Τον ευαίσθητο και δεινοπαθούντα -από τις μέχρι σήμερα κυβερνητικές πολιτικές και μέτρα- τομέα της κοινωνικής πολιτικής και ιδιαίτερα αυτού, της δημόσιας υγείας, επέλεξε χθες ο Κ. Σημίτης, για να επιδοθεί και πάλι στην πρακτική της άκρατης δημαγωγίας και της μετονομασίας της νεοφιλελεύθερης, θατσερικής πολιτικής της κυβέρνησής του, σε «αριστερή» και «κοινωνικά αναγκαία».

Μιλώντας, χτες, ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ από το βήμα της συνδιάσκεψης του κόμματός του, για την υγεία, έκανε σαφές -παρά την έντονη φραστική δημαγωγία και τη χυδαία εκμετάλλευση αριστερής φρασεολογίας- ότι η ευθύνη του «σύγχρονου κοινωνικού κράτους» εξαντλείται στα «ψίχουλα» τύπου ΕΚΑΣ και στα διαβόητα προγράμματα «βοήθεια στο σπίτι». Ξεκαθάρισε, επίσης, ότι «τέλειωσε η ποσοτική επέκταση του ΕΣΥ», προδιαγράφοντας τα μεγάλα περιθώρια που ξανοίγονται στα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, που λυμαίνονται το χώρο και για τα οποία αρκέστηκε σε μια επιδερμική αναφορά. Ομολόγησε ακόμη -εμμέσως πλην σαφώς- ότι η λεγόμενη «μεταρρύθμιση του δημόσιου συστήματος υγείας» δεν αποτελεί τίποτε άλλο, από μια επιχείρηση απαλλαγής του κράτους από το σχετικό οικονομικό κόστος (ή από το μεγαλύτερο μέρος του) και, ταυτόχρονα, ισοπέδωσης στο κατώτερο επίπεδο, όλων των ακριβοπληρωμένων, σήμερα, από τους ασφαλισμένους και τους εργαζομένους γενικότερα, παροχών υγείας. Και αυτό, μάλιστα, για να υπάρχει ισονομία όλων των πολιτών..!