ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Κολλημένοι στη διαχείριση του καπιταλισμού

Γρηγοριάδης Κώστας

«Οι δυνάμεις που κυβερνούν σήμερα την Ευρωπαϊκή Ενωση παραμένουν προσηλωμένες αποκλειστικά στη διάσωση των τραπεζών (...) Ολα τα σχέδια που εφαρμόστηκαν στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής μέχρι σήμερα στην Ελλάδα (το πρώτο και το δεύτερο Μνημόνιο, το Μεσοπρόθεσμο) και τα μέτρα που ακολούθησαν απέτυχαν να θέσουν υπό έλεγχο το δημόσιο χρέος (...) Η συζήτηση για την "ελεγχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας" δείχνει τη χρεοκοπία της νεοφιλελεύθερης πολιτικής εντός και εκτός συνόρων. Η προσπάθεια για την απόλυτη επιβολή του κεφαλαίου βρίσκεται πίσω από την επίθεση στους λαούς της Ευρώπης και δεν πρόκειται να ανακοπεί, αν δεν υπάρξει αλλαγή των συσχετισμών και της ασκούμενης πολιτικής με πολιτική ανατροπή τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο».

Τα παραπάνω αναφέρει μεταξύ άλλων ο ΣΥΡΙΖΑ σε ανακοίνωσή του για τη συζήτηση περί «κουρέματος» του ελληνικού χρέους. Για πολλοστή φορά βάζει το κάρο μπροστά απ' το άλογο. Δε χρειάζεται, ισχυρίζεται, ανατροπή του κεφαλαίου και της εξουσίας του, αλλά ανατροπή της πολιτικής που εκφράζει το κεφάλαιο και τις ανάγκες του. Μια άλλη μορφή διαχείρισης αντί της «αποτυχημένης» νεοφιλελεύθερης. Και άλλες κυβερνήσεις, που δε θα έχουν μοναδικό στόχο τη «διάσωση των τραπεζών». Επί της ουσίας, ισχυρίζεται ότι μπορεί να διασφαλιστεί και η πίτα να μείνει ολόκληρη και ο σκύλος να χορτάσει. Τα λεγόμενά του συγκρούονται με την κοινή λογική. Οσο η οικονομία θα παραμένει καπιταλιστική, η πολιτική θα εκπροσωπεί τα συμφέροντά της, τις δοσμένες κάθε φορά ανάγκες της. Η πολιτική εξουσία δεν μπορεί να λειτουργήσει όχι σαν εκπρόσωπος του λαού όπως ισχυρίζεται ο οπορτουνισμός, αλλά ούτε καν σαν ουδέτερος μεσολαβητής ανάμεσα σε τάξεις με διαμετρικά αντίθετα και αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα. Θα εκπροσωπεί την τάξη που εξουσιάζει, που έχει στην ιδιοκτησία της τα μέσα παραγωγής. Διασφαλίζοντάς της όλες τις αναγκαίες συνθήκες για αποκόμιση κερδών, για διασφάλιση της ανταγωνιστικότητάς της. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ όπως κάθε δύναμη που ομνύει στη διαχείριση αυτού του συστήματος έχει χρέος να λέει τα αντίθετα στο λαό. Να τον παραμυθιάζει ότι ο καπιταλισμός μπορεί να εξανθρωπιστεί. Αυτό το παραμύθι όμως πάλιωσε, δεν πείθει πλέον κανένα.

Επαίρεται για την κοινωνική εκατόμβη...

Ολα αυτά τα μέτρα που συνθέτουν την άγρια αντιλαϊκή επέλαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στα δύο και κάτι χρόνια που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, αποτελούν κατά τον υπουργό Υποδομών Γ. Ραγκούση «προοδευτικές μεταρρυθμίσεις», οι οποίες, όπως ομολογεί ο ίδιος σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα, ξεκίνησαν «όχι στα λόγια αλλά στην πράξη, πολύ πριν από την έλευση της τρόικας».

