ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το καταφύγιο είναι «έξω»!

Κάθε κράτος έχει τη δικαιοδοσία, ακριβέστερα υποχρεούται να προστατεύει τους πολίτες του. Είναι υπεύθυνο να αντιμετωπίζει δυσμενείς για τον πληθυσμό καταστάσεις. Ανάλογου ή και ακόμα μεγαλύτερου μεγέθους είναι η ευθύνη του κράτους να προλαμβάνει δυσάρεστες καταστάσεις και να προετοιμάζεται γι' αυτές. Ολα αυτά είναι αυτονόητα και δεδομένα. Ομως η κυβέρνηση καθόλου δε δικαιούται να κρύβεται πίσω από τα αυτονόητα, θέλοντας να αποφύγει τις απαντήσεις που υποχρεούται να παράσχει στους Ελληνες πολίτες σχετικά με τα ερωτηματικά που προκύπτουν έπειτα από την αποκάλυψη του «Κυριακάτικου Ριζοσπάστη».

Πρόκειται για το απόρρητο έγγραφο που μοιράστηκε στα δημοτικά και στα νηπιαγωγεία της Αθήνας που περιλαμβάνει αναλυτικές οδηγίες στα σχολεία ώστε να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες που θα έχει για τους μαθητές το ενδεχόμενο ενός από αέρος βομβαρδισμού την ώρα του μαθήματος...

***

Τα όσα ψέλλισε μέχρι χτες η κυβέρνηση κάθε άλλο παρά ικανοποιούν την απαίτηση των γονιών και των μικρών μαθητών, όλης της ελληνικής κοινωνίας, για ουσιαστική ενημέρωση. Η προσπάθεια της κυβέρνησης αναλώθηκε να εμφανίσει το απόρρητο έγγραφο περίπου σαν μια «τυπική διαδικασία», κάτι σαν «υπόθεση ρουτίνας». Εμφανής η στόχευσή της ακόμα ακόμα και να υποβαθμίσει το όλο ζήτημα, περιορίζοντάς το σε ένα «υπηρεσιακό λάθος». Λάθος που αφορά όχι το γιατί συντάχθηκε αυτό το κείμενο. Το «κακό» και το «λάθος» για την κυβέρνηση είναι ότι ο «Ρ» ξετρύπωσε την υπόθεση... Για το ουσιαστικό, φυσικά, δε γίνεται καμία νύξη.

Το ουσιώδες στη συγκεκριμένη υπόθεση είναι άλλο και συγκεκριμένα: Ποιοι ήταν οι λόγοι για την προώθηση ενός... «αντιαεροπορικού» σχεδιασμού στα σχολεία της χώρας; Η ανάγκη των συντακτών των απόρρητων οδηγιών να αναμορφώσουν τον Πολιτικό Σχεδιασμό Εκτάκτων Αναγκών (ΠΣΕΑ) με τέτοιο τρόπο, προέκυψε διά της «επιφοιτήσεως»; Κάθε λογικός άνθρωπος που στοιχειωδώς παρακολουθεί τα γεγονότα στα Βαλκάνια δεν μπορεί να ικανοποιείται από τις... «μη απαντήσεις» της κυβέρνησης.

***

Τα ερωτήματα είναι σαφή:

α) Είναι τυχαίο ότι η αναμόρφωση του ΠΣΕΑ προς την κατεύθυνση της αντιμετώπισης των από αέρος βομβαρδισμών, ξεκίνησε - όπως πιστοποιούν τα έγγραφα - παραμονές της επιδρομής κατά της Γιουγκοσλαβίας (Φλεβάρης '99) και ολοκληρώθηκε τώρα που οι ευρωατλαντιστές μιλούν για «επανασχεδιασμό του χάρτη» στα Βαλκάνια, καθιστώντας πιο ορατό τον κίνδυνο μιας γενικευμένης ανάφλεξης;

