Δέστε πώς

μ' έχουνε να ζω

οι αφεντάδες,

σαν το ζο,

να 'μαι όλη μέρα

στο «κουπί»

να με ταράζουν

στην κλοπή

και να μη βλέπω

προκοπή!

* * *

Δέστε και δίπλα

τον αγά

πώς το γκουβέρνο

τον βλογά,

του έχει δώσει

το κλειδί

να ζει στα πλούτη,

στη χλιδή,

το λατρευτό της

το παιδί!

* * *

Δέστε πώς

μ' έχουν φουκαρά,

σαν το σκυλί,

σαν τον «Καρά»

και δέστε

απέναντι, εκεί,

πώς θησαυρίζουν

μερικοί,

ξυπνήστε, άτυχοι

Γραικοί!