ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αποκαλυπτική ομολογία

Γρηγοριάδης Κώστας

Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όσους, με τον ένα ή άλλο τρόπο, κόπτονται καθημερινά για το «κοινωνικό πρόσωπο» της κυβέρνησης. Το παρακάτω απόσπασμα ανήκει στον Κ. Σημίτη και περιλαμβανόταν στη χτεσινή ομιλία του, στη διάρκεια της Συνδιάσκεψης του κυβερνώντος κόμματος στη Θεσσαλονίκη: «Στην προηγούμενη τετραετία αυξήσαμε την κοινωνική δαπάνη (και μάλιστα σε δυσμενέστατες συνθήκες) και ταυτόχρονα μπολιάσαμε το ισχύον σύστημα κοινωνικής προστασίας με στοιχεία μιας νέας φιλοσοφίας. Με το ΕΚΑΣ θεσμοθετήσαμε την αρχή της επικεντρωμένης εισοδηματικής ενίσχυσης. Με το "Βοήθεια στο Σπίτι" εγκαινιάσαμε τις προσωπικές κοινωνικές υπηρεσίες. Με τις ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης συμπληρώσαμε την παθητική στήριξη των ανέργων με την παροχή ουσιαστικών εφοδίων, ώστε να βρουν δουλιά». Και ο Κ. Σημίτης υπογραμμίζει: «Δεν πρόκειται απλώς για μια σωστή κατεύθυνση. Πρόκειται για μια πολυσήμαντη επιλογή. Στη δύσκολη αυτή περίοδο της οικονομικής διαχείρισης, είναι η υπογραφή του ΠΑΣΟΚ. Είναι η κοινωνική υπογραφή του ΠΑΣΟΚ».

Αυτή είναι η «κοινωνική υπογραφή» του ΠΑΣΟΚ, όπως ομολογεί και ο πρόεδρός του και πρωθυπουργός. Τα «ψίχουλα» τύπου ΕΚΑΣ για τα εκατομμύρια των εργαζομένων και των συνταξιούχων, για όσους, δηλαδή, δημιούργησαν και δημιουργούν τον πλούτο αυτής της χώρας και τα αμέτρητα δισεκατομμύρια των κερδών, για τις πολυεθνικές και την πλουτοκρατία.

Ισονομία στη φτώχεια

«Η πολυδιάσπαση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης υγείας παραβιάζει την αρχή της ισονομίας των πολιτών και εμποδίζει την πληρέστερη αξιοποίηση των διατιθεμένων πόρων. Με τη δημιουργία του Οργανισμού Διαχείρισης Πόρων Υγείας αποσκοπούμε στη συγκέντρωση των κονδυλίων που τα ταμεία ασφάλισης και το κράτος ήδη δαπανούν για την υγεία. Χωρίς να θίγουμε την οργανωτική αυτοτέλεια των Ταμείων, αλλά με κοινή διαχείριση των πόρων και σταδιακή εναρμόνιση των παροχών, θέτουμε τις βάσεις για ένα ενιαίο και ορθολογικό σύστημα χρηματοδότησης».

Το απόσπασμα είναι από τη χτεσινή ομιλία του Κ. Σημίτη στη Θεσσαλονίκη και αποτελεί τον πρώτο στόχο των κυβερνητικών σχεδίων, περί «ανανέωσης του ΕΣΥ», όπως ο ίδιος και ο υπουργός Υγείας τα παρουσίασαν. Γιατί το ξεχωρίσαμε; Κυρίως, γιατί λέει πολύ καθαρά, ότι η κυβέρνηση θέλει να ισοπεδώσει τις παροχές όλων των ασφαλιστικών ταμείων κάπου στο απαράδεκτο επίπεδο του ΙΚΑ, αφού το τελευταίο θα αποτελέσει τον κορμό του νέου ΕΣΥ. Και μάλιστα γιατί ισχυρίζεται ότι το κάνει αυτό χάριν της ισονομίας των πολιτών...

Ισονομία στη φτώχεια, δηλαδή, για τους πολλούς μη έχοντες... Αυτή είναι η... κοινωνική πολιτική του «σοσιαλιστικού» ΠΑΣΟΚ.