β) Η κυβέρνηση θεωρεί «πρόληψη» να στέλνει οδηγίες στα σχολεία για την αντιμετώπιση των βομβαρδισμών, αλλά την ίδια ώρα να συμμετέχει στον Οργανισμό που βομβαρδίζει σχολεία, σανατόρια, νοσοκομεία και αμάχους; Είναι «πρόληψη» η εμπλοκή της χώρας σε πολεμικά παιχνίδια, είτε διά της συνυπογραφής επιδρομών, είτε διά της αποστολής Ελλήνων φαντάρων εκτός των ελληνικών συνόρων, υπό τη σημαία εκείνου που βομβάρδισε τα σχολεία στη Γιουγκοσλαβία;

γ) Η γλώσσα των «ανατριχιαστικών» πολεμικών περιγραφών στην οποία είναι γραμμένες αυτές οι οδηγίες, αλλά και οι συμβουλές στους γονείς να συμβάλουν οικονομικά για την κατασκευή «ασφαλών καταφυγίων» (!) σε τι αποβλέπουν; Θέλουν να μας προστατέψουν ή μήπως να «εξοικειωθούμε» στη σκέψη ενός ενδεχόμενου βομβαρδισμού;

***

Η κυβέρνηση της συμμετοχής στη ΝΑΤΟική επιδρομή, αφ' ενός, δεν έχει το ανάστημα να υποδύεται ότι «φροντίζει πριν από μας για μας». Η κυβέρνηση υποχρεούται να εξηγήσει: Τι ξέρει; Τι την καθιστά τόσο... «προβλεπτική» ώστε να συμπεριλαμβάνει στα ενδεχόμενα πρόκλησης έκτακτων συνθηκών ακόμα και βομβαρδισμούς;

Αφ' ετέρου, είναι υπόλογη και για την υφέρπουσα ψυχολογικού τύπου «επιδρομική» συμπεριφορά της. Αλλωστε, είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση θα επιθυμούσε το 98% του ελληνικού λαού να μάθαινε να ζει σαν... «βομβαρδίσιμο», έτοιμο να βρεθεί στα καταφύγια, φοβισμένο και κυρίως μακριά από το πραγματικό καταφύγιο. Και το πραγματικό λαϊκό καταφύγιο είναι έξω στους δρόμους. Στους δρόμους της καταδίκης και της αντίστασης ενάντια σε όσους θέλουν τους λαούς στα καταφύγια...

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Η απάντηση στην «κοινωνική» απάτη

Γρηγοριάδης Κώστας

Οσο περνάνε οι μέρες, τόσο περισσότερο γίνεται ολοφάνερη η απάτη της κυβέρνησης, ότι, τάχα, εξοικονομεί κονδύλια από αλλού, για να τα διαθέσει στην «κοινωνική πολιτική». Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Θα πέσει τσεκούρι και μάλιστα άγριο στις κοινωνικές δαπάνες, προκειμένου να εξυπηρετηθούν σίγουρα και ολοένα αυξανόμενα τα κέρδη των πολυεθνικών. Αψευδής μάρτυρας αποτελεί το γεγονός ότι, βάσει του Συμφώνου Σταθερότητας που ισχύει για τα κράτη της ευρωζώνης, η κυβέρνηση πρέπει να περιορίσει με συγκεκριμένα μέτρα το δημόσιο χρέος κατά 16 ποσοστιαίες μονάδες ως προς το ΑΕΠ (από περίπου 100% σήμερα σε 84% το 2004), πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να μειωθεί κατά 6,4 τρισεκατομμύρια δραχμές μέσα σε τέσσερα χρόνια! Και μόνο αυτό το στοιχείο είναι αρκετό για να καταδείξει ότι το 1,5 τρισ. δρχ., που ισχυρίζεται ο Γ. Παπαντωνίου ότι θα εξοικονομήσει από το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων και ό,τι άλλο μπορεί να περικόψει, από την προείσπραξη μελλοντικών εσόδων του δημοσίου από κρατικά λαχεία, Ταμείο Εθνικής Οδοποιίας κ.ο.κ., δε φτάνει ούτε για να καλυφθεί το μισό του δημόσιου χρέους. Αρα, είναι φανερό ότι η κυβέρνηση θα στραφεί στο άρμεγμα της «ιερής αγελάδας», των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Μόνο όποιος εθελοτυφλεί δεν μπορεί να διακρίνει ότι αν δε συγκροτηθεί το Μέτωπο αγώνα και ζωής της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, το χάσμα των κοινωνικών ανισοτήτων θα έχει μεγαλώσει τόσο πολύ, ώστε θα «ρουφήξει» μεγάλα τμήματα του λαϊκών μαζών.

