυβέρνηση, στη διάρκεια της συνάντησης της ηγεσίας του ΣΕΒ, με τον υπουργό Εργασίας. Κινδυνεύει η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής βιομηχανίας κύριε υπουργέ, υπογράμμισαν όλο νόημα. Και ο Τ. Γιαννίτσης έσπευσε να τους εκφράσει την κατανόησή του, όπως και τη στήριξη της κυβέρνησης.
«Μπορούμε να αποτρέψουμε τη μείωση αυτής της ανταγωνιστικότητας, αναλαμβάνοντας ένα μέρος ή ίσως και όλο το βάρος που προκύπτει, ούτως ώστε το κοινωνικό σύνολο να στηρίξει τη δημιουργία των νέων θέσεων απασχόλησης», δήλωσε ο υπουργός, μετά τη συνάντηση. Με άλλα λόγια, δηλαδή, οι βιομήχανοι θα προσλαμβάνουν και θα απολύουν, όποτε θέλουν. Θα ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους, με τις παλιές και νέες μορφές υπερεκμετάλλευσης. Θα συσσωρεύουν τα κέρδη και τα υπερκέρδη. Αλλά η κοινωνία, δηλαδή, οι εργαζόμενοι και ο λαός θα πληρώνει «τη δημιουργία των νέων θέσεων απασχόλησης».
Δεν μπορείτε, να πείτε, η... μοιρασιά είναι άκρως «εκσυγχρονιστική».
«Αρχισαν τα όργανα», θα μπορούσε να πει κανείς, αναφερόμενος στις αυξήσεις των εισιτηρίων του ΟΣΕ και των κομίστρων των ταξί, λόγω των συνεχών ανατιμήσεων των υγρών καυσίμων. Κι όλα δείχνουν, πως βρισκόμαστε στην αρχή ακόμη. Αλλωστε, το μήνυμα που έστειλε προχτές ο πρωθυπουργός ήταν σαφές και ξεκάθαρο: Οι εργαζόμενοι και οι λαϊκές μάζες θα πληρώσουν και την τελευταία «πετρελαϊκή κρίση». Συγκεκριμένα, εξερχόμενος από το προεδρικό Μέγαρο, δήλωσε τα εξής: «Η πορεία της οικονομίας είναι καλή, αλλά θα πρέπει να προσέξουμε ορισμένα φαινόμενα, όπως την αύξηση του πετρελαίου και την αύξηση του δολαρίου». Και τι θα κάνει η κυβέρνηση, για το ανηλεές γδάρσιμο των λαϊκών εισοδημάτων από την αύξηση των καυσίμων και την άνοδο του δολαρίου; «Θα ακολουθήσουμε μια πολιτική για να εξασφαλίσουμε στον τόπο μας, τη δυνατότητα να είναι στην πρώτη γραμμή».
Με απλά λόγια, αυτό που ενδιαφέρει την κυβέρνηση είναι να διασωθούν και να ευημερούν οι δείκτες του Μάαστριχτ και του Συμφώνου Σταθερότητας της ευρωζώνης. Αν ο δρόμος προς την «πρώτη γραμμή» και το σκληρό πυρήνα της ΕΕ είναι στρωμένος με πτώματα εργαζομένων, με φτώχεια, ανεργία, αθλιότητα, αυτό καθόλου δεν ενδιαφέρει την κυβέρνηση Σημίτη και το έχει αποδείξει χρόνια τώρα. Το ζητούμενο είναι, να πάρει την απάντηση που χρειάζεται.
Τ' «άγιο ξύλο»
για ένα μήνα
μετεφέρθη
στην Αθήνα,
τρέξε κόσμε
και προσκύνα,
του σταυρού
ζήτα τη χάρη
και κατόπιν
στο παγκάρι
ρίξε κάνα
κατοστάρι!
* * *
Τ' «άγιο ξύλο»
έχουν φέρει,
πλήθη ήδη
στο καρτέρι
και μετρούν
οι καλογέροι:
τόσα άτομα
επί τόσα,
ω, η πίστη
είναι ζώσα
και γεννάει
λεφτά σαν κλώσα!