Το παλιό και το νέο ΠΑΣΟΚ

«Από το παλιό κρατάμε τη φλόγα και πετάμε τη στάχτη. Από το παλιό κρατάμε το πάθος για αλλαγή και αφήνουμε πίσω μας τα βαρίδια του παρελθόντος». Ετσι απάντησε ο Κ. Σημίτης, από τη Θεσσαλονίκη, στις διαφορετικές φωνές, που έχουν ακουστεί τελευταία στο κυβερνών κόμμα και προχωρώντας παραπέρα έκανε την παρακάτω, ενδιαφέρουσα παρουσίαση του παλιού και του νέου ΠΑΣΟΚ. Διαβάστε τη:

«Η Αριστερά του πελατειακού κράτους, του λαϊκισμού, της εθνικής αγοράς, των κρατικιστικών αντιλήψεων (σ.σ. του κράτους των μονοπωλίων, βέβαια) και της φοβικότητας, είναι μια Αριστερά ψευδεπίγραφη, ξεπερασμένη και μαρμαρωμένη. Είναι μια Αριστερά που έχει στρατηγικά ηττηθεί.

Μια Αριστερά του σύγχρονου κοινωνικού κράτους, μια Αριστερά της κοινωνικής αλληλεγγύης, μια Αριστερά τομών, αλλαγών και συγκρούσεων με κατεστημένα συμφέροντα και παρωχημένες αντιλήψεις, είναι μια ανατρεπτική, δημιουργική, ρηξικέλευθη Αριστερά, μια Αριστερά των νεανικών μας ονείρων, μια Αριστερά του μέλλοντός μας».

Οπως καταλαβαίνετε, τρία είναι τα κοινά και χαρακτηριστικά γνωρίσματα του παλιού και νέου ΠΑΣΟΚ. Η δημαγωγία, η χυδαία εκμετάλλευση της αριστερής φρασεολογίας και η εξυπηρέτηση του μεγάλου κεφαλαίου.

Οι «αγωνιστές» της ΓΕΝΟΠ

Αφού έδωσαν τη συμβολή τους για το ξεπούλημα της ΔΕΗ, βάζοντας φαρδιά πλατιά τις υπογραφές τους, έρχονται τώρα οι συνδικαλιστές της πλειοψηφίας της ΓΕΝΟΠ και αποφασίζουν απεργία, γιατί αποκλείεται η ΔΕΗ από τη σταθερή ασύρματη τηλεφωνία. Η απεργία θα πραγματοποιηθεί στις 20 του Νοέμβρη και θα γίνει και συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων!

Οταν ο Εξαρχος και η ομάδα του, εν κρυπτώ, έβαζαν την υπογραφή τους για τη διάλυση της ΔΕΗ, δεν τα είχαν σκεφτεί αυτά, ή μήπως κάτι άλλο, πάλι εν κρυπτώ μελετάνε; Διότι, όταν βλέπουν οι εργαζόμενοι τη συγκεκριμένη πλειοψηφία να προτείνει απεργιακές κινητοποιήσεις, το καλύτερο θα ήταν να... ψαχτούν.

Πότε θα γίνει γνωστό..;

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΟ ΓΕΝΑΡΗ θα συνεχιστούν τελικά οι εκ του σύνεγγυς συνομιλίες για το Κυπριακό, όπως ανακοίνωσε χτες ο ειδικός απεσταλμένος του Κόφι Ανάν, Αλβάρο Ντε Σότο. Γιατί άραγε;

Μήπως γιατί τότε θα έχει γίνει γνωστό ποιος θα είναι ο νέος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών και ο νέος υπουργός Εξωτερικών; Μάλλον δεν είναι και τόσο άσχετες οι ημερομηνίες...

Γιατί είναι ανεξάρτητες οι συνομιλίες, βέβαια, και δεν υπάρχει παρέμβαση του διεθνούς παράγοντα και όλα τα σχετικά, αλλά αυτά φυσικά δεν ισχύουν για τις ΗΠΑ, και προφανώς κάποιοι εκτιμούν ότι χωρίς αυτούς... δουλιά δε γίνεται.

ΤΗΝ ΕΚΑΝΕ και πάλι... Οι κάτοικοι του Κουρουπητού της Κρήτης φταίνε για το πρόστιμο που επιβλήθηκε στην Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Ενωση για την εγκατάσταση μονάδας συμπίεσης απορριμμάτων. Ετσι τουλάχιστον είπε χτες ο Κώστας Λαλιώτης...