Η «δικαίωση» του Κ. Μητσοτάκη

Τη γλώσσα της αλήθειας, εννοείται της ταξικής, μίλησε ο Κ. Μητσοτάκης, τούτη τη φορά για το Ασφαλιστικό. Ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ δε... μάσησε τα λόγια του:

«Τι θα πει δικαιώματα, τι θα πει κεκτημένα δικαιώματα», αναρωτήθηκε (στο «Φλας») και πρόσθεσε: «Αν η ανάγκη το απαιτήσει, η ανάγκη είναι ο υπέρτατος νόμος... Οταν δεν έχεις χρήματα πώς να καλύψεις δικαιώματα που όντως υπάρχουν;». Δε δίστασε μάλιστα να γίνει και πιο συγκεκριμένος και μάλιστα όσον αφορά στην αύξηση του ορίου ηλικίας: «Δεν μπορεί να βγαίνει σοβαρός άνθρωπος και να λέει ότι όταν ο μέσος όρος ηλικίας φτάνει τα 80, από εκεί που ήταν 65 και 70, είναι δυνατόν το όριο της συνταξιοδοτήσεως να μην ανεβεί... Θα ανεβεί»!

(Με άλλα λόγια οι συνταξιούχοι φταίνε που ζουν περισσότερο! Το είχε πει και ο καθηγητής Σπράος). Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι ο Κ. Μητσοτάκης θα δικαιωθεί, για πολλοστή φορά, από την πολιτική της κυβέρνησης Σημίτη. Η διαφορά είναι ότι η τελευταία εξαντλεί κάθε μέσο και «διάλογο» για να εξαπατήσει τους εργαζόμενους και να παρουσιάσει το μαύρο άσπρο.

Παιγνίδι με την «κοινωνική πολιτική»

«Παιγνίδι» εντυπώσεων με τους αριθμούς προσπαθεί να παίξει η κυβέρνηση σχετικά με την «κοινωνική πολιτική» της. Ανάμεσα στα πολλά που είπε τις τελευταίες μέρες ο υπουργός Εργασίας, Τ. Γιαννίτσης, σε συνεντεύξεις του σε ραδιοφωνικούς σταθμούς, είναι κι αυτό: Τα τρία μέτρα της κυβέρνησης, για το προσχολικό επίδομα, το βοήθημα σε οικογένειες ορεινών περιοχών και το επίδομα σε μακροχρόνιους άνεργους άνω των 45 ετών, απευθύνονται σε 300.000 οικογένειες και αφορούν σε περίπου 1 εκατ. ανθρώπους. Γενικά και χωρίς να κρίνουμε την ποιότητα των «μέτρων», ας πούμε ότι αυτά είναι όλα σωστά. Στη συνέχεια, όμως, ο υπουργός Εργασίας είπε και το εξής: Οι οικογένειες με 1 εκατ. δραχμές εισόδημα θα πάρουν 1.600.000 σε 16 χρόνια για κάθε ανήλικο παιδί που έχουν (εφόσον το παιδί γεννηθεί τώρα και επειδή η επιδότηση ισχύει μέχρι την ηλικία των 16 ετών)!

Αφού, λοιπόν, η κυβέρνηση θέλει να χρησιμοποιήσει τους αριθμούς, κάναμε κι εμείς τις δικές μας πράξεις: Το συνολικό κόστος των μέτρων είναι 61,8 δισ. δραχμές το χρόνο. Αν υποθέσουμε ότι «επωφελούνται» 1.000.000 άνθρωποι για ένα χρόνο, δηλαδή 365 μέρες, τότε αναλογούν 169,3 δραχμές τη μέρα για κάθε έναν! Αυτή είναι η «πρόσθετη» ενίσχυση της κυβέρνησης για τις ευπαθείς ομάδες!

Οσο για το επίδομα για τα παιδιά μέχρι 16 ετών, το 1.600.000 δραχμές στα 16 χρόνια που είπε ο υπουργός Εργασίας είναι 273,9 δραχμές τη μέρα!

