Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι γιατροί του ΙΚΑ βρίσκονται σε κινητοποιήσεις από πέρσι με κύριο αίτημα την τακτοποίηση εργασιακών θεμάτων, καθώς 5.500 εξ αυτών δεν έχουν συνταξιοδοτική και υγειονομική κάλυψη. Στις πολλές συναντήσεις που έγιναν με τέως και νυν υπουργούς Εργασίας υποσχέθηκαν στους γιατρούς διάλογο και πάλι διάλογο -που η ηγεσία της Ομοσπονδίας Γιατρών τον αποδέχτηκε.

Τελευταία λειτουργούσε μια ακόμα «επιτροπή διαλόγου» και εκκρεμούσε μια απάντηση απ' τον Δ. Ρέππα. Χτες, κι ενώ επρόκειτο να γίνει Ολομέλεια της διοίκησης της Ομοσπονδίας των Γιατρών, έφτασε στην Ομοσπονδία ένας φάκελος απ' τον υφυπουργό Εργασίας Ρ. Σπυρόπουλο. Αλλά πριν προλάβουν να τον ανοίξουν, έπεσε τηλεφώνημα απ' το υπουργείο Εργασίας ότι έρχεται κλητήρας να τον πάρει πίσω. Ετσι ο φάκελος έφυγε ξανά για το υπουργείο. Η Ολομέλεια άρχισε τη συνεδρίασή της, οπότε έπεσε άλλο τηλέφωνο ότι ο φάκελος... στέλνεται ξανά.

Ομως το περιεχόμενο ήταν άνθρακες: Για την ομηρία των 5.500 συμβασιούχων δεν έλεγε κουβέντα, ενώ υπήρχε η υπόσχεση για τη νομοθέτηση του επιδόματος των 60.000 δραχμών που πήραν άλλοι υπάλληλοι του Δημοσίου. Και η ηγεσία της Ομοσπονδίας, τσιμπώντας το δόλωμα, αποφάσισε να επανεξετάσει τη στάση της μετά από 15 μέρες...

Την ώρα που στην αγορά γίνεται χαμός με την κερδοσκοπία σε βάρος των λαϊκών εισοδημάτων, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης περί άλλα τυρβάζει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός, πως ενώ κατάργησε - μετά από εντολή της ΕΕ - την υποχρέωση των βιομηχάνων και εισαγωγέων να αναγράφουν ενδεικτική τιμή πώλησης στις συσκευασίες των εμφιαλωμένων νερών και των αναψυκτικών, το μόνο που είχε να... παρατηρήσει την επομένη της δημοσιοποίησης της σχετικής απόφασης, ήταν ότι δε χρειάζεται να ανησυχούν οι καταναλωτές για την υποχρεωτική πώληση αναψυκτικών μόνο σε πλαστικές συσκευασίες. Γιατί αυτή, όπως αναφέρει, ισχύει ακόμα με άλλη υπουργική απόφαση.

Αλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε, δηλαδή, και οι «νόμοι της αγοράς», μαζί με την ασύδοτη κερδοσκοπία, να πανηγυρίζουν....

Η παρακάτω είδηση μπορούσε να ήταν και πρωταπριλιάτικο αστείο, είναι, όμως, πέρα για πέρα αληθινή...

Κατά της πολιτικής ιδιωτικοποιήσεων της κυβέρνησης, τάχθηκε ο πρόεδρος των μεγαλομετόχων του Χρηματιστηρίου, κ. Βοϊλής. Ο τελευταίος, λίγο πριν επισκεφθεί τον υπουργό Οικονομίας Ν. Χριστοδουλάκη, δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι διαφωνεί με την προοπτική ενσωμάτωσης του Χρηματιστηρίου στη EURO NEXT, τη συνένωσή του, δηλαδή, με άλλα μεγάλα Χρηματιστήρια της Ευρώπης. Κατά τη γνώμη του, κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με πώληση του ελληνικού Χρηματιστηρίου στους ξένους, που, εισβάλλοντας στη χώρα, θα αρπάξουν την μπουκιά από το στόμα των εγχώριων συναδέλφων του κ. Βοϊλή...