Προφανώς, η κυβέρνηση που λειτούργησε και σε αυτό το θέμα με τη λογική του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», που δεν ενημέρωσε έγκαιρα και σωστά, που δεν έβγαλε τα πρέποντα κονδύλια για τις απαλλοτριώσεις και διάφορα άλλα ανάλογα, δε φταίει σε τίποτε...

Πού το πάνε άραγε εκεί στο ΥΠΕΧΩΔΕ; Μήπως θέλουν τώρα το πρόστιμο να χρεωθεί και να πληρωθεί από την Τοπική Αυτοδιοίκηση;

Αφήνουμε δε το αν έχει δικαίωμα η ΕΕ να επιβάλλει πρόστιμα για τέτοιους λόγους με την κατηγορία της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος, όταν μόνον οι μη εκραγείσες βόμβες των αεροπλάνων τους από το βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας αποτελούν μια από τις χειρότερες εστίες μόλυνσης της ευρύτερης περιοχής των Βαλκανίων.

Αλλά, είπαμε, όσα λέει η ΕΕ θεωρούνται δεδομένα και δεν αμφισβητούνται. Τα προβλήματα των κατοίκων της περιοχής είναι που πάντα... σηκώνουν διάλογο και γίνονται αντικείμενο αμφισβήτησης. Ο καθένας, βλέπετε, κάνει τις επιλογές του.

Γρηγοριάδης Κώστας

«Σύννεφα» από το μέλλον

Τα στοιχεία που δίνουν στη δημοσιότητα τις τελευταίες μέρες οι επιστήμονες, ενόψει της Διεθνούς Διάσκεψης για τις κλιματικές αλλαγές (δηλαδή για το «φαινόμενο του θερμοκηπίου) που θα γίνει τη Δευτέρα στη Χάγη, είναι κάτι παραπάνω από δυσοίωνα για το περιβάλλον του πλανήτη και για το μέλλον όλων μας:

Το 1998 ήταν η πιο ζεστή χρονιά της τελευταίας δεκαετίας και η τελευταία δεκαετία η πιο θερμή της χιλιετίας. Αν δε ληφθούν μέτρα, η θερμοκρασία σε 100 χρόνια θα αυξηθεί από 1,5 ως 6 βαθμούς Κελσίου, δηλαδή όσο αυξήθηκε τα τελευταία 10.000 χρόνια!

Τις επόμενες δεκαετίες, εξαιτίας αυτού του φαινομένου, αυξάνεται ο κίνδυνος να πλημμυρίσουν πολλές γνωστές παραθαλάσσιες πόλεις, ενώ θα κινδυνεύσουν άμεσα με αφανισμό από τις πυρκαγιές σημαντικές εκτάσεις τροπικών δασών του Αμαζονίου, τον «πνεύμονα της Γης» όπως δίκαια έχουν χαρακτηριστεί.

Σημαντικές - και φυσικά δυσμενείς - επιπτώσεις προβλέπουν οι επιστήμονες και για τη χώρα μας, αλλά και τη γειτονιά μας: Η πιθανότητα δυνατού καύσωνα την ερχόμενη δεκαετία είναι αυξημένη, όπως και η πιθανότητα εμφάνισης έντονης λειψυδρίας, ενώ η σύσταση της ατμόσφαιρας θα συνεχίσει να γίνεται πιο οξειδωτική, δημιουργώντας το γνωστό «νέφος» των πόλεων. Γενικότερα, οι χώρες της Μεσογείου θα δοκιμάζονται έντονα τα επόμενα καλοκαίρια, με σημαντικές επιπτώσεις για την υγεία των κατοίκων τους, αλλά και για τις εθνικές τους οικονομίες.

Πώς όμως συμπεριφέρεται η ανθρωπότητα μπροστά σε όλους αυτούς τους κινδύνους; Οι επίσημες κυβερνήσεις των μεγάλων καπιταλιστικών χωρών μόνο στα λόγια φαίνεται να τους συμμερίζονται ή υπογράφοντας «διεθνείς συνθήκες» για τον περιορισμό της ρύπανσης που επηρεάζει το κλίμα, οι οποίες λίγο αργότερα καταπατούνται ή δεν εφαρμόζονται. Αυτό άλλωστε απέδειξαν περίτρανα οι παγκόσμιες διασκέψεις του Ρίο και του Κιότο, ενώ η ίδια μοίρα περιμένει προφανώς την όποια συμφωνία επέλθει και στη Χάγη.

