Καθόλου καλές σχέσεις με τη δημοκρατία δεν έχει ο Γ. Παπαντωνίου. Ο βίος και η πολιτεία του σαν υπουργού Εθνικής Οικονομίας, μάλλον διακρίνεται από υψηλές δόσεις αυταρχισμού, ευνοιοκρατίας και τη δημιουργία αυλοκολάκων που τον περιβάλλουν.

Τελευταίο κρούσμα το ταξίδι του υπουργού σε βαλκανικές πρωτεύουσες, όπου εκτός από τους... απαραίτητους μεγαλοεπιχειρηματίες, θα τον συνοδέψει και ομάδα δημοσιογράφων. Και το θέμα δεν είναι ότι υπήρξε και πάλι επιλογή συγκεκριμένων δημοσιογράφων της αρεσκείας του, ή της αρεσκείας του περιβάλλοντός του (υπεύθυνος φέρεται ο κ.Λουκοπουλος που έχει εκλεγεί και στο ΔΣ του μορφωτικού ιδρύματος της ΕΣΗΕΑ) με αποκλεισμό εφημερίδων μη αρεστών στον υπουργό. Το θέμα είναι ότι ούτε καν ανακοινώθηκε ότι θα συνοδέψουν δημοσιογράφοι τον υπουργό. Ολα δηλαδή οργανώθηκαν στη σκιά, μια και το φως δεν πολυαρέσει στον υπουργό. Και δεν είναι η πρώτη φορά που αποκλείονται εφημερίδες με το έτσι θέλω και με τον «Ρ» πρώτο και καλύτερο.

Στην τελευταία σύνοδο του ΔΝΤ στην Πράγα, παρατηρήθηκε το φαινόμενο από τον ίδιο εκδοτικό οργανισμό να συμμετέχουν τρεις δημοσιογράφοι (ένας του ημερήσιου φύλλου, ένας του κυριακάτικου και ένας του οικονομικού φύλλου), ενώ αποκλείστηκαν τελείως πολλές εφημερίδες, και ο «Ρ» φυσικά. Η πρακτική του υπουργού δίνει την εντύπωση ότι έχει παρά το πλευρό του ομάδα δημοσιογράφων, η οποία νέμεται, από τις ειδήσεις του υπουργείου μέχρι και τα ταξίδια, τα οποία φαίνεται ότι χρησιμοποιούνται σαν στοιχείο συναλλαγής και υποταγής στο μεγάλο φεουδάρχη.