Ο υπουργός Υποδομών κάνει μια σύντομη αναδρομή στα «επιτεύγματα» της κυβέρνησης στην οποία μετέχει και υπεραμύνεται στις κατηγορίες που της προσάπτουν ορισμένοι για ολιγωρία, λέγοντας ότι καμία άλλη κυβέρνηση μέχρι σήμερα δεν έχει καταφέρει «να μειώσει τους δημόσιους υπαλλήλους κατά 100.000 μέσα σε 20 μήνες, την αλλαγή του 5 προς 1, σε 10 προς 1 στις προσλήψεις, το πρόγραμμα "Καλλικράτης", με το οποίο συγχωνεύθηκαν 700 Δήμοι, 50 νομαρχίες και 4.000 δημοτικές επιχειρήσεις, την αύξηση των ωρών εργασίας στο Δημόσιο σε 40, καθώς και το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων». Αναφέρεται και στο ζήτημα των εκλογών ο Γ. Ραγκούσης, υποστηρίζοντας ότι «το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται σήμερα η χώρα είναι πρόωρες εκλογές. Κι αυτό διότι οι πρόωρες εκλογές θα επιφέρουν πολιτική αστάθεια».

... και προετοιμάζει την επόμενη

Επιμέρους ζήτημα αποτελεί το πώς μπορεί κάποιος να επαίρεται διότι κατάφερε με μια υπογραφή σε ένα κομμάτι χαρτί, που φέρει το βάρος της «υπουργικής απόφασης», να στερήσει το ψωμί από εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες, στέλνοντάς τες στην ανεργία. 'Η όταν διαλύει τις υποτυπώδεις κοινωνικές δομές των δημόσιων υπηρεσιών και μετατρέπει σε μόνιμο καθεστώς την υποστελέχωσή τους, με κακοπληρωμένο προσωπικό, τσακισμένο από την κόπωση των ατέλειωτων και απλήρωτων ωρών εργασίας, χειροτερεύοντας τις υπηρεσίες που προσφέρουν και επιδεινώνοντας με αυτόν τον τρόπο τους όρους διαβίωσης των εργαζόμενων λαϊκών στρωμάτων.

Το κύριο που οφείλουμε να κατανοήσουμε όλοι μας, και μάλιστα πολύ γρήγορα, διότι τα πράγματα, όχι χρόνο με το χρόνο αλλά μήνα με το μήνα, θα γίνονται ολοένα και πιο σκληρά, είναι ότι η σημερινή κυβέρνηση και οι ντόπιοι και ξένοι σύμμαχοί της, στην πολιτική και αλλού, είναι αποφασισμένοι να τσακίσουν τον εργαζόμενο λαό, καθιστώντας τον πραγματικό άθυρμα στις ορέξεις τους.

Η καθημερινή βία της ανεργίας, της φτώχειας από τη δραστική μείωση μισθών και συντάξεων, της μαύρης ανασφάλιστης εργασίας, της αδυναμίας να έχουμε υπηρεσίες Υγείας που γίνονται πανάκριβες με την εμπορευματοποίηση, η ολοκληρωτική διάλυση της υποτυπώδους κοινωνικής πρόνοιας, είναι το μαύρο μέλλον που ετοιμάζουν για τον κόσμο της δουλειάς. Γι' αυτό κι έχει υποχρέωση να τους σταματήσει, εμποδίζοντας τώρα τα άγρια μέτρα στην προοπτική της δικής του λαϊκής εξουσίας.