Και πώς άραγε θα μπορούσε να είναι διαφορετικά; Οταν οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών είναι απλοί υπηρέτες των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, τα οποία στο βωμό του κέρδους δε διστάζουν ανά πάσα στιγμή να θυσιάσουν το μέλλον του πλανήτη, το μέλλον ακόμη και των ίδιων των παιδιών τους; Οταν στο όνομα της λεγόμενης «ανάπτυξης» - βλέπε άγρια εκμετάλλευση από μεριάς του κεφαλαίου - βιάζεται ασύστολα η φύση, εξοντώνεται η πανίδα και η χλωρίδα, μολύνονται οι θάλασσες, ο αέρας, το έδαφος και το υπέδαφος, οι λαοί τροφοδοτούνται με «τρελές αγελάδες», «άρρωστο γάλα» και «τοξικά κοτόπουλα»...

Είναι επομένως προφανές ότι προστασία του περιβάλλοντος και καπιταλισμός είναι δύο έννοιες που δε συμβιβάζονται. Η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και η ασυδοσία του κεφαλαίου δεν μπορούν να συνυπάρξουν πια - ούτε να συμβιβαστούν - με την ομαλή εξέλιξη της ζωής στον πλανήτη. Και η κατάσταση αυτή συνεχώς θα χειροτερεύει, όσο ο λαός παραμένει απαθής, όσο δε βάζει πλάτη «για να γυρίσει ο ήλιος», όσο δεν αγωνίζεται να αλλάξουν οι παραγωγικές σχέσεις και οι πολιτικές που τις στηρίζουν, όσο δε γίνεται όραμα και πάλη η λαϊκή οικονομία, όσο δεν κατακτιέται μια άλλη πολιτική που θα έχει επίκεντρό της τον άνθρωπο και όχι το κέρδος...

Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ

Σιωπά ο Θ. Πάγκαλος...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δε λέμε, παιδιά είναι ακόμα οι φοιτητές της ΠΑΣΠ που οργάνωσαν το στριπτίζ - πάρτι στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, αλλά θα περίμενε κανείς να είναι σε θέση ν' αντιληφθούν τη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στην αίθουσα ενός μπαρ και ενός πανεπιστημίου. Να έχουν, δηλαδή, καταλάβει ότι αλλού πάει κανείς αν θέλει να σπουδάσει κι αλλού, αν του αρέσουν τα σχετικά με τα ανάλογα καταστήματα. Το περίεργο είναι γιατί δε βγήκε να πει δημοσίως κάτι επ' αυτού ο, κατά τα άλλα, λαλίστατος και καθ' ύλην αρμόδιος, εκ της τωρινής υπουργικής θέσης του, Θ. Πάγκαλος. Ως υπουργός Πολιτισμού θα μπορούσε να εξηγήσει στους φοιτητές του κόμματός του ότι η παιδεία και ο πολιτισμός «ντύνουν» τον άνθρωπο με γνώσεις, μόρφωση και καλαισθησία και δεν τον «ξεγυμνώνουν» για να χορτάσουν τα πεινασμένα σεξουαλικά ένστικτα.

Πώς εξηγείται η σιωπή του Θ. Πάγκαλου; Τρία τινά μπορεί να συμβαίνουν: `Η θεωρεί τη δημόσια συζήτηση επί του θέματος «κουτσομπολιό σεξουαλικού περιεχομένου», οπότε και καλώς δεν ασχολείται, ή δε θέλει να καταγγείλει τον «πολιτισμό» των στριπτίζ - πάρτι όπου πρωταγωνιστούν φοιτητές της ΠΑΣΠ, φοβούμενος μήπως κάποιος του υπενθυμίσει τα δικά του «σουξέ» όταν, σαν «ο μεγάλος τραγουδιστής», τραγουδούσε στην παράδοση Οτσαλάν, ή συμφωνεί με τους «νταβατζήδες» και τους «ματάκηδες», θεωρώντας ότι ο «πολιτικός εκσυγχρονισμός» της κυβέρνησης, που επιτρέπει το «ξεγύμνωμά» της μπροστά στ' αφεντικά των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, συνδέεται με τον «πολιτιστικό μοντερνισμό» κάποιων από τη φοιτητική παράταξη της νεολαίας ΠΑΣΟΚ, που επιτρέπει τη μεταφορά του στριπτίζ από τα ειδικά μαγαζιά, στις πανεπιστημιακές αίθουσες...

