Η απαράδεκτη φασίζουσα συμπεριφορά του Γυμνασιάρχη, Αρη Συράκη, στο 1ο Γυμνάσιο Λάρισας, που έφτασε στο σημείο να αποβάλει 35 συνολικά μαθητές του, επειδή έκαναν αποχή για να συμμετάσχουν σε μαθητικό συλλαλητήριο στην πόλη, έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων από φορείς της περιοχής. Στο σημερινό συλλαλητήριο που διοργανώνουν οι μαθητές των λυκείων έχουν προγραμματίσει να εκδηλώσουν έμπρακτα τη συμπαράστασή τους στους μαθητές του Γυμνασίου, κάνοντας καθιστική διαμαρτυρία έξω από το σχολείο...
Η αλληλεγγύη αυτή είναι αναμενόμενη και απαραίτητη σε τέτοιες περιπτώσεις. Ομως οι μαθητές φαίνεται βρήκαν στον αγώνα τους έναν αναπάντεχο «συμπαραστάτη». Πρόκειται για το Εθνικό Συμβούλιο Νεολαίας, το γνωστό συναινετικό, όργανο -σφραγίδα, που στηρίζει την κυβερνητική πολιτική της υποταγής των νέων στους μονόδρομους της ΕΕ και των επιλογών του κεφαλαίου. Το ίδιο αυτό όργανο δεν είχε βρει μια κουβέντα να πει όταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ψήφισε την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, που καθιέρωσε την ποινικοποίηση των αγώνων των μαθητών. Τώρα καταγγέλλει τις μαζικές αποβολές - έστω και με τη συνοδεία υπονοουμένων. Δε λέμε, κάλλιο αργά, παρά ποτέ...
Αμεση ήταν η αντίδραση του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων σε χτεσινά δημοσιεύματα που συσχέτιζαν τις επερχόμενες αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα, με μια σειρά από ρυθμίσεις που θα ισχύσουν από την αρχή του 2001.
Δεν πρόκειται για νέα μέτρα, είναι αποφάσεις που περιλαμβάνονται σε παλιότερους νόμους, διαβεβαίωνε ο υπουργός, φοβούμενος μήπως παρεξηγηθεί η κυβέρνησή του. Και φυσικά έλεγε την αλήθεια, σχετικά με τα δημοσιεύματα, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Τα μέτρα αυτά, που έχουν σχέση με τον περιορισμό της απασχόλησης των συνταξιούχων, με την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης κατά έξι μήνες για διάφορες κατηγορίες, μείωση του ποσού των δώρων που υπολογίζεται στις συντάξιμες αποδοχές και διάφορα άλλα, βασίζονται στους αντιασφαλιστικούς νόμους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Αποτελούν, στην πραγματικότητα, ένα μικρό δείγμα της πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Μια αντιασφαλιστική πολιτική που ταυτίζεται με αυτή της ΝΔ. Μια πολιτική που τίποτα καλό δεν επιφυλάσσει για τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα.
Αλλωστε, τα μέτρα που αυτή τη στιγμή παίρνονται - η διοχέτευση της περιουσίας των ταμείων στον τζόγο του Χρηματιστηρίου, το ΕΚΑΣ που δίνεται σαν φιλοδώρημα και το θεωρούν «αύξηση των συντάξεων»(!) - έχουν ήδη δυσκολέψει τα πράγματα. Το Γενάρη θα ανοίξει νέος αντιασφαλιστικός κύκλος...
Associated Press |
Πριν ελάχιστα μόλις χρόνια κι ενώ οι κάθε λογής οπαδοί του διεθνούς ιμπεριαλισμού πανηγύριζαν τις ανατροπές των σοσιαλιστικών καθεστώτων της Ευρώπης, ήταν αδιανόητη, για πολλούς, η οποιαδήποτε έκφραση μαζικής και μαχητικής αμφισβήτησης του «παντοδύναμου» ιμπεριαλισμού. Αλλα φανερώνει η πραγματικότητα, όμως, και πυκνώνουν συνεχώς οι γραμμές όσων αμφισβητούν και αντιμάχονται τη βαρβαρότητα της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης.
Ο χαρακτήρας και το περιεχόμενο της πολιτικής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων είναι γνωστός. Οπως, επίσης, γνωστό είναι το γεγονός πως η υλοποίησή τους είναι ένας μονόδρομος αντιλαϊκών μέτρων και μεθοδεύσεων, που λειτουργούν πάντα σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων της χώρας και του τόπου συνολικά. Κι όμως, καθημερινά αποκαλύπτονται νέες πλευρές του αποκρουστικού προσώπου αυτής της πορείας, που, στο όνομα της ενίσχυσης των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου, δε διστάζει μπροστά σε τίποτα.
