Διαμορφώνεται μια νέα πραγματικότητα, που πλήττει και την ατομική και την ομαδική συνείδηση του εργαζομένου ανθρώπου.

Σβήνει τον εσωτερικό άνθρωπο. Στη θέση του τοποθετεί ένα τίποτα. Ούτε και μια πληγή.

Ο,τι αποκαλούμε πολιτισμό για τους πολλούς - αλλά και για τους λίγους; - δεν είναι παρά μια χυδαιότητα. Η πλέον εμφανής - και αφανής - βία που ασκήθηκε ποτέ εναντίον του ανθρώπου και που έχει ως στόχο την πλήρη του υποταγή.

Εκείνο που θα μπορούσε να εμποδίσει την πλήρη αποσύνθεση του ανθρώπου - και ιδιαίτερα του εργαζόμενου ανθρώπου - είναι ενδεχομένως ένα νέο είδος επαναστατικής μουσικής.

Αυτό που αποκαλούμε ροκ μουσική, δεν είναι, δε θα γίνει ποτέ επανάσταση. Στην καλύτερη περίπτωση αποτελεί έναν ήπιο θρήνο διαμαρτυρίας αλλά και αποδοχής της άκρας υποταγής, όπου οδηγούνε τον κόσμο.

Χρειάζεται ο κόσμος μια νέα μουσική, που με βάση και τα τραγούδια της μεγάλης παράδοσης του επαναστατικού κινήματος, της αντιφασιστικής πάλης του '30 και του '40, των «τραγουδιών διαμαρτυρίας», θα παρουσιάσει τα μεγάλα σύγχρονα γεγονότα που στρέφονται εναντίον των πολλών ανθρώπων. Σε σχέση πάντοτε και με τη ζωή των απλών ανθρώπων, τα βάσανα, τα προβλήματα και τα αδιέξοδα, την τραγικότητα της ζωής τους, αλλά και την ελπίδα. Με βάση την ανθρωπιά και τη λαϊκότητα.

Θα επινοηθούν νέοι ήχοι που θ' αγγίξουν τον εσωτερικό άνθρωπο, που θα ξαναθυμίσουν την ευγένεια της μεγάλης παράδοσης προαιώνιων αγώνων για την απελευθέρωση. Που θα αγγίξουν και θα ξαναζωντανέψουν ενδεχομένως το μεγαλείο της εθελούσιας θυσίας στον αγώνα. Που θα φέρουν πέρα από την ηττοπάθεια και την αποδοχή της πλήρους υποταγής το νέο άνθρωπο και τον κάθε άνθρωπο.

Πρέπει ν' αναζητηθούν και νέοι δημιουργοί που σίγουρα υπάρχουν και θα μπορέσουν με φαντασία και έμπνευση ν' αρχίσουν να οικοδομούν μια νέα πραγματικότητα, τόσο απαραίτητη στο χώρο της μουσικής, που είναι η κοινή γλώσσα για όλους τους ανθρώπους και που αυτή τη στιγμή, παρά τις τεράστιες αντιξοότητες, έχει μπροστά της ένα ευγενές και εξαιρετικά πρόσφορο πεδίο δράσης.

ΑΓΓΕΛΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ

ΚΟΒ Δικηγόρων