Είναι, βέβαια, γνωστό ότι οι χρηματιστές που εκπροσωπούν ο κ. Βοϊλής και ο κ. Καραγκούνης αποτελούν το πιο επιθετικό, το πιο τυχοδιωκτικό και το πιο αρπακτικό τμήμα της ελληνικής ολιγαρχίας. Απειρες φορές έχουν καταγγείλει την κυβέρνηση για έλλειψη πολιτικής βούλησης και ατολμία στην προώθηση των λεγόμενων διαρθρωτικών αλλαγών. Με το που μπήκε ο ΟΤΕ, τα ΕΛ.ΠΕ, η ΕΥΔΑΠ και άλλες ΔΕΚΟ στο ΧΑΑ, πανηγύριζαν έξαλλα. Τώρα, όμως, διαφωνούν στην προοπτική πώλησης σε ξένους του ΧΑΑ, γιατί κάτι τέτοιο θίγει την τσέπη τους και την ...επαγγελματική τους ανέλιξη. Και δεν υπάρχει τίποτα πιο ανήθικο από το να θίγεις την τσέπη ενός σκληρά εργαζόμενου χρηματιστή...

Ενα ακόμη χαρακτηριστικό παράδειγμα κυβερνητικού συνδικαλισμού και εργατοπατερισμού διαπιστώθηκε στο χώρο της Ομοσπονδίας Συλλόγων Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΟΣΥΠΑ) κατά την προχτεσινή κινητοποίηση που κήρυξε η ΑΔΕΔΥ για το Ασφαλιστικό και αξίζει να σημειωθεί. Από την απεργιακή αυτή κινητοποίηση, λοιπόν, «έλαμψε διά της απουσίας της» σύσσωμη η Εκτελεστική Επιτροπή της Ομοσπονδίας (ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ). Και να σκεφθείτε ότι πρόσφατα πραγματοποιήθηκε το συνέδριο της Ομοσπονδίας αυτής, όπου τα στελέχη των δυο αυτών παρατάξεων πλειοδοτούσαν και συναγωνίζονταν σε αγωνιστικούς λόγους κι επαναστατικές κορόνες. Λόγοι που αποδείχτηκαν πολύ γρήγορα πέρα για πέρα υποκριτικοί και χωρίς κανένα αντίκρισμα.

Αλλο τα λόγια κι άλλο τα έργα, ίσως σκεφθείτε. Καλούνται, όμως, και οι εργαζόμενοι στην ΥΠΑ να βγάλουν τα απαραίτητα συμπεράσματα και να τους ανταμείψουν ανάλογα.

Η δήλωση είναι του Αρι Φλέισερ, εκπροσώπου του Λευκού Οίκου, και έγινε χτες τα ξημερώματα. Εγινε τη στιγμή που η ανθρωπότητα έμενε άναυδη από τη θηριωδία των Ισραηλινών στην παλαιστινιακή πόλη Τζενίν, αυτή τη νέα «Γκουέρνικα» του 21ου αιώνα. Την ίδια στιγμή και ενώ ο Αραφάτ παραμένει δεσμώτης στη Ραμάλα, ο Πάουελ συναντούσε κατ' ιδίαν τον «άνθρωπο της ειρήνης»(!) Σαρόν, για να καθορίσουν το «χρονοδιάγραμμα» της γενοκτονίας του λαού της Παλαιστίνης...

***

Ο Τσάβες είναι αυτός που προωθούσε την ανεξαρτητοποίηση του ΟΠΕΚ από την αμερικανική κηδεμονία. Αρνούνταν την κηδεμονία της χώρας του από τις αμερικάνικες πολυεθνικές, ενώ απαγόρευσε τις πτήσεις πάνω από το έδαφος της χώρας του των αμερικανικών αεροσκαφών που στρέφονται κατά των ανταρτών της Κολομβίας. Που δήλωνε ότι «η Κούβα και η Βενεζουέλα οδεύουν προς την ίδια θάλασσα ευτυχίας, αφού επιθυμούν ένα νέο κόσμο δικαιοσύνης και ισότητας». Που δήλωνε: «Υποστηρίζουμε την παλαιστινιακή υπόθεση και ζητούμε την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους. Στο κάτω - κάτω, είμαστε αδέλφια με τους Παλαιστίνιους».

Ο Τσάβες είναι αυτός που αρνήθηκε το 1989, ως στρατιωτικός, να στρέψει τα όπλα κατά του λαού του, κάνοντας πράξη το μήνυμα του Μπολιβάρ: «Καταραμένος ας είναι ο στρατιώτης που στρέφει τα όπλα του εναντίον του λαού του». Για όλα αυτά ο λαός τον εξέλεξε πρόεδρο και τον τίμησε δίνοντάς του τη νίκη σε 9(!) εκλογικές αναμετρήσεις που έγιναν από το Δεκέμβρη του 1998 στη Βενεζουέλα, με ποσοστά που έφτασαν και το 73%!

Ο Τσάβες, λοιπόν, ήταν επικίνδυνος για τον ιμπεριαλισμό. Και τώρα είναι δεσμώτης. Οι δεσμοφύλακές του είναι οι ίδιοι με τους δεσμοφύλακες του Αραφάτ...