Τα παραδείγματα, από τις μεθοδεύσεις που συνόδευσαν το ξεπούλημα μονάδων στρατηγικής σημασίας, δεν είναι πλέον μόνο θεωρητικά. Η ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ είχε σαν αποτέλεσμα ν' αυξηθεί το κόστος της αστικής μονάδας κατά 300% μέσα σε τρία χρόνια. Η μετοχοποίηση των Ελληνικών Διυλιστηρίων ταυτίστηκε με την πολιτική της απόλυτης νομιμοποίησης της υψηλής κερδοφορίας τους, είτε αυξάνονται είτε πέφτουν οι διεθνείς τιμές στο πετρέλαιο. Το ξεπούλημα μονάδων όπως η «Πειραϊκή - Πατραϊκή» ή η ΣΟΦΤΕΞ αποδείχτηκε συνώνυμο των μαζικών απολύσεων και της παραγωγικής απραξίας. Το πέρασμα κρατικών τραπεζών σε ιδιωτικούς ομίλους, έγινε μαζί με την κατηγορηματική αμφισβήτηση και κατάργηση των καταχτήσεων των εργαζομένων από τους νέους ιδιοκτήτες. Η προοπτική, και μόνο, εισόδου της Αγροτικής Τράπεζας στο Χρηματιστήριο οδήγησε στην πλήρη, ουσιαστικά, κατάργηση των χρηματοδοτήσεων προς τους μικρούς αγρότες και την ενεργοποίηση των περιβόητων «αναγκαστικών μέτρων» και των κατασχέσεων.
Ως γνωστόν, τον τελευταίο καιρό, εκκρεμούν 100άδες δίκες μαθητών και αγροτών για τη συμμετοχή τους σε κινητοποιήσεις, αντίστοιχα. Ομως, αυτές δεν έτυχαν της ίδιας προσοχής και προβολής... Τι να γίνει, οι μαθητές και οι αγρότες διαμαρτύρονταν, βλέπετε, και προσπαθούσαν να υπερασπίσουν τα συμφέροντά τους, αντί να επιδίδονται σε ...άλλες ασχολίες, όπως αυτές που καταμαρτυρούν στον κ. Κορκολή!
Φυσικά, ο ίδιος δεν προβληματίστηκε καν, αν οι μαθητές θα πάνε στο μάθημά τους, ή αν οι αγρότες θα πάνε στο χωράφι τους, για να θρέψουν την οικογένειά τους. Κατά τα άλλα, ζητά συμπαράσταση ηθική μέσω των καναλιών από τους μαθητές, τους αγρότες, τους μεροκαματιάρηδες. Ηθος και ύφος ενός άλλου κόσμου, βλέπετε...
ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΝΤΩΣ να σας πούμε ότι, χτες στη Βουλή, ο υφυπουργός Παιδείας, ο Φίλιππος Πετσάλνικος, θεώρησε φυσιολογικό το φαινόμενο της αποβολής 35 μαθητών στο 1ο Γυμνάσιο της Λάρισας, επειδή συμμετείχαν σε κινητοποίηση που έγινε στην πόλη.
Μήπως πρέπει να του θυμίσει κατ' αρχήν κάποιος ότι ...έχει αλλάξει υπουργείο και δε βρίσκεται πια στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης, ούτε ότι βρισκόμαστε στην περίοδο παράδοσης του Οτσαλάν, για την οποία αποπέμφθηκε από την κυβέρνησή του ως υπεύθυνος; `Η ότι οι μαθητές δεν είναι φυλακισμένοι για να τους επιβάλλονται ποινές, ούτε οι γυμνασιάρχες είναι δεσμοφύλακες (όσο κι αν ο συγκεκριμένος του 1ου Γυμνασίου Λάρισας πολύ θα το ήθελε);
Γιατί αν εννοεί το να υπάρχουν στα σχολεία μαθητές, που να κάθονται ήσυχα, περιμένοντας επί 6 χρόνια το πότε θα περάσουν τους εξεταστικούς δαιδάλους και στη συνέχεια να περάσουν στην ανεργία ως «πρόβατα επί σφαγήν», τότε, ναι, έχει δίκιο. Αυτό το «καλό κλίμα» πρέπει να χαλάσει.
Η κυβέρνηση Σημίτη, που επωμίζεται εγκληματικές ευθύνες γιατί, με την πολιτική της, έχει βγάλει στο σφυρί τη δημόσια περιουσία, δεν ανησυχεί, βέβαια, για το πόσο φτηνά θα ξεπουλήσει, αλλά να γίνει έτσι η μοιρασιά, ώστε να ικανοποιηθούν οι περισσότεροι, αν όχι όλοι. Πράγμα, βέβαια, εξαιρετικά δύσκολο, καθώς από την έκβαση του πολέμου μεταξύ των διαφόρων κύκλων της άρχουσας τάξης θα κριθεί η ηγεμονία για την επόμενη, τουλάχιστον, δεκαετία. Το ζήτημα, λοιπόν, είναι να μπει φρένο και να ανατραπεί αυτή η πολιτική, που θα δημιουργήσει εξαιρετικά αρνητικά τετελεσμένα για τα λαϊκά συμφέροντα. Και άλλος δρόμος δεν υπάρχει, πέρα από το Μέτωπο και την ενίσχυση του ΚΚΕ.