Επίθεση στο μέλλον

Το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης συνοδεύτηκε με μία άνευ προηγουμένου επίθεση στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων, από το πολιτικό προσωπικό της άρχουσας τάξης. Η επίθεση συνοδεύτηκε από αλλεπάλληλα κύματα ιδεολογικής τρομοκρατίας, με στόχο φυσικά να παραλύσουν και να τσακίσουν τις αντιδράσεις ανθρώπων, οι οποίοι έβλεπαν να τους ληστεύουν με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εξυφαίνει σενάρια τρόμου και εκφοβισμού του ελληνικού λαού, γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι η διασπορά του φόβου και των εκβιαστικών διλημμάτων είναι αναγκαία για την εφαρμογή των μέτρων του μνημονίου χωρίς μεγάλες αντιστάσεις από το εργατικό, το λαϊκό κίνημα. Το δίλημμα «εφαρμογή των μέτρων ή χρεοκοπία» είναι στην πρώτη γραμμή της προπαγάνδας τους για να υποτάξουν το λαό. Τώρα τα αστικά ΜΜΕ λένε εφαρμογή των νέων άγριων μέτρων ή χάος εντείνοντας την τρομοκρατία.

Στην αρχή, επιδίωξαν να δημιουργήσουν ενοχικά σύνδρομα στο λαό, με αφορμή το κρατικό χρέος. Κατά χυδαίο τρόπο, προπαγάνδιζαν ότι το χρέος δημιουργήθηκε λόγω του...υψηλού βιοτικού επιπέδου του λαού. Επειδή καταναλώνουμε περισσότερα απ' ό,τι παράγουμε. Ομως, οι εργαζόμενοι δεν έχουν την παραμικρή ευθύνη για το κρατικό χρέος, το οποίο δημιουργήθηκε σαν αποτέλεσμα της πολύπλευρης στήριξης που πρόσφερε το καπιταλιστικό κράτος στους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους. Εφτασαν στο σημείο να λένε αισχρά ψέματα ότι δήθεν υπέγραψαν το μνημόνιο, για να πληρώσουν μισθούς και συντάξεις... Η αλήθεια είναι ότι τα χρήματα του δανείου των 110 δισ. ευρώ χρησιμοποιούνται για να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των πιστωτών (ελληνικών και ξένων τραπεζών) και να στηριχτεί κατά σκανδαλώδη τρόπο το εγχώριο πιστωτικό σύστημα. Αυτά τα συμφέροντα προστατεύει η κυβέρνηση. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το οκτάμηνο Γενάρης - Αύγουστος 2011, το 58% των δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού - 55 δισ. ευρώ - αφορούσε στην πληρωμή τοκοχρεολυσίων.

Κατά αναίσχυντο τρόπο επικαλέστηκαν τον πατριωτισμό του λαού να χρεοκοπήσει για να σωθεί η χώρα. Οτι αποτελεί πατριωτική πράξη να οδηγηθεί ο λαός σε εξαθλίωση... Αλλά ο πατριωτισμός τους βλέπει μόνο τις τσέπες - άδειες οι περισσότερες - των εργαζομένων. Τα πατριωτικά τους διαγγέλματα δεν αγγίζουν τους εφοπλιστές με τις μυθικές περιουσίες και το μεγαλύτερο εμπορικό στόλο του κόσμου. Δεν αγγίζει τις άλλες μερίδες του κεφαλαίου, οι οποίες, την περίοδο της ανάπτυξης, λεηλάτησαν το λαό και κάποιοι μετέφεραν τα λάφυρα της λεηλασίας στις θυρίδες των ελβετικών τραπεζών, άλλοι σε άλλους φορολογικούς παραδείσους.

Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι τη στιγμή που επανέρχεται η συζήτηση για αναθεώρηση της συμφωνίας της 21ης Ιούλη και για την ανάγκη μεγαλύτερου «κουρέματος» του ελληνικού χρέους, σταθερά και μεθοδικά οδηγούν το λαό της χώρας σε πλήρη χρεοκοπία. Δεν πρέπει να υπάρχει η παραμικρή αυταπάτη, πως, όσο συνεχίζεται η συγκεκριμένη πολιτική, με ή χωρίς μνημόνια, όσο στην πολιτική εξουσία εναλλάσσονται τα δύο μεγάλα κόμματα του κεφαλαίου, όσο στο συνδικαλιστικό κίνημα κυριαρχούν οι ηγεσίες που λειτουργούν σαν όργανα της αστικής τάξης μέσα στα συνδικάτα, όσο τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής αποτελούν καπιταλιστική και όχι κοινωνική ιδιοκτησία, ο λαός θα απειλείται με μικρές αλλά και μεγάλες - όπως σήμερα - χρεοκοπίες. Επιστροφή προς τα πίσω δεν υπάρχει. Ο μόνος δρόμος, η μόνη διέξοδος για τα λαϊκά στρώματα είναι η επίθεση στο μέλλον. Γιατί... το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός. Είναι ο νέος κόσμος, ο σοσιαλιστικός...

Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ

Χωρίς τελειωμό τα βάρβαρα μέτρα...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΜΟΛΙΣ ΣΤΑ 6 ΔΙΣ ΕΥΡΩ θα φτάσουν τα πρόσθετα μέτρα που συναποφάσισαν τρόικα και Βενιζέλος σύμφωνα με τα δημοσιεύματα που διαρρέονται από εδώ κι από εκεί. Φανταστείτε ότι η τελευταία φοροεπιδρομή ήταν μόλις 2,5 δισ.

Φυσικά, δε θα μας τα ανακοινώσουν όλα «με τη μία». Θέλουν να μας κρατάνε σε αγωνία και εγρήγορση. Να προσπαθούμε κάθε μήνα να μαντέψουμε τι σκέφθηκαν αυτή τη φορά για να μεταφέρουν πλούτο από τους εργαζόμενους στις τράπεζες και στις ΑΕ.

Θα 'ναι αύξηση των φόρων; Θα 'ναι μείωση μισθών; Θα 'ναι ξεπούλημα καμίας ΔΕΚΟ; Θα 'ναι κάτι που η φαντασία μας δεν έχει ακόμη καταφέρει να εντοπίσει; «Ψάξε ψάξε δε θα το βρεις».

Α, ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ. Με τις χθεσινές δηλώσεις του Αντώνη Σαμαρά, κατανοήσαμε πλήρως τη διαφορά ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας. Δεν είναι ούτε το ήθος, ούτε οι δυνατότητες διαχείρισης, ούτε τα «μείγματα πολιτικής».

Η μεγάλη διαφορά των δύο κομμάτων είναι θέμα ... «φωτεινότητας». Η Νέα Δημοκρατία σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ μπορεί να μας προσφέρει περισσότερο φως!

Οπως χαρακτηριστικά δήλωσε «θα υπάρξουν θυσίες» (προφανώς περισσότερες από όσες ήδη υπάρχουν αλλιώς γιατί να πει τέτοιο πράγμα) αλλά θα δούμε «φως στο τέλος του τούνελ».

Αν συνεχίσουν έτσι πάντως και οι δύο είναι σαφές ότι η αντιπαράθεση από πολιτική μετατρέπεται σε ...θρησκευτική. Σε λίγο θα μας τάζουν παραδείσους, «αιώνια ζωή», ουρί και όλα τα σχετικά.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αρκεί να αποδεχθούμε χωρίς διαμαρτυρία τους μονδρόμους τους υπέρ της διάσωσης και της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Αρκεί να αποδεχθούμε ότι δε θα διεκδικούμε τίποτε σε αυτή τη ζωή και θα τους τα παραδώσουμε όλα.