Να θυμίσουμε ότι το μέτρο των 48 χιλιάδων δραχμών ανά μήνα, που θα δίνονται στους μακροχρόνιους άνεργους 45-65 ετών, ισχύει μόνο για ένα έτος. Δηλαδή, τον επόμενο χρόνο η κυβέρνηση θα διαθέσει 41,6 δισ. δραχμές για 275.000 οικογένειες, δηλαδή 825 χιλιάδες ανθρώπους, σύμφωνα με τους κυβερνητικούς υπολογισμούς.

Αυτοί οι άνθρωποι θα «ωφεληθούν» με 138 δραχμές τη μέρα το 2002!

Υπάρχουν και άλλα νούμερα, καθόλου κολακευτικά για την «κοινωνική πολιτική» της κυβέρνησης. Σε τελευταία ανάλυση, όσοι επαιτούν στον ηλεκτρικό βγάζουν περισσότερα από αυτά και δεν έχουν και υποχρέωση στην κυβέρνηση...

Σιγά τα... ωά

Γρηγοριάδης Κώστας

ΚΑΝΟΝΙΚΑ το Πάσχα γίνονται τα τσουγκρίσματα, αλλά εκεί στο ΠΑΣΟΚ φαίνεται το αναβάλανε για αργότερα! Για τη συνάντηση Τσοχατζόπουλου - Σημίτη λέμε.

Μη φανταστείτε, βέβαια, ότι θα γινόταν και κανένας μεγάλος καυγάς κατά τη διάρκεια της συνάντησης! Τα στελέχη της κυβέρνησης, ως γνωστόν, δε συγκρούονται ευθέως και κατ' ιδίαν.

Οι μηχανισμοί είναι που συγκρούονται και αλληλοϋπονομεύονται, οπότε οι όποιες «αψιμαχίες» θα ήταν ούτως ή άλλως πριν και μετά τη συνάντηση. Τι να γίνει, έτσι είναι τα ήθη στο ΠΑΣΟΚ. Αλλωστε, είπαμε, για μια πραγματική σύγκρουση χρειάζονται και πολιτικές διαφωνίες.

Κι από αυτές όποιος πράγματι έχει το δείχνει και σε δηλώσεις και έμπρακτα. Δεν μπορεί να κάνει αλλιώς.

ΠΟΛΛΑ ακούσαμε προχτές για την απεργιακή κινητοποίηση των δημοσιογράφων και αρκετοί, δυστυχώς, έβγαλαν το αντιδημοσιογραφικό «άχτι» τους μια και βρήκαν ελεύθερα μικρόφωνα και κάμερες!

Πάντως, ο Ελληνας πολίτης (γιατί αυτός έχει σημασία) μάλλον κατάλαβε αρκετά καλά ότι και οι δημοσιογράφοι δεν αποτελούν εξαίρεση στον κανόνα που λέει πως πλήττονται σε όλους τους κλάδους εργασιακά δικαιώματα.

Η εικόνα του δημοσιογράφου που απεργεί και διαδηλώνει είναι σαφώς πιο κοντά στην πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ, από αυτή του παρατρεχάμενου της εξουσίας που «τα παίρνει» από παντού και όλα τα σχετικά που ακούγονται!

Οχι πως δεν υπάρχουν και τέτοια φαινόμενα. Υπάρχουν και παραϋπάρχουν. Αλλά δεν είναι, ή, τουλάχιστον, δεν πρέπει να είναι ο κανόνας...

Ευελπιστούμε δε ότι η επιτυχία της κινητοποίησης (γιατί ήταν προφανές ότι είχε επιτυχία) αποτελεί σαφές μήνυμα για το ποιες είναι οι διαθέσεις των δημοσιογράφων! Το αν το είδαν αυτοί που πρέπει στη διοίκηση της ΕΣΗΕΑ εξαρτάται προφανώς από το αν θέλουν να το δουν!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αλλωστε, θα έχουν άμεσα την ευκαιρία να το αποδείξουν!