... κι αλλού «τραγουδάει»

Για μια άλλη, όμως, υπόθεση πολιτιστικού περιεχομένου - και συγκεκριμένα για το Αρχαίο Θέατρο της Λάρισας - ο Θ. Πάγκαλος μίλησε δημοσίως. Ο υπουργός Πολιτισμού χαρακτήρισε «τοπικά καθάρματα» - πάντα περιέχουν την απαιτούμενη πολιτιστική αγένεια οι φράσεις που χρησιμοποιεί, αλλά, εν προκειμένω, ενοχλούν λιγότερο - τους Λαρισαίους που είχαν χτίσει πριν από χρόνια πάνω από το Αρχαίο Θέατρο της πόλης και τώρα, μετά την κατεδάφιση της πολυκατοικίας για ν' ανακαλυφτεί το θέατρο, ζητούν ν' αποζημιωθούν. Δείχνει, οπωσδήποτε, μια ευαισθησία για την αρχαία πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας και μια πολιτιστική ανωτερότητα - έναντι κάποιων Νεοελλήνων που διέπονται από απολίτιστα, κερδοσκοπικά ένστικτα - η παραπάνω δήλωση του Θ. Πάγκαλου. Πλην, όμως, είναι και εκ του πονηρού, αφού κάτι θέλει να κρύψει. Διότι, ενώ ο υπουργός κατηγορεί άλλους, καταλογίζοντάς τους τοπικό «πολιτιστικό έλλειμμα», ο ίδιος και το υπουργείο του συμβάλλουν τα μάλα ώστε να διευρυνθεί ακόμα περισσότερο το πανελλαδικό «πολιτιστικό έλλειμμα», καθυστερώντας, απαράδεκτα και προκλητικά, τη συνέχιση της χρηματοδότησης, για να ολοκληρωθεί η ανακάλυψη του αρχαίου θεάτρου της Λάρισας...

Λεία πολέμου

Πριν ενάμιση χρόνο το ΝΑΤΟ, κατέστρεφε τα πάντα, βομβαρδίζοντας τη γειτονική Γιουγκοσλαβία. Μετά το τέλος των βομβαρδισμών, έμειναν το εμπάργκο και οι οικονομικές κυρώσεις, μέχρι να ανατραπεί ο Μιλόσεβιτς. Μόλις επιτεύχθηκε και αυτό, σπεύδουν τώρα οι κάθε λογής «φιλεύσπλαχνοι» να «ανοικοδομήσουν» δήθεν, τη χώρα, το λαό της οποίας δολοφόνησαν.

Η ελληνική κυβέρνηση, που συμμετείχε πολύμορφα σαν μέλος του ΝΑΤΟ στην καταστροφή, επιδιώκει τώρα να γίνει και συμμέτοχος στην «ανοικοδόμηση», προκειμένου να αποσπάσει το δικό της μερίδιο από την πολεμική λεία. Αυτό το σκοπό έχει η επίσκεψη του υπουργού Ανάπτυξης στη γειτονική χώρα. Η μικροϊμπεριαλιστική υπεροψία όμως που επιδεικνύει η ελληνική κυβέρνηση στις γειτονικές χώρες, πήρε απάντηση από τους θιγόμενους γειτονικούς λαούς μας που έκαναν σύνθημα το «έξω οι Ελληνες». Βέβαια, τα «ελατήρια» μπορεί να είναι και «ταπεινά» ορισμένες φορές -μια και οι ανταγωνιστές πολλοί και πολλά τα «παιγνίδια» - όπως σωστά, όμως, λέει ο λαός «καπνός χωρίς φωτιά, δεν υπάρχει»...