***

Ο Μιλόσεβιτς έχει τους ίδιους δεσμοφύλακες που έχουν ο Τσάβες και ο Αραφάτ...

***

Παπαγεωργίου Βασίλης

Θα την ειρηνεύσουν όσο δεν παίρνει άλλο. Γιατί, βέβαια, και η εξαφάνιση των Παλαιστινίων (και, γιατί όχι, και άλλων μετά) είναι και αυτό μια μορφή «ειρήνης». Της ...ειρήνης του νεκροταφείου.

Μάλλον, όμως, δεν έχει καταλάβει ο κύριος Φλέισερ και όλοι οι σχετικοί «επικοινωνιολόγοι» του Μπους ότι η παγκόσμια κοινή γνώμη δε συζητάει αν ο Αριέλ Σαρόν είναι «άνθρωπος της ειρήνης». Το αν είναι «άνθρωπος» συζητάει!

Οχι, φυσικά, με τα μέτρα του αμερικανικού ουμανισμού, που τον διαπιστώσαμε στους βομβαρδισμούς καραβανιών και νοσοκομείων στο Βελιγράδι και τώρα, πρόσφατα, με τις δολοφονίες από αέρος στο Αφγανιστάν.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ πορεία 13.000 εργαζομένων ενάντια στις απολύσεις και με διεκδικήσεις ικανοποιητικών μισθών. Πού; Στην Ιαπωνία. Τη χώρα που έχουν ονομάσει «εργασιακό παράδεισο» και «πρότυπο ανάπτυξης». Κάτι λάθος πρέπει να είχαν οι σχετικές αναλύσεις.

Και, βέβαια, δεν είναι το πρώτο δυτικό «παράδειγμα προς μίμηση», που βλέπουμε να καταρρέει. Τα ίδια και η Νότια Κορέα και οι υπόλοιπες «τίγρεις της Ανατολής». Τα ίδια και η Αργεντινή, η δεύτερη γνωστή ως «χώρα της ευκαιρίας». Μάλλον θέμα χρόνου είναι να τα δούμε και στην Ευρώπη αυτά...

ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ολοκληρωθεί η εικόνα μας για τον πλανήτη, είχαμε και το χτεσινό πραξικόπημα στη Βενεζουέλα, που σίγουρα πολλά θυμίζει από τη νεότερη ελληνική ιστορία. Μόνο που εκεί τηρήθηκε η επετηρίδα. Το πραξικόπημα έγινε από τους στρατηγούς.

Οι Αμερικανοί, πάντως, είναι έτοιμοι να συνομιλήσουν, λέει, με όλες τις πλευρές (και τους δικτάτορες, δηλαδή), για να αποφύγουν τη βία. Το πιάσατε, φυσικά, το υπονοούμενο.

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Μέχρι σήμερα, η κυβέρνηση παρείχε φοροελαφρύνσεις σε δυο κοινωνικές κατηγορίες, σε ό,τι αφορά τους άμεσους φόρους. Στους έχοντες εισοδήματα κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας (δηλαδή στους πάμφτωχους) και στους κάθε λογής μεγαλοεπιχειρηματίες και μεγαλοεισοδηματίες (στους τελευταίους χάριν της ανάπτυξης βέβαια...). Την ίδια στιγμή, οι έμμεσοι φόροι έβαιναν συνεχώς αυξανόμενοι και πολλαπλασιαζόμενοι (όπως παραδέχεται και το πόρισμα) και πληρώνονταν, βέβαια, απ' όλους, αδιακρίτως εισοδήματος, φτώχειας ή πλούτου. Με άλλα λόγια, δηλαδή, ο υφυπουργός ομολόγησε ότι τα δυσβάστακτα και συνεχώς αυξανόμενα φορολογικά βάρη, μέχρι σήμερα, τα σηκώνουν κυρίως οι μισθοσυντήρητοι, όπως και οι επαγγελματοβιοτέχνες, αγρότες κλπ., είτε γιατί το εισόδημά τους ξεπερνά το επίσημο όριο της φτώχειας (200.000 δραχμές το μήνα), είτε με τους έμμεσους φόρους. Κι ενώ η πολιτική αυτή έχει οδηγήσει το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού να απολαμβάνει το 26,3% του παραγόμενου πλούτου - όσο ακριβώς και ο μισός φτωχότερος πληθυσμός της χώρας - ο υφυπουργός μίλαγε για κοινωνική δικαιοσύνη και φιλολαϊκά μέτρα...