Φωνάζει ο κλέφτης...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τη λαϊκή παροιμία «φωνάζει ο κλέφτης...» θυμίζει η ηγεσία του ΣΕΒ, η οποία με περίσσιο θράσος παραπονιέται ότι «εξαντλείται η φοροδοτική ικανότητα των επιχειρήσεων», απλά και μόνο για να δικαιολογήσει το «αίτημα» για νέες φοροαπαλλαγές και προνόμια. Σε υπόμνημα που έστειλε προς το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, εκτιμά ότι τα τελευταία εισπρακτικά μέτρα δεν θα αποδώσουν τα αναμενόμενα, γιατί η φοροδοτική ικανότητα των επιχειρήσεων έχει εξαντληθεί και υπογραμμίζει ότι η κατανόηση και ανοχή που έδειξε ο επιχειρηματικός κόσμος στις αρχές της προσπάθειας να αντιμετωπιστεί η κρίση της χώρας έχει πλέον εξατμισθεί..! Το θράσος τους, δηλαδή, δεν έχει όρια. Οχι μόνο έχουν «εξαιρεθεί» προκλητικά από τα βάρη της κρίσης, που το δικό τους σύστημα προκάλεσε, φορτώνοντάς τα εξολοκλήρου στις πλάτες του λαού, όχι μόνο έχουν μειωθεί στο 20% οι συντελεστές φορολογίας για τα κέρδη τους, όχι μόνο έχουν μειωθεί και επιδοτούνται γενναιόδωρα οι ασφαλιστικές εισφορές, αλλά «φωνάζουν» κι από πάνω για την ακολουθούμενη φορολογική πολιτική! Και αυτό όταν στο πολυνομοσχέδιο δεν υπάρχει ούτε ένα μέτρο που να θίγει στο ελάχιστο τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Τα νέα μέτρα θα γδάρουν αποκλειστικά τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους και μάλιστα και αυτούς που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας! Εκεί που ξεπερνούν όμως κάθε όριο θράσους είναι όταν επικρίνουν τις αντιδράσεις του «πολιτικού κόσμου» για την εργασιακή εφεδρεία «όταν οι 400.000 καινούργιοι άνεργοι προέρχονται από τον ιδιωτικό τομέα»! Αξιώνουν δηλαδή την απόλυση άλλων τόσων από το δημόσιο τομέα για λόγους «κοινωνικής δικαιοσύνης»! Ετσι προσδοκούν να μειωθούν τα έξοδα του Δημοσίου για να ενισχυθούν οι ίδιοι. Ολα, λοιπόν, για το τσάκισμα των εργαζομένων, προκειμένου να σωθεί το κεφάλαιο από την κρίση.

Διαφήμιση του πολυνομοσχεδίου

Ενα δημοσίευμα - διαφήμιση του πολυνομοσχεδίου και της κυβέρνησης φιλοξενεί η χτεσινή «Ελευθεροτυπία», σε μια συγκυρία όπου τα λαϊκά στρώματα και οι εργαζόμενοι οδηγούνται στην εξαθλίωση. Είναι χαρακτηριστικά τα όσα αναφέρει σχετικά με τα στεγαστικά και άλλα δάνεια που έχουν πάρει οι υπάλληλοι που θα βγουν στην εφεδρεία: «Ευτυχώς έχει ληφθεί πρόνοια για τα δάνεια των εφέδρων»! Τι είδους «πρόνοια» έχει ληφθεί γι' αυτούς τους ανθρώπους, που θα βρεθούν από τη μια μέρα στην άλλη χωρίς δουλειά και με δυσκολία θα εξασφαλίζουν τα προς το ζην; Οτι θα γίνει κάποιος διακανονισμός με την τράπεζα! Δηλαδή θα αποπληρώσει κανονικά το δάνειό του, παρότι άνεργος, παρότι δεν θα έχει κανένα εισόδημα. Αυτό για την «Ελευθεροτυπία» είναι μια «ευτυχής» πλευρά του πολυνομοσχεδίου...

Ταυτόχρονα η εφημερίδα προσπαθεί να καθησυχάσει και στο ζήτημα της υγειονομικής περίθαλψης, αναφέροντας ρητά πως «οι υπάλληλοι σε εφεδρεία έχουν κανονικά υγειονομική περίθαλψη». Οπως αναφέρεται, «οι εισφορές εργοδότη και ασφαλισμένου για κύρια και επικουρική σύνταξη καταβάλλονται κανονικά από το φορέα από τον οποίο προέρχεται ο υπάλληλος. Αν ο φορέας αυτός καταργηθεί, τότε αυτές οι εισφορές καταβάλλονται από τον ΟΑΕΔ»! Δηλαδή θα καταβάλλονται από τις εισφορές των εργαζομένων, φορτώνοντας ακόμα ένα βάρος στις πλάτες τους, το οποίο είναι υποχρεωμένος να σηκώσει ο εργοδότης, δηλαδή στην προκειμένη, το κράτος...