Υπάλληλοι - άβουλα όργανα

Να αποκτήσουμε ένα προσωπικό καταρτισμένο και δεκτικό στις αλλαγές, που να πιστεύει στην αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων». Αυτή είναι η υπέρτατη αρχή, όπως διατυπώνεται με ευθύτητα στο περιβόητο πρόγραμμα «Πολιτεία», που καθοδηγεί τις ενέργειες της κυβέρνησης όσον αφορά τις «τομές» που σχεδιάζει σε επίπεδο προσωπικού στη δημόσια διοίκηση. Με άλλα λόγια η κυβέρνηση, προκειμένου να καταστήσει πιο αποδοτική και αποτελεσματική την κρατική μηχανή στην υπηρεσία των γενικότερων νεοφιλελεύθερων αναδιαρθρώσεων, χρειάζεται όχι απλά υπαλλήλους - διεκπεραιωτές και «αδιάφορους» εκτελεστές, αλλά συνειδητούς «επαγγελματίες», που θα είναι αφοσιωμένοι στην άμεση εφαρμογή των πολιτικών της και μάλιστα θα είναι πεισμένοι ιδεολογικά και πολιτικά για την αναγκαιότητά τους.

Το στόχο αυτό επιχειρεί να επιτύχει με το πακέτο των μέτρων που προωθεί τον τελευταίο καιρό. Δεν πρόκειται βέβαια για σκόρπια και τυχαία μέτρα, αλλά για τμήματα ενός συνολικού σχεδιασμού που υπαγορεύεται από το στρατηγικό στόχο του λεγόμενου «ελάχιστου κράτους» και του «κράτους - επιτελείου». Το κυβερνητικό σχέδιο σε ό,τι αφορά τους δημόσιους υπάλληλους, σύμφωνα με τις υπάρχουσες ενδείξεις, είναι απλό. Η κυβέρνηση Σημίτη για την επιβολή της πολιτικής της, προπαγανδίζει ότι ο κρατικός μηχανισμός είναι «δυσκίνητος», «αναποτελεσματικός», «γραφειοκρατικός» προκειμένου να δημιουργήσει το υπόβαθρο στις λαϊκές συνειδήσεις για την αποδοχή του δραστικού περιορισμού του δημόσιου τομέα, μέσα από τις ιδιωτικοποιήσεις, την εκχώρηση διαφόρων λειτουργιών και υπηρεσιών στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Θέλει επίσης να δημιουργήσει δύο κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων. Η πρώτη, που θα αποτελεί στην πραγματικότητα τη δύναμη κρούσης του «εκσυγχρονισμού», θα δημιουργηθεί από τους πιο πρόθυμους και ένθερμους υποστηρικτές της πολιτικής της από το «υπηρετούν» προσωπικό. Το τμήμα αυτό, που ήδη έχει λάβει καίριες θέσεις και αξιώματα στην ιεραρχία, θα ενισχυθεί με τις χιλιάδες νέες προσλήψεις «εξειδικευμένου προσωπικού» που θα γίνουν τα επόμενα χρόνια, αλλά και με τη «συνεργασία» στελεχών από τον ιδιωτικό τομέα. Αυτή η κατηγορία των υπαλλήλων -στελεχών, θα απολαμβάνει τα «μπόνους» και τις υψηλές αποδοχές της σύνδεσης μισθού - αποδοτικότητας, ενώ θα προωθούνται και θα καταλαμβάνουν το σύνολο σχεδόν των διευθυντικών θέσεων και πόστων.