Αρκετά ήταν τα ρεπορτάζ και ακόμη περισσότερες οι ερμηνείες των χτεσινών εφημερίδων, για την προχτεσινή συνάντηση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ με τον ΣΕΒ. Η πλειοψηφία των ρεπορτάζ, πάντως, σημειώνουν πως υπήρξε κατ' αρχή συμφωνία των δύο πλευρών, για τα εξής ζητήματα: Πρώτον, παραπέμπεται σε κοινή επιτροπή το θέμα της μείωσης του χρόνου εργασίας, όπου θα αναζητηθεί κοινή λύση, σε συνδυασμό με τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Δεύτερον, να παραμείνει σε ισχύ το όριο του 2%, για επιχειρήσεις που απασχολούν μέχρι 49 εργαζομένους, σχετικά με τις απολύσεις. Και τρίτον, να επιδοτηθούν απο τον κρατικό προϋπολογισμό οι εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές.
Ουσιαστικά, δηλαδή, και εφόσον οι παραπάνω πληροφορίες αληθεύουν, γίνεται ολοφάνερο, πως ο διάλογος της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ με τον ΣΕΒ δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μια συναλλαγή παράδοσης εργατικών δικαιωμάτων στις απαιτήσεις του δεύτερου. Πέρα από την ικανοποίηση της πάγιας απαίτησης του ΣΕΒ, σχετικά με τις ασφαλιστικές εισφορές, έχουμε και τη μετατροπή, ουσιαστικά, της μείωσης του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας και του 35ωρου (πενθήμερο Χ 7ωρο) σε θέμα διευθέτησης του χρόνου εργασίας και επέκτασης της μερικής απασχόλησης, ακόμη περισσότερο απ' ό,τι προβλέπει η σημερινή νομοθεσία. Οσο για το όριο των απολύσεων, δε φαίνεται να πολυνοιάζει τον ΣΕΒ, αφού θα πάρει την επέκταση της μερικής απασχόλησης και της διευθέτησης του χρόνου εργασίας.
Πάντως, λίγες ώρες μετά τη συμφωνία της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ με τον ΣΕΒ, εκδηλώνονταν αρκετές και σοβαρές διαφωνίες στην οργανωτική επιτροπή του ΠΑΣΟΚ, που έχει αναλάβει την οργάνωση της συνδιάσκεψης του κυβερνώντος κόμματος για «τις εργασιακές σχέσεις και το κοινωνικό κράτος». Σύμφωνα με τα σχετικά ρεπορτάζ, τόσο η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας (Γιαννίτσης και Πρωτόπαππας), όσο και ο γραμματέας συνδικαλιστικού του ΠΑΣΟΚ, Ρ. Σπυρόπουλος, επικρίθηκαν με σφοδρότητα από μεγάλη μερίδα συνδικαλιστών, για τη δέσμη των προωθούμενων μέτρων, σχετικά με το καθεστώς των εργασιακών σχέσεων. «Μόνο ΠΑΣΟΚ δεν είναι οι θέσεις για τα εργασιακά», «διοργανώνεται συνδιάσκεψη για να νομιμοποιηθεί μια πολιτική που δεν είναι ΠΑΣΟΚ», «δεν προσφέρεται (σ.σ. το κείμενο της εισήγησης) για σοβαρή συζήτηση σε προοδευτικό κόμμα», «τα μέτρα κινούνται σε γνήσιες νεοφιλελεύθερες κατευθύνσεις», «δεν είναι διακριτές οι διαφοροποιήσεις με τις δεξιές πολιτικές» είναι ορισμένα απ' όσα ακούστηκαν, ενώ η πλειοψηφία των συμμετεχόντων ζήτησαν να υπάρξει θεσμικός διάλογος για τα μέτρα, να γίνει προ ημερησίας διάταξης συζήτηση στη Βουλή και να ασχοληθεί με το θέμα η ΚΕ του ΠΑΣΟΚ.
Παρά τις αντιδράσεις αυτές, πάντως, οι πληροφορίες λένε, πως η σχετική συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ θα ξεκινήσει τις εργασίες της, με την παρουσία του Κ. Σημίτη, στις 3 Νοέμβρη στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.
Δέστε πώς
μ' έχουνε να ζω
οι αφεντάδες,
σαν το ζο,
να 'μαι όλη μέρα
στο «κουπί»
να με ταράζουν
στην κλοπή
και να μη βλέπω
προκοπή!
* * *
Δέστε και δίπλα
τον αγά
πώς το γκουβέρνο
τον βλογά,
του έχει δώσει
το κλειδί
να ζει στα πλούτη,
στη χλιδή,
το λατρευτό της
το παιδί!
* * *
Δέστε πώς
μ' έχουν φουκαρά,
σαν το σκυλί,
σαν τον «Καρά»
και δέστε
απέναντι, εκεί,
πώς θησαυρίζουν
μερικοί,
ξυπνήστε, άτυχοι
Γραικοί!