Στην ίδια συνέντευξη, όμως, ο Απ. Φωτιάδης αναφέρθηκε και στο πόρισμα της δήθεν ανεξάρτητης επιτροπής των επιστημόνων. Προσπάθησε να πάρει κάποιες αποστάσεις, να υπονοήσει ότι άλλα σκέπτεται η κυβέρνηση, ότι θα γίνει... διάλογος κλπ., κλπ., χωρίς, ούτε στιγμή, να απορρίψει ή να διαφωνήσει με το περιεχόμενο του πορίσματος. Την ίδια στιγμή, βέβαια, υπερασπιζόταν με θέρμη τη μέχρι σήμερα αντιλαϊκή φορολογική πολιτική της κυβέρνησης. Προφανώς, όμως, καθόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι τα όσα προτείνει το πόρισμα βρίσκονται στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση με την πολιτική που μέχρι σήμερα εφαρμόζεται. Συγκεκριμένα, οι προτάσεις του πορίσματος ανεβάζουν λίγο το αφορολόγητο όριο (για μισθούς έως 230.000 δραχμών), παρέχουν νέες, ακόμη μεγαλύτερες φοροελαφρύνσεις στους έχοντες και κατέχοντες και αυξάνουν δραστικά τα φορολογικά βάρη, τόσο των άμεσων φόρων σε όλους τους υπόλοιπους (κυρίως τους μισθοσυντήρητους), όσο και των έμμεσων για το σύνολο του λαού. Οπως, ακριβώς, γίνονταν και μέχρι σήμερα.

Ας μη ματαιοπονούν, λοιπόν, ο υφυπουργός και οι υπόλοιποι κυβερνώντες. Τους έχουν πάρει όλοι χαμπάρι...

Ολοφάνερη ήταν χτες η αμηχανία όσων - λιγοστών, είναι η αλήθεια - έσπευσαν προχτές να υποστηρίξουν το πόρισμα, για τη φορολογική μεταρρύθμιση, που δημοσιοποίησε ο υπουργός Οικονομίας. Ορισμένοι προτίμησαν να ...κάνουν την πάπια. Κι ενώ προχτές έλεγαν ότι κάποιοι σοβαροί λόγοι θα υπάρχουν, που αναγκάζουν τον Ν. Χριστοδουλάκη και την κυβέρνηση να προκρίνουν τέτοια φορολογικά μέτρα, χτες, πρόβαλαν σε υψηλούς τόνους τη ...διορθωτική παρέμβαση του πρωθυπουργού, καλλιεργώντας ψεύτικες ελπίδες για δήθεν νέα και κοινωνικά δίκαια φορολογικά μέτρα. Κάποιοι άλλοι έγραφαν («Βήμα»), για «μύθους και πραγματικότητα για τις "ελαφρύνσεις" και τις απαλλαγές», ανακαλύπτοντας καθυστερημένα ορισμένες αντιλαϊκές πτυχές των προτάσεων, ενώ, την ίδια στιγμή, έκαναν κριτική στην πρωθυπουργική «αναδίπλωση», εκφράζοντας απορίες για το τι, τελικά, θα κάνει η κυβέρνηση και «καρφώνοντας», ότι η επιτροπή των επιστημόνων δούλεψε με βάση τις κατευθύνσεις του πρώην υπουργού Εθνικής Οικονομίας, Γ. Παπαντωνίου.

ΥΓ: Να μην ...αδικήσουμε την «Καθημερινή», όμως, η οποία είναι και η μόνη, η οποία - έστω και σε χαμηλότερους τόνους - συνέχισε και χτες να υποστηρίζει το πόρισμα, κάνοντας κριτική στην κυβέρνηση, για την «υπαναχώρηση».

«Ο στρατός ανέλαβε τον έλεγχο της Βενεζουέλας, ύστερα από την παραίτηση του Προέδρου της χώρας Ούγκο Τσάβες. Ο Ούγκο Τσάβες παραιτήθηκε, ύστερα από την απόσυρση της εμπιστοσύνης που του παρείχαν οι ένοπλες δυνάμεις». Ετσι μετέδιδε χτες το... αντικειμενικό και... έγκυρο Μπι Μπι Σι το στρατιωτικό πραξικόπημα στη Βενεζουέλα και την ανατροπή του εκλεγμένου Προέδρου της χώρας, ο οποίος βρίσκεται από χτες φυλακισμένος σε στρατιωτική βάση.

Τα σχόλια περιττεύουν.

Αλλωστε, είναι περιττό να επισημάνουμε πως οι δήθεν διάλογοι όσο και αν πλασάρονται ως δημοκρατική διαδικασία, δεν είναι παρά ένας ακόμα μηχανισμός χειραγώγησης. Ενας μηχανισμός μάλιστα που δε στοχεύει μόνο στο χτύπημα του εργατικού και λαϊκού κινήματος αλλά που υπάρχει για να νομιμοποιεί την αφαίρεση κεκτημένων δικαιωμάτων.