Πατριδοκάπηλοι και θυσίες του λαού

Οι επικλήσεις στην πατρίδα και τον πατριωτισμό γίνονται ακριβώς για να δικαιολογηθούν οι ατέλειωτες θυσίες από το λαό. Το ομολόγησε ευθέως χτες ο πρόεδρος της ΝΔ. «Με κατηγόρησαν ακόμα και για αναφορές στην "πατρίδα"! Οτι απευθύνομαι στο πατριωτικό φρόνημα του λαού! Μα, πού θα απευθυνθείς όταν μιλάς σε ένα λαό και του ζητάς θυσίες;», τόνισε χαρακτηριστικά, μιλώντας στην Εκτελεστική Γραμματεία της ΝΔ. Παραδέχεται δηλαδή ότι ο αποκλειστικός λόγος που επικαλείται την «πατρίδα» και το «πατριωτικό φρόνημα» είναι για να ζητήσει από το λαό να σκύψει το κεφάλι και να αποδεχθεί αγόγγυστα νέες θυσίες. Ομως τι διαφορετικό κάνει η κυβέρνηση; Τη «σωτηρία της πατρίδας» δεν επικαλείται για να περάσει τα άγρια μέτρα που καταδικάζουν το λαό σε φτώχεια και εξαθλίωση, με βασικό στόχο να διασώσουν την κερδοφορία των μονοπωλίων; Τα άγρια αυτά μέτρα στηρίζει στο σύνολό τους ο πρόεδρος της ΝΔ και έχει συστρατευτεί πλήρως για να γίνουν πράξη: Εχει υπερψηφίσει τους περισσότερους αντιλαϊκούς νόμους και έχει δεσμευτεί ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται κανέναν να αλλάξει ούτε κανένα αντιλαϊκό μέτρο να πάρει πίσω. Αντίθετα, υπόσχεται νέες θυσίες για το λαό, προκειμένου να δοθούν νέα προνόμια και υπερκέρδη στο μεγάλο κεφάλαιο. Γι' αυτό και δε δίστασε να δείξει ανοιχτά την εχθρική στάση του απέναντι στους αγώνες του λαού, ζητώντας ουσιαστικά κατάργηση των διαδηλώσεων και εμφανίζοντας τους εργαζόμενους που αγωνίζονται ως «προνομιούχους» και «συντεχνίες». Ο λαός πρέπει να «κουρέψει» σύριζα ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΛΑ.Ο.Σ. και να εμπιστευτεί το ΚΚΕ για να φέρει πιο κοντά μια διέξοδο προς όφελος των συμφερόντων του.

Να μεγαλώσουμε τα ζόρια τους

Το δρομολογημένο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους ισοδυναμεί με βάθεμα της ελεγχόμενης χρεοκοπίας της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας, αναγκαίας και επιβεβλημένης από τη σκοπιά των μονοπωλιακών συμφερόντων. Η πλουτοκρατία και τα κόμματά της ομονοούν στην ανάγκη να καταστραφεί κεφάλαιο με τη μορφή ομολόγων του ελληνικού χρέους, προκειμένου να επιταχυνθεί η - αναιμική ούτως ή άλλως - επάνοδος σε ρυθμούς ανάπτυξης. Στη βάση αυτής της ενιαίας στρατηγικής, τα μονοπώλια και το πολιτικό τους προσωπικό ανταγωνίζονται μεταξύ τους για τον επιμερισμό της ζημιάς. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο κάθε νέο βήμα στην αστική διαχείριση της κρίσης γίνεται το θερμοκήπιο για την εκκόλαψη νέων αδιεξόδων που αντικειμενικά προκύπτουν σε συνθήκες έντονου ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού, που γίνεται μεγαλύτερος σε συνθήκες κρίσης.