Από την άλλη, θα υπάρχει η πλειοψηφία των εργαζομένων στο δημόσιο, οι οποίοι με χιλιάδες νήματα θα πειθαναγκάζονται να «ακολουθούν» όπως μπορούν. Γι' αυτή ακριβώς την κατηγορία των υπαλλήλων θεσπίζονται μια σειρά μέτρα (υπαλληλικός κώδικας, κώδικας δεοντολογίας, σύνδεση μισθού - παραγωγικότητας, πάγωμα αποδοχών, ασφυκτικά ελεγχόμενη υπηρεσιακή κατάσταση, μεταβολές κ.ά.). Με άλλα λόγια, πάνω από το κεφάλι της πλειοψηφίας των εργαζομένων θα επικρέμαται διαρκώς η δαμόκλειος σπάθη της απόλυσης, της χειροτέρευσης των αποδοχών και της υπηρεσιακής κατάστασής τους, η παραπομπή στο πειθαρχικό κ.ο.κ. Ταυτόχρονα, θα υπόκειται σε διαρκή πλύση εγκεφάλου για τις «αξίες» και τα «πρότυπα» που «πρέπει» να τον διακρίνουν ως πιστό «όργανο του κράτους». Ο υπαλληλικός κώδικας και το «ηθικό» συμπλήρωμά του, ο κώδικας δεοντολογίας, εκεί αποσκοπούν. Η φιλοσοφία τους είναι απλή και ταυτόχρονα βαθιά συντηρητική. Ο υπάλληλος πρέπει να «αποστασιοποιηθεί» από τα λαϊκά στρώματα και τις ανάγκες του, να στέκεται απέναντί τους, να εκτελεί άψογα και αποτελεσματικά τις άνωθεν εντολές και βέβαια να μην ασκεί κριτική στην κυβερνητική πολιτική!

Από τα παραπάνω προκύπτει αβίαστα ότι η αντιδραστική μεταρρύθμιση στη δημόσια διοίκηση, αφορά όλους τους εργαζόμενους. Η απόκρουσή της εντάσσεται στη γενικότερη πάλη για την οικοδόμηση του Μετώπου, την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών με στόχο την ανάδειξη της λαϊκής εξουσίας. Αυτή είναι η μοναδική εναλλακτική λύση και η καλύτερη απάντηση.

Προκλητικοί αποκλεισμοί

Καθόλου καλές σχέσεις με τη δημοκρατία δεν έχει ο Γ. Παπαντωνίου. Ο βίος και η πολιτεία του σαν υπουργού Εθνικής Οικονομίας, μάλλον διακρίνεται από υψηλές δόσεις αυταρχισμού, ευνοιοκρατίας και τη δημιουργία αυλοκολάκων που τον περιβάλλουν.

Τελευταίο κρούσμα το ταξίδι του υπουργού σε βαλκανικές πρωτεύουσες, όπου εκτός από τους... απαραίτητους μεγαλοεπιχειρηματίες, θα τον συνοδέψει και ομάδα δημοσιογράφων. Και το θέμα δεν είναι ότι υπήρξε και πάλι επιλογή συγκεκριμένων δημοσιογράφων της αρεσκείας του, ή της αρεσκείας του περιβάλλοντός του (υπεύθυνος φέρεται ο κ.Λουκοπουλος που έχει εκλεγεί και στο ΔΣ του μορφωτικού ιδρύματος της ΕΣΗΕΑ) με αποκλεισμό εφημερίδων μη αρεστών στον υπουργό. Το θέμα είναι ότι ούτε καν ανακοινώθηκε ότι θα συνοδέψουν δημοσιογράφοι τον υπουργό. Ολα δηλαδή οργανώθηκαν στη σκιά, μια και το φως δεν πολυαρέσει στον υπουργό. Και δεν είναι η πρώτη φορά που αποκλείονται εφημερίδες με το έτσι θέλω και με τον «Ρ» πρώτο και καλύτερο.

Στην τελευταία σύνοδο του ΔΝΤ στην Πράγα, παρατηρήθηκε το φαινόμενο από τον ίδιο εκδοτικό οργανισμό να συμμετέχουν τρεις δημοσιογράφοι (ένας του ημερήσιου φύλλου, ένας του κυριακάτικου και ένας του οικονομικού φύλλου), ενώ αποκλείστηκαν τελείως πολλές εφημερίδες, και ο «Ρ» φυσικά. Η πρακτική του υπουργού δίνει την εντύπωση ότι έχει παρά το πλευρό του ομάδα δημοσιογράφων, η οποία νέμεται, από τις ειδήσεις του υπουργείου μέχρι και τα ταξίδια, τα οποία φαίνεται ότι χρησιμοποιούνται σαν στοιχείο συναλλαγής και υποταγής στο μεγάλο φεουδάρχη.

Επάνω τους!

Ως εδώ

και μη παρέκει

πάρτε όλοι

το «ντουφέκι»,

βγείτε σύσσωμοι

στους δρόμους

και «φωτιά»

στους νέους νόμους!

Ως εδώ,

και μη πιο πέρα,

ας υψώσουμε