Αγωνιστική συμπαράταξη

Η 24ωρη απεργία των εργαζόμενων στον Τύπο και τα ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης σημείωσε επιτυχία. Για πρώτη φορά όλα τα ηλεκτρονικά μέσα, ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, ηλεκτρονικές εφημερίδες δε μετέδωσαν ειδήσεις και ενημερωτικές εκπομπές. Οι εφημερίδες δεν κυκλοφόρησαν χτες Τρίτη. Η απεργία πραγματοποιήθηκε κάτω από την απαίτηση της βάσης του κλάδου των δημοσιογράφων και οργανώθηκε από το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και την απεργιακή επιτροπή. Η ενεργητική, άμεση συμμετοχή πολλών εκατοντάδων δημοσιογράφων, ιδιαίτερα νέων δημοσιογράφων, δείχνει ότι είναι πολλά και σοβαρότατα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ.

Είναι το πρόβλημα της αντικειμενικής, δημοκρατικής ενημέρωσης που δεν παρέχουν τα ΜΜΕ τα οποία προτιμούν τον ευτελισμό της «λάιφ στάιλ» ενημέρωσης και προβάλλουν μια εικονική πραγματικότητα μακριά από τα πραγματικά κοινωνικά δρώμενα, μακριά από τη ζέουσα πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι της χώρας με την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης που ξεθεμελιώνει κατακτημένα δικαιώματα, που τρομοκρατεί με τους «τρομονόμους» και τις επερχόμενες απαγορεύσεις των διαδηλώσεων, με τις ανατροπές των εργασιακών και κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων και των δημοσιογράφων όπως και των άλλων εργαζομένων στα ΜΜΕ. Είναι δηλαδή το μείζον κοινωνικό πρόβλημα της αναξιόπιστης ενημέρωσης που υπηρετεί τους μεγαλοϊδιοκτήτες των ΜΜΕ και την κυβερνητική προπαγάνδα. Μιας κατάστασης που τη χρεώνεται όλος ο κλάδος των δημοσιογράφων...

Είναι ακόμα, μέσα σ' αυτές τις συνθήκες παραπληροφόρησης και της σκληρής αντεργατικής - αντιλαϊκής πολιτικής, το πρόβλημα των απαράδεκτων εργασιακών συνθηκών που αντιμετωπίζουν και οι δημοσιογράφοι και οι άλλοι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ. Η καταπάτηση κάθε εργασιακού δικαιώματος για χιλιάδες, ιδιαίτερα νέους, δημοσιογράφους. Επαγγελματίες που εξαναγκάζονται να δουλεύουν σε συνθήκες ανασφάλειας χωρίς κατώτερο μεροκάματο, χωρίς δικαιώματα, αφού υποχρεώνονται να εργάζονται 10ωρα και 15ωρα εξαθλίωσης χωρίς ασφάλιση ή άλλη εξασφάλιση. Είναι το καθεστώς «γαλέρας» που ισχύει στους εργαζόμενους της δημόσιας ΕΡΤ και των ιδιωτικών ραδιοτηλεοπτικών μέσων αλλά και σε εφημερίδες, αφού και οι ισχύουσες ΣΣΕ καταστρατηγούνται και δεν εφαρμόζονται μόνο και μόνο για να αυξάνονται τα κέρδη των μεγαλοϊδιοκτητών των ΜΜΕ.

Αυτή η άθλια πραγματικότητα που βιώνει η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων στα ΜΜΕ, και η οποία κρύβεται πίσω από την βιτρίνα, είναι που υποχρεώνει τους δημοσιογράφους να αγωνιστούν για ανθρώπινες συνθήκες δουλιάς, για την ίδια την αξιοπρέπειά τους. Την απαράδεκτη αυτή κατάσταση βιώνουν σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένων, τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Κι εδώ βρίσκεται η αντικειμενική βάση και η αναγκαιότητα της αγωνιστικής συμπαράταξης των δημοσιογράφων με το μαχόμενο εργατικό συνδικαλιστικό, το λαϊκό κίνημα. Προβάλλει σαν αδήριτη ανάγκη, μπροστά στη γενικευμένη κυβερνητική και εργοδοτική επίθεση στα εργασιακά - ασφαλιστικά δικαιώματα, η κλιμάκωση και ο συντονισμός του αγώνα.