Ολα αυτά αντανακλούνται τόσο στη συνάντηση Μέρκελ - Σαρκοζί την περασμένη Κυριακή, όσο και στην αναβολή της Συνόδου Κορυφής που θα αποφασίσει για το εύρος του «κουρέματος» τους ελληνικού κρατικού χρέους. Ο καημός και ο καβγάς τους είναι για τις τράπεζες, συνολικά δηλαδή για την πλουτοκρατία, η οποία αναγκαστικά θα χάσει μέρος των κεφαλαίων της από την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Στον επιμερισμό αυτής της χασούρας αφορούν τα παζάρια στην ΕΕ και όχι βέβαια τη σωτηρία των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων, τα οποία η Ευρωένωση έχει στείλει στο απόσπασμα από γεννησιμιού της και τώρα προσπαθεί να ξεμπερδέψει με κάθε εργατική κατάκτηση.

Η κυβέρνηση, τα άλλα αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα, προσπαθούν να κάνουν το λαό συμμέτοχο στη συζήτηση για το εύρος της ελληνικής χρεοκοπίας, θέλοντας να τον αποπροσανατολίσουν, να τον φοβίσουν. Ούτε λίγο ούτε πολύ, λένε πως το «κούρεμα» θα φέρει μικρότερο χρέος και άρα μικρότερα βάρη για το λαό σε ό,τι αφορά την αποπληρωμή του. Λένε ψέματα. Κάθε επιπλέον βήμα προς την ελεγχόμενη χρεοκοπία, συνοδεύεται με νέα αντιλαϊκά μέτρα που ισοφαρίζουν πολλαπλάσια τη χασούρα των μονοπωλίων από την καταστροφή κεφαλαίου με τη μορφή ομολόγων. Χάνουν μερικά δισεκατομμύρια από το «κούρεμα» και την ίδια ώρα, ντόπιες και ξένες μεγαλοεπιχειρήσεις κερδίζουν από τις ανατροπές πάμφθηνους εργάτες. Βάζουν στο χέρι το φυσικό πλούτο και τις υποδομές που φτιάχτηκαν με τον ιδρώτα του λαού, εξασφαλίζοντας προϋποθέσεις για νέο κύκλο υπερκερδοφορίας στα αποκαΐδια των λαϊκών δικαιωμάτων.

Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα, δυο επιλογές έχουν. Η μία, να συμβιβαστούν με τη βαρβαρότητα, να κάνουν πίσω μπροστά στην τρομοκρατία και τις απειλές, να πέσουν στο λάκκο της αυταπάτης ότι η σωτηρία του αστικού πολιτικού συστήματος ταυτίζεται με τη δική τους σωτηρία. Η άλλη, να απορρίψουν την προπαγάνδα ότι το πρόβλημα της κρίσης είναι το χρέος, να οργανωθούν στους τόπους δουλειάς και τις εργατογειτονιές για να εμποδίσουν τα μέτρα, να ενισχύσουν το ταξικό κίνημα και τη λαϊκή συμμαχία για την ανατροπή της αστικής πολιτικής και εξουσίας που τους καταδικάζει στην φτώχεια. Με την πάλη τους και με ισχυρό ΚΚΕ να οξύνουν στο έπακρο τα ζόρια που έχει το αστικό πολιτικό σύστημα να διαχειριστεί την κρίση. Να το καταστήσουν ανίκανο να επιτίθεται στα λαϊκά δικαιώματα, να ανοίξουν αγιάτρευτα ρήγματα που θα το γκρεμίσουν, αποδυναμώνοντας τα κόμματα και τις δυνάμεις στο κίνημα που το υπηρετούν και το στηρίζουν, υποσκάπτοντας τα ίδια τα θεμέλια της εξουσίας των μονοπωλίων για την ανατροπή της.