Η επιτυχία της 24ωρης απεργίας των δημοσιογράφων εξασφαλίστηκε με την κινητοποίηση του ίδιου του κλάδου και με την πλατιά συμπαράσταση ευρύτερων τμημάτων των εργαζομένων. Ο δρόμος είναι σκληρός και δύσκολος, αλλά ο δρόμος της κλιμάκωσης του αγώνα είναι η μόνη προοπτική για την αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων. Η συντριπτική πλειοψηφία των δημοσιογράφων είναι οι ίδιοι σκληρά εκμεταλλευόμενοι εργαζόμενοι. Και σαν τέτοιοι, δεν μπορεί παρά να στέκονται και να αγωνίζονται δίπλα στους άλλους εργαζόμενους, βάζοντας και ως χρέος ταξικό, εκτός των άλλων καθηκόντων τους στην πάλη, και την όλο και μεγαλύτερη προβολή των δίκαιων κινητοποιήσεων της εργατικής τάξης, της αγροτιάς, των μικρομεσαίων στρωμάτων της πόλης. Αλλη λύση δεν υπάρχει.

Συνέδριο... ουσίας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ενα συνέδριο χωρίς επί της ουσίας αντικείμενο, που συγκλήθηκε απλά για να επιβεβαιώσει ότι ισχύει η απόφαση της ΚΠΕ, εκτός αν αλλάξουν τα δεδομένα κλπ., κλπ., ήταν φυσικό να χρειαστεί πολύ λιγότερο χρόνο από τον προκαθορισμένο για να το πράξει. Ετσι το Συνέδριο του ΣΥΝ για την Τοπική Αυτοδιοίκηση τελείωσε το βράδυ του Σαββάτου και όχι το μεσημέρι της Κυριακής όπως ήταν προγραμματισμένο. Ελα, όμως, που κανείς δε φρόντισε να ενημερώσει τους συνέδρους ή εν πάση περιπτώσει αρκετούς απ' αυτούς, που απουσίαζαν το βράδυ του Σαββάτου, για την πρόωρη λήξη των εργασιών. Ετσι, το πρωί της Κυριακής διαδραματίστηκαν σκηνές απείρου κάλλους στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, όπου σύνεδροι προσέρχονταν κανονικά και όταν διαπίστωναν ότι το συνέδριο είχε λάβει τέλος την προηγούμενη, έσερναν τα εξ αμάξης στους υπευθύνους, «στολίζοντάς» τους με επίθετα, που λόγοι ευγενείας καθιστούν απαγορευτική τη δημοσίευσή τους...

Παίζοντας με τη φωτιά...

Ο Ρόναλντ Ρίγκαν ονειρευόταν την υλοποίηση του σχεδίου «Πόλεμος των Αστρων» ως μοναδική ασπίδα απέναντι σε μία επίθεση από την ΕΣΣΔ. Οταν η «απειλή» έπαψε να υφίσταται, μία νέα έπρεπε να εφευρεθεί, καθώς ο κίνδυνος να παραμείνουν τα νέα όπλα στις αποθήκες των αμερικανικών στρατιωτικών βιομηχανιών έγινε κάτι παραπάνω από ορατός.

Τότε κατασκευάστηκε η απειλή του Ιράκ. Οταν το Ιράκ, «γονυπετές» και υποθηκευμένο για το μέλλον, έπαψε πια να αποτελεί απειλή, έπρεπε να εφευρεθούν άλλοι. Τα Βαλκάνια ήταν ένας στόχος, αλλά ακόμη προτιμότερος για την «αγορά» η Λαϊκή Δημοκρατική της Κορέας. Ομως, η δημαγωγία της δημιουργίας ενός «οχυρωμένου κάστρου του δημοκρατικού κόσμου απέναντι στην απειλή της ΛΔ Κορέας», σε αυτή την περίπτωση έπεσε στο κενό.

Αραγε, ποια χώρα μπορούσε να εξυπηρετήσει αυτούς τους στόχους; Ποια άλλη από την Κίνα; Μεγάλη, ανερχόμενη και με άπειρες δυνατότητες. Η δημαγωγία αρχίζει σιγά - σιγά, με τον υπουργό Αμύνης Ντόναλντ Ράμσφελντ να δηλώνει ότι οι ΗΠΑ, αλλά και οι σύμμαχοί της χρειάζονται να επανεξετάσουν την αμυντική θωράκισή τους, αλλά και να θέσουν σε εφαρμογή την αντιπυραυλική ασπίδα για να αντιμετωπίσουν την απειλή ...«των επιθέσεων με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, που θα φέρουν πυρηνικά όπλα». Πιθανός τόπος εκτόξευσης αυτών των πυραύλων; Η Απω Ανατολή ...έτσι γενικά και αόριστα. Λες και κανείς δεν ξέρει ποιες είναι οι χώρες που έχουν στην κατοχή ανάλογα οπλικά συστήματα. Το τελευταίο επεισόδιο, με τη σύγκρουση του αμερικανικού κατασκοπευτικού και του κινεζικού μαχητικού, έδειξε ότι τα αμερικάνικα αυτά «παιχνιδάκια» φέρνουν την οικουμένη πολύ κοντά σε έναν τεράστιο κίνδυνο...

Οι «υπηρέτες» και οι ... ενοχές

Συγκρότησε μία «αστυνομική δύναμη» 50.000 ανδρών. Εχρισε το γερμανικό μάρκο ως επίσημο νόμισμα του Μαυροβουνίου, επιβάλλοντας πρόστιμα σε όποιους επιμένουν να χρησιμοποιούν το γιουγκοσλαβικό δηνάριο... «Ιδιωτικοποιεί» τις κρατικές επιχειρήσεις, πουλώντας τες σε ομάδες ξένων συμφερόντων -με μία ιδιαίτερη προτίμηση προς τη ...Γερμανία - έναντι πινακίου φακής. Ετοιμάζει δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία του Μαυροβουνίου μετά τις γενικές εκλογές, που θα γίνουν σε περίπου δύο βδομάδες, και έπειτα ...μας πληροφορεί (συνέβη χτες μιλώντας σε στελέχη της παράταξής του...) πως «χωρίς καμία προσωπική ενοχή... η ΟΔ Γιουγκοσλαβίας δεν υπάρχει πια»! Ο λόγος για τον Πρόεδρο του Μαυροβουνίου, Μίλο Τζουκάνοβιτς, που δεν έχει αφήσει τρόπο για τρόπο, και δρόμο για δρόμο για να χαράξει το αβέβαιο μέλλον της Ποντγκόριτσα προς το μονοπάτι της «ανεξαρτησίας»... με την υποστήριξη, εννοείται, γερμανόφωνων και αμερικανόφωνων «φίλων»... Ομως, με τέτοιους «φίλους», πώς να νιώσει πλέον ...«ενοχές»;

Απειλούν με πρόστιμα

Ακούγεται - όχι μόνο από κυβερνητικούς παράγοντες, αλλά και από τοπικούς «αρμόδιους» - η απειλή ότι θα τιμωρηθούν με πρόστιμο όσοι αγρότες της Θεσσαλίας δεν κάνουν φέτος «αιματηρή οικονομία» στο νερό που χρησιμοποιούν για άρδευση. Είναι λογικό, σε μια χρονιά έντονης λειψυδρίας όπως η φετινή, να επικρατήσει «πνεύμα λιτότητας» στο νερό. Ομως, αυτή η συμπεριφορά πρέπει ν' αποτελεί συνειδητή επιλογή κι όχι να επιβάλλεται διά της απειλής προστίμων. Αλλωστε, οι αγρότες δεν έχουν κανένα λόγο να σπαταλούν ασκόπως το νερό. Δεν μπορούν, όμως, ν' αφήσουν τα χωράφια τους απότιστα, γιατί έτσι δε θα πάρουν σοδειά και δε θα 'χουν το παραμικρό εισόδημα να ζήσουν τις οικογένειές τους. Και βεβαίως, δεν είναι σωστό και δίκαιο να πληρώσουν το «μάρμαρο» της λειψυδρίας οι αγρότες, ενώ φταίχτης είναι η κυβέρνηση, που δεν εφαρμόζει μια πολιτική ορθολογικής αξιοποίησης των υδάτινων πόρων της χώρας μας.

Μεγαλοβδομάδα

Οσο τον κάθε

μασκαρά

περνάμε

για «σωτήρα»,

σταλιά

δε θα αλλάξουμε

του τόπου μας

τη μοίρα,

όσο του κάθε

ψευταρά

δε